Η αποδόμηση του προέδρου Χριστόφια

Ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας και ο περίγυρός του διαμαρτύρονται επειδή δήθεν κάποιοι προσπαθούν να αποδομήσουν τον πρόεδρο.

Ζώντας στην κοσμάρα τους δεν αντιλαμβάνονται ότι η αποδόμηση του Χριστόφια επιτυγχάνεται εκ των έσω! Ο ίδιος ο Χριστόφιας αποδομεί τον εαυτό του με τις γελοίες, ανιστόρητες και φανατισμένες τοποθετήσεις του!

Όταν ο Χριστόφιας κάνει δώρα στους τούρκους εις βάρος αυτών που τον ψήφισαν, αποδομεί τον εαυτό του!

Όταν ο Χριστόφιας, ενώ εκλέγηκε σαν πρόεδρος της δίκαιης κοινωνίας, ανέχεται και καλύπτει το ρουσφέτι, τότε πλήττει ο ίδιος τον εαυτό του!

Όταν για να δείξει ότι είναι υπεράνω και να γίνει αρεστός στους τούρκους μιλά (και) για εισβολή της Ελλάδας στην Κύπρο, ρεζιλεύει ο ίδιος τον εαυτό του!

Όταν εξισώνει τα απαράδεκτα επεισόδια κάποιων χουλιγκάνων με την επίσημη τουρκική – κατοχική πολιτική, τότε, δείχνει ότι είναι εκτός τόπου και χρόνου…

Η επιχείρηση φίμωσης των Ιστολογίων "δουλεύει ρολόι"

Η πρόσφατη άνθιση των Ιστολογίων έφερε σε αρκετά δύσκολη θέση την "εξουσία".

ΔΝΤ, εντολοδόχοι πολιτικοί, καθοδηγούμενα ΜΜΕ, ξεπούλημα των εθνικών μας θεμάτων, αναρχικοί, τρομοκράτες και λοιποί Υπηρέτες της Νέας Τάξης πραγμάτων αρχίζουν να ανησυχούν.

Το ελεύθερο διαδίκτυο άρχισε να γίνεται επικίνδυνο.

Και πρέπει ΝΑ ΣΩΠΑΣΕΙ..

Αυτό υλοποιείται με 2 τρόπους:

1ον:

αφήνουμε να διαρρέουν και να κυκλοφορούν σε Ιστολόγια κατασκευασμένες ειδήσεις που σύντομα αποδεικνύονται ψεύτικες γκρεμίζοντας ότι υπεύθυνα έχει χτιστεί τόσα χρόνια από την συντριπτική πλειοψηφία των Ιστολογίων.

2ον:

Συλλαμβάνουμε μερικούς blogger για εκφοβισμό σταδιακά, με διάφορα προσχήματα, τους κατασυκοφαντούμε στα ΜΜΕ, οπότε παίρνουν σιγά σιγά "το μήνυμα" και οι υπόλοιποι ...

Διαβάστε το χρονικό και διαπιστώστε πόσο ταχύτατα "επεμβαίνει" ο κρατικός αλλά (δυστυχώς) και ο "μη κρατικός" μηχανισμός όταν υπάρχουν "εντολές άνωθεν".

Το χρονικό της σύλληψης:

Αρχικά συλλαμβάνεται και κατηγορείται για "εκβιασμό" και "συκοφαντική δυσφήμιση" blogger του ArmyAlert (Η επίσημη ανακοίνωση Γεν.Αστ.Δ/νσης Αττικής στις 19-12-2010).

Οι επίμαχες αναρτήσεις του ArmyAlert:

http://armyalert.blogspot.com/2010/12/blog-post_1068.html και

http://armyalert.blogspot.com/2010/12/blog-post_6244.html.

Αντίστοιχες αναρτήσεις εμφανίστηκαν και στο Ιστολόγιο εθνικού προβληματισμού Hellenic Revenge με αποτέλεσμα την έκδοση εντάλματος σύλληψης πιθανότατα για γυναίκα blogger που γράφει σε αυτό.

Το Hellenic Revenge συνηθίζει να αναδημοσιεύει αναρτήσεις μιας πληθώρας ιστολογίων εθνικού προβληματισμού οπότε αναπόφευκτα αναδημοσίευσε και την ανάρτηση του Armyalert.

Οι επίμαχες αναρτήσεις του HellenicRevenge:

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2010/12/blog-post_3058.html (η αναδημοσίευση από το ArmyAlert)

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2010/12/blog-post_4450.html

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2010/09/blog-post_5359.html

http://hellenicrevenge.blogspot.com/2010/09/300000.html

Σχολιάζοντας τις αναρτήσεις

Φυσικά ούτε τους προαναφερθέντες blogger γνωρίσουμε, ούτε κάτι περισσότερο για την υπόθεση -πέρα από εκτεταμένες αναζητήσεις που κάναμε στο διαδίκτυο για το θέμα.

Πολύ περισσότερο δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν υπήρξε ή όχι εκβιασμός για τις επίμαχες αναρτήσεις. Γι αυτό θα αποφανθεί η δικαιοσύνη.

Όμως η ουσία των επίμαχων αναρτήσεων δείχνει να είναι η κόρη του ΑΓΕΣ και οι εκπομπές της στην κρατική τηλεόραση.

Η "προσβολή" του ΑΓΕΣ δείχνει να τον αφορά κυρίως ως πατέρα σε σχέση με την εκπομπή και τις απόψεις της κόρης του και όχι στον ίδιο (δηλαδή δεν διαβάσαμε αναφορές σε ανικανότητα, επαγγελματικά λάθη του ΑΓΕΣ κλπ).

Επίσης επισημαίνεται στις αναρτήσεις ότι ίσως για τη θέση στην κρατική ΕΡΤ έπαιξαν ρόλο οι γνωριμίες του πατέρα της.

(το δημοσίευμα της εφημερίδας ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Η κόρη του αρχηγού ΓΕΣ, κ. Ευτυχία Φράγκου υπέγραψε συμβόλαιο 13 επεισοδίων με αμοιβή 20.000 € για κάθε επεισόδιο και το συνολικό κόστος αγγίζει τις 286.000 ευρώ τα οποία φυσικά θα πληρώσουμε ΟΛΟΙ μας, μέσω της ΕΡΤ που χρεωνόμαστε υποχρεωτικά στο λογαριασμό της ΔΕΗ)

Ο "κρατικός" μηχανισμό δουλεύει "ρολόι"

Καμαρώστε τώρα πόσο αποτελεσματικό μπορεί να γίνει το "κράτος" αλλά και "μη κρατικές" υπηρεσίες:

• από την πρώτη κιόλας, ημέρα,δημοσιοποιούνται τα στοιχειά των blogger πριν ακόμη τους αποδοθεί η κατηγορία για εκβιασμό και καταδικαστούν
• ποιος έδωσε τα πλήρη στοιχεία των φερόμενων ως εκβιαστών;

• μήπως η κακουργηματική κατηγορία (του υποτιθέμενου εκβιασμού) είναι ο δούρειος ίππος για την άρση του απορρήτου ενός blogger??
• πως βρήκε η δίωξη Ηλεκτρ.Εγκλήματος τις I.P. του HellenicRevenge και του ArmyAlert;Υποτίθεται ότι η google ΔΕΝ δίνει τέτοιες πληροφορίες.
• είναι δυνατόν να επικαλείται ο καθένας "εκβιασμό" μέσω τηλεφώνου για να "συλλαμβάνεται" ο υποτιθέμενος συκοφάντης-εκβιαστής και να γίνεται έρευνα στο σπίτι του; Αρκεί μια διαβεβαίωση του θιγόμενου ότι του ζήτησαν χρήματα για να κινητοποιηθεί η Δίωξη Ηλεκτρ.εγκλήματος;;
• εάν σε περίπτωση η επίκληση "εκβιασμός", για την στοιχειοθέτηση του ποινικού αδικήματος, ικανού και απαραίτητου για την άρση του απορρήτου, καταπέσει στην δίκη, τι γίνεται και σε ποιον θα αποδοθούν οι ευθύνες της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων;

Ας δούμε όμως πως έδρασε και ο "μη κρατικός" μηχανισμός:

Υπάρχει ένα Ιστολόγιο, το fimotro. Όνομα και πράμα...

Δείτε πως από την πρώτη στιγμή έχει άμεση πληροφόρηση για όλη τη διαδικασία των συλλήψεων, ακόμη και πριν αυτές ξεκινήσουν:

Στην 1η ανάρτησή του απειλεί:

"ο διαχειριστής του, για τον οποίο ήδη υπάρχουν καταγγελίες για εκβιασμό και θα τον συλλάβει σύντομα η Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, είναι μικρομεσαίο στέλεχος της Ν.Δ."

Πως γνωρίζει το fimotro ποιους πρόκειται να συλλάβει η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος;;;

Στη 2η ανάρτησή του το fimotro γράφει:

"Το ρεπορτάζ αφορά ένα πρώην στέλεχος του ΛΑΟΣ (απόστρατος αξιωματικός του Στρατού) και ένα μικρομεσαίο στέλεχος της Ν.Δ. που έχουν στήσει ιστολόγια και εξυβρίζουν νυχθημερόν τον αρχηγό του ΓΕΣ (..)

έχει παρέμβει και η Υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος καθώς και η εισαγγελέας Ράικου στην οποία κατατέθηκε μήνυση για εξύβριση και εκβιασμό. "

Σαν πολλά δεν "γνωρίζει" το fimotro;

Τις κομματικές ιδιότητες των συλληφθέντων,

το ότι έχει παρέμβει η Δίωξη Ηλκτρ.Εγκλ/τος,

το όνομα της εισαγγελέως ...

Ποιος θα μπορούσε να ξέρει τόσες πολλές και τόσο ακριβείς λεπτομέρειες;

Στη συνέχεια (3η ανάρτηση) το fimotro αναφέρει ακόμη και τα ονόματεπώνυμα όσων διώκονται (γι ευνόητους λόγους τα σβήσαμε):

"Σύμφωνα με πληροφορίες του Fimotro, πριν από λίγο ανέβηκε στο Πεντάγωνο ο ίδιος ο προϊστάμενος της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος Μανώλης Σφακιανάκης (φωτό) όπου είδε τον τον αρχηγό του ΓΕΣ και τον υπουργό Ε. Βενιζέλο. Τα ονόματα των συλληφθέντων είναι Ρ** Π** κόρη απόστρατου Αξιωματικού και Σ*** Σ**** απόστρατος συνταγματάρχης πρώην στέλεχος του ΛΑΟΣ. Και οι δυο βρίσκονται τώρα στο αυτόφωρο. Η ΕΛ.ΑΣ. ψάχνει τα κινητά τους για να εξακριβώσει με ποιους άλλους συνομιλούσαν."

Που τη βρήκε την "αποκλειστικότητα" αυτή το fimotro;;;

Πως γνωρίζει ότι ο Προϊστάμενος της Δίωξης κ.Σφακιανάκης βρίσκεται στο Πεντάγωνο αν δεν έχει πληροφόρηση είτε από το Πεντάγωνο είτε από τη Δίωξη;;;

Πως γνωρίζει τα ονόματα των κατηγορουμένων;

Πως τολμάει να τα δημοσιεύει πριν οι κατηγορούμενοι απολογηθούν;;;

Στην 4η ανάρτησή του για το θέμα:

"(...) έχει να κάνει με τις επικοινωνίες που βρήκε η ΕΛΑΣ που είχε και με άλλους απόστρατους αξιωματικούς για τους οποίους όμως δεν αποδεικνύεται το παραμικρό. (...) Προκύπτουν όμως τηλεφωνικές επικοινωνίες. Και μια πολύ περίεργη συνεχή επαφή του μαζί τους."

Πως γνωρίζει το fimotro το αποτέλεσμα της έρευνας της Δίωξης Ηλεκτρ.Εγκλήματος σχετικά με τις τηλεφωνικές συνομιλίες του συλληφθέντα;

5η ανάρτηση: Το fimotro πανηγυρίζει για την 4ήμερη κράτηση και για τη στέρηση εξόδου από τη χώρα!

και αποκαλύπτει ότι έχει όλη τη δικογραφία:

"Η πρώτη απαγόρευση εξόδου από την χώρα για Έλληνα blogger αποτελεί γεγονός και εξευτελίζει συνολικά το διαδίκτυο.Ο πρώην συνταγματάρχης που εκβίαζε τον αρχηγό ΓΕΣ σύμφωνα με το κατηγορητήριο, αφέθηκε ελεύθερος μετά από 4 ημέρες κράτησης με βαρύτατα αδικήματα να τον βαραίνουν, όπως κακουργηματικός... εκβιασμός, κλπ και με την υποχρέωση να παρουσιάζεται στο Α.Τ. κάθε μήνα! Ολόκληρη η δικογραφία βρίσκεται στα χέρια του Fimotro μέσα από δικαστικές πηγές. Πρόκειται για ογκωδέστατο φάκελο αλλά και για την ημερομηνία που ορίστηκε η δικάσιμος για το κακούργημα μέσα στο 2011."

Προσέξτε τι γράφει: "Ολόκληρη η δικογραφία βρίσκεται στα χέρια του Fimotro μέσα από δικαστικές πηγές".

Με ποια διαδικασία κατέληξε η δικογραφία στο fimotro;;;

Μήπως θα έπρεπε ο εισαγγελέας να διατάξει μία έρευνα για το θέμα;;;

Ακολουθεί 6η ανάρτηση (βρε ενδιαφέρον το fimotro για το θέμα)!:

και 7η ανάρτηση:

"(...) Τώρα απολογείται στον ανακριτή ο συλληφθείς (...)"

Πώς άραγε γνωρίζει το fimotro που βρίσκεται κάθε στιγμή ο συλληφθείς;;

και 8η ανάρτηση:

"ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ 24 ΩΡΩΝ ΤΟΥ ΕΔΩΣΕ Ο ΑΝΑΚΡΙΤΗΣ. Στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ επέστρεψε πριν απο λίγο ο πρώην Συνταγματάρχης "blogger"(...)"

Πως γνωρίζει το fimotro τι προθεσμία του έδωσε ο ανακριτής και ότι επέστρεψε στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ;;;

και 9η ανάρτηση (το fimotro αναφέρει και πάλι ολόκληρο το ονοματεπώνυμο της blogger- και πανηγυρίζει για το επικείμενο ένταλμα σύλληψης!!)

"ΕΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΕΙ ΑΥΡΙΟ ΣΤΟΝ ΑΝΑΚΡΙΤΗ ΣΥΛΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΑΜΕΣΑ Ένταλμα σύλληψης για κακούργημα βάση της δικογραφίας που έχει σχηματιστεί για την Π**** Ρ**** που εκβίαζε τον αρχηγό ΓΕΣ σύμφωνα με το κατηγορητήριο, εκδόθηκε πριν από λίγο και θα ενεργοποιηθεί εάν μέχρι αύριο το πρωί δεν παρουσιαστεί στον αρμόδιο ανακριτή που χειρίζεται την υπόθεση όπως ορίζει ρητά ο κώδικας Ποινικής Δικονομίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, από το δικαστικό ρεπορτάζ ο συλληφθείς πρώην συνταγματάρχης βρίσκεται ακόμα στο κρατητήριο επειδή ο ανακριτής αρνήθηκε να τον αφήσει ελεύθερο. Το ζήτημα της προφυλάκισής του θα αποφασιστεί αύριο μόλις απολογηθεί ο πρώην συνταγματάρχης στον ανακριτή και με την σύμφωνη γνώμη του εισαγγελέα. "

Συνοψίζοντας:

Πως είναι δυνατόν ένα Ιστολόγιο να ενημερώνεται κάθε στιγμή

• για το ποιος θα συλληφθεί (πριν συλληφθεί),

για τις κομματικές δράσεις των κατηγορουμένων,

για τις τηλεφωνικές τους επικοινωνίες,

για το πότε πήγε στον ανακριτή,

για το τι γράφει η δικογραφία

και πως εμφανίζει από την πρώτη στιγμή τα ονοματεπώνυμα των υποτιθέμενων δραστών χωρίς αυτά να έχουν ανακοινωθεί από την Ελληνική Αστυνομία;

Τέτοιες μέθοδοι με καθοδηγούμενα δημοσιεύματα και διαρροές πληροφοριών σε εφημερίδες σχετικά με τη σύλληψη των blogger και επισκέψεις του κ.Σφακιανάκη την επόμενη κιόλας μέρα στο ΓΕΣ (άραγε αν το κατήγγειλε ένας απλός πολίτης θα πήγαινε την άλλη ημέρα ο κ.Σφακιανάκης στο σπίτι του πολίτη να τον ενημερώσει για τις επιτυχείς συλλήψεις;;) όλα αυτά μας θυμίζουν κάτι από απολυταρχικό καθεστώς και φίμωση της ελευθερίας του λόγου.

Μήπως τελικά ΟΛΑ τα πατριωτικά ιστολόγια ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ "προληπτικά" και δεν χρειάστηκε η συνδρομή της google στον εντοπισμό των κατηγορουμένων;;;

Όσο για το περιεχόμενο των αναρτήσεων:

Είναι η δεν είναι δημόσιο πρόσωπο ο αρχηγός του ΓΕΣ;

Αφού είναι δημόσιο πρόσωπο δικαιούμαστε να διερωτόμαστε για το πως προσλήφθηκε η κόρη του στην ΕΡΤ και πόσα χρήματα θα πάρει για τις εκπομπές της (όπως αποκάλυψε και η εφημερίδα Πρώτο Θέμα);

Γιατί σε τελική ανάλυση την ΕΡΤ την πληρώνουμε υποχρεωτικά όλοι μας.

Και αν δεν μας αρέσει η εκπομπή της κόρης του και θεωρούμε ότι κάνει προπαγανδίζει τις απόψεις της, τότε δικαιούμαστε ή όχι να κάνουμε κριτική στην εκπομπή της;

Σχετικά με το θέμα διαβάστε επίσης:

Νίκος Χιδίρογλου (Ε.Μ.ΠΡΟ.Σ.):Το ΠΑΣΟΚ φοβάται πάρα πολύ το διαδίκτυο

ΤΑΧΑΛΙΑ: Φίμωση Ιστολογίων και σύλληψη blogger. Μια ιστορία που βρωμάει πολύ

ΤΑΧΑΛΙΑ: Θα συνεχιστεί πολύ ακόμη η πλάκα με τις διώξεις blogger ?

Bloggers ενωμένοι:Παρανομούν και μας το λένε κιόλας; Ας μας πουν πως γίνεται η δικογραφία να είναι στα χέρια τους από δικαστικές πηγές;

Πατρίδα δεν είναι το κράτος!

Του Διονύση Χαριτόπουλου*

Ένα γεγονός που έχει επιμελώς αποσιωπηθεί είναι ότι στις 16 Νοεμβρίου 1967 η Τουρκική Εθνοσυνέλευση κήρυξε τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδας.

Στα σύνορα του Έβρου η απέναντι όχθη πλημμύρισε με τουρκικά άρματα μάχης, που μάρσαραν νυχθημερόν εκφοβιστικά και πανέτοιμα να περάσουν το ποτάμι. Στη δική μας πλευρά ο αριθμός των αρμάτων ήταν ασήμαντος σε σχέση με των Τούρκων και αρχίσαμε τα «κολοκοτρωναίικα» τα κάναμε κυκλικές βόλτες μέσα από δάση και χωριά για να φαίνονται περισσότερα. (Εικόνα τρομακτικής ανισότητας, που θα έπρεπε να την έχουν αντικρίσει όσοι με ασυγχώρητη ανευθυνότητα μιλάνε για μείωση των εξοπλισμών.)

Ο ίλαρχος Ν.Μ., διοικητής μιας Ίλης Αναγνωρίσεως, διέθετε στον τομέα ευθύνης του πλάι στο ποτάμι 4 έφεδρους αξιωματικούς και 144 στρατιώτες, συν 2 «βοηθητικούς» που δεν έφεραν όπλο.

Εκείνες τις κρίσιμες στιγμές έλαβε μια επείγουσα διαταγή από τη Μεραρχία και κάλεσε προσκλητήριο στη μονάδα του. Ανέλυσε στους συγκεντρωμένους την κατάσταση, μίλησε για την τουρκική υπεροπλία και ζήτησε από τους στρατιώτες του 30 εθελοντές να περάσουν την ίδια νύχτα το ποτάμι, με επικεφαλής τον ίδιο και τους 4 έφεδρους αξιωματικούς τους, για δολιοφθορά στα εχθρικά τανκς. Οι πιθανότητες να γυρίσουν ζωντανοί ήταν μηδαμινές, είτε πετύχαινε η αποστολή τους είτε όχι γι’ αυτό τούς έδωσε είκοσι λεπτά προθεσμία να συζητήσουν μεταξύ τους και να αποφασίσουν μόνοι τους ποιοι θα συμμετείχαν εθελοντικά. Μάλιστα προέτρεψε όσους ήταν παντρεμένοι ή είχαν προστατευόμενα μέλη στην οικογένειά τους να μη συμμετάσχουν στο εγχείρημα.

Στην ουσία ο ίλαρχος Ν.Μ. απάλλαξε τους στρατιώτες του από κάθε όρκο και υποχρέωση και τους έδωσε το δικαίωμα να επιλέξουν οι ίδιοι αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν.

Ο Έβρος ήταν ανέκαθεν για τον στρατό ο κάλαθος των «αχρήστων». Ήταν μία χρόνια πρακτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, στην οποία η δικτατορία είχε προσδώσει διαστάσεις τιμωρίας. Στον Έβρο έστελναν όλους τους παρίες, που δεν είχαν στον ήλιο μοίρα για καλύτερη μετάθεση, τους κοινωνικά απροσάρμοστους και κυρίως τους αντίθετους στο καθεστώς, στους οποίους μάλιστα επιφύλασσε και την ανάλογη περιποίηση.

Αυτή πάνω κάτω ήταν η κοινωνική σύνθεση και της μονάδας του Ν.Μ., που οι οπλίτες της συσκέπτονταν μεταξύ τους για είκοσι λεπτά και συγκεντρώθηκαν πάλι με τον ήχο της σάλπιγγας. Ο ίλαρχος διέταξε οι 30 εθελοντές να κάνουν ένα βήμα μπροστά για να αποσπαστούν από τους υπόλοιπους. Τότε ένα βήμα μπροστά δεν έκαναν μόνο 30 άντρες, αλλά αυτομάτως και οι 144, μαζί τους και οι 2 «βοηθητικοί».

Αυτά τα παιδιά ήταν απλοί στρατιώτες.

Δεν είχαν την ψυχοτεχνική εκπαίδευση για καταδρομικές επιχειρήσεις ούτε τον απαιτούμενο ειδικό εξοπλισμό και την ανάλογη υποστήριξη, εύλογα θα μπορούσαν να διαμαρτυρηθούν γι’ αυτή την αποστολή θανάτου. Όμως αποφάσισαν να υπερβάλουν εαυτόν, διέγραψαν τις ταλαιπωρίες που τους υπέβαλλε το ανελεύθερο καθεστώς και ήταν έτοιμα να δώσουν τη ζωή τους για την πατρίδα, όπως ακριβώς οι πατέρες τους πολέμησαν τους Ιταλούς υπό τη μεταξική δικτατορία: η αντίθεσή τους στο δικτατορικό καθεστώς δεν επηρέασε σε τίποτα τη φιλοπατρία τους.

Ένιωθαν ως το κύτταρό τους, χωρίς να χρειαστεί να τους το πει κανείς, ότι η εθνική επιβίωση είναι υπεράνω ιδεολογιών, ταξικών διαφορών, προσωπικών αδικιών, συμφερόντων κ.λπ.

Γιατί το κράτος δεν είναι πατρίδα.

Το κράτος είναι απλώς ένα σύστημα διαχείρισης της κοινωνίας που αλλάζει ανάλογα με τα πρόσωπα τα οποία εντελώς πρόσκαιρα και συγκυριακά το στελεχώνουν. Το κράτος πιθανόν να είναι δίκαιο ή άδικο, ικανό ή ανίκανο, αφερέγγυο, αυταρχικό και σπανίως στοργικό να δέρνει τους συνταξιούχους, να μη σέβεται ζώντες και τεθνεώτες, να μεροληπτεί, να ψεύδεται, να εξαπατά, να χρηματίζεται, να τρομοκρατεί.

Η πατρίδα είναι κάτι ακλόνητο, βαθύ και καθοριστικό για τον άνθρωπο.

Η πατρίδα είναι η πανάρχαιη γειτονιά μας στον κόσμο.

Αυτή μας προσδιορίζει και νοηματοδοτεί την ύπαρξή μας. Επειδή είμαστε πρόσωπα, και όχι τυχαία άτομα, υπάρχουμε εν χώρω και χρόνο με δικό μας ήθος και έθος. Άλλωστε η ανθρώπινη ποικιλία τρόπων, αισθημάτων, εμπειριών και έκφρασης συνιστά τη διαφορετικότητα, που είναι ζωή και ευλογία, δίνει μορφή και περιεχόμενο στον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά.

Τελικώς η σύγκρουση τότε με την Τουρκία αποσοβήθηκε με οδυνηρές υποχωρήσεις εκ μέρους μας, μία από αυτές ήταν η επαίσχυντη απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο, που άνοιξε το δρόμο για την τουρκική εισβολή στο νησί το 1974.

Και από τότε, χωρίς να γίνει πόλεμος, επί 40 ολόκληρα χρόνια χάνουμε σταθερά ανθρώπους και δικαιώματα.

Ιδίως από το 1996 και μετά έχουμε οδηγηθεί σε μια κατάσταση «φινλανδοποίησης» έναντι της Τουρκίας, η οποία συνεχώς διατυπώνει νέες απειλές και νέες απαιτήσεις: Ίμια, γκρίζες ζώνες, S-300, υφαλοκρηπίδα, Θράκη, casus belli για τα 12 μίλια, αποστρατιωτικοποίηση των νησιών (για να ακολουθήσουν τη μοίρα της Κύπρου), διχοτόμηση του Αιγαίου και ίσως άλλα που δεν τα γνωρίζουμε. Και, επειδή «τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει αν κάτι άλλο δεν υποχωρήσει», εμείς τα τελευταία δέκα χρόνια, άτολμοι και περιδεείς, γλείφουμε για «ελληνοτουρκική φιλία», μεταμφιέζουμε τον τρόμο μας σε «σωφροσύνη» και σκιζόμαστε να εξυπηρετήσουμε τους απέναντι σε ό,τι θέλουν: υποστήριξη στην Ευρώπη, τερατούργημα Ανάν, οικονομικά ανοίγματα και διάφορα άλλα αναξιοπρεπή, ενώ ο κατάλογος των πεσόντων μας μεγαλώνει ασταμάτητα: Σιαλμάς, Βλαχάκος, Γιαλοψός, Καραθανάσης, Ηλιάκης.

Όμως όλα έχουν ένα όριο.

Η πορεία ενός έθνους δεν καθορίζεται από ευκαιριακά συμφέροντα και ανεπαρκείς ηγεσίες. Περιλαμβάνεται στις θυσίες των νεκρών μας, στο παρόν το δικό μας και στο μέλλον αυτών που έρχονται. Τα κυριαρχικά μας δικαιώματα μπορεί να τα χάσουμε μόνο μετά από στρατιωτική ήττα, ουδείς από τους κρατούντες νομιμοποιείται να τα παραχωρήσει σε διαπραγματεύσεις.

Όποιος μιλάει για ελευθερία και ανεξαρτησία χωρίς να είναι έτοιμος να ματώσει είναι απατεώνας. Ούτε το δικαστήριο της Χάγης ούτε οποιοσδήποτε άλλος διεθνής οργανισμός μπορεί να αποφανθεί αν επιτρέπεται να αναπνέουμε ακόμη τον αέρα της πατρίδας μας ή αν η Θράκη, η Κύπρος και τα νησιά είναι δικά μας.

Η αλήθεια είναι μία και πανάρχαιη:

Δικό σου είναι μόνο αυτό που μπορείς να προστατεύσεις.

* Δημοσιεύεται στο βιβλίο του «Ημών των Ιδίων»

Πηγή: Ελληνική Αντίσταση http://antistasi.org

Χεμινγουέι: «Στην προκυμαία της Σμύρνης»

Αντιγράφουμε από τον ιστότοπο Ομογένεια, γιατί πιστεύουμε ότι αξίζει να διαβαστεί... Συστήνουμε επίσης σθεναρά την ανάγνωση του πιο κάτω κειμένου στην προσφιλή μας Θάλεια Δραγώνα.

Γεννήθηκε στις ΗΠΑ το 1899. Μόλις 20 χρονών διετέλεσε πολεμικός ανταποκριτής της «Τορόντο Σταρ» στην Ευρώπη και περιέγραψε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1925 εκδίδει το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο του «Στην εποχή μας» με πρώτο διήγημα το διήγημα «Στην προκυμαία της Σμύρνης».

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τις πύρινες ανταποκρίσεις και λογοτεχνικά κείμενα του νομπελίστα συγγραφέα Έρνεστ Χεμινγουέι, που σχετίζονται με τη Μικρασιατική καταστροφή, παρουσιάζονται στο τελευταία τεύχος του περιοδικού «Ελληνική Διασπορά» του ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Το χειρότερο, είπε, ήταν οι γυναίκες με τα νεκρά παιδιά. Δε μπορούσαμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα πεθαμένα παιδιά τους. Είχαν τα παιδιά τους, νεκρά ακόμα και έξι μέρες, αλλά δεν τα εγκατέλειπαν. Δε μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Τελικά έπρεπε να τους τα πάρουμε με τη βία.»

