Ποιος είπε το ιστορικό ΟΧΙ στους Ιταλούς; Ο Μεταξάς, ή ο λαός;

Όποτε πλησιάσει η 28η Οκτωβρίου, ακούω να υπάρχει διχογνωμία για το ποιος πραγματικά είπε το ιστορικό ΟΧΙ στον Μουσολίνι.

Αυτοί που θέλουν να μειώσουν τον πατριωτισμό του Ιωάννη Μεταξά, και δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι ένας δικτάτορας ουσιαστικά, ήταν ο πρωταγωνιστής εκείνης της νύχτας, αντιπαραβάλλουν το επιχείρημα ότι το ΟΧΙ δεν το είπε ο Μεταξάς αλλά ο λαός! (Αφού ο λαός δεν θα δεχόταν με τίποτα την συνθηκολόγηση με την Ιταλία.. Άρα, το αυθαίρετο συμπέρασμα τους είναι ότι ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ, όχι επειδή το πίστευε αλλά επειδή σύρθηκε σε αυτό από την λαϊκή θέληση).

Ο Γκράτσι πάντως, (πρεσβευτής της Ιταλίας στην Ελλάδα) δεν έκανε πάντως δημοψήφισμα ανάμεσα στο λαό. Το ΟΧΙ το είπε ο τότε ηγέτης του Ελληνικού κράτους, Ιωάννης Μεταξάς, χωρίς μάλιστα να το σκεφτεί καθόλου!

Ο Εμμανουέλε Γκράτσι, πρέσβης της Ιταλίας στην Ελλάδας το 1940, γράφει στο βιβλίο του: "Η αρχή του τέλους - η επιχείρηση κατά της Ελλάδος", για εκείνη τη νύχτα:
"Δέκα λεπτά πριν από τις 3 της νύχτας της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο στρατιωτικός μου ακόλουθος, ο διερμηνέας μου και εγώ, φθάσαμε στην καγκελόπορτα μιας μικρής οικίας στην Κηφισιά, όπου έμενε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος. Στον φρουρό της οικίας είπα ότι επιθυμώ να δω τον Πρωθυπουργό για κάτι πολύ επείγον. Ο φρουρός άρχισε να κτυπά το κουδούνι του εσωτερικού της οικίας, αλλά δεν ελάμβανε καμίαν απάντηση. Διερωτήθηκα εάν ήτο δυνατόν μια πρωθυπουργική κατοικία να μην απαντά αμέσως. Γιατί εγώ είχα εντολή να παραδώσω το τελεσίγραφο στις 3 π.μ. ακριβώς, της 28/10/1940, λόγω Δε της προσπάθειας μου να ακουσθεί το κουδούνι και να ανοίξει η πόρτα, η ώρα είχε ήδη φθάσει 3. Επιτέλους το κουδούνισμα ξύπνησε τον ίδιο τον Μεταξά, που έκαμε την εμφάνισή του σε μια μικρή πλαϊνή πόρτα και αναγνωρίζοντάς με, με άφησε να περάσω. Ο Μεταξάς φορούσε μια μάλλινη ρόμπα, από τον γιακά της οποίας φαινόταν ένα μετριότατο βαμβακερό νηκτικό. Μου έσφιξε το χέρι και με έβαλε να καθίσω σε ένα μικρό φτωχικό σαλόνι του σπιτιού. Μόλις καθίσαμε, και επειδή η ώρα ήταν λίγα λεπτά μετά τις 3, του είπα αμέσως ότι η Κυβέρνησης μου, μου είχε αναθέσει να το εγχειρίσω προσωπικά ένα κείμενο, που δεν ήτο τίποτε άλλο, παρά το τελεσίγραφο της Ιταλίας προς την Ελλάδα, με το οποίον η Ιταλική Κυβέρνηση απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση των στρατευμάτων της στον Ελληνικό χώρο, από τις 6 π.μ. της 28/10/1940. Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλά σταθερή μου είπε: "Alors c'est la guerre." (Έχουμε πόλεμο λοιπόν).

