Σελίδες

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

Καταδικάστηκε η τουρκόφωνη εφημερίδα Μιλλιέτ της Ξάνθης

Είμαστε στην ευχάριστη θέση να ενημερώσουμε τους φίλους της Αντιπαρακμής ότι εκδόθηκε η απόφαση του δικαστηρίου αναφορικά με την αγωγή της δασκάλας Χαράς Νικοπούλου κατά της τουρκόφωνης εφημερίδας Millet, για τα συκοφαντικά άρθρα που δημοσίευσε παραμονή Πρωτοχρονιάς (στις 31/12/2009 και ενώ η δασκάλα απουσίαζε λόγω των διακοπών) που ανέφεραν ότι τάχα είχε ζητήσει από τους μαθητές της να ζωγραφίσουν τον Αλλαχ.
(δείτε τη σχετική ανάρτησή μας για το θέμα εδώ : http://antiparakmi.blogspot.com/2010/01/blog-post_05.html)

Με την απόφαση του δικαστηρίου επιδικάστηκαν 60.000 ευρώ σε βάρος της Τουρκόφωνης εφημερίδας, από τα οποία τα 30.000 ευρώ είναι προσωρινά εκτελεστέα!

Μία ξεκάθαρη δικαίωση λοιπόν για την ηρωική μας δασκάλα ενώ αναμένονται να ακολουθήσουν οι εκδικάσεις των αγωγών εναντίον και των άλλων τουρκόφωνων εφημερίδων που συντονισμένα προσπάθησαν τον περασμένο Δεκέμβριο με ψευδής συκοφαντίες να τη κατηγορήσουν -εκμεταλλευόμενοι την απουσία της από το χωριό- και να ξεσηκώσουν τους κατοίκους ώστε να μην επιστρέψει πίσω.

Έτσι,
για να μπαίνουν σιγά σιγά ορισμένοι στη θέση τους γιατί πολύ έχουν αποθρασυνθεί το Προξενείο και οι ... δορυφόροι του.

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Ρωσικά μαθήματα και η περίπτωση του Σταύρου Λάλας

Όταν οι αμερικανοί συνέλαβαν 10 ρώσους κατασκόπους η Ρωσία έκανε ότι ήταν δυνατόν να ελευθερώσει τους πράκτορες της. Τελικά τους αντάλλαξε με αμερικανούς πράκτορες που είχε συλλάβει και είχε στις φυλακές της.

Προχτές ο Ρώσος πρωθυπουργός συνάντησε προσωπικά τους κατασκόπους και τους υποσχέθηκε θέσεις εργασίας και μια πολύ καλή ζωή στην Ρωσία.

Κάτι ανάλογο έκαναν και οι Ισραηλινοί σε αντίστοιχες περιπτώσεις…

Συγκρίνετε τώρα πως αντιδρά το ελληνικό κράτος στην περίπτωση του μεγαλύτερου πράκτορα που είχε ποτέ η Ελλάδα, του Σταύρου Λάλα, που τον άφησε να σαπίσει στις αμερικανικές φυλακές αρνούμενη να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στον άνθρωπό που θυσιάστηκε για αυτήν και απέναντι στην οικογένεια του…

Η ιστορία του μεγαλύτερου σύγχρονου Έλληνα Ήρωα του Σταύρου Λάλα:









Νεότερη Ενημέρωση:

Δόθηκε επί τέλους (Απρίλιος 2011) η Ελληνική υπηκοότητα στον Σταύρο Λάλα.
Δείτε σχετικά εδώ.
Χρειάστηκε τόση προσπάθεια και τόση κινητοποίηση για το αυτονόητο.
Τέλος καλό πάντως .. έστω και μέσα από συμπληγάδες.

Η ανάγκη οικονομικής στήριξης του ήρωα παραμένει (ο ίδιος, λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που απέκτησε από την πολυετή του κάθειρξη στις αμερικανικές φυλακές, αδυνατεί να εργαστεί, επιπλέον, ένα από τα παιδιά του έχει σοβαρή αναπηρία, σκεφθείτε και την "τρώγλη"-κυριολεκτικά, σε αυτή την κατάσταση είναι το πατρικό σπίτι της συζύγου του όπου διαμένει ο Στ.Λάλας με την οικογένειά του).
Οπότε, όποιος μπορεί ας τον στηρίξει.

Τρίτη 27 Ιουλίου 2010

Στέφανε, νόμιζα πως εσύ τουλάχιστον είσαι σοβαρός....


Έλεος κ. Κυβερνητικέ εκπρόσωπέ μας, Ε-ΛΕ-ΟΣ!!!!


Ο κ. Στέφανος Στεφάνου, υπεραμυνόμενος της νέας διαρροής ρουσφετιού από το Προεδρικό -ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΗΣ μάλιστα!!- ισχυρίστηκε ότι το ρουσφέτι διενεργήθηκε από μια... λειτουργό του Προεδρικού!! Ότι, “αυτοβούλως και άνευ εγκρίσεως η λειτουργός...” κλπκαι λοιπές αρλούμπες. Καλά, μας περάσατε όλους για ΑΚΕΛικά αρνιά;;

ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΑΝΗΚΕΙ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΣΤΕΦΑΝΕ; Στον Βάσο Γεωργίου ή στην... λειτουργό;;

Το ρουσφετοήμεηλ το διέπραξε ...η γραμματέας του κ. Άντρου.
Το προεδρικό ρουσφέτι το διέπραξε... η λειτουργός του κ. Βάσου!!!!

Ε ρε άτιμα θηλυκά, πόση δύναμη έχετε!!! Αυτοβούλως βάζετε κάτω τη ράχη σας και διενεργείτε ρουσφέτι!!

Ρε κοπέλλια της Επαγρύπνησης, πριν διώξετε τον Ξενή και πριν κάνετε ρουσφέτια, φροντίστε να μάθετε κάποια basics της ηλεκτρονικής επικοινωνίας!!!

Η ... μηχανογράφηση του ρουσφετιού σας μάρανε...

κ. Γενικέ Εισαγγελέα, σειρά σας να κάνετε παιχνίδι, επιτέλους... Καλά με την υπόθεση του ρουσφετοήμεηλ του κ. Άντρου βρήκατε τρύπα διαφυγής.

Με αυτή την υπόθεση όμως, οφείλετε να πράξετε αυτό που ορίζει ο νόμος: υπενθυμίζουμε ότι δια νόμου μακαρίτη Τάσσου, ΤΟ ΡΟΥΣΦΕΤΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΟΙΝΙΚΟ ΑΔΙΚΗΜΑ.

Αναμένουμε κ. Γενικέ... Η κοινωνία αναμένει... 

ΔΕΝ αντέχουμε άλλη σαπίλα!!!

Ρουσφετιού συνέχεια...


Παραιτήθηκε ο Βάσος Γεωργίου (Διευυντής Γραφείου Δημήτρη Χριστόφια)

27 Ιουλίου 2010, 12:14 EEST
sigmalive/ΚΥΠΕ
(Τελευταία ενημέρωση 13:45)
Τις πληροφορίες που ήθελαν τον Διευθυντή του Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας, Βάσο Γεωργίου να έχει παραιτηθεί επιβεβαίωσε τελικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Σε δηλώσεις του, ο κ. Στεφάνου αναφέρθηκε στην προβολή χθες βράδυ από τηλεοπτικό σταθμό καταγγελίας για υποβολή μη αξιοκρατικών αιτημάτων με μήνυμα που απεστάλη προς τον ΥΠΑΜ από το γραφείο του κ. Γεωργίου για μεταθέσεις και αποσπάσεις στρατιωτών