(Από τη συλλογή διηγημάτων του με το γενικό τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης»).

Με παραπάνω λόγια κάποιος ήρωας του Χεμινγουέι, που υποτίθεται ότι ήταν αξιωματούχος πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ αγκυροβολημένου στη Σμύρνη, περιγράφει τη μεγάλη καταστροφή.

 Το απόσπασμα είναι από το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο που εξέδωσε ο αμερικανός συγγραφέας το 1925, μόλις 26 χρονών τότε, και με το οποίο άρχισε να αποκτά παγκόσμια φήμη. Πρόκειται για τη συλλογή διηγημάτων του «Στην εποχή μας» (In Our Times), όπου το πρώτο του διήγημα, ουσιαστικά ο πρόλογος του βιβλίου, έχει τον τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης».

Όσο κι αν μιλάμε για διήγημα, ο συγγραφέας δεν γράφει από απλή φαντασία. Μόλις πριν τρία χρόνια ως ανταποκριτής της καναδικής εφημερίδας “Toronto Star” ο Χεμινγουέι είχε βρεθεί ο ίδιος στον τόπο της καταστροφής και την είχε περιγράψει σε μια σειρά άρθρων του, που εκδόθηκαν το 1985 σε βιβλίο με τον τίτλο: «Dateline: Toronto”.

Ως ανταποκριτής αυτής της εφημερίδας είχε ταξιδέψει από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλα μέρη της Τουρκίας στέλνοντας κατά την πορεία του τα άρθρα του στην καναδική εφημερίδα.

Στην έκδοση της 20ής Οκτωβρίου 1922 γράφει:

«Ο άντρας σκεπάζει με μια κουβέρτα την ετοιμόγεννη γυναίκα του πάνω στον αραμπά για την προφυλάξει από τη βροχή. Εκείνη είναι το μόνο πρόσωπο που βγάζει κάποιους ήχους [από τους πόνους της γέννας]. Η μικρή κόρη τους την κοιτάζει με τρόμο και βάζει τα κλάματα. Και η πομπή προχωρά... Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα πάρει αυτό το γράμμα να φτάσει στο Τορόντο, αλλά όταν εσείς οι αναγνώστες της Σταρ το διαβάσετε να είστε σίγουροι ότι η ίδια τρομακτική, βάναυση πορεία ενός λαού που ξεριζώθηκε από τον τόπο του θα συνεχίζει να τρεκλίζει στον ατέλειωτο λασπωμένο δρόμο προς τη Μακεδονία».

Τα λόγια αυτά δεν είναι γραμμένα από κάποιον που πρώτη φορά αντικρίζει τη φρίκη του πολέμου. Ο νεαρός Χεμινγουέι είχε ζητήσει να καταταγεί ως εθελοντής στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν έγινε δεκτός λόγω της κακής όρασής του. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει εθελοντής νοσοκόμος, να τραυματιστεί σοβαρά δυο φορές στην Αυστρία και τελικά να αποσυρθεί αφού τιμήθηκε με το βραβείο ανδρείας. Κι αυτά πριν να βρεθεί στην Τουρκία ως πολεμικός ανταποκριτής της Toronto Star, μόλις 23 χρονών.

Μέσα από το λογοτεχνικό του ταλέντο, που φανερώθηκε μέσα στα επόμενα χρόνια, ο συγγραφέας δίνει συγκλονιστικές περιγραφές μιας περιόδου που έχει σημαδέψει την ψυχή του Νεοέλληνα, μ’ όλο που κοντεύει να περάσει σχεδόν ένας αιώνας από τότε.

Σ’ ένα από τα κείμενα αυτά, στο οποίο αναφερθήκαμε ήδη, «Στην προκυμαία της Σμύρνης», που θεωρείται αριστούργημα γραφής και διδάσκεται, καθώς είδαμε στο Ιντερνέτ, στους φοιτητές αγγλικής φιλολογίας σε πολλά πανεπιστήμια, γράφει:

«Είχαμε ρητές εντολές να μην επέμβουμε, να μη βοηθήσουμε... Το πλοίο μας είχε τόση δύναμη που θα μπορούσαμε να βομβαρδίσουμε όλη τη Σμύρνη και να σταματήσουμε το μακελειό, αλλά η εντολή ήταν να μην κάνουμε τίποτα... Το παράξενο ήταν, είπε [ο υποτιθέμενος αξιωματούχος του αμερικάνικου πολεμικού που διηγείται την ιστορία], πώς ούρλιαζαν κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν αυτή την ώρα. Ήμασταν στο λιμάνι κι αυτές στην προκυμαία και τα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Στρέφαμε πάνω τους τους προβολείς και κι αυτές τότε σταματούσαν. ...».

Ο Χεμινγουέι ως πολεμικός ανταποκριτής είναι πιο σαφής. Ξέρει ότι 1.250.000 Έλληνες διώχτηκαν από τα σπίτια τους με την ανταλλαγή των πληθυσμών: «Ό,τι και να πει κανείς για το πρόβλημα των προσφύγων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να είναι υπερβολή. Ένα φτωχό κράτος με μόλις 4 εκατομμύρια πληθυσμό πρέπει να φροντίσει για άλλο ένα τρίτο των κατοίκων. Και τα σπίτια που άφησαν οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν δεν επαρκούν σε τίποτα, χώρια η διαφορά στο επίπεδο κουλτούρας που είχαν συνηθίσει οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη».

Σε μια άλλη ανταπόκρισή του στη «Σταρ» γράφει:

«Βρίσκομαι σε ένα άνετο τρένο, αλλά με τη φρίκη της εκκένωσης της Θράκης, όλα μου φαίνονται απίστευτα. Έστειλα τηλεγράφημα στη «Σταρ» από την Αδριανούπολη. Δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Η εκκένωση συνεχίζεται.... Ψιχάλιζε. Στην άκρη του λασπόδρομου έβλεπα την ατέλειωτη πορεία της ανθρωπότητας να κινείται αργά στην Αδριανούπολη και μετά να χωρίζεται σ’ αυτούς που πήγαιναν στη Δυτική Θράκη και τη Μακεδονία. .. Δε μπορούσα να βγάλω από το νου μου τους άμοιρους ανθρώπους που βρίσκονταν στην πομπή γιατί είχα δει τρομερά πράγματα σε μια μόνο μέρα. Η ξενοδόχισσα προσπάθησε να με παρηγορήσει με μια τρομερή τούρκικη παροικία: «Δε φταίει μόνο το τσεκούρι, φταίει και το δέντρο». (Toronto Star, 14 Νοέμβρη 1922)

«Η υποχώρηση του ελληνικού στρατού ήταν μια θλιβερή υπόθεση, αλλά δε χρειάζεται να κατηγορούμε γι’ αυτό τον απλό Έλληνα φαντάρο. Ακόμα και όταν γινόταν εκκενώσεις περιοχών οι Έλληνες δρούσαν ως πραγματικοί στρατιώτες. Ο Κεμάλ θα είχε μεγάλο πρόβλημα αν ήταν να τους αντιμετωπίσει στη Θράκη. Ο λοχαγός Wittal του Ινδικού Ιππικού, που βρισκόταν στην Ανατόλια ως παρατηρητής κατά τη διάρκεια του πολέμου των Ελλήνων με τον Κεμάλ, μου είπε: «Οι Έλληνες στρατιώτες ήταν μαχητές πρώτης κατηγορίας. Οι αξιωματικοί τους ήταν άριστοι.... Θα μπορούσαν να έχουν καταλάβει την Άγκυρα και να τελειώσουν τον πόλεμο αν δεν είχαν προδοθεί». Κατά τον Χεμινγουέι η προδοσία αυτή πήγασε και από τους συμμάχους, αλλά και από τον βασιλιά Κωνσταντίνο που αντικατέστησε τους έμπειρους –αλλά βενιζελικούς- αξιωματικούς, με δικούς του «που ποτέ δεν είχαν ακούσει τον κρότο της μάχης». Και τελειώνει με μια πρόταση που δεν θα την έγραφε ποτέ ένας απλός δημοσιογράφος αν δεν είχε μέσα του το ταλέντο του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα: «Όλη μέρα περνούν δίπλα μου, λεροί, εξαντλημένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες που βαδίζουν στη γκρίζα γυμνή ύπαιθρο της Θράκης. Χωρίς μπάντες, χωρίς [ανθρωπιστικές] οργανώσεις να τους ανακουφίσουν, χωρίς τόπο να ξαποστάσουν, παρά γεμάτοι ψείρες, με βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια όλη τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας» (Toronto Star, 3 Νοεμβρίου 1922).

Μπορεί ο συγγραφέας να ήταν σκληραγωγημένος και από τη φύση του (πλην των άλλων ήταν και μποξέρ) ή από τη ζωή του ως πολεμικός ανταποκριτής, αλλά δε μπορεί αν μη συγκινηθεί με τόσο πόνο. 

Χρόνια αργότερα, αφού είχε καλύψει δημοσιογραφικά και τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία, μιλώντας μέσα από το στόμα ενός ήρωά του γράφει:

«Δε θέλω να κοιμηθώ γιατί έχω τη προαίσθηση ότι αν κλείσω τα μάτια μου στο σκοτάδι και αφεθώ στον εαυτό μου, η ψυχή μου θα βγει από το σώμα».

Σε ένα από τελευταία του άρθρα από την Τουρκία στην Τορόντο Σταρ γράφει:

«Ποιος θα θρέψει τόσο πληθυσμό; Κανένας δεν το ξέρει και μέσα στα επόμενα χρόνια ο χριστιανικός κόσμος θα ακούει μια σπαρακτική κραυγή που ελπίζω να φτάσει και ως τον Καναδά: «Μην ξεχνάτε τους Έλληνες!».

