Όταν κάποιος παρακολουθήσει ψυχρά και αντικειμενικά τις παλινωδίες και τις αρλούμπες που ακούγονται από τους πολιτικούς Κύπρου και Ελλάδας, δεν μπορεί να συμπεράνει ένα πράγμα: ΔΕΝ υπάρχουν χειρότερα. Ο πάτος για αυτούς ήταν στόχος και επετεύχθη. Πλέον μόνο πάνω μπορούμε να πάμε.
ΔΝΤ. Διχοτόμηση-παραχώρηση του Αιγαίου πέρα από τον 25ο Μεσημβρινό. "Βόρεια Μακεδονία". Ανάν. Απειλές για απευθείας εμπόριο. Έποικοι.
ΔΕΝ υπάρχουν χειρότερα.
Ο λαός θα ξυπνήσει. Και αυτό το "θα" δεν έχει την αοριστολογία που το έχουν προσδώσει οι απολιτίκ πολιτικοί μας. Ούτε επαφίεται στο μακρινό μέλλον.
Στο ραντεβού με την Ιστορία ήμασταν πάντοτε συνεπείς. Τι και αν οι ηγετίσκοι που αναδείξαμε, ποτέ τους δεν άκουσαν τα όνειρά μας και ποτέ δεν έκαναν πράξη αυτά που ζητήσαν οι ψυχές του λαού.
Ζυγώνει η ώρα. Έκαστος εφ' ω ετάχθη.
Εγείρεσθε άγωμεν εντεύθεν παιδιά!
Σε συνέχεια του άρθρου σου φίλε συναγωνιστή, παραθέτω τα πολύ σοφά λόγια του Ίωνα Δραγούμη: "...Αν το κράτος δεν
ΑπάντησηΔιαγραφήνοιώθει τι μπορεί και τι πρέπει να κάνει, δεν αξίζει να ζει.
Έχουμε δυνάμεις αμέρητες και στην Μακεδονία και στην Θράκη
και σε όλη την Ανατολή. Και αν το κράτος δεν τις ξερει, δεν
θα πει πως πρέπει να μην τις ξέρω και εγώ. Και αν το κράτος
τις αφήνει κρυμμένες ή σκόρπιες και δεν θέλει να τις
περιμαζέψει, δεν είναι λόγος να μην τις περιμαζέψω εγώ, ή
τουλάχιστον να προσπαθήσω. Ναι εσύ θα σώσεις το ρωμέικο, ω
φρόνιμε. Ο καθένας πρέπει να ξέρει ότι σε αυτόν έλαχε να
σώσει το έθνος του, έτσι θα προσπαθήσουν πολλοί και θα το
σώσει όποιος μπορέσει..."
Ο καθένας από εμάς λοιπόν έχει μερίδιο ευθύνης. Ο καθένας από εμάς θα πρέπει να προσπαθεί να κάνει ότι μπορεί για να σωθεί το έθνος μας.
Και ναι, όπως έγραψε στο ποίημα του, ένας πραγματικός αριστερός, ο Γιάννης ο Ρίτσος:
"Τη ρωμιοσύνη μην την κλαις
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο
με το λουρί στο σβέρκο
Νάτη πετιέται απο ξαρχής
κι αντριεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου"