Σελίδες

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Eκπαιδευτικός απορριπτει προταση του ΣΥΡΙΖΑ-Διαβαστε το ολο,αξιζει τον κοπο.

ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ…

Επειδή δέχτηκα δημόσια πρόσκληση από τον ΣΥΡΙΖΑ της Χαλκιδικής να ενταχθώ στις γραμμές του κόμματος αυτού, έπειτα από μια απάντηση σε χιουμοριστικό άρθρο μου στην τοπική εφημερίδα ΓΝΩΜΗ,
απαντώ στην πρόσκληση με το κείμενο που ακολουθεί:

‘Χαίρομαι ειλικρινά για την αίσθηση του εκλεκτού χιούμορ που σας διακρίνει.
Όπως επίσης χαίρομαι και για την πρόσκληση που μου απευθύνατε για να προσχωρήσω στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία με τιμά ως πολίτη.
Επειδή μου αρέσουν όμως οι αρσενικές κουβέντες, θα την απορρίψω.
Όχι ευχαριστώ.



Δεν θα μπορούσα να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά σας βλέπω υπερασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μουσουλμάνων της Θράκης, δεν σας έχω δει ποτέ να αναλαμβάνετε κάποια δράση υπέρ των ίδιων ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Χριστιανών στην Τουρκία..

Δεν θα μπορούσα να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά πέντε συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ – Οικολογική Παρέμβαση, Κόκκινο, Νεολαία Συνασπισμού, ΣΥΡΙΖΑ Παράρτημα Υμηττού, Διεθνιστική Εργατική Αριστερά- ονομάζουν τα Σκόπια ως ‘Ματσεντόνια’και τους Σκοπιανούς ‘ματσεντόσκι’ και στηρίζουν τις απόψεις του ναζιστή Γκρουέφσκι, από την άλλη κατηγορούν τους συμπατριώτες τους στην Ελλάδα που διεκδικούν το αυτονόητο δικαίωμά τους, ως …εθνικιστές!


Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά στηρίζετε τους Τσάμηδες –τους αποδεδειγμένους συνεργάτες του Χίτλερ στην κατοχή- και τους αναγνωρίζετε το δικαίωμα να διεκδικήσουν τις κατασχεμένες από την Ελλάδα περιουσίες τους, από την άλλη, δεν σας έχω δει ποτέ να διαμαρτύρεστε για την καταπάτηση των δικαιωμάτων των Ελλήνων κατοίκων της Βορείου Ηπείρου!

Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ στηρίζετε τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, στηρίξατε παράλληλα και το αμερικάνικο σχέδιο Ανάν που αφαιρούσε τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων και διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία!

Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ ονομάζετε την Κωνσταντινούπολη …Ιστανμπούλ, λέτε επίσης και το Μοναστήρι …Μπίτολα, αλλά δεν λέτε και το Βερολίνο …Μπερλίν!

Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια ζητάτε επίμονα να μπει φραγμός και κάποιος έλεγχος στη διακίνηση του παγκόσμιου κεφαλαίου, από την άλλη θέλετε ελεύθερη διακίνηση λαθρομεταναστών στην Ελλάδα!

Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ από τη μια μεριά είστε υπέρ της κατάργησης του πεδίου βολής στους Λόφους της Φλώρινας για οικολογικούς λόγους, από την άλλη μεριά δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για το εργοστάσιο λιγνίτη της ΔΕΗ που μολύνει χειρότερα το ίδιο περιβάλλον, δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για το ασβεστάδικο και για το ορυχείο στην ίδια περιοχή…όπως και δεν διαμαρτυρηθήκατε ποτέ για την άθλια ρυπογόνο μονάδα παραγωγής ηλεκτρισμού των Σκοπιανών δίπλα στο Μοναστήρι, που όταν φυσά βόρειος άνεμος πνίγεται όλος ο νομός στο καυσαέρια!


Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ο πρόεδρός σας από τη μια μεριά είναι λάβρος κατά των ‘βυσμάτων’ στο στρατό και από την άλλη υπηρετεί τη θητεία του βάζοντας βύσμα στο κέντρο της Αθήνας στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας!!!

Δεν θα μπορούσα ποτέ να έλθω στις γραμμές σας, γιατί ενώ βλέπω ένα νέο παιδί για αρχηγό με υποτίθεται νέες και καθαρές ιδέες, από την άλλη όμως τον βλέπω μέτοχο σε κατασκευαστική εταιρεία που στο καταστατικό της έχει στην πρώτη γραμμή τα …δημόσια έργα!
.
Για αυτά και για άλλα πολλά
Όχι ευχαριστώ!

Αναστάσιος Καζαντζίδης
Εκπαιδευτικός

Αναδημοσίευση από:http://taxalia.blogspot.com/2008/12/blog-post_8475.html


ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ:

Το ποστ είναι πολυ παλιό και το βρήκα εντελώς τυχαία.
Φανταστείτε οτι η προταση εγινε πριν τα γεγονότα του δεκεμβριου.
Περιττό να δηλώσω οτι συμφωνώ 100%με τις δηλώσεις του καθηγητή.
Χαίρομαι διότι υπάρχουν τέτοιοι εκπαιδευτικοί που θα διδάξουν τα παιδιά μας την ελληνική ιστορία,μακριά απο σύγχρονες προκαταλήψεις και "προοδευτικές κουλτούρες"

από το ιστολόγιο ΕΠΩΔΥΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Ετοιμάζουν νέο Πογκρόμ στην Κωνσταντινούπολη; Νέες Τουρκικές προκλήσεις. Σιγή ιχθύος από πολιτικούς και ΜΜΕ

εφημερίδα ΕΣΠΡΕΣΟ :

Νέα Σεπτεμβριανά φοβούνται στην Πόλη
Οι πράσινες και κόκκινες λωρίδες από μπογιά που εντοπίστηκαν σε εξωτερικούς τοίχους σπιτιών Ελλήνων και Αρμενίων της Κωνσταντινούπολης, λίγες ημέρες πριν από τη μαύρη επέτειο των Σεπτεμβριανών, έχουν προβληματίσει τις δύο κοινότητες καθώς και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.

Σύμφωνα με πληροφορίες, που δημοσιεύθηκαν και στην ιστοσελίδα Ρομφαία, σε σπίτια σε διάφορες περιοχές της Πόλης όπου ζουν χριστιανοί υπάρχουν λωρίδες πράσινης μπογιάς, ενώ στα σπίτια των Αρμενίων υπάρχουν λωρίδες κόκκινης μπογιάς.

Οι χριστιανοί έμειναν έκπληκτοι όταν είδαν στα σπίτια τους λωρίδες πράσινης μπογιάς, φέρνοντας αμέσως στη μνήμη τους τις καταστροφές της 6ης και 7ης Σεπτεμβρίου του 1955, τότε που ο τουρκικός όχλος προκάλεσε βίαια επεισόδια κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.

Μάλιστα βουλευτής του τουρκικού κοινοβουλίου κατέθεσε πριν από λίγες ημέρες επίσημη αίτηση προς τον υπουργό Εσωτερικών της Τουρκίας Μπεσίρ Αταλάι, ζητώντας να του δοθούν οι ανάλογες εξηγήσεις για το τι συμβαίνει.

Επίσης ο ίδιος βουλευτής δήλωσε ότι πρόσφατα έλαβε ένα αυξανόμενο αριθμό καταγγελιών από χριστιανούς σχετικά με παρενοχλήσεις και διακρίσεις.

Να αναφερθεί ότι οι αρμενικές και ελληνικές χριστιανικές κοινότητες ζουν στην Κωνσταντινούπολη εδώ και πολλούς αιώνες, όμως τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί πάρα πολύ οι εκδηλώσεις μίσους και τα εγκλήματα εναντίον τους. Στην Κωνσταντινούπολη σήμερα ζουν περισσότεροι από 50.000 Αρμένιοι και περίπου 2.500 Ελληνες.

Προχθές ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος επισκέφθηκε τον νέο διευθυντή Ασφαλείας της Πόλης Χουσεΐν Τσαπκίν. Η επίσκεψη δεν αποκλείεται να συνδυάζεται με το συγκεκριμένο γεγονός.

Σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του Πατριαρχείου, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο συνόδευσαν στη συνάντηση ο πρωτοσύγκελος του Πατριαρχείου Στέφανος και ο εκπρόσωπος των μειονοτήτων της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων Παντελής Βίγκας.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΦΕΙΡΙΟΥ




Καταγράφουμε μερικές ακόμη πρόσφατες Τουρκικές προκλήσεις:
1) Τουρκικό μη επανδρωμένο κατασκοπευτικό αεροσκάφος επάνω από τη Χίο
2) Ο νέος Αρχηγός του Πομεμικού Ναυτικού της Τουρκίας, Εσρέφ Γουργίτ, δήλωσε :οι ναυτικές δυνάμεις της Τουρκίας, δεν θα επιτρέψουν στην Κύπρο να προχωρήσει σε έρευνες πετρελαίου στη Μεσόγειο.
3) ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΚΤΑΙΩΡΟΣ παρενοχλεί μικρά σκάφη με 30 κατοίκους από το Καστελλόριζο όταν επέστρεφαν από τη νησίδα Ρω,
4) H Τουρκία εντείνει καθημερινά την ιδιαίτερα επιθετική δραστηριότητα στο Αιγαίο
5) Παρουσία οργανωμένων πυρήνων της τουρκικής ΜΙΤ στο Αιγαίο (Ρόδο) και στη Θράκη. Υπόθεση: Ivy-B (τουρκικό πλοίου που μετάφερε πυρομαχικά, G3 χωρίς αριθμούς σειράς, πολυβόλα και οδηγίες ανταρτοπολέμου στα τουρκικά)
6) Οι τούρκοι βάζουν τις φωτιές στην Ελλάδα: παραδοχή Τούρκου μπροστά στις κάμερες. Οι ασύμμετρες απειλές δεν χρησιμοποιήθηκαν τυχαία από τον κ. Πολύδωρα.


Να θυμήσουμε επίσης ότι όταν έλληνες βατραχάνθρωποι διαπίστωσαν ότι είχε μείνει σε βράχο το σόναρ της τουρκικής φρεγάτας που παρανόμως έπλεε στην περιοχή της νήσου Ρω η πολιτική εντολή ήταν να ΜΗΝ το φέρουν στην επιφάνεια (για να μην προκαλέσουν διπλωματικό επεισόδιο αφού θα ήταν πλέον χειροπιαστή απόδειξη ότι οι τούρκοι παραβιάζουν τα ελληνικά χωρικά ύδατα).

Να θυμήσουμε και την άρνηση να δεχθούμε ρωσσικά ελικόπτερα στις πρόσφατες πυρκαγιές παρά την δωρεάν προσφορά τους από τη ρωσσία ... αντιθέτως το έλεγε και το ξαναέλεγε η ΕΡΤ και το τόνιζαν συνεχώς και στις δηλώσεις τύπου ότι η τουρκία έστειλε ένα αεροσκάφος (εξαιρετικά παλαιού τύπου και κατόπιν εορτής- αλλά αυτά δεν το έλεγαν).

Είναι τραγικό κάποιοι να μας "βιάζουν" και να συνεχίζουμε να προσποιούμαστε ότι "χαμογελάμε".



Φοβάμαι ότι το γνωστό σύνθημα που ακούστηκε στην Κύπρο και που προκάλεσε συλλήψεις από το "πλουραλιστικό" κράτος Χριστόφια ίσως η ιστορία το επεκτείνει για να αφορά και Έλληνες πολιτικούς.

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

15αύγουστος στην Κεφαλλονιά

15αύγουστο, βρεθήκαμε στο όμορφο νησί της Κεφαλλονιάς.
Παντού καθαρά-ασπρισμένα πεζούλια, όμορφα σπιτάκια, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής με παντελή απουσία ακαλαίσθητων άλλων οικοδομημάτων.
Να χαίρεσαι να καμαρώνεις κάθε χωριό αλλά ακόμη και τις 2 κωμοπόλεις (Αργοστόλι-Ληξούρι).

Εντύπωση μας έκανε ότι σε πολλές εκατοντάδες σπιτιών κυμάτιζε η γαλανόλευκη. Είτε σε ιστούς που είχαν επί τούτου αναρτήσεις στις αυλές τους, είτε στα μπαλκόνια τους. Το ίδιο συνέβαινε και σε μεγάλο αριθμό μαγαζιών. Ευτυχώς υπάρχουν ακόμη Έλληνες που δεν έχασαν την ελπίδα τους.

15αύγουστο επισκεφθήκαμε το χωριό στο χωριό Αργίνια (φιδάκια εμφανίζονται και στο χωριό Μαρκόπουλο).
Στο βιβλίο του «Κεφαλλονίτικη Λατρεία 1946),ο καθηγητής Δημ.Σ. Λουκάτος συντάκτης τότε του Λαογραφικού Αρχείου, του σημερινού Κέντρου Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών, αφιέρωσε ιδιαίτερο κεφάλαιο για «Τα φίδια στο Μαρκόπουλο», χωριό στα ΝΑ του νησιού,όπου, αφηγούμενος παιδικές αναμνήσεις, περιγράφει ένα εντυπωσιακό λατρευτικό φαινόμενο: την εμφάνιση μικρών φιδιών κατά την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου στην εορτάζουσα Εκκλησία της Κοιμήσεως του χωριού αυτού.
Γράφει εισαγωγικά:
Είναι κάτι απίστευτο, που όμως συμβαίνει κάθε δεκαπενταύγουστο σ’ένα χωριό της Κεφαλονιάς στο Μαρκόπουλο.

Μέσα στην Εκκλησία, τις ώρες της ακολουθίας του πανηγυριού, σ’όλες τις γωνιές, στα έπιπλα και στα στασίδια, περιπατάνε φίδια , φίδια Ζωντανά, είκοσι και τριάντα πολλές φορές, που ανεβαίνουν στο τέμπλο, στο θρόνο, στους ανθρώπους με όλη τους την άνεση, ξεθαρρεμένα , ακίνδυνα , υποταχτικά (....)

Ακολουθεί γλαφυρή περιγραφή του φαινομένου από αυτοψία (1923), με πολλές παρατηρήσεις όχι μόνο λαογραφικές αλά και ψυχολογικές. Ιδιαίτερα μάλιστα εντυπωσιακή ήταν η μαρτυρία ότι «στα 1924- που έγινε η αλλαγή του ημερολογίου, ο κόσμος περίμενε να κανονίσει τη θέση του από τα φίδια. Εκείνα βγήκαν με τις νέες ημερομηνίες, κι έτσι δεν έμεινε κανείς παλαιοημερολογίτης στην περιοχή»

Όπως μας είπαν οι κάτοικοι του χωριού Αργίνια, τα φιδάκια της Παναγιάς εμφανίζονται στις 6 Αυγούστου το βράδυ (εορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος Χριστού) στα ερείπια της γκρεμισμένης (από το σεισμό) εκκλησίας του χωριού. Μετά την εσπερινή παράκληση στην Παναγία οι κάτοικοι μεταφέρουν τα φιδάκια στην νέα εκκλησία (λίγες δεκάδες μέτρα πιο πάνω). Η παλιά εκκλησία δεν ξαναχτίστηκε έκτοτε λόγω του ιδιαίτερα επικληνούς εδάφους.

Από ότι μάθαμε, στο χωριό Μαρκόπουλο, που είναι και το πιο γνωστό, λόγω της μεγάλης συσσώρευσης κόσμου αναγκάζονται να τοποθετούν τα φιδάκια σε γυάλινα δοχεία μπροστά από την εικόνα ώστε να επιταχυνθεί η διαδικασία.
Αντίθετα στα Αργίνια που είναι ορεινότερα και με πολύ λιγότερο κόσμο, οι επισκέπτες έχουν την δυνατότητα να πιάσουν οι ίδιοι τα φιδάκια αυτά και για όσο χρόνο επιθυμούνε.Τέλος όπως είδαμε και μας είπαν οι κάτοικοι, τοποθετούνε τα φιδάκια μέσα σε γυάλινη θήκη και αφήνουν μόνο 2-3 έξω (στην εικόνα ή στους πιστούς) για να μην προκληθεί αναστάτωση από το πλήθος των φιδιών, να μην πατηθούν κατά λάθος κλπ.



Στις 16 Αυγούστου τιμάται ο τοπικός άγιος της Κεφαλλονιάς, ο Άγιος Γεράσιμος.
Το σκήνωμά του παραμένει άφθαρτο 500 χρόνια τώρα. Κοιμήθηκε στις 15 Αυγούστου του 1579.
Το άφθαρτο σκήνωμά του τοποθετείται όρθιο και μπορεί να προσκυνήσει καθένας στο μοναστήρι του Αγίου, από τον 15αυγουστο μέχρι και την απόδοση της εορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου. (η εικόνα από το σπήλαιο όπου μόνασε ο Άγιος που βρίσκεται λίγο έξω από το Αργοστόλι).


Τέλος
παραθέτουμε και και μερικές φωτογραφίες από συνθήματα στους τοίχους που χαρήκαμε στην Κεφαλλονιά.
Μας έκαναν αληθινά περήφανους!
Δείτε σχετικά με την θρησκευτική ζωή στην Κεφαλλονιά και το ιστολόγιο Κεφαλλονίτικη Πνοή

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Οι Σκοπιανοί χτίζουν πλατεία-μνημείο του Βασιλέα των Μακεδόνων Φιλίππου στο Μοναστήρι. Αποκλειστικές φωτογραφίες

Δημοσιεύουμε φωτογραφίες από το μνημείο-πλατεία που διαμορφώνουν οι Σκοπιανοί στο Μοναστήρι (Μπίτολα το ονομάζουν) το οποίο επισκέφθηκε πρόσφατα συνεργάτης του ιστολογίου μας.


Στην πρώτη φωτογραφία φαίνεται η πλατεία (με 2 σειρές ασπίδων δεξιά και αριστερά του μνημείου). Στα δεξιά υπάρχει το τζαμί (διακρίνεται ο μιναρές)! Και αν προσέξετε, το "χρυσό" στεφάνι στην πρόσοψη του μνημείου.
Και κανα παγκάκι και ένα μοντέρνο συντριβάνι. Αληθινός αχταρμάς!


Μια άλλη όψη του μνημείου:

Ενώ απ ότι φαίνεται δυσκολευόταν να κάνουν το 16κτινο αστέρι στις ασπίδες και περιορίστηκαν σε μόνο 8 ακτίνες!

Τέλος, η ενημερωτική ταμπέλα (ο Φίλιππος έγινε Φίλιπ!) :



Από τη μια είναι να γελάει κανείς όταν ένα τεχνητό μόρφωμα-συνοθήλευμα όπως είναι το κράτος των Σκοπίων προσπαθεί να αποκτήσει εθνική υπόσταση παραχαράσοντας την ιστορία.

από την άλλη ...

που είναι οι αντιδράσεις της επίσημης ελληνικής πολιτείας (Κυβέρνησης και πολιτικών κομμάτων);
Το Μοναστήρι (Μπίτολα) απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από τα ελληνοσκοπιανά σύνορα (φυλάκιο της Νίκης στη Φλώρινα) και η πλατεία τους συνεχίζει να είναι υπό διαμόρφωση (φαίνονται οι σκαλωσιές).
Ας κάνουν τον κόπο και οι ίδιοι να διαπιστώσουν την αυθεντικότητα των παραπάνω φωτογραφιών.


Η Σκοπιανή ΕΠΕΚΤΑΤΙΚΗ-ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΗ προπαγάνδα ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.
Οι έλληνες πολιτικοί συνεχίζουν να προσπάθειες εξεύρεσης λύσης για το όνομα με "σύνθετη ονομασία" που θα περιέχει και τον όρο Μακεδονία (απλά εμείς θα λέμε ότι ο προσδιορισμός είναι γεωγραφικός!)


Παρεπιπτόντως ακόμη να βρεθεί χώρος για την τοποθέτηση του αγάλματος του Μεγάλου Αλεξάνδρου από το Δήμο Αθηναίων.
Οι εκλογές αργά ή γρήγορα θα γίνουν κύριοι της ΝΔ (και των λοιπών κομμάτων της "συναίνεσης").
Όλα εδώ πληρώνονται.



Χρήσιμοι σχετικοί-ενημερωτικοί σύνδεσμοι:
Περί ΦΥΡΟΜ διαπλεκομένων και άλλων. του Στ.Σωτηρίου. Καταγγελίες-Καταπέλτης
Τα ελληνικά στο Μοναστήρι των Σκοπίων- μία ακόμη μαρτυρία
Η ιστορία της Μακεδονίας- με πολλές ενημερώσεις

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Η Ελληνική Αριστερά και το Κυπριακό


Συνέντευξη του συγγραφέα και δημοσιογράφου Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου στην εφημερίδα «ΑΡΙΣΤΕΡΑ»


Πριν λίγο καιρό παρουσιάσατε στην Κύπρο το βιβλίο σας «Η Κύπρος σε παγίδα». Πως το υποδέχθηκε η κυπριακή κοινή γνώμη;

Η κυπριακή κοινή γνώμη, όπως και η κοινή γνώμη της Ελλάδας είναι περισσότερο υποψιασμένη από τους πολιτικούς της. Όσο προχωράει η συζήτηση για τα διακυβεύματα στην Κύπρο, τόσο περισσότερο οξύνεται μια αίσθηση ανησυχίας για το τι θα βγει από τις συνομιλίες της Λευκωσίας, για τη βάση αυτών των συνομιλιών, μια βάση που, αν πιστέψουμε τις δημοσκοπήσεις, δεν βρίσκει σύμφωνο τον κυπριακό λαό και εγείρει και ένα ουσιαστικό ζήτημα δημοκρατίας, γιατί ο κ. Χριστόφιας εξελέγη για να κυβερνήσει το κράτος, όχι για να το αλλάξει. Πρόεδρος είναι, όχι συντακτική ή αναθεωρητική συνέλευση και νομίζω καλό θα ήταν και για τον ίδιο να προκηρύξει ένα δημοψήφισμα για να αποφασίσουν οι Ελληνοκύπριοι τι είδους λύση θέλουν.
Όσο για την Ελλάδα, τείνουμε να αποδεχθούμε ότι το ζήτημα αυτό αφορά μόνο την Κύπρο, υπάρχει και μια αίσθηση κόπωσης, και μια προσπάθεια των πολιτικών δυνάμεων να φορτώσουν στον Χριστόφια μια λύση που γνωρίζουν ότι δεν θα είναι καλή. Στην πραγματικότητα όμως ότι συμφωνηθεί στην Κύπρο θα έχει κολοσσιαίες συνέπειες για την Ελλάδα. Αν συμφωνηθεί στην Κύπρο μη βιώσιμη λύση, τότε οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για τον ελληνικό λαό στο σύνολό του, ιδιαίτερα για την αριστερά και κεντροαριστερά αν επωμισθούν την ευθύνη τέτοιων λύσεων. Θα υποστούν αυτό που υπέστη η ελληνική Δεξιά μετά το 1960 και το 1974, όταν οι συνθήκες της Ζυρίχης και η όλη πολιτική της οδήγησε στην τραγωδία της τουρκικής εισβολής.

Τι σας ανησυχεί στη βάση των διαπραγματεύσεων;

Το πρώτο που με ανησυχεί είναι η υποχρεωτική εναλλαγή Έλληνα και Τούρκου Προέδρου, που είναι μάλιστα πρόταση Χριστόφια. Κανένα κράτος δεν μπορεί να λειτουργήσει έτσι. Ο Πρόεδρος του κράτους πρέπει να εκφράζει την ενότητα του κράτους και του λαού, το σύνολο των πολιτών, ανεξαρτήτως εθνότητος ή θρησκεύματος. Είναι στοιχειώδες. Φανταστείτε π.χ. αν το 1963 ή το 1974, στις κρίσεις, ήταν Τούρκος Πρόεδρος αντί για τον Μακάριο. Θα έπαιρνε το κράτος, αφού θα ήταν ο νόμιμα διεθνώς αναγνωρισμένος Πρόεδρος και θα το εκπροσωπούσε διεθνώς. Δεν αντιλαμβάνομαι επίσης τη στάθμιση των ψήφων ανάλογα με την εθνότητα. Το ΑΚΕΛ λέει ότι είναι αριστερό. Είναι δυνατόν ένας αριστερός να συμφωνεί να μετράνε περισσότερο οι τουρκικές από τις ελληνικές ψήφους; Υπάρχουν διακόσια κράτη στον κόσμο με μειονότητες. Έχουν εφαρμοσθεί πουθενά τέτοιες εξωφρενικές ρυθμίσεις; Όσως μόνο στον Λίβανο, με τα αποτελέσματα που γνωρίζουμε.
Η δική μου κριτική και στο σχέδιο Ανάν και στις σημερινές προτάσεις Χριστόφια, δεν είναι ότι δίνουν πολλά στους Τούρκους και λίγα σους Έλληνες. Αυτό έχει σημασία, γιατί μια λύση για να λειτουργήσει πρέπει νάχει το στοιχείο της δικαιοσύνης. Το κύριο πρόβλημα όμως είναι ότι συζητάνε πράγματα που θα αποδειχθούν μη βιώσιμα και θα κινδυνεύσουν να οδηγήσουν σε συρράξεις και μεταξύ Ελληνοκυπρίων και μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, με ότι συνεπάγεται αυτό για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Αντί να λύσουν το κυπριακό, θα το ξανανοίξουν με πολύ χειρότερους όρους τόσο για τους Ελληνοκύπριους, που είναι αδερφέ το 80% του πληθυσμού, κοντεύουμε να ντρεπόμαστε να το πούμε, όσο και για το σύνολο του ελληνικού λαού.

Ποια θεωρείτε βιώσιμη λύση;

Όπως αντιλαμβάνεσθε, το αν και ποιά λύση θα βρεθεί δεν εξαρτάται μόνο από μία πλευρά. Κατά τη γνώμη μου, μια λύση για να είναι βιώσιμη, για να οδηγεί δηλαδή σε ειρήνη και όχι σε πόλεμο, θα πρέπει να διατηρεί τους Ελληνοκύπριους υπό προστασία κανονικού κράτους. Βεβαίως μπορεί κάποιος να κάνει μία εισβολή σε ένα κράτος ανεξάρτητο κλπ. Αλλά πολιτικά αυτό είναι πολύ δύσκολο εγχείρημα. Είναι τελείως διαφορετικό το κράτος να έχει στο εσωτερικό του, στο σύνταγμά του και στις διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει, το σπέρμα αδιεξόδων που μπορούν να προκαλέσουν εθνοτική διαμάχη ή ξένη επέμβαση ή να συνομολογήσει το ίδιο δικαίωμα τρίτων να επέμβουν. Γιατί η «λύση» που δόθηκε στο κυπριακό πρόβλημα το 1960 κατέρρευσε με πόλεμο; Για δύο λόγους. Ο ένας ήταν ότι το σύνταγμά αυτό, όπως λένε και οι πιο διαπρεπείς άγγλοι συνταγματολόγοι ήταν απολύτως ανεφάρμοστο γιατί παραχωρούσε στη μειονότητα βέτο σε κάθε ζήτημα. Και δεύτερον διότι με τις συνθήκες εγγυήσεως και συμμαχίας που υπεγράφησαν στη Ζυρίχη και στο Λονδίνο, η Τουρκία είχε δικαίωμα επέμβασης στην Κύπρο. Μπορεί να έκανε κατάχρηση του δικαιώματος αυτού. Αλλά αν δεν υπήρχε το δικαίωμα θα ήταν πολιτικά πολύ δυσκολότερη μία εισβολή.
Κανονικό κράτος σημαίνει ότι δικαίωμα αποφάσεων επί του πληθυσμού έχουν μόνο οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί του. Αυτό καταργούσε το σχέδιο Ανάν, που υπήγαγε την εκτελεστική, δικαστική και νομοθετική εξουσία σε τρεις ξένους δικαστές που θα διόριζε ο Ανάν και θα διόριζαν τους διαδόχους τους! (και μαζί καταργούσε τη διάκριση των εξουσιών και την ανεξαρτησία του «κράτους»). Είναι απορίας άξιο μάλιστα πως βρέθηκαν άνθρωποι που λένε ότι ανήκουν στην αριστερά, να συμφωνήσουν με τέτοιες ρυθμίσεις, που απορρίπτει οποιοσδήποτε δημοκράτης.