Μόλις πριν από λίγο καιρό η διεθνής «Οργάνωση των Ακαδημαϊκών για τις Γενοκτονίες» αναγνώρισε ως γενοκτονία όχι μόνο αυτή των Ποντίων αλλά και των Ελλήνων της Ανατολίας.

Η κραυγή του Χεμινγουέι έχει επί τέλους φτάσει όχι μόνο στον Καναδά, αλλά και σε όλο τον κόσμο.

του Χρήστου Μαγγούτα

• Λίγα λόγια για τον Έρνεστ Χεμινγουέι

Ο Έρνεστ Χεμινγουέι γεννήθηκε στις ΗΠΑ το 1899. Υπηρέτησε ως εθελοντής νοσοκόμος στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο όπου και τραυματίστηκε βαριά. Μόλις 20 χρονών διετέλεσε πολεμικός ανταποκριτής της «Τορόντο Σταρ» στην Ευρώπη και περιέγραψε τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το 1925 εκδίδει το πρώτο λογοτεχνικό βιβλίο του «Στην εποχή μας» με πρώτο διήγημα το διήγημα «Στην προκυμαία της Σμύρνης».

Το 1929 εκδίδει το μυθιστόρημα «Αποχαιρετισμός στα όπλα» που γίνεται παγκόσμια επιτυχία. Το 1933 κυκλοφορεί η συλλογή διηγημάτων του «Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρου». Το 1940 δημοσιεύεται το βιβλίο του «Για ποιον χτυπάει η καμπάνα». Όλα αυτά τα έργα του γυρίστηκαν σε ταινίες, με το τελευταίο να αποσπά βραβείο Όσκαρ ηθοποιίας η Κατίνα Παξινού. Το 1952 εκδίδει το μυθιστόρημα «Ο γέρος και η θάλασσα». Το 1954 τιμάται με το βραβείο Νόμπελ για τη λογοτεχνία. Το 1961, σε ηλικία μόνο 62 χρονών, αποφασίζει ο ίδιος να δώσει τέλος στην πολυτάραχη ζωή του. (Το άρθρο μας αυτό στηρίχτηκε κυρίως στα βιβλία του «Dateline: Toronto”, 1985, “In Our Times”, 1925 και «On the Quai at Smyrna”, 1995).

Βορειοηπειρώτες αγωνιστές της Λευτεριάς. Κείμενα και φωτορεπορτάζ για στιγμές που ΔΕΝ πρέπει ποτέ να ξεχαστούν

Την Κυριακή 12/12/2010 φίλοι του Ιστολογίου μας (Αντιπαρακμή) μετέβησαν στη Βόρειο Ήπειρο, στην περιοχή των Αγίων Σαράντα και συμμετείχαν στην απόδοση τιμής στα 4 παλικάρια του Αλύκου που έπεσαν προσπαθώντας να περάσουν τα σύνορα για να φτάσουν στην μάνα Ελλάδα.

Στο κείμενο παρεμβάλονται φωτογραφίες της Αντιπαρακμής από τον φετινό εορτασμό (όπως κ φωτογραφίες από τα μνήματα των 3 παλικαριών)

Οι μαθητές του Αλύκου συνεχιστές της ένδοξης Ιστορίας που έγραψαν τα παλικάρια του χωριού τους
Ας αφήσουμε όμως να περιγράψει τα συγκλονιστικά γεγονότα εκείνου του Δεκέμβρη του 1990 ένας αυτόπτης μάρτυρας:

Αλύκο 11 Δεκεμβρίου 1990. Ήταν το διάλλειμα της δεύτερης ώρας του σχολείου όταν μάθαμε ότι 4 παιδιά από το Αλύκο τα σκότωσαν στα σύνορα. Πριν να χτυπήσει το κουδούνι για την τρίτη ώρα όλοι οι μαθητές βρεθήκαμε στην πλατεία του χωριού. (...)

Κατά το μεσημέρι χωρίς να γίνει κάποια συνεννόηση η να παρθεί κάποια απόφαση, οι τραγικοί γονείς μαζί με μια ομάδα ανθρώπων ξεκίνησαν με τα πόδια προς την κατεύθυνση των συνόρων,
Στη συνέχεια ακολούθησαν και άλλοι.
Το Τσιφλίκι απέχει από το χωρίο περίπου δέκα ώρες με τα πόδια.

Στο δημόσιο δρόμο κάτω από το Μαραφέντι, στήσαμε μπλόκο.
Σταματούσαμε κάθε αυτοκίνητο που περνούσε και το καταλαμβάναμε. Όσοι οδηγοί δεν δέχονταν να έρθουν μαζί μας, το αυτοκίνητο το οδηγούσαν δικά μας παιδιά, αφού πρώτα γεμίζαμε την καρότσα με πέτρες για τι συμπλοκή που θα ακολουθούσε.

(...) Μετά τη Λιβαδειά κοντά στο Μπουγάζι, αντικρίσαμε το αυτοκίνητο που έφερε στην καρότσα τα τέσσερα πτώματα τυλιγμένα σε στρατιωτικές κουβέρτες.
Ο οδηγός τους φοβούμενος το λιντσάρισμα, παράτησε το αυτοκίνητο στη μέση του δρόμου και έτρεξε στην αντίθετη κατεύθυνση. Ίσως αυτές να ήταν και οι οδηγίες που είχε. Τις σκηνές που ακολούθησαν μπορείτε να τις φανταστείτε.

Υπήρχε ένα δίλημμα, αν θα έπρεπε να συνεχίσουμε την πορεία προς τα σύνορα, η να συμπαρασταθούμε στους γονείς που ήθελαν να επιστρέψουν στα σπίτια, για να τιμήσουν τα νεκρά τους παιδιά. (...) Τελικά μετά και την επιμονή των γονιών επιστρέψαμε στο χωρίο.

Την άλλη μέρα στις 12 του Δεκέμβρη του 90 συνέβη κάτι το πρωτοφανές.
Περίπου 2.000 άνθρωποι από το Αλύκο και τα γύρο χωριά βρέθηκαν στην πλατεία του Αλύκου, κρατώντας στους ώμους τον Θύμιο, το Θανάση και τον Αηδόνη.

Τραγικές φιγούρες εκείνη τη μέρα δεν ήταν μόνο οι φυσικές μανάδες των τεσσάρων παιδιών, αλλά πολλές μανάδες του Βούρκου, των Ριζών, της Δρόπολης, της Χειμάρρας και άλλων περιοχών,.
Κουβαλούσαμε λοιπόν στα τρία φέρετρα όχι μόνο τα τρία παιδιά από το Αλύκο αλλά όλα τα αδικοσκοτωμένα παιδιά αυτής της βάρβαρης δικτατορίας, το Βαγγέλη Μήτρο από τη Γέρμα , το Γραβάνη από το Βαγκαλιάτι, τον Παπουτσή από τη Μάλτσανη, το Μπόρο από το Τσαούση το Σκευης από Μεσοπόταμο κ.α. (...)

Η πορεία από το Αλύκο προς τους Αγ. Σαράντα ήταν συγκλονιστική.
Σε κάθε χωριό που περνούσαμε εκτός των άλλων συνθημάτων που ακούγονταν, τους καλούσαμε να ενωθούν μαζί μας με το σύνθημα π.χ. «Μετόχι, Μετόχι, ενώσου με το Αλύκο».
Σε κάθε χωριό οι ίδιες σκηνές. Γυναίκες, άνδρες και νέοι άνθρωποι εντάσσονταν στην πορεία μας.

Οι εντολές τους ήταν απόλυτες, σε καμία περίπτωση η διαδηλωτές να μην μπουν στην πόλη.
Το στενό της Γκιάστας ήταν το ιδανικότερο σημείο να μας σταματήσουν.
Το μπλόκο αποτελούνταν από στρατό, αστυνομία και πολίτες - ζηλωτές του καθεστώτος. Ως έσχατη λύση είχαν τοποθετήσει τανκ πιο πίσω, μπροστά στον ηλεκτρικό υποσταθμό.
500 μέτρα πριν από το μπλόκο ο τότε βουλευτής του συστήματος ελληνικής καταγωγής, Κώστας Καλόγερος μας καλούσε με ντουντούκα - στα ελληνικά παρακαλώ - να επιστρέψουμε πίσω για να μην χυθεί αίμα αδερφικό. Όχι μόνο δεν σταματήσαμε, αλλά μια ομάδα έτρεξε να τον συλλάβουν.

Η εμπροσθοφυλακή τους ήταν στρατιώτες με κοντάρια ξύλινα.
Όταν φτάσαμε κοντά τους, τα έχασαν με τη θέα των ακάλυπτων φέρετρων μας,.
Ενώ οι αξιωματικοί τους ούρλιαζαν με ντουντούκες να μας επιτεθούν, κανένας δεν δίσταζε να σηκώσει χέρι.
Οι αστυνομικοί βλέποντας ότι τους βάλαμε μπροστά άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα.
Ακολούθησε μια μάχη με πετροπόλεμο γύρο στα 40 λεπτά.
Όταν είδαν ότι κερδίζαμε έδαφος, άρχισαν να πυροβολούν πάνω μας με πραγματικά πυρά. Τότε τραυματίστηκε σοβαρά ο Δημήτρης Μάνος.
Ακολούθησε ένας πανικός, υποχωρήσαμε,… όχι με την αίσθηση του ηττημένου, αλλά του νικητή. Το ξέραμε ότι δεν θα ρίχναμε το καθεστώς εκείνη την ημέρα, αλλά ήταν μια καλή αρχή.

Το πλήρες κείμενο-αφήγηση του βορειοηπειρώτη Λεωνίδα Παπά μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://borioipirotis.blogspot.com/2010/12/blog-post_11.html

Από το φετινό μνημόσυνο για τα 4 αδικοχαμένα παλικάρια (τελέστηκε στην Αγία Βαρβάρα του Αλύκου)
Το μνημείο έγινε με έξοδα της ελληνικής Βουλής.
Προσέξτε πόσο εύκολα αλλοιώνονται οι εθνικοί αγώνες:

"12 12 1990 ΜΕΡΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΚΤΟΡΙΑΣ" αναγράφει ...
ενώ όλοι γνωρίζουν ότι τα παλικάρια χάθηκαν γιατί δίψασαν
να ζήσουν τη λευτεριά στην μάνα Ελλάδα

Θύμιος Λώλης:

Την Κυριακή 12/12/2010 έγιναν κ τα αποκαλυπτήρια του πρωτοπαλίκαρου του Βούρκου και των Ριζών του θρυλικού καπετάνιου Θύμιου Λώλη.