Στην πραγματικότητα δηλαδή, αν πιστέψουμε στα γραφόμενα του Γκράτσι, ο Ιωάννης Μεταξάς δεν είπε ποτέ κατά λέξη «ΟΧΙ». Αρνούμενος να δεχτεί αυτό που του πρώτεινε ο Ιταλός πρέσβης απάντησε:

- «Έχουμε πόλεμο λοιπόν»!
Στην συνάντηση αυτή, κατά την θυγατέρα του Μεταξά, ακολούθησε και η εξής στιχομυθία που ο Γκράτσι δεν την αναφέρει:

- Γκράτσι: Pas necessaire, mon excellence (όχι απαραίτητα εξοχότατε)

- Μεταξάς: Non, c'est necessaire (όχι, είναι απαραίτητο)

- Και συνεχίζει ο Γκράτσι στο βιβλίο του. "Με συνόδευσε στην έξοδο υπηρεσίας από την οποία είχα μπεί και όταν ήμασταν στο κατώφλι μου είπε:

- "Vous etes le plus forts" (είσθε οι πιο ισχυροί).

Και ο Γράτσι συνεχίζει: "Με την σειρά μου δεν ήξερα τι να απαντήσω στα λόγια αυτά και στην βαθιά λύπη που τα δονούσε. Νομίζω δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο, ο οποίος μια τουλάχιστο φορά στην ζωή του, να μην αισθάνθηκε απέχθεια για το επάγγελμά του. Αν στη μακρά σταδιοδρομία μου στην υπηρεσία του κράτους υπήρξε ποτέ μια στιγμή κατά την οποία εμίσησα το δικό μου, μια στιγμή κατά την οποίαν το καθήκον του αξιώματος μου μου φάνηκε σταυρός και όχι μόνο θλιβερός, αλλά και ταπεινωτικός, η στιγμή αυτή ήταν όταν άκουσα εκείνα τα αποκαρδιωμένα λόγια που πρόφερε ο πρεσβύτης εκείνος, που είχε καταναλώσει ολόκληρη τη ζωή του αγωνιζόμενος και υποφέροντας για την χώρα του και που, και κατά την υπέρτατη εκείνη στιγμή, προτιμούσε να διαλέξει για την πατρίδα του το δρόμο της θυσίας και όχι το δρόμο της ατιμώσεως. Υποκλίθηκα μπροστά του με τον βαθύτερο σεβασμό και βγήκα από το σπίτι του".

Ο Μεταξάς στο προσωπικό του ημερολόγιο περιγράφει τηλεγραφικά τη συνάντηση του αυτήν με τον πρέσβη της Ιταλίας:

28 Οκτωβρίου Δευτέρα
"Νύχτα στις 3 με ξυπνούν. Ερχεται ο Γκράτσι - Πόλεμος - Ζητώ Νικολούδη Μαυρουδή - Αναφέρω Βασιλέα - Καλώ Πάλαιρετ και ζητώ βοήθειαν Αγγλίας - Κατεβαίνω στις 5 - Υπουργικόν Συμβούλιον - Ολοι πιστοί και Μαυρουδής - Ολοι πλήν Κύρου - Βασιλέυς περιφορά μαζί του - Φανατισμός του λαού αφάνταστος - Μάχαι στα σύνορα Ηπείρου - Βομβαρδισμοί - Σειρήνες - Αρχίζουμε και τακτοποιούμεθα - ο Θεός βοηθός !!!"

Στη συνέχεια του ημερολογίου του, αναφέρεται το ακόλουθο διάγγελμα προς τον Ελληνικό λαό:
Διάγγελμα του Πρωθυπουργού προς τον Ελληνικόν Λαόν
- 28 Οκτωβρίου 1940

"Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα, εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν και μου ανεκοίνωσε, ότι προς κατάληψιν αυτών, η κίνησης των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα είς τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ'εαυτό και τον τρόπον με τον οποίο γίνεται τούτο ως κύρηξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλο το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγώνισθήτε δια την πατρίδα, τας γυναίκας και τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών".

Και ο Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών διακόπτει τις εκπομπές του και μεταδίδει: "Εδώ Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών. Έκτακτον ανακοινωθέν: Η Ελλάς από της 6ης πρωινής της σήμερον ευρίσκεται εις εμπόλεμον κατάστασιν προς την Ιταλίαν. Ο στρατός μας αμύνεται του Πάτριου εδάφους. Ζήτω το Έθνος".

Η απόφαση του Ιωάννη Μεταξά να κρατηθεί στο ύψος των περιστάσεων και να μην ενδώσει στις Ιταλικές απειλές, αποκτά ακόμα περισσότερη αξία, αν αναλογιστεί κάποιος τους δεσμούς που είχε ο Μεταξάς με την Γερμανία...

Οργιάζουν οι Τούρκοι στην Ουάσιγκτον

(Topic: Ελλάδα, Από Μιχάλη Ιγνατίου)

Μόνο για την αντιμετώπιση των Αρμενίων, η Τουρκία ξοδεύει 12 εκατομμύρια δολάρια! Η αποκάλυψη της εφημερίδας New York Times, με βάση επίσημα έγγραφα του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης, άφησε άφωνους τους επαγγελματίες λομπίστες στην Ουάσιγκτον.
Συγχρόνως ανέδειξε την γύμνια της Αθήνας, η οποία προσπαθεί να αντιμετωπίσει τους κινδύνους για τα εθνικά ζητήματα με μερικές χιλιάδες δολάρια το χρόνο, αλλά και ταυτόχρονα να προωθήσει, με τα ασήμαντα ποσά που διοχετεύει στην αμερικανική πρωτεύουσα, τις θέσεις της.

Επίσημα, η Αγκυρα διαθέτει συνολικά, για να αντιμετωπίσει τους εχθρούς της στην Αμερική, 50 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο. Εκτός αυτών των ποσών, δέχεται σημαντική βοήθεια και υποστήριξη, από εταιρείες που έχουν οικονομικά συμφέροντα, ενώ διοχετεύει μέσω των τουρκοαμερικανικών οργανώσεων σημαντικά ποσά που χρησιμοποιούνται για την οικονομική ενίσχυση βουλευτών και γερουσιαστών. Με λίγα λόγια, οι Τούρκοι έχουν εκπαιδευθεί και παίζουν εξαιρετικά το πολιτικό παιγνίδι στην Ουάσιγκτον, μέσω πρώην πολιτικών και αξιωματούχων, οι οποίοι πληρώνονται αδρά και προσφέρουν με πάθος τις υπηρεσίες τους στην τουρκική κυβέρνηση.

Η εικόνα για την Ελλάδα –όχι τόσο για την Κύπρο- είναι καταθλιπτική. Εκτός της διπλωματικής υπηρεσίας, δεν υπάρχουν άλλοι σημαντικοί μηχανισμοί μέσα στο αμερικανικό σύστημα που να προωθούν τα ελληνικά συμφέροντα. Την κατάσταση σώζουν, μία ομάδα Κυπρίων βασικά επιχειρηματιών, οι οποίοι έστησαν το δικό τους λόμπι για να βοηθήσουν την πατρίδα τους, μόνο που το τελευταίο διάστημα προσφέρουν όλες τους τις δυνάμεις για την αντιμετώπιση των Σκοπιανών και την υποστήριξη των Αρμενίων. Οι επιχειρηματίες αυτοί, προσφέρουν ένα σημαντικό ποσό ο καθένας στο γενικό ταμείο του λόμπι, και δεν δέχονται χρήματα από την Αθήνα ή την Λευκωσία. Πρόκειται για ανθρώπους που τους κυριαρχεί ακόμα «ο ρομαντισμός για την πατρίδα», όπως το έθεσε ένας εξ αυτών. «Δεν υποστηρίζουμε κυβερνήσεις», λένε. «Υποστηρίζουμε την Ελλάδα και την Κύπρο, όποιος και αν είναι ο πρωθυπουργός ή ο πρόεδρος».

Η υπόθεση του Αρμενικού, έφερε στη δημοσιότητα την αντιπαλότητα των εθνικών ομάδων μέσω της χρησιμοποίησης του πολιτικού συστήματος. Ταυτόχρονα απέδειξε πως όσοι διαθέτουν χρήμα στην «αγορά» των πρώην πολιτικών και αξιωματούχων κερδίζουν όχι μόνο τις μάχες αλλά και τον πόλεμο. Η K Street, όπου βρίσκονται τα περισσότερα γραφεία προσφοράς πολιτικών υπηρεσιών, πήρε φωτιά την περασμένη εβδομάδα. Η Τουρκία, μέσω του Livingston Group, που ανήκει στον πρώην βουλευτή Ρόμπερτ Λίβινγκστον και του πρώην προεδρικού υποψηφίου και βουλευτή Ρίτσαρντ Γκέπχαρτ, «τα έπαιξε όλα για όλα», κατά την έκφραση επαγγελματία του είδους. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι ο κ. Γκέπχαρτ, όταν υπηρετούσε στην Βουλή, ήταν ένας εκ των πλέον σκληρών και σταθερών υποστηρικτών της αναγνώρισης της γενοκτονίας. Μόλις έλαβε το κονδύλι του 1,2 εκ. δολαρίων μετετράπη σε πολέμιο των Αρμενίων και σε υπέρμαχο της Αγκυρας.

Αντίθετα από την ελληνική, η κυβέρνηση της Κύπρου επέλεξε να παίξει στο γήπεδο των «λόμπις». Διαθέτει αντιπροσώπευση στην Ουάσιγκτον, μέσω μίας μεγάλης εταιρείας πολιτικών και δημοσίων σχέσεων και βέβαια έχει τη τύχη να υποστηρίζεται από την ομάδα των Κυπρίων επιχειρματιών, οι οποίοι ανέπτυξαν στενές σχέσεις με ηγετικά στελέχη της Βουλής και της Γερουσίας. Η πρόσφατη υποστήριξη της συμφωνίας Γκαμπάρι και του κ. Τάσσου Παπαδόπουλου από την ολομέλεια της αμερικανικής Βουλής σχολιάστηκε ως «επίδειξη δύναμης» του Κυπριακού Λόμπι.
Πιστεύεται, πάντως, ότι ο μοναδικός λόγος για τον οποίο δεν προχώρησαν τα μέτρα τιμωρίας της κυβέρνησης Μπους εναντίον της Λευκωσίας, μετά το «όχι» στο δημοψήφισμα, ήταν οι σχέσεις των Κυπρίων ομογενών με το νομοθετικό κέντρο εξουσίας και οι αμερικανικές εταιρείες της K Street, που εργάστηκαν έναντι μεγάλης αμοιβής για τα συμφέροντα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος, η ΕΟΚΑΒ και η διαβολική συνεργασία του με το ΑΚΕΛ

Πάμε πίσω στο 2005...
Τότε που ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος είχε αγαστή συνεργασία με το ΑΚΕΛ και τον Δημήτρη Χριστόφια.

Το ΑΚΕΛ το διάστημα εκείνο, για δικούς του λόγους άρχισε να (ξανά) βγάζει στην επιφάνεια το θέμα των εκτελέσεων από την ΕΟΚΑ κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το ΑΚΕΛ χωρίς να παρουσιάζει αποδεικτικά στοιχεία προσπάθησε να προσεταιριστεί όλους τους εκτελεσθέντες και να τους παρουσιάσει σαν αγωνιστές της αριστεράς που δολοφονήθηκαν για τα πολιτικά τους φρονήματα (άσχετα αν κάποιοι από αυτούς ήταν αποδεδειγμένα προδότες και συνεργάτες των άγγλων).

Ο Τάσσος , παλιό μέλος της ΕΟΚΑ, αλλά συνεργάτης πλέον του ΑΚΕΛ (με τη βοήθεια του οποίου ανέβηκε στην εξουσία και με το οποίο συγκυβερνούσε) αποφάσισε να βοηθήσει στην διαλεύκανση κάποιων από αυτές τις υποθέσεις (μισό αιώνα μετά). Συγκάλεσε σύσκεψη όλων των παλιών συναγωνιστών του τομεαρχών της ΕΟΚΑ που βρίσκονται στη ζωή. Μάλιστα, σύμφωνα και με παραδοχή των ίδιων των τομεαρχών έγινε πρώτα σύσκεψη μεταξύ τους (των τομεαρχών) στο οίκημα των αγωνιστών για να προετοιμάσουν την συνάντηση τους με τον πρόεδρο.

Η συνάντηση όμως μεταξύ τομεαρχών και Τάσσου δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ!
Σύμφωνα με δικές του δηλώσεις, 2 χρόνια μετά ο Τάσσος Παπαδόπουλος, δεν προχώρησε στη συνάντηση διότι μέσα στη λίστα με τους παλιούς συναγωνιστές του - τομεάρχες της ΕΟΚΑ, υπήρχαν και στελέχη της μετέπειτα ΕΟΚΑΒ.

Παρόλα αυτά το εκλογικό επιτελείο του ΑΚΕΛ σήμερα, κατηγορεί τον Τάσσο Παπαδόπουλο για αυτές του τις επαφές με την μέλη της ΕΟΚΑΒ (οι οποίες τελικά δεν έγιναν)!!!! Ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας όταν ρωτήθηκε, δήλωσε ότι δεν θέλει να σχολιάσει ο ίδιος προσωπικά το θέμα αφήνοντας τις κατηγορίες του επιτελείου του να αιωρούνται. “Το επιτελείο μου να απαντήσει που έκαμε τις καταγγελίες" είναι η εκπληκτική απάντηση του Χριστόφια! . Αλλά ούτε και το εκλογικό επιτελείο του ΑΚΕΛ δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις παραπέμποντας τους δημοσιογράφους να ψάξουν στο 2005!

Κάποιες γνωστές ανιτι-Τασσικές εφημερίδες, δημοσίευσαν μάλιστα και ονόματα προσώπων της ΕΟΚΑΒ τους οποίους συνάντησε ο Τάσσος. Αναφέρονται στον Σταύρο Σταύρου Σύρο, και στον Φώτη Παπαφώτη. Ο Σύρος πάντως σε δηλώσεις του σε ραδιοφωνική εκπομπή, επιβεβαίωσε την πρόσκληση των τομεαρχών της ΕΟΚΑ και την ακύρωση της συνάντησης με τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Δήλωσε πάντως ότι δεν συνάντησε ποτέ στη ζωή του τον Τάσσο Παπαδόπουλο ούτε πριν ούτε μετά την εκλογή του στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Το ΑΚΕΛ κατάφερε να μείνει για ακόμα μια φορά εκτεθειμένο αποδεικνύοντας για ακόμα μια φορά το ήθος του αφού κατηγορεί κάποιον για μια ενέργεια που (θα) έκανε απλά και μόνο για να το βοηθήσει!

Ας υποθέσουμε ότι είναι αλήθεια αυτές οι κατηγορίες και ο Τάσσος Παπαδόπουλος διαβουλευόταν (για δικούς του λόγους) με άτομα της ΕΟΚΑΒ το 2005, γιατί το ΑΚΕΛ δεν το κατήγγειλε τότε;;; Μήπως για να μην συγκρουστεί μαζί του και χάσει τα υπουργεία;;; Γιατί το θυμήθηκε 2 χρόνια μετά, που διεκδικεί και αυτό την προεδρία;;;; Τότε που έγιναν οι επαφές, αυτές δεν ήταν μεμπτές επειδή το ΑΚΕΛ μοιραζόταν την εξουσία με τον Τάσσο και σήμερα επειδή είναι συν-διεκδικητές για την προεδρία είναι καταδικαστέες;;;

Μάλλον υπάρχει πρόβλημα συσπείρωσης στο μεγάλο κόκκινο κόμμα! Για’ αυτό έκαναν το παλιό καλό κόλπο: ανέσυραν από το μανίκι τoν Μπαμπούλα της ΕΟΚΑΒ!

Όσο για τον Τάσσο, τι να πούμε; Όταν κάποιος συμμαχεί με τον διάβολο για να εκλεγεί πρέπει όλα να τα περιμένει…
Ας πρόσεχε!

Όταν οι Έλληνες συνωστίστηκαν στην Πόλη!

Οι Έλληνες συνωστίζονται στο κέντρο του γηπέδου που βρίσκεται μέσα στην Κωνσταντινούπολη για να πανηγυρίσουν τη νίκη επί της Τουρκίας!

Έχει ο καιρός γυρίσματα...

*Πρόδρομος Προδρόμου: ο μοναδικός πρόεδρος κόμματος (λέμε τώρα…, της ΕΥΡΩ.ΔΗ) που έκανε αίτηση για εγγραφή του σε άλλο κόμμα (ΔΗ.ΣΥ)!!! Ναι, μιλούμε για τον ίδιο Πρόδρομο που αφού έκανε την «επανάσταση» του, γύρισε πίσω στο μαντρί του για να γλύψει εκεί που έφτυσε!



*Ο Νίκος Αναστασιάδης προσπαθεί να μας πείσει ότι τον Γιαννάκη Κασουλίδη υποστηρίζουν, όχι ένα αλλά 3 κόμματα. Μόνο που ο κ. Αναστασιάδης δεν κατάφερέ ούτε τα ονόματα τους να θυμηθεί! Μας είπε ότι τον Κασουλίδη υποστηρίζει ο ΔΗΣΥ, η ΕΥΡΩΔΗ και οι Ευρωπαίοι Πολίτες (αντί Ελεύθεροι Πολίτες όπως ονομάζεται το κόμμα του Τίμμη Ευθυμίου)!!!!. Κόμματα κομμάτια που ξανα συναρμολογήθηκαν για δώσουν νέο “image” στον Γιαννάκη Κασουλίδη!



*Ο Τάσσος Παπαδόπουλος για να επανεκλεγεί πρέπει να υποστηριχθεί στο δεύτερο γύρο από κάποιον άλλο. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι οι ΕΔΗ θα ψηφίσουν στον πρώτο γύρο κάποιον ο οποίος δήλωσε ότι θα υποστηρίξει Τάσσο αν δεν περάσει ο ίδιος στο δεύτερο γύρο (Χριστόφια)! Αυτά δήλωνε ο εκπρώσοπος τύπου του Κώστα Θεμιστοκλέους, Λούης Ηγουμενίδης!
Και όμως… οι ΕΔΗ αφού ξεπέρασαν το αντί ΑΚΕΛικό τους κόμπλεξ, αφού ξέχασαν την αγαστή συνεργασία και τις κοινές θέσεις που είχαν μέχρι τώρα με τον ΔΗΣΥ, πρόδοσαν το σπλάχνο τους (Θεμιστοκλέους) και στηρίζουν Χριστόφια (ο οποίος και ΟΧΙ ψήφισε στο δημοψήφισμα και τους δήλωσε ευθαρσώς ότι δεν θα δυστάσει να ξαναβγάλει τον Τάσσο για να μην βγει ο Κασουλίδης)!!!!
Έχει ο καιρός γυρίσματα…

*Μου το έλεγε ένας γνωστός μου αντιομοσπονδιακός, υποστηριχτής του Τάσσου: Αν στο δεύτερο γύρο περάσουν οι Κασουλίδης – Χριστόφιας, θα ψηφίσω σίγουρα Χριστόφια! Οι ΑΚΕΛικοί είναι τόσο δειλοί που αποκλείεται να υπογράψουν λύση όσο και να πιστεύουν σε αυτή!

Πράκτορες τουρκικής ΜΙΤ

ΕΙΚΟΣΙΤΡΙΑ εκατομμύρια λίρες Κύπρου υπολογίζεται το ποσό που εισπράττουν
κατ' έτος τα καζίνα του Αττίλα από τους Ελληνοκύπριους ένθερμους και
τακτικούς της νυκτερινής επαναπροσέγγισης. Σημαντικό μέρος αυτού του ποσού
εισπράττεται ευθέως από επιτόπου υπηρεσιακά κλιμάκια των τουρκικών μυστικών
υπηρεσιών ΜΙΤ, που ασκούν έλεγχο στους χώρους «μαγνητισμού» των καζινόβιων επαναπροσεγγιστών. Αυτό, όμως, δεν είναι το χειρότερο.