Γιατί καταργούσε τη δημοκρατία το σχέδιο Ανάν;

Γιατί στην Κύπρο, λένε, δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η αρχή της ισότητας των πολιτών, ούτε ο ορισμός του Θουκυδίδη για τη δημοκρατία (το των πλειόνων κράτος), επειδή αντιφάσκοιυν προς την ισότητα των κοινοτήτων, δηλαδή την ισότητα μειοψηφίας και πλειοψηφίας. Πρέπει να προστατεύονται οι μειοινότητες, δεν μπορεί όμως εν ονόματι αυτής της προστασίας να καταργείται ο κανόνας της πλειοψηφίας γιατί ένα τέτοιο καθεστώς ονομάζεται δικτατορία. Το κράτος των συμφωνιών του 60 δεν μπορούσε να λειτουργήσει γιατί προβλεπόταν γενικό βέτο της μειονότητας – τώρα δεν προβλέπουν ούτε καν βέτο για την πλειονότητα! Ο κ. Χριστόφιας επιχειρεί να τετραγωνίσει τον κύκλο, συμβιβάζοντας την ισότητα των πολιτών με την ισότητα μειοψηφίας-πλειοψηφίας και το αποτέλεσμα είναι τερατογέννεση! Εναλλάξ πρόεδρος, σταθμισμένη ψήφος, πάλι ξένος δικαστής, που είχε υποσχεθεί ότι δεν θα υπήρχε, ένας διαδικαστικός δαίδαλος που εγγυάται κατάρρευση εντός έξη μηνών και πάντως αντιπαράθεση, όχι συμφιλίωση κοινοτήτων.
Δεύτερο, όπως κάθε κανονικό κράτος πρέπει να έχει δικαίωμα και μέσα να ασκήσει την κυριαρχία του και να αμυνθεί. Λέει οι κ. Χριστόφιας μία κυριαρχία, αλλά οι προτάσεις προβλέπουν δύο κράτη με δύο αστυνομίες, που θα είναι στην πραγματικότητα μασκαρεμένοι στρατοί, ενώ δεν προβλέπει δικαίωμα και μέσο αυτοάμυνας της Δημοκρατίας. Φτάσαμε στον τραγέλαφο η ελληνική πλευρά, θύμα εισβολής και εθνοκάθαρσης, να ζητάει αποστρατιωτικοποίηση της Κύπρου. Να ζητάει δηλαδή την κατάργηση του δικαιώματός της να αμυνθεί. Σε αυτό το είδος ραγιαδισμού και υποτέλειας έχουμε φτάσει και δυστυχώς υπάρχουν και δυνάμεις που αυτοκαλούνται αριστερές και έχουν συμφωνήσει με τέτοιες ρυθμίσεις. Χωρίς μάλιστα να θέτουν το ζήτημα του βρετανικού στρατού που θα παραμείνει στο υποτίθεται αποστρατιωτικοποιημένο νησί. Ο κ. Χριστόφιας πήγε μετά την εκλογή του στο Λονδίνο και υπέγραψε μνημόνιο που διαιωνίζει την κυριαρχία των Βάσεων και αναγνωρίζει τις συνθήκες Λονδίνου και Ζυρίχης, που δεν ενέκρινε ποτέ ο κυπριακός λαός! Μην έχοντας κοινά σχολειά και κοινό στρατό, με διαφορετική ιστορική συνείδηση και με δαιδαλώδη λαβύρινθο συντάγματος και νόμων, όπου τα πάντα θα αποφασίζονται επί τη βάσει της εθνότητας, λες και είμαστε στη Νότιο Αφρική, είναι προφανές ότι Έλληνες και Τούρκοι δεν θα συμφιλιωθούν ποτέ. Αυτή η λύση είναι μετααποικιακή, θέλει να διαιωνίσει την αντιπαράθεση για να επιτρέψει στον αποικιοκράτη, Βρετανία και ΗΠΑ, να διαφεντεύουν το νησί ως επιδιαιτητές. Και φυσικά τέτοιες λύσεις έχουν τόση σχέση με την αριστερά, όση και ο φάντης με το ρετσινόλαδο.
Θα πουν βέβαια οι φίλοι του ΑΚΕΛ ότι, τι να κάνουμε, εδώ που φτάσαμε, πρέπει να κάνουμε οδυνηρό συμβιβασμό, να τελειώνουμε. Σύμφωνοι, άμα ο κυπριακός λαός και ο ελληνικός λαός το θέλουν, ας τον κάνουν τον συμβιβασμό, όχι όμως συνθηκολόγηση. Ας κάνουν σκόντο στις αρχές αυτές στη ζώνη που θα αποφασίσουν να δώσουν στους Τουρκοκύπριους. Όχι όμως στην ελληνοκυπριακή. Το ξαναλέω ακόμα μια φορά. Αν αναγνωριστεί σε τρίτους, ξένους δικαστές, ξένες χώρες, εναλλάξ προέδρους, οποιονδήποτε πέραν των αιρετών εκπροσώπων, δικαίωμα επέμβασης και στερηθούν οι Ελληνοκύπριοι από το δικαίωμα και το μέσο της κυριαρχίας και της αυτοάμυνας, τότε, αργά ή γρήγορα, ο πληθυσμός θα έρθει σε σύγκρουση με αυτούς που θάχουν νόμιμο πλέον δικαίωμα να ασκούν κυριαρχία πάνω του. Δεν έχουν μεταβληθεί οι Κύπριοι, η Τουρκία, οι ΗΠΑ και η Βρετανία σε αγγέλους.
Σήμερα υπάρχει μια ισορροπία στην Κύπρο ανάμεσα στην ισχύ της Τουρκίας και των αποικιακών δυνάμεων από τη μια και τη δύναμη του δικαίου της πλειοψηφίας από την άλλη. Αν καταργήσουν οι Ελληνοκύπριοι με την ψήφο τους τα αυτονόητα δικαιώματά τους θα καταστρέψουν αυτή την ισορροπία και αυτό θα δημιουργήσει μια ανισορροπία που είναι βασική προϋπόθεση πολέμου. Επιπλέον οι Ελληνοκύπριοι είναι μαθημένοι να ζουν σε σχετικά κανονικό κράτος, θα υπάρξει λοιπόν μια μερίδα του πληθυσμού που θα αντιδράσει σε τέτοιο σχέδιο και μπορεί να ξανάχουμε τα «καλά» της περιόδου 1972-1974!
Οι συνέπειες τέτοιων τυχοδιωκτισμών δεν θα περιορισθούν στην Κύπρο, που είναι πολύ μεγάλη για να γίνει ειρηνικά Ίμπρος ή Τένεδος. Η Ελλάδα θα γίνει όμηρος μιας κακής λύσης, γιατί θα βασίζεται στην καλή θέληση της Άγκυρας και των δυτικών, να μην πάθουν τίποτα οι Ελληνοκύπριοι. Όχι συμφωνίες για αγωγούς με τον Πούτιν, ούτε την κυριαρχία της στο Αιγαίο και τη Θράκη δεν θα μπορεί να ασκήσει!

Μιλώντας για την αριστερά, πως βλέπετε την στάση της στο ζήτημα;

Η ισότητα είναι στο κέντρο της αριστερής ιδεολογίας. Δεν μπορεί ένας αριστερός να δέχεται ότι η ψήφος του Έλληνα και η ψήφος του Τούρκου θα μετράνε διαφορετικά, ούτε θα ζητήσουμε συγγνώμη γιατί οι Έλληνες είναι 80% του πληθυσμού! Σας θυμίζω εδώ τη θέση του Λένιν, που τάχθηκε υπέρ της αυτοδιάθεσης των εθνών μέχρι και του κρατικού αποχωρισμού: «Πάλη ενάντια στα προνόμια και τη βία του έθνους που καταπιέζει, καμία ανοχή της επιδίωξης προνομίων από το καταπιεζόμενο έθνος». Αυτή είναι η αριστερή άποψη που εμπεδώνει τη δικαιοσύνη, δημιουργεί δυνατότητες ώσμωσης των εθνικών ομάδων, υπέρβασης και όχι διαιώνισης του εθνικού ανταγωνισμού.
Ο κ. Χριστόφιας επισημαίνει συχνά τις ευθύνες των εθνικιστών, των σοβινιστών, της ΕΟΚΑ Β΄ κλπ. Ωραία όλα αυτά, αλλά δεν πρέπει να τα βάζουμε μόνο με τα συμπτώματα, πρέπει να βλέπουμε και τα αίτια. Το αίτιο της ανάπτυξης του εθνικισμού, του σοβινισμού και της ακροδεξιάς στην Κύπρο ήταν ιστορικά η μη εκπλήρωση των θεμιτών εθνικών πόθων των Ελληνοκυπρίων, η ματαίωσή τους, που δημιούργησε το πολιτικό έδαφος για την εκμετάλλευση από την ακροδεξιά και τις ξένες υπηρεσίες. Και να σας πω εδώ και μια υποψία μου. Βλέπω αυτή την υποστήριξη προς τη συζητούμενη λύση από κύκλους της σκληρής κυπριακής δεξιάς και ακροδεξιάς. Τι έγιναν αυτοί, φίλοι των Τουρκοκυπρίων; Όχι βέβαια, ούτε να τους μυρίσουν δεν θέλουν. Ενδεχομένως σκέφτονται ότι υποστηρίζοντας τη συζητούμενη λύση κάνουν το χατίρι των Αγγλοαμερικανών, που θέλουν να βγάλουν το κυπριακό από τη μέση της τουρκικής ένταξης, και να δώσουν από τώρα τη μισή ψήφο της Κύπρου στην Τουρκία. Στη συνέχεια, όταν καταρρεύσει η λύση, θα φορτώσουν τις ευθύνες στο ΑΚΕΛ και θα μείνουν εθνικιστικά αφεντικά, με τη συνδρομή των Αγγλοιαμερικανών, στη μισή Κύπρο. Το βέβαιο πάντως είναι ότι, όχι μόνο στην Κύπρο, και στην Ελλάδα, αν η αριστερά αφήσει το έργο της υπεράσπισης των συμφερόντων του ελληνικού λαού διεθνώς στην άκρα δεξιά, τότε θα προσφέρει ιστορική υπηρεσία και στην ακροδεξιά και στον νεοφασισμό.
Η ηγεμονία της ελληνικής Δεξιάς στην Ελλάδα κατέρρευσε εξαιτίας της πολιτικής της στο κυπριακό. Αν η ελληνική και κυπριακή αριστερά-κεντροαριστερά επωμισθούν ρυθμίσεις που κινδυνεύουν να προκαλέσουν νέα τραγωδία, θα έχουμε ένα 1974 από την ανάποδη! Δεν θα επιβιώσει πολιτικο-ιδεολογικά μια παράταξη αν συμβάλει σε ένα τέτοιο αποτέλεσμα, όπως δεν επιβίωσε το ΚΚΕ από τη συμφωνία της Βάρκιζας ή το ΚΚΣΕ από τη διάλυση της ΕΣΣΔ.
Ελπίζω ότι δεν θα ζήσουμε τέτοιες καταστάσεις. Είμαι πολύ ευχαριστημένος γιατί πριν μερικές μέρες, ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέκος Αλαβάνος, που μού ‘κανε μεγάλη τιμή παρουσιάζοντας το βιβλίο μου στην Αθήνα, έσπασε την αφωνία της ριζοσπαστικής αριστεράς στην εξωτερική πολιτική ζητώντας να παγώσει η ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας, που πράγματι έχει φτάσει σε σημεία σουρεαλισμού.

Γιατί σουρεαλισμού;

Γιατί μιλάμε για χώρα που δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, κατέχει στρατιωτικά τμήμα της, παραβιάζει όλες τις αποφάσεις του ΟΗΕ, στέλνει πολεμικά πλοία να δημιουργήσουν επεισόδια στην Πάφο και το Καστελόριζο, κάνει ασκήσεις βομβαρδισμού και φωτογραφίζει ελληνικά νησιά, το Αγαθονήσι, το Φαρμακονήσι, τους Φούρνους, διατηρεί casus belli κατά της Ελλάδος, διατηρεί απέναντι από τη Σάμο και τη Μυτιλήνη τον μεγαλύτερο αποβατικό στόλο στον κόσμο! Και τα θύματα αυτών των πολιτικών δεν περνάει μέρα που να μην πούνε ότι υποστηρίζουν την ένταξή της στην ΕΕ. Όχι γιατί κανείς στην Ελλάδα πιστεύει σε μια τέτοια πολιτική, όχι γιατί οι πολίτες της Ελλάδας και της Κύπρου την υποστηρίζουν στην πλειοψηφία τους, αλλά γιατί αυτό επιθυμεί η Ουάσιγκτον!

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι η ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ θα βοηθήσει στην επίλυση των διαφορών.

Και τότε γιατί η Τουρκία έχει αποθρασυνθεί από τότε που η Ελλάδα άλλαξε τη θέση της και αποδέχτηκε την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων; Σε τι βοήθησε αυτό την επίλυση των διαφορών; Χειρότερες τις έκανε! Γιατί η Τουρκία αντελήφθη ότι η ελληνική υποστήριξη στην ένταξή της είναι προϊόν φόβου και υποτέλειας και νομίζω ότι εδώ ο φόβος χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει και οργανώσει την υποτέλεια. Αν η Ελλάδα, και η Ευρώπη εδώ που τα λέμε, σεβόντουσαν τον εαυτό τους θα έθεταν τον τερματισμό της κατοχής και της απειλής ως προαπαιτούμενο οποιασδήποτε ενταξιακής πορείας. Αφού η Τουρκία βλέπει ότι εμείς, η άρχουσα τάξη μας δηλαδή και το πολιτικό προσωπικό μας, δεν διαθέτει αυτοσεβασμό, δεν θα μας σεβαστεί περισσότερο από όσο εμείς τον εαυτό μας! Θα επιδιώξει να μπει με το σύνολο των διεκδικήσεών της στην Ένωση και να επιβάλει την ικανοποίησή των αξιώσεών της μέσα σε αυτή, αφού η ένταξη θα της προσφέρει πολύ μεγαλύτερο πολιτικο-διπλωματικό βάρος.
Λένε βέβαια ότι η ένταξη θα κάνει την Τουρκία δημοκρατία και θα αδυνατίσει τον ρόλο του στρατού. Πρόκειται για σύγχυση αιτίου και αιτιατού. Η δύναμη του στρατού στην Τουρκία αντανακλά διάφορους ιστορικούς, κοινωνικούς και διεθνείς παράγοντες, δεν έχει σχέση όμως κατ’ ανάγκη με τον επεκτατισμό. Οι στρατιωτικοί οι μάλλον συντηρητικότεροι στο τουρκικό κατεστημένο, αυτοί που θέλουν λιγότερες περιπέτειες. Με ισχυρούς πολιτικούς πρωθυπουργούς υπήρξαν τα μεγαλύτερα προβλήματα στα ελληοτουρκικά. Ο Ερμπακάν ζητούσε το 1974 την κατάληψη όλης της Κύπρου. Ο Ερντογάν σήμερα διεκδικεί την κληρονομιά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, επιδιώκοντας να συνθέσει τη δύναμη εθνικιστικής και ισλαμικής ταυτότητας. Από την αρχαία Αθήνα μέχρι τις ΗΠΑ και τη Βρετανία σήμερα, δημοκρατίες, με τη συμβατική τουλάχιστον έννοια του όρου, ξεκίνησαν τις μεγαλύτερες εισβολές και σφαγές στην ιστορία.
Μήπως άλλωστε η συμμετοχή Ελλάδας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ απέτρεψε τη σύγκρουση στην Κύπρο; Η από κοινού συμμετοχή σε έναν οργανισμό όπως η ΕΕ δεν εξασφαλίζει την ειρήνη. Η ένταξη όμως της Τουρκίας καθιστά δυσμενέστερο τον συσχετισμό δυνάμεων για την Ελλάδα. Αν σήμερα η Τουρκία δοκιμάσει να επιτεθεί, θα είναι επίθεση κατά ευρωπαϊκής χώρας. Αύριο θα είναι διαμάχη δύο ευρωπαϊκών χωρών.
Κοιτάξτε, εγώ διαφωνώ γενικότερα με την πολιτική της διεύρυνσης της ΕΕ, γιατί η διεύρυνση είναι, μαζί με την αέναη απελευθέρωση των αγορών, κατεξοχήν εργαλείο εμπέδωσης ενός νεοφιλελεύθερου και ατλαντικού οικοδομήματος στην Ευρώπη, μιας «αυτοκρατορίας», όπως την ονόμασε ο Μπαρόζο, ιδεολογικού και οικονομικού παραπληρώματος του ΝΑΤΟ. Οι Ευρωπαίοι πολίτες το καταλαβαίνουν ενστικτωδώς. Δεν το καταλαβαίνει η ευρωπαϊκή αριστερά, δυστυχώς και στην ριζοσπαστική συνιστώσα της, με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως ο Λαφονταίν ή ο Φαμπιούς. Αφήνει έτσι ένα τεράστιο πεδίο να το εκμεταλλευθεί η δεξιά και ακροδεξιά. Αυτός ήταν βασικός λόγος που βγήκε ο Σαρκοζί.
Πρέπει να είμαστε σοβαροί. Η ανατολική Ευρώπη μπήκε χωρίς να υπάρχει καμία προϋπόθεση ομαλής ενσωμάτωσης και εναρμόνισης προς τα πάνω των κοινωνικών, των οικολογικών στάνταρ, χώρια του ότι φέρονται ως αμερικανικά προτεκτοράτα. Αν θέλουμε να διαλύσουμε την Ευρώπη ως δυνάμει χειραφετήσιμο και να υπονομεύουμε το κοινωνικό κράτος της Δυτικής Ευρώπης αυτός είναι ο τρόπος να το κάνουμε. Και γι’ αυτό υποστηρίζουν με τόσο φανατισμό τη διεύρυνση Βρετανία, ΗΠΑ και Ισραήλ, που είναι μια κρυφή υπερδύναμη και θέλει να μπει κι αυτό μετά την Τουρκία. Αλλά τι δουλειά έχει αυτό με την αριστερά; Δεν λέω ότι δεν θα μπορούσε υπό άλλους όρους και άλλες πολιτικές να γίνει διεύρυνση, αλλά αυτό θα προϋπέθετε μία αποσαφήνιση σε προοδευτική κατεύθυνση του ευρωπαϊκού σχεδίου, ριζική αλλαγή του μοντέλου της ΕΕ, σχέδιο Μάρσαλ κλπ. Σήμερα έχουμε ένα αντιδραστικό ευρωπαϊκό σχέδιο, που γίνεται πιο αντιδραστικό με κάθε νέα ένταξη.
Σήμερα γίνεται μια σύγκρουση στην Ευρώπη. Υπάρχουν δυνάμεις που, με τρόπο ασυνεπή βεβαίως, δεδομένης και της ταξικής τους φύσης, τάσσονται υπέρ μιας πιο ανεξάρτητης Ευρώπης. Υπάρχει μια κοινή γνώμη που αντιδρά ενστικτωδώς στη διεύρυνση, που, στο κάτω-κάτω, είναι μια απόφαση που οφείλουν να πάρουν οι λαοί, ανεξαρτήτως του τι πιστεύουμε εμείς. Η Ελλάδα, η αριστερά της, με ποιό στρατόπεδο έχει συμφέρον να συμμαχήσει; Με τους Αγγλοαμερικανούς και την «αυτοκρατορία», ή με όσους, έστω ασυνεπώς, θυμούνται ακόμα την ιδέα της ανεξάρτητης Ευρώπης, ή εκφράζουν την αντίθεση των λαών στη διεύρυνση, που είναι ουσιαστικά αντίσταση στην παγκοσμιοποίηση, ενστικτώδης προσπάθεια προστασίας ενός εθνικού πλαισίου που εξασφαλίζει κάποια δημοκρατία και κοινωνική προστασία;