Πολέμησε κόντρα στους Τούρκους Αγάδες, κόντρα στους Αλβανούς (πρωτεργάτης στην Αυτονομία της Β.Ηπείρου), πολέμησε στο πλάι του Παύλου Μελά για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας, αγωνίστηκε για ελληνικά Σχολεία στη Βόρειο Ήπειρο.

Μικρά βορειοηπειρωτόπουλα αποθέτουν λουλούδια στην προτομή του ήρωα.


Ο εγγονός του αδερφού του Θύμιου Λώλη σκιαγραφεί την προσωπικότητα και τα κατορθώματά του θρυλικού αρχηγού

Σύντομο Ιστορικό του ήρωα πολεμιστή Θύμιου Λώλη:

Ο Θύμιος Λώλης γεννήθηκε στην Κρανιά του Δελβίνου και από μικρός εμποτίστηκε με μίσος κατά των αγάδων, των τσιφλικάδων της περιοχής και όλων των εχθρών του Γένους και διάλεξε το ντουφέκι ως μοναδικό μέσο για να τους πολεμήσει.
Το 1904 ο επίσης θρυλικός αρχηγός της Χειμάρρας Σπυρομίλιος τον έστειλε στη Μακεδονία υπό τας διαταγάς του ωσαύτως θρυλικού Ηπειρώτη αρχηγού Παύλου Μελά, όπου επολέμησε γενναία.

'Υστερα γύρισε στην πατρίδα του και οργάνωσε αντάρτικο σώμα δικό του, το οποίο συνεργάσθη το 1912 με τον αείμνηστο Αργυροκαστρίτη οπλαρχηγό Ιωάννη Πουτέτση. Μετά το φόνο του Πουτέτση στην Τσούκα της επαρχίας Δελβίνου, ο Θύμιος συνέχισε τους αγώνες του πολεμώντας και τους Τούρκους και τα άτακτα στίφη των αλβανικών συμμοριών, που εμφανίστηκαν τότε με την κήρυξην του πολέμου, για να τρομοκρατήσουν τον ελληνικό πλυθησμό και να ιδρύσουν την Αλβανία.

Το 1914 με την κήρυξη της Επαναστάσεως του Βορειοηπειρωτικού λαού εναντίον των ισχυρών της γης για την άδικη απόφαση τους, ο καπετάν Θύμιος από τους πρώτους προσεχώρησε σ' αυτήν.
Πολέμησε γενναία σε όλες τις μάχες, προκαλέσας τον θαυμασμόν δια την τόλμη του, την ευκινησίαν του και την καταπληκτική σκοπευτική του ικανότητα.
Μετέπειτα όταν η Βόρειος Ήπειρος επεδικάσθη στους Αλβανούς, ο καπετάν Θύμιος σε όλους τους αγώνες του εκεί Ελληνισμού έδινε το παρόν.

Το 1934 κατά την απεργία των κατοίκων για τα σχολεία, ο Θύμιος με τους άλλους ηγέτες του εκεί Ελληνισμού εξωρίσθη. Και κατά τον πόλεμο του 1940 ο Θύμιος Λώλης πρώτος στον αγώνα.
Το 1941 ήρθε στην Αθήνα ως πρόσφυγας. Μα οι Αλβανοί που αποτελούσαν τη θλιβερή συνοδεία των Ιταλών, τον συνέλαβαν, τον μετέφεραν στα Τίρανα και τον καταδίκασαν διότι κατά τον πόλεμο βοήθησε τον Ελληνικό Στρατό.
Τον άφησαν αργότερα, αλλά ο καπετάν Θύμιος δεν ησύχασε. Οργάνωσε σώμα από 500 περίπου Βουρκάρηδες και πολεμούσε κατά των Ιταλών, Γερμανών και Αλβανών. Οι Αλβανοί όμως δεξιοί και αριστεροί τον κυνήγησαν και το 1944 κατέφυγε με λίγα παλληκάρια στις ομάδες του Ζέρβα.
Ήρθε στην Αθήνα ζώντας πάντοτε με τον καημό πως θα γυρίσει πίσω στον τόπο του, αλλά πέθανε πικραμένος που δεν πραγματοποιήθηκε ο πόθος του.

Πηγή του Ιστορικού: http://www.neb.gr/forum/viewtopic.php?f=21&t=2993
Φωτογραφίες από τον εορτασμό: Ιστολόγιο Αντιπαρακμή

16 χρόνια χωρίς τον αγωνιστή Ιεράρχη Σεβαστιανό. Κείμενα και φωτογραφίες από το τρισάγιο στον μνήμα του.

Πέρασαν 16 χρόνια από την ημέρα που έπαψε ν’ ακούγεται εκείνη η μπάσα, βροντερή και κραυγαλέα φωνή του.
Η φωνή που διαπέρασε τα σύνορα της Ελλάδος, αναγκάζοντας Πρέσβεις και Προέδρους, Πρωθυπουργούς και Καγκελάριους να την ακούσουν και να τη σεβαστούν.
Έπαψαν ν’ ακούγονται οι τρανταχτές ομιλίες του που άρχιζαν με τα γνωστά λόγια: «Αδέλφια Βορειοηπειρώτες!» και όπου σε καθήλωναν ν’ άκουγες με προσοχή εκείνα τα λόγια.
Λόγια σοφά, ειλικρινή, πονετικά, δυναμικά, πειστικά, διαμαρτυρικά. Ανάλογα τις περιστάσεις.
Λόγια που κατέληγαν ξανά με την ίδια ευχή: «Χριστός Ανέστη και η Βόρειος Ήπειρος ανέστη!».

Εκείνη την 12η Δεκεμβρίου του 1994, η Βόρεια Ήπειρος έμεινε πιο φτωχή. Πιο αδύναμη και πιο απροστάτευτη.
Γιατί έφυγε ο Γέροντας εκείνος που ταρακουνούσε τα λιμνάζουσα νερά.
Εκείνος που ανάγκαζε Οργανισμούς και Φορείς να παρακολουθούν τα κατεστημένα στην Αλβανία και οι Βορειοηπειρώτες να νιώθουν πιο ασφαλείς.

Γι’ αυτό τον αγάπησαν τόσο πολύ οι Βορειοηπειρώτες.
Γι’ αυτό πόνεσαν σαν άκουσαν τη θλιβερή εκείνη είδηση του αποχωρισμού του από την αγκαλιά τους.
Γι’ αυτό τον μίσησαν τόσο πολύ οι εθνικιστές Αλβανοί. Και δημιούργησαν τις κακουχίες και ραδιουργίες, τις στημένες σκηνές της Επισκοπής και την σύλληψη των «πέντε».
Γι’ αυτό πίεζαν στις ανακρίσεις τους Πέντε της Ομόνοιας να κατηγορήσουν και να τα φορτώσουν όλα στον Άνθρωπο της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, της αγάπης και του πόνου, της ειλικρίνειας και του σεβασμού.
Δεν το κατόρθωσαν, όμως, μπροστά στη στάση των κατηγορουμένων με τις διδαχές του Σεβαστιανού που ήταν εμπνευσμένοι, μπροστά στη συσπείρωση όλου του Ελληνισμού.

Έκλεισαν 16 χρόνια που απουσιάζει από κοντά μας ο Εμπνευστής, ο Ήρωάς μας, ο Πνευματικός μας Ηγέτης. Ο Άνθρωπος που έκλεισε τα μάτια του με τον πόνο μας. Με την εικόνα της αλύτρωτης Βορείου Ηπείρου. Αιώνια η μνήμη σου αείμνηστε μακαριστέ Σεβαστιανέ!

Κείμενο του βορειοηπειρώτη Βαγγέλη Παπαχρήστου που δημοσιεύθηκε στο Ιστολόγιο "Βορειοηπειρώτης"

Απόσπασμα από την ανακοίνωση της ΣΦΕΒΑ:

Ο Σεβαστιανός γίνεται ο διαπρύσιος κήρυκας των 25.000 Βορειοηπειρωτών φυλακισμένων, των 100.000 εκτοπισμένων, εκείνων που έφυγαν από τη ζωή αλειτούργητοι και ακήδευτοι, αλλά και εκείνων που έπεσαν στο συρματόπλεγμα της σκλαβιάς, με μια σφαίρα στο καθάριο μέτωπο της θυσίας, στην εναγώνια προσπάθεια να αναπνεύσουν αγέρα Ελευθερίας.

- Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς τον αστείρευτο και πύρινο λόγο του, στις εκατοντάδες ομιλίες που εξεφώνησε ανά την Ελλάδα, αφυπνίζοντας συνειδήσεις και μεταφέροντας παντού, το δράμα και το κλάμα, όπως έλεγε, των Βορειοηπειρωτών αδελφών μας;

Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς τις ιερές μυσταγωγίες στα Τριήμερα πένθους και προσευχής για τη Βόρειο Ήπειρο, που διοργάνωνε κάθε Φεβρουάριο, κατά την επέτειο του Αυτονομιακού Αγώνα των Βορειοηπειρωτών, στην Κόνιτσα, με πάνδημη τη συμμετοχή κλήρου και λαού;

Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς το αναστάσιμο μήνυμα «Χριστός Ανέστη και η Βόρειος Ήπειρος Ανέστη» που εξέπεμπε κάθε Πάσχα, από τα ακροσύνορα, για να μπορέσουν οι υπόδουλοι αδελφοί μας να ακούσουν καμπάνα λυτρωτική και να γευτούν, έστω και για λίγο την ευλογία του χαρμόσυνου μηνύματος της Νίκης του Θεανθρώπου επί του θανάτου?

Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς τις αγρυπνίες του Δεκαπενταύγουστου στην επιμεθόριο του Μολυβδοσκεπάστου, που θέριευαν την αποσταμένη ελπίδα των αδελφών μας;

Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς την παρησσία και την καθαρότητα των εθνικών του θέσεων για το Βορειοηπειρωτικό, όταν τις εξέθετε στους διεθνείς οργανισμούς, διατρέχοντας όλο τον Κόσμο;

Πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς τη γλυκύτητα της παρουσίας του, την ιλαρότητα στο βλέμμα, το βάθος των πνευματικών του νουθεσιών, το υψιπετές αγωνιστικό του φρόνημα, αλλά και την θερμουργό πνοή του, που συνήγειρε τη νεολαία της ΣΦΕΒΑ, δικό του δημιούργημα, σε αγώνα ανυποχώρητο για τη Βόρειο Ήπειρο;

Και τέλος, πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς την αφειδώλευτη αγάπη του για τους Βορειοηπειρώτες αδελφούς μας, που έβρισκε την έκφραση της, στην πνευματική και υλική τους στήριξη, στην παρηγορία των φυγάδων, στην περίθαλψη των αναξιοπαθούντων, στην παραμυθία των καταδιωγμένων, στη φιλοξενία παιδιών , στη σύσταση φροντιστηρίων Ελληνικής γλώσσας στο Βορειοηπειρωτικό χώρο, στην ενίσχυση της χειμαζόμενης τοπικής Εκκλησίας με κληρικούς, για να ξαναζωντανέψουν οι γκρεμισμένοι ναοί.

Μετά το πανευρωπαϊκό γκρέμισμα των τειχών και την πτώση των ηλεκτροφόρων συρματοπλεγμάτων στις αρχές τις δεκαετίας του ’90, ο Σεβαστιανός, πρώτος από όλους και μπροστά από τις εξελίξεις, διαγιγνώσκει εγκαίρως τον κίνδυνο που συνεπάγεται για τη Βόρειο Ήπειρο η πληθυσμιακή αιμορραγία από τα ζωτικά παραγωγικά της κύτταρα και αγωνίζεται ασθενής πλέον στο σώμα , με πάντα ακμαίος στην ψυχή, για την ενότητα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού, για την παραμονή του στις πατρογονικές εστίες, για την κατοχύρωση του αναφαίρετου ανθρώπινου δικαιώματος των αδελφών μας να ζουν ως ελεύθεροι άνθρωποι, πέφτοντας κυριολεκτικά στις επάλξεις του πνευματικού και εθνικού αγώνα.

(...)

Ο ΠΑΣΥΒΑ και η ΣΦΕΒΑ, που γεννήθηκαν, ανδρώθηκαν και αγωνίστηκαν κάτω από τη σκέπη του ράσου που έγινε σημαία, δηλώνουμε στον αγώνα αυτό παρόντες και αδελφωμένοι με πολλούς άλλους τίμιους Ελλαδίτες, Βορειοηπειρώτες, Κυπρίους αδελφούς, πιστοί στις παρακαταθήκες του αοιδίμου Αρχηγού μας.

Από το μέλλον φθάνει σε όλους εμάς, καθάρια και ζωντανή, κρυστάλλινη και ανόθευτη η φωνή του Σεβαστιανού, που σημαίνει σάλπισμα ηχηρό και μήνυμα επίκαιρο»:

Σεις που είστε χορτασμένοι, θυμηθείτε εκείνους που μένουν νηστικοί, σεις που έχετε Πατρίδα, μην ξεχνάτε τα αδέλφια σας που τη χάνουν, όσοι θέλετε να λέγεστε Έλληνες, σταθείτε επιτέλους σαν Έλληνες»

Η πλήρης ανακοίνωση εδώ: http://www.sfeva.gr/754A316B.el.aspx

Οι φωτογραφίες από το σεμνό και απέριττο τρισάγιο που τέλεσε ο διάδοχός του και συνεχιστής του έργου του, μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας.

Υπογράψτε το Ψήφισμα της Αδούλωτης Κερύνειας

Το Σωματείο Αδούλωτη Κερύνεια  ξεκίνησε εκστρατεία καταγγελίας της Τουρκίας στα Κοινοβούλια των χωρών μελων του ΟΗΕ για τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε στην Κύπρο και για τα οποία είναι υπόλογη, έχει κριθεί από τα Ευρωπαίκά δικαστήρια και έχει βρεθεί ένοχη.  Για να επιτύχουμε το στόχο μας αυτό χρειαζόμαστε και τη δική σας συμπαράσταση ψηφίζοντας  θετικά το επισυναπτόμενο ψήφισμα.  Το δικό μας πρόβλημα σήμερα μπορεί αύριο να είναι πρόβλημα οποιουδήποτε άλλου.

  

Βασιζόμαστε στη ψήφο σας. Ψηφίστε και προωθείστε το σε γνωστούς φίλους και συνεργάτες ανα τον κόσμο

 Η διεύθυνση του ψηφίσματος είναι η πιο κάτω:

  

http://www.petitiononline.com/wcrime74/

Πατήστε για να ανοίξει το ψήφισμα για να ψηφίσετε

  

Για το Σωματείο

Ιωάννης Σιεκέρσαββας

Γραμματέας

Ο μηχανισμός των Αντικηθύρων: Μοναδικά βίντεο

Δείτε τα μοναδικά βίντεο που δείχνουν πως λειτουργούσε ο μηχανισμός των Αντικηθύρων και που σίγουρα θα σας συναρπάσουν:

http://www.youtube.com/watch?v=RLPVCJjTNgk&feature=player_embedded

http://www.youtube.com/watch?v=ZrfMFhrgOFc&feature=fvwk

Διαβάστε σχετικό κείμενο από τη Wikipedia:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%91%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%85%CE%B8%CE%AE%CF%81%CF%89%CE%BD

1331 ντοκουμέντα ΧΡΗΜΑΤΙΣΜΟΥ δημοσιογράφων, ακαδημαϊκών, πολιτικών, opinion leaders από τις Πρεσβείες των ΗΠΑ για να στηρίξουν το Σχέδιο Ανάν

Από την Αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας καταβάλλονται 10.000
δολάρια στις 8 Νοεμβρίου 2003 ως επιχορηγία «για να καλυφθεί το κόστος της επόμενης φάσης της ιστοσελίδας του Τech4Ρeace» που πρωτοστάτησε στην προώθηση του σχεδίου Ανάν.

Από την Αμερικανική πρεσβεία της Λευκωσίας εγκρίνονται 10.000 δολάρια στις 16 Μαρτίου 2001 «για να χρηματοδοτηθεί η παρουσία δύο Κυπρίων σε συνέδριο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις»... Τη διάθεση δεκάδων χιλιάδων δολαρίων από την αμερικανική Κυβέρνηση, μέσω των πρεσβειών στην Αθήνα, τη Λευκωσία και την Άγκυρα υπό την μορφή επιχορηγήσεων σε ιδιώτες και φορείς μέχρι τουλάχιστον το 2008, αποκαλύπτουν αμερικανικά έγγραφα που έφερε χθες στην δημοσιότητα το «Εθνος της Κυριακής» και σήμερα ο «Φιλελεύθερος».

http://www.epirus-our-homeland.com/2010/12/blog-post_7709.html

Τα έγγραφα (κάντε κλικ στο πλάι για μεγέθυνση) αποχαρακτηρίστηκαν από ομάδα ερευνητών στην Ουάσιγκτον ύστερα από την υποβολή σχετικού αιτήματος με κεντρική αναφορά στις δραστηριότητες των τριών πρεσβειών κατά την επίμαχη περίοδο προετοιμασίας του αντιδημοκρατικού και φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν.
Ύστερα από προσπάθειες τεσσάρων ετών η αρμόδια αρχή της αμερικανικής κυβέρνησης παρέδωσε 1.331 συμβόλαια επιχορηγήσεων (grants) των τριών πρεσβειών, αφού προηγουμένως έσβησε τα ονόματα των παραληπτών. Όλα τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα φέρουν την υπογραφή του Theodore Sellin της υπηρεσίας Review Authority του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι αμερικανικές πρεσβείες στις τρεις πρωτεύουσες στοχεύουν ως επί το πλείστον καθηγητές, πολιτικούς, δημοσιογράφους, ακόμα και εκπροσώπους του οικονομικού κόσμου και όλους αυτούς που θεωρούνται opinion leaders, ενώ συγχρόνως με αδρές χρηματοδοτήσεις οι Αμερικανοί μέσω οργανισμών των Ηνωμένων Εθνών (UNDP και UNOPS) αποκτούσαν πρόσβαση και επιρροή στη λεγόμενη Κοινωνία των Πολιτών.
Το αρμόδιο πρόγραμμα για τις επιχορηγήσεις επίσημα στοχεύει στην ενημέρωση των παραπάνω για την πολιτική των ΗΠΑ, είτε για τις συγκεκριμένες χώρες είτε για το ΝΑΤΟ είτε για την αμερικανική πολιτική γενικότερα.

Στο πλαίσιο αυτό προσφέρουν σε πολίτες επισκέψεις στην Αμερική με πληρωμένα όλα τα έξοδα ή διοργανώνουν σεμινάρια σε πόλεις της Ευρώπης, στα οποία προσκαλούν Ελληνες, Τούρκους, Κύπριους και άλλους πολίτες για ενημέρωση και επιμόρφωση.
Παράλληλα όμως από τα έγγραφα που έχουμε στη διάθεσή μας προκύπτει ότι πολλές επιχορηγήσεις διατέθηκαν στην Κύπρο σε συγκεκριμένους φορείς για την προώθηση «δικοινοτικών προγραμμάτων» που περιελάμβαναν από κοινές εκθέσεις... Κεραμικής μέχρι την έκδοση CD με παραδοσιακά τραγούδια και τη λειτουργία ιστοσελίδας για τη χλωρίδα και την πανίδα της Κύπρου.