ΑΠΟ τον εσμό των παθιασμένων επαναπροσεγγιστών του καζίνο, οι τουρκικές
μυστικές υπηρεσίες παγιδεύουν, εκβιάζουν, επιστρατεύουν και αγγαρεύουν,
συνεργάτες, πράκτορες και κατασκόπους. Στους οποίους αναθέτουν συγκεκριμένες
αποστολές εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν
ότι, χαμένοι και καταχρεωμένοι της τουρκικής ρουλέτας, στα καζίνα του
Αττίλα, Έλληνες Κύπριοι, εκβιάζονται χρηματικώς αρχικά, από στελέχη της
τουρκικής ΜΙΤ, να προσφέρουν συγκεκριμένες υπηρεσίες στις τουρκικές μυστικές
υπηρεσίες, για να εξοφλήσουν τα μεγάλα τους χρέη στο καζίνο. Σε δεύτερο
στάδιο, «όμηροι» πλέον της πρώτης εξυπηρέτησης, εξαναγκάζονται να
προχωρήσουν και σε άλλες αποστολές. Με τον εκβιασμό ότι θα αποκαλυφθεί η
πρώτη εκδούλευση που προσέφεραν.

ΑΥΤΟ είναι το δεύτερο παράλληλο «κομμάτι» διείσδυσης των τουρκικών μυστικών
υπηρεσιών στις ελεύθερες περιοχές με όργανα Ελληνοκυπρίους. Το πρώτο είναι ο
υπόκοσμος, που δραστηριοποιείται κατά κύριο λόγο στη διακίνηση και το
λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Η ηρωίνη, που διακινείται στις ελεύθερες περιοχές,
προέρχεται αποκλειστικά από τα κατεχόμενα, από τον εκεί υπόκοσμο, ο οποίος
ελέγχεται πλήρως από την τουρκική ΜΙΤ και τη μονάδα «Ειδικού Πολέμου» του
11 Σώματος Στρατού της Τουρκίας στην κατεχόμενη περιοχή της Κύπρου. Από αυτό
το κύκλωμα προέρχεται και οπλισμός, διοχετευόμενος από τα κατεχόμενα στον
υπόκοσμο των ελεύθερων περιοχών, μέρος του οποίου ανακαλύφθηκε πριν από
καιρό, από την Αστυνομία, μετά από τον τυχαίο τροχαίο θάνατο οπλισμένου
μοτοσικλετιστή, «πληρωμένου εκτελεστή» στη Λεμεσό.

ΕΚΤΙΜΑΤΑΙ ότι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, με την αξιοποίηση αμφοτέρων
των κυκλωμάτων, αφενός υποσκάπτουν συστηματικά την κυπριακή κοινωνία,
αφετέρου ασκούν ευρύτερη κατασκοπία και παράλληλα συντηρούν «εν υπνώσει»
δίκτυο Ελληνοκυπρίων πρακτόρων στις ελεύθερες περιοχές για όταν χρειαστεί
να του αναθέσουν ειδικές αποστολές.

(Απο εφημερίδα Σημερινή, EΙΡΗΣΘΩ: ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ)

Δώστε Όσκαρ στον Αρκά!

Κάθε φορά που διαβάζω ΑΡΚΑ ενθουσιάζομαι!

Πραγματικά, ο άνθρωπος ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ! Έχει απίστευτα εγκεφαλικό και καυστικό χιούμορ.
Ο ΑΡΚΑΣ είναι ο πλέον επιτυχημένος Έλληνας που ασχολείται με την τέχνη των κόμικς τα τελευταία 20 χρόνια.

Τα πιο γνωστά από τα έργα του είναι τα "Σόου Μπίζνες", "Ο Κόκκορας", "Ο Ισοβίτης", "Χαμηλές Πτήσεις","Καστράτο" και "Η Ζωή Μετά". Τα έργα του ΑΡΚΑ έχουν μεταφραστεί σε 10 ξένες γλώσσες.

Αν υπάρχει κάποιο Νόμπελ, ή κάποιο Όσκαρ στην κατηγορία του δώστε του το! Το αξίζει…