Ένα μεγάλο ζήτημα για την αριστερά σήμερα είναι το πως αντιλαμβάνεται τον διεθνισμό...

Η λέξη διεθνισμός προϋποθέτει έθνη. Διότι υπάρχει μια θεωρία ότι είναι αυθαίρετα. Μια χονδροειδής αφομοίωση του μαρξισμού λέει ότι όλα είναι παραγωγική βάση, ο καπιταλισμός χρειάζεται φαντασιώσεις, μία από τις οποιίες είναι το έθνος. Αλλά δεν υπήρχε καπιταλισμός στην εποχή του Ηροδότου! Στην Ελλάδα έχουμε πολλά αυθαίρετα, νομίζουμε ότι και οι έννοιες και τα πάντα είναι αυθαίρετα. Αυτός είναι, για όσους ενδιαφέρονται για μαρξιστικές εξηγήσεις, ο πραγματικός τρόπος που το υλικό οικοδόμημα, τα ευρωπαϊκά προγράμματα δηλαδή και η υπόσχεση μιας καλής καριέρας, επηρεάζουν το «εποικοδόμημα», τις ιδέες των επαγγελματιών εξ οφίτσιο διανοουμένων. Για να ξαναγυρίσω στην ερώτηση, διεθνισμός σημαίνει να ενώσουμε τα έθνη, σε συνεργασία και όχι αντιπαράθεση. Για να το κάνουμε, πρέπει να λύσουμε δίκαια τις διαφορές τους, όχι να πριμοδοτήσουμε την καταπίεση του ενός από το άλλο. Γιατί οι Έλληνες της Κύπρου να μην έχουν τα δικαιώματα που αναγνωρίζονται σε όλους τους λαούς, πρέπει μήπως να ζητήσουν συγγνώμη γιατί είναι 80%; Όταν μάλιστα κομμουνιστές δώσανε τη ζωή τους για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα που ήταν μια άσκηση του δικαιώματος για την αυτοδιάθεση. Όταν ο μεγάλος Τούρκος ποιητής και κομμουνιστής Ναζίμ Χικμέτ καλούσε τους συμπατριώτες του να μην αντιτάσσονται στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου.
Υπάρχει και ο «διεθνισμός της αυτοκρατορίας», για τον οποίο κάθε εθνικισμός που αντιτάσσεται, ο ρώσικος, ο σέρβικος, ο ιρανικός, ο παλαιστινιακός είναι κακός, κάθε εθνικισμός που συμμαχεί, ο γεωργιανός π.χ. είναι καλός. Ακούμε πολλά για εθνικισμούς, δεν ακούμε ποτέ τίποτα για αμερικανικό ή βρετανικό εθνικισμό, για εβραϊκό φονταμενταλισμό; Αυτές οι δυνάμεις που επιδιώκουν να χτυπήσουν το έθνος-κράτος για να θεμελιώσουν μία παγκόσμια δικτατορία «των αγορών», ολοκληρωτική «αυτοκρατορία της παγκοσμιοποίησης». Αυτού του είδους η ένωση των εθνών, αυτού του είδους ο «διεθνισμός» είναι βαθιά αντιδραστικός και αντιδημοκρατικός.
Πρέπει να ορίσουμε τις έννοιες. Δεν μπορούμε να εξισώνουμε αποικιοκράτες και αποικιοκρατούμενους, θύτες και θύματα, καταπιεστές και καταπιεζόμενους. Ιδιαίτερα πρέπει να το κάνουμε σε μία χώρα όπου το επαναστατικό, δημοκρατικό, πληβειακό, κοινωνικό στοιχείο, από τον Κολοκοτρώνη μέχρι το δημοψήφισμα του 2004 στην Κύπρο ήταν αυτό που αντιστάθηκε κυρίως στις ξένες επιβουλές, μια χώρα που της ζητάνε εθνικά επώδυνες και αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις και «προσαρμογές» και η άρχουσα τάξη της οποίας είναι χαρακτηριστικά απρόθυμη να την υπερασπιστεί; ‘Η μήπως η αριστερά θα μπορέσει να κάνει προοδευτικότερη πολιτική, αν η Ελλάδα και η Κύπρος γίνουν προτεκτοράτα;
Τα τελευταία χρόνια, λυπάμαι και ντρέπομαι που το λέω, αναπτύχθηκε στη χώρα μας ένα είδος αντιθενικιστικής «αριστεράς», αμερικανικής στην πραγματικότητα «αριστεράς». Ελπίζω ότι πρόκειται περί λάθους και ιδεοληψίας. Αλλά δεν είναι δυνατόν να διαβάζω, σε μια χώρα που η αριστερά της έδωσε ποτάμια αίματος για την υπεράσπισή της, που ηγήθηκε της εθνικής αντίστασης, που υπέστη αποστασία και δικτατορία για να «λυθεί» το κυπριακό, δεν μπορώ να διαβάζω τον Ηρακλείδη, που υποστηρίζει ότι είναι μαθητής του Κύρκου, και διερωτώμαι τι λέει ο Κύρκος για τους μαθητές του, να γράφει ότι δεν βρέθηκε απόδειξη του ρόλου της CIA στο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου! Εκπλήσσομαι ακόμα πιο δυσάρεστα βλέποντας την Αυγή, αντί να προβάλει τις δηλώσεις Αλαβάνου, να δημοσιεύει σε περίοπτη θέση ανεκδιήγητο άρθρο ενός Θεοδωρίδη, που λέει ότι η κυπριακή τραγωδία είναι προϊόν του ελληνικού εθνικισμού ή ότι φταίμε γιατί επεκτείναμε το ελληνικό κράτος οκτώ φορές εις βάρος της Τουρκίας μετά το 1830, ή την «πλατφόρμα» Μηλιού, Θεοδωρίδη, Βωβού υπέρ της αναγνώρισης των αποτελεσμάτων της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο! Δεν θα ήθελα να το πω, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν είναι καθόλου δυσαρεστημένοι στην αμερικανική πρεσβεία με παρόμοιες θέσεις.
Η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει σήμερα μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της μεταπολεμικής ιστορίας της. Κρίση οικονομική, κοινωνική, πολιτική και εθνική. Είναι τέτοια η δύναμη του φαινομένου, τέτοιο το βάθος αυτής της κρίσης, που θα σαρώσει πολιτικές δυνάμεις που δεν έχουν να πουν τίποτα, πέραν ευχολογίων και γενικοτήτων, που θα μπορούσαν να διατυπωθούν με την ίδια ευκολία και προ 30 ετών και μετά 30 χρόνια, που δεν έχουν άποψη για την οικονομία, την κοινωνία, την εξωτερική πολιτική, που δεν έχουν διέξοδο να προτείνουν στον ελληνικό λαό, να απαντήσουν στα πραγματικά ζητήματα που βιώνει και τον ανησυχούν. Αργά ή γρήγορα ο ελληνικός λαός θα αναζητήσει πολιτικές δυνάμεις για να τον βγάλουν από την κρίση. Αν δεν προσφέρει τη διέξοδο η αριστερά, θα βρεθούνε άλλοι. Κι αν η σημερινή ηγεσία της ριζοσπαστικής αριστεράς δεν έχει απαντήσει σε όλα, ας ανοίξει τουλάχιστον τη συζήτηση, στα πλαίσια ενός δημοκρατικά οργανωμένου, από τη βάση στην κορυφή, κινήματος, ας απευθυνθεί στην κοινωνία, αντί να φυλάει καρέκλες και οφίτσια.