Η μελέτη των αποχαρακτηρισμένων εγγράφων οδηγεί και στο συμπέρασμα ότι κάποιες από τις επιχορηγήσεις χρησιμοποιήθηκαν και για άλλους σκοπούς. Για παράδειγμα:

• Σε έγγραφο της 20ής Σεπτεμβρίου 2000 εγκρίνεται ποσό 2,960 δολαρίων και στη δικαιολογία για την επιχορήγηση αναφέρει «για να προωθήσει αμερικανικά...». Και το όνομα έχει σβηστεί, αλλά και το υπόλοιπο κείμενο, με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να καταλήξει κανείς σε ασφαλές συμπέρασμα.
• Σε έγγραφο της 25ης Σεπτεμβρίου 2000 αναφέρεται ότι δίνεται επιχορήγηση 9.500 δολαρίων. Και σε αυτό έχει σβηστεί το όνομα του παραλήπτη, ενώ ως δικαιολογία αναφέρεται ότι «είναι η πρώτη από μία σειρά». Το υπόλοιπο κείμενο έχει σβηστεί, με αποτέλεσμα να καταλήγει κανείς στο λογικό συμπέρασμα ότι ακολούθησαν και άλλες επιχορηγήσεις.
• Σε έγγραφο με ημερομηνία 23 Μαρτίου 2000, η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας φαίνεται να καταβάλλει 24,546 δολάρια αλλά η αιτιολογία παραμένει μυστική, καθώς ο αποχαρακτηρισμός του εγγράφου άφησε την πρόταση στη μέση. Γράφει: «ο δικαιούχος πρέπει να τα χρησιμοποιήσει?». Το όνομα του δικαιούχου έχει σβηστεί. Είναι αναγκαίο να διευκρινιστούν τα εξής:

1 Αν και το βασικό ερώτημα της έρευνας αφορούσε τον ισχυρισμό για επιχορήγηση πολιτών για να υποστηρίξουν το σχέδιο Ανάν, οι ερευνητές δεν μπορούν να υποστηρίξουν με βεβαιότητα ότι οι συγκεκριμένες επιχορηγήσεις αφορούσαν μόνο το σκηνικό που στήθηκε για επιβολή του κειμένου του τότε γενικού γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών. Πρέπει να σημειωθεί ότι οι ερευνητές έχουν εξασφαλίσει τα ονόματα των οργανώσεων που έλαβαν επιχορηγήσεις για να στηρίξουν το σχέδιο Ανάν, αλλά υπήρξε ρητή άρνηση για να δοθούν τα ονόματα των μελών των διοικητικών συμβουλίων.

2 Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν τα ονόματα των πολιτών που υπέγραψαν για να λάβουν τις επιχορηγήσεις (grants) όπως περιγράφονται στα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα των πρεσβειών Αθήνας, Αγκυρας και Λευκωσίας.

3 Οι ερευνητές υπέβαλαν έφεση χωρίς να είναι γνωστό πότε θα ανακοινωθεί το τελικό αποτέλεσμα.

4 Το «Εθνος της Κυριακής» επικοινώνησε με Αμερικανούς αρμοδίους για να σχολιάσουν τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, αλλά λόγω χρόνου δεν κατέστη δυνατόν να συμβεί αυτό. Όμως, σε άλλες παρόμοιες υποθέσεις έχουν τονίσει με κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν πρόκειται για προσπάθεια δωροδοκίας ξένων πολιτών.

Όταν προέκυψε θέμα αναφορικά με απόρρητο έγγραφο της αμερικανικής πρεσβείας στη Λευκωσία για επιχορήγηση ποσού 10 χιλιάδων δολαρίων σε Κύπρια πολίτη, Αμερικανός εκπρόσωπος είχε κάνει την εξής δήλωση:

«Οι ΗΠΑ έχουν ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα βοηθείας στην Κύπρο που υπάγεται διοικητικά στο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα των Ηνωμένων Εθνών και στοχεύει στην επανένωση της Νήσου και τη συμφιλίωση της Ελληνοκυπριακής και Τουρκοκυπριακής κοινότητας.

Την εποχή που διεξήγοντο οι διαπραγματεύσεις για το Σχέδιο Ανάν, υποστηρίξαμε προγράμματα που είχαν σκοπό να εξηγήσουν τους όρους του κατ’ ανάγκη πολύπλοκου σχεδίου με σαφή κατανοητή γλώσσα. Για παράδειγμα, προσφέραμε χρηματοδότηση για έρευνα, τη διατύπωση και την εκτύπωση του «Οδηγού των Πολιτών για το Σχέδιο Ανάν.» Η Πράσινη Βίβλος, όπως έγινε γνωστή, προσφέρθηκε στην Ελληνική, Τουρκική, και Αγγλική Γλώσσα. Δεν αποκρύψαμε την υποστήριξή μας στην προσπάθεια αυτή.

Είμαστε δικαιολογημένα υπερήφανοι για τις προσπάθειες υποστήριξης που παρέχουμε στις διακοινοτικές δραστηριότητες στην Κύπρο. Ισχυρισμοί ότι οι ΗΠΑ άμεσα ή έμμεσα πλήρωσαν κόσμο για να υποστηρίξει το Σχέδιο είναι προσβλητικοί και παντελώς ανυπόστατοι».

Προσέξτε τώρα και το παρακάτω στο δημοσίευμα του Έθνους:
Πρεσβεία ΗΠΑ στην Αθήνα:
(...) Ως φυσικό επακόλουθο του Β, πολλοί Ελληνες δημοσιογράφοι είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιηθούν ως αγωγοί. Μερικοί ίσως είναι πεπεισμένοι ιδεολόγοι. Οι περισσότεροι είναι απλά αργυρώνητοι (simply venal). Αυτή η τάση είναι επικρατέστερη τώρα που οι σχέσεις με τους κομμουνιστές δεν είναι πια ταμπού».

Το πλήρες ρεπορτάζ της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ (άρθρο των Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκου Μελέτη) μπορείτε να διαβάσετε εδώ:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=45040953#

Έρευνα της Αντιπαρακμής: Τech4Ρeace

Ας δούμε τώρα ποιες ήταν οι δραστηριότητες του Τech4Ρeace μέσα από την "επιδοτούμενη" (από την αμερικανική πρεσβεία) ιστοσελίδα του http://www.tech4peace.org

Το ίδρυμα δείχνει έντονη κινητικότητα 2001-2003 και η Ιστοσελίδα τους δείχνει να σταματάει να αναφέρεται σε οποιαδήποτε δράση τα επόμενα χρόνια (με την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν μάλλον παύθηκε το ενδιαφέρον και οι χρηματοδοτήσεις!)

Στις εκδηλώσεις τους θα παρατηρήσετε συναντήσεις των ίδιων συνήθως ατόμων (Ε/Κ και Τ/Κ).
Σε κάθε συνάντηση υπάρχει πανό στα αγγλικά και το όλο χάπενινγκ θυμίζει κλασσικό Αμερικανικό event (σε κάποιες περιπτώσεις με τα αυτοκόλλητα χαρτάκια στο πέτο με το όνομα του καθενός).
Καμαρώστε τους:

3οth SEPTEMBER -CYPRUS DAY OF PEACE
όχι δεν γίνεται στην Αμερική η εκδήλωση!

"3 κι ο κούκος" αλλά όταν κάτι επιδοτείται, αξίζει η προσπάθεια!!

Και μια συνέντευξη στο Κρατικό ΡΙΚ!
Καλά, που την ανακάλυψε την εκδήλωση το ΡΙΚ!!
Λέτε να σχετίζεται με όσα αναφέρουν οι Αμερικανικές Πρεσβείες για χρηματοδότηση δημοσιογράφων;

μήπως θυμίζει κάτι από αμερικάνικα christmas carols?!!

κι εδώ στην μαζικότερη συνάντησή τους (40-50 άτομα):

CYPRIOTS HEAR THE VOICE OF THE DEAF
WE WANT PEACE
Άλλο ένα πανό στα Αγγλικά (και μόνον στα Αγγλικά),
βρε κάτι συμπτώσεις! Φαίνεται δεν πρόλαβαν να το μεταφράσουν στην Πρεσβεία!

Όχι, δεν είναι Επιτάφιος, ούτε Λιτανεία εικόνας
σε κάποια από τις εκατοντάδες βεβηλωμένες εκκλησίες στα κατεχόμενα.

Είναι ένα ακόμη επιδοτούμενο peace event!

Ρε μανία με τα αγγλικά!

Ούτε μία πρόχειρη μετάφραση; Θα σας καταλάβουν!

Ναι , ναι ... "εγκάρδιοι" χαιρετισμοί. Ξανασυναντήθηκαν μετά από τόσα χρόνια !
Μόνο που ο πιτσιρικάς δεν είχε καν γεννηθεί όταν έγινε η Τουρκική Εισβολή.

• Ούτε μια λέξη για τους αγνοούμενους
• Ούτε λέξη για την παράνομη τουρκική εισβολή και κατοχή
• Ούτε μια λέξη για τους Τούρκους εποίκους
• Ούτε μια λέξη για την λεηλατηθείσα πολιτιστική κληρονομιά
• Ούτε μια λέξη και για τις περιουσίες μας.

Ρίξτε μια ματιά και στα "Sources of Funding" της οργάνωσης:
http://www.tech4peace.org/nqcontent.cfm?a_id=765

Δείτε και ποιοι είναι οι "key people" όπως γράφουν οι ίδιοι
http://www.tech4peace.org/nqcontent.cfm?a_id=774

Τις χρηματοδοτήσεις της αμερικανικής Πρεσβείας σε ακαδημαϊκούς, πολιτικούς, καθηγητές, και οργανώσεις εύστοχα σχολίασαν και τα εξαιρετικά Ιστολόγια

• ΤΑΧΑΛΙΑ http://taxalia.blogspot.com/2010/12/blog-post_7836.html

και

• ΟΛΥΜΠΙΑ http://olympia.gr/2010/12/07/anan-2/