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Και τεκμηριωμένα δολοφόνοι!


Αυτό που ήταν κοινό μυστικό, ότι δηλαδή οι τούρκοι κατά την εισβολή τους στην Κύπρο το 1974 διέπραξαν εγκλήματα πολέμου δολοφονώντας εν ψυχρώ ακόμα και παιδιά και αιχμαλώτους πολέμου, έρχεται να το επιβεβαιώσει και η επιστήμη.

Τα DNA από τα οστά ανήλικων παιδιών και στρατιωτών οι οποίοι αποδειγμένα είχαν συλληφθεί σαν αιχμαλωτοι πολέμου (υπάρχουν φωτογραφίες τους να είναι ζωντανοί και δεμένοι στα χέρια των τούρκων) και οι οποίοι βρέθηκαν με σφαίρες στο κεφάλι μέσα σε πηγάδι είναι αδιάψευστος μάρτυρας!

Αντιγράφουμε από την εφημερίδα Σημερινή (9/8/2009):
ΜΙΑ νέα περίπτωση εν ψυχρώ δολοφονίας Ελληνοκυπρίων από τους Τούρκους έγινε χθες γνωστή. Πρόκειται για τους γονείς και τα δύο ανήλικα παιδιά τους, ένα αγοράκι και ένα κοριτσάκι, που δολοφονήθηκαν μέσα στο σπίτι τους στη Λάπηθο το 1974. Την πληροφορία έδωσε στο ραδιόφωνο του ΡΙΚ ο Βοηθός του Εκπροσώπου της ε/κ πλευράς για τους Αγνοουμένους, Ξενοφών Καλλής. Είπε ότι η ταυτοποίηση των τεσσάρων λειψάνων της οικογένειας έγινε πριν από λίγες ημέρες. «Η περίπτωση αυτή», ανέφερε, «δεν ήταν στον κατάλογο των αγνοουμένων, αλλά στον κατάλογο των πεσόντων. Υπήρχαν κάποιες πληροφορίες», είπε, «ότι δολοφονήθηκαν». «Τα παιδάκια», πρόσθεσε, «είχαν κάποια προβλήματα εκ γενετής και δεν μπορούσαν να μετακινηθούν».
«Σε κάποιο στάδιο», ανέφερε ο κ. Καλλής, «οι έποικοι που εγκαταστάθηκαν στο σπίτι της οικογένειας στη Λάπηθο στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν ένα επιπρόσθετο δωμάτιο στην οικοδομή εντόπισαν τα λείψανα το 2002. Όταν άρχισε το πρόγραμμα της Διερευνητικής», κατέληξε ο κ. Καλλής, «μας παρέδωσαν τα οστά τα οποία ταυτοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα».

Εξάλλου, σε γραπτή του δήλωση ο εκπρόσωπος Τύπου της ΕΔΕΚ Δημήτρης Παπαδάκης αναφέρει πως η επιβεβαίωση της εν ψυχρώ δολοφονίας πέντε Ελληνοκυπρίων αιχμαλώτων στις 14 Αυγούστου 1974 από τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής αποκαλύπτει, για μια ακόμη φορά, τη βαρβαρότητα του τουρκικού κράτους. «Η ΕΔΕΚ καλεί την Κυβέρνηση να καταγγείλει σε κάθε προσφερόμενο διεθνές βήμα το ειδεχθές έγκλημα δολοφονίας πέντε Ελλήνων Κυπρίων στο Τζιάος στις 14.8.1974, με αίτημα την επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων».

«Είναι πλέον αποδεδειγμένο και πλήρως τεκμηριωμένο ότι ο τουρκικός στρατός συνέλαβε αιχμαλώτους πολέμου προς τους οποίους συμπεριφέρθηκε κατά τρόπο βάναυσο και εγκληματικό, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο», δήλωσε από την πλευρά του ο εκπρόσωπος Τύπου των Οικολόγων Γιώργος Περδίκης. «Μετά την ανακάλυψη των στοιχείων αυτών, επιβάλλεται η κυπριακή Κυβέρνηση να μελετήσει σοβαρά την προσφυγή της στο διεθνές ποινικό δικαστήριο της Χάγης για να ζητηθούν ποινικές ευθύνες στον τουρκικό στρατό», υπογράμμισε.

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Αποχώρηση στρατευμάτων και Επιστροφή στη Ζυρίχη σε περίπτωση αποτυχίας των συνομιλιών

Είναι ολοφάνερο, πως η Τουρκική πλευρά συνεχίζει να μας εμπαίζει στις συνομιλίες, όπως κάνει με συνέπεια τα τελευταία 35 χρόνια. Κι αυτό συνεχίζει να το κάνει, αφ' ενός γιατί έχει τη στήριξη και τις ευλογίες των Αγγλοαμερικάνων και αφ' ετέρου γιατί έχει την στρατιωτική δύναμη των 40 και πλέον χιλιάδων Τουρκικών Στρατευμάτων.

Οι πολιτικοί μας, και κυρίως ο Πρόεδρος Χριστόφιας και ο ΥΠΕΞ Μ.Κυπριακού, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο ναυαγίου και αυτής της προσπάθειας. Και θα πρέπει από τώρα να αλώσουν Ευρώπη, Ρωσία, Κίνα και όπου αλλού χρειάζεται, και να ενημερώσουν, ότι παρά τις τεράστιες υποχωρήσεις μας, μιας και είμαστε υπό την απειλή του Κατοχικού Στρατού, η Τουρκία παραμένει αδιάλλακτη. Και ότι σε περίπτωση ναυαγίου των συνομιλιών, για τις οποίες μάλιστα ευθύνεται μόνον η πλεονέκτης Τουρκία, απαιτούμε "Πλήρη Αποχώρηση των Κατοχικών Στρατευμάτων και Επιστροφή στην μόνη συμπεφωνημένη έως τώρα λύση, αυτή της Ζυρίχης-Λονδίνου". Διότι οι "φίλοι" μας οι Αγγλοαμερικανοί και οι Τούρκοι, είναι πιθανόν να ωθήσουν τις συνομιλίες σε αποτυχία με σκοπό να απαιτήσουν την διχοτόμηση και τη λύση δύο κρατών.

Η θέση αυτή, πρέπει από τώρα να εξεπεμφθεί παντού και με συνέπεια, ώστε να αποτελέσει ακόμα έναν μοχλό πίεσης προς Αγγλοαμερικάνους και Τούρκους, προς άμεση επίλυση του ζητήματος. Ο μεγαλύτερος βέβαια μοχλός πίεσης που διαθέτουμε στα χέρια μας αυτή τη στιγμή είναι ο λόγος μας στην πορεία της Τουρκίας προς την Ευρώπη, και εκεί πρέπει να είμαστε αμείλικτοι και σταθεροί. Χωρίς αποχώρηση στρατευμάτων και εποίκων, και χωρίς αναγνώριση, η Τουρκία δεν πρόκειται ποτέ να ενταχθεί στην Ε.Ε., ούτε να πετύχει ειδική σχέση κτλ.

Τέλος, μοχλός πίεσης αποτελεί και η δύναμη αποτροπής μιας περαιτέρω προελάσεως του Τουρκικού Στρατού. Η Τουρκία, ενόσω γνωρίζει πως είναι η ισχυρή, δεν βγάζει ποτέ από του νού της την πλήρη κατάληψη της Κύπρου. Θα πρέπει όμως να καταλάβει, ότι αυτό θα της κοστίσει ακριβά. Και αυτό θα γίνει εάν εμείς διαθέτουμε επαγγελματικό, αξιόμαχο και καλά εξοπλισμένο στράτευμα. Σ' αυτό πρέπει να κινηθούμε προς συμμαχίές με Ρωσία, Κίνα και Γαλλία, αλλά και Ισραήλ. Το τελευταίο (Ισραήλ), θα πρέπει να προσεγγιστεί και σε πολιτικό επίπεδο, ιδίως τώρα που η Τουρκία στρέφεται προς υποστήριξη των μουσουλμάνων Παλαιστινίων. Η κόντρα μας με το Ισραήλ δεν εξυπηρετεί σε τίποτα, τη στιγμή μάλιστα που το εβραϊκό λόμπι είναι το ισχυρότερο στις ΗΠΑ αλλά και σχεδόν παγκοσμίως. Μια τέτοια συμμαχία είναι και προς όφελος του ιδίου του Ισραήλ, αφού αποτελούμε την μοναδική μη μουσουλμανική γειτονική του χώρα.

Τετάρτη 5 Αυγούστου 2009

Πορεία μνήμης ΙΣΑΑΚ - ΣΟΛΩΜΟΥ. Οι μοτοσυκλετιστές ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΝ


Οι Μοτοσικλετιστές
Δεν Ξεχνούν

Πορεία Μνήμης Ισαάκ – Σολωμού
Κυριακή 09 Αυγούστου 2009

Συμπληρώνονται φέτος 13 χρόνια από την θυσία του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού στη μαρτυρική γη της Αμμοχώστου.

Η Πρωτοβουλία Μνήμης Ισαάκ- Σολωμού που συστάθηκε πρόσφατα και απαρτίζεται από ανθρώπους που ανήκουν στον χώρο της μοτοσικλέτας, σκοπεύει να προσδώσει μαζικότητα στην φετινή πορεία των μοτοσικλετιστών για την προβολή της θυσίας των δύο ηρώων.

Στην προσπάθεια μας αυτή, θεωρούμε πολύτιμη τη συμμετοχή του κάθε μοτοσικλετιστή, τη συνεισφορά των οργανωμένων συνόλων αλλά και του απλού Έλληνα Κύπριου.

Πιστεύουμε πως η διατήρηση της συλλογικής μνήμης αποτελεί σημαντικό όπλο στον κρίσιμο αγώνα που διεξάγει σήμερα ο κυπριακός ελληνισμός για την εθνική του επιβίωση στις πατρογονικές εστίες.

Αύγουστος 1996 - Αύγουστος 2009
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ -
ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΧΩΡΟΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ:
ΛΕΥΚΩΣΙΑ – Περίπτερο Οκτάγωνο 7:30 πμ -
ΛΕΜΕΣΟΣ – Υπεραγορά Ορφανίδης 7:30 πμ -
ΛΑΡΝΑΚΑ – Κυκλικός κόμβος Ριζοελιάς 8:00 πμ -
ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΣ – Κυκλικός κόμβος Αγ. Νάπας 8:30 πμ

Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Ελλαδίτες στον αγώνα για τη Βόρειο Ήπειρο. Ή αλλιώς: Όταν τα ελληνικά πολιτικά κόμματα ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ την ΟΜΟΝΟΙΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΣΦΕΒΑ

Μὲ τὴν ἐνθουσιώδη συμμετοχὴ δεκάδων νέων - μελῶν τῆς ΣΦΕΒΑ ἀπὸ ὅλη τὴν Ἑλλάδα πραγματοποιήθηκε καὶ φέτος στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ταξιαρχῶν Γκούρας τὸ ἐτήσιο σεμινάριο τῆς ΣΦΕΒΑ.

Στὶς εἰσηγήσεις-συζητήσεις κυριάρχησαν οἱ σοβαρὲς πολιτικὲς ἐξελίξεις στὸ χῶρο τῆς ἑλληνικῆς κοινότητας τῆς Βορείου Ἠπείρου καὶ τὸ πολὺ ἄσχημο ἐκλογικὸ ἀποτέλεσμα τοῦ ΚΕΑΔ. Ἀναλύθηκαν τὰ λάθη ποὺ ἔγιναν ἀπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ ΚΕΑΔ καὶ τὰ ὁποία ἀποτέλεσαν τὴν ἀφορμὴ γιὰ τὴ διάσπαση τῆς βορειοηπειρωτικῆς κοινότητας καὶ τὴν οὐσιαστικὴ προσχώρηση μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἄλλον τρόπο τῶν ἡγετικῶν στελεχῶν τῆς μειονότητας στὰ ἀλβανικὰ κόμματα.


Ὡς ΣΦΕΒΑ καὶ ΠΑΣΥΒΑ πιστεύουμε ὅτι τὸ μέλλον τῆς πολιτικῆς ἐκπροσώπησης τοῦ Βορειοηπειρωτικοῦ ἑλληνισμοῦ βρίσκεται σὲ μία αὐτόνομη πολιτικὴ παρουσία τῆς ΟΜΟΝΟΙΑΣ, μίας ΟΜΟΝΟΙΑΣ ὅμως δημοκρατικῆς, ἀνεξάρτητης καὶ ἰσχυρῆς ποὺ θὰ ἑνώνει ὅλους τούς Βορειοηπειρῶτες ποὺ ἐπιθυμοῦν τὸ ἐθνικὸ καὶ ὄχι τὸ προσωπικό τους συμφέρον καὶ δὲν θὰ γίνεται οὐρὰ κανενὸς ἀλβανικοῦ κόμματος καὶ παίγνιο σὲ σχεδιασμοὺς ἄλλων σὲ Ἑλλάδα καὶ Ἀλβανία.

Ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον εἶχε ἐπίσης ἡ εἰσήγηση σχετικὰ μὲ θέσεις- δηλώσεις πολιτικῶν φορέων καὶ προσωπικοτήτων τόσο ἀπὸ Ἑλλάδα ὅσα καὶ σὲ διεθνεῖς θεσμοὺς σχετικὰ μὲ τὸ Βορειοηπειρωτικὸ θέμα ἀπὸ τὸ 1991 ὡς σήμερα. Ὅπως διαπιστώθηκε ὑπάρχουν σημαντικὲς τοποθετήσεις ἀπὸ ὅλες τὶς πολιτικὲς παρατάξεις ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸ Εὐρωκοινοβούλιο (ὅπως γιὰ τὸ ζήτημα τῆς πολιτιστικῆς, θρησκευτικῆς καὶ ἐκπαιδευτικῆς αὐτονομίας) ποὺ μποροῦν οἱ Βορειοηπειρῶτες νὰ τὶς ἐπικαλοῦνται στὴν προσπάθεια γιὰ τὴν προώθηση τῶν δικαίων τους.

Τὸ σεμινάριο ἔκλεισε μὲ μία ἐμπεριστατωμένη ἱστορικὴ εἰσήγηση ἀπὸ τὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Κονίτσης κ.ΑΝΔΡΕΑ γιὰ τὴ γενοκτονία τοῦ ποντιακοῦ ἑλληνισμοῦ μὲ ἀφορμὴ τὴ συμπλήρωση 90 ἐτῶν ἀπὸ τὴ προσχεδιασμένη ἔξωση τοῦ ποντιακοῦ στοιχείου ἀπὸ τὶς πατρογονικές του ἑστίες.

Οἱ ἐργασίες τοῦ σεμιναρίου ἐπιβεβαίωσαν τὴ διάθεση τῶν μελῶν τῆς ΣΦΕΒΑ νὰ συνεχίσουν τὸν ἀγώνα τους στὸ πλευρὸ τῶν ὑγιῶς σκεπτομένων Βορειοηπειρωτῶν μακριὰ ἀπὸ διχόνοιες καὶ φατρίες, σύμφωνα πάντα μὲ τὶς παρακαταθῆκες τοῦ ἀειμνήστου ἰδρυτοῦ μᾶς Μητροπολίτη Κονίτσης κυροῦ ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ γιὰ τὴ δικαίωση τῶν ἐθνικῶν πόθων τοῦ μαρτυρικὸ Βορειοηπειρωτικοῦ Ἑλληνισμοῦ.

από τη σελίδα της ΣΦΕΒΑ


σχόλιο του Ιστολογίου μας:

Δυστυχώς, τα ελληνικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) συναγωνίζονται πόσο γρήγορα θα καταφέρουν να διχάσουν τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ενσωματώνοντάς τους στα αντίστοιχα αλβανικά κόμματα (σοσιαλιστικό και δημοκρατικό).


Φαίνεται ότι η αναμενόμενη διακυβέρνηση της Ελλάδας από το ΠΑΣΟΚ (αν νικήσει στις εκλογές) ενθουσίασε μερικούς θιασώτες κομουνιστικών (σοσιαλιστικών) καταλοίπων και φρόντισαν (και πέτυχαν) να "δέσουν" την ΟΜΟΝΟΙΑ και το κόμμα του ΚΕΑΔ πίσω από το σοσιαλιστικό κόμμα.
Το αποτέλεσμα το είδαμε: πλήρης αποτυχία στις εκλογές.
Να δούμε αν η ηγεσία του ΚΕΑΔ θα αναλλάβει τώρα και τις ευθύνες της.
Στον αντίποδα, προφανώς η ΝΔ υποσχέθηκε αλλά και παρείχε στον Μπερίσα (Δημοκρατικό κόμμα) την στήριξη ποικιλοτρόπως.


Γνωρίζουμε πόσο αχόρταγοι και καταστρεπτικοί μηχανισμοί
είναι τα πολιτικά κόμματα
(έτσι όπως λειτουργούνε στην Ελλάδα).

Ας περιοριστούνε λοιπόν στις οικονομικές μίζες
και ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΒΟΡΕΙΟΥ ΗΠΕΙΡΟΥ
να διεκδικήσει τα ΔΙΚΑΙΑ
(πχ το δικαίωμα της Αυτονομίας, η οποία είχε παραχωρηθεί από την Αλβανία το 1914),
και τα ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ του
(πχ στην Παιδεία και στη Θρησκεία, στις περιουσίες κλπ).

Τέλος,
Συγχαίρουμε τα παλικάρια της ΣΦΕΒΑ για την πανέμορφη συνθηματογραφία στα αιματοβαμμένα βουνά της Ηπειρωτικής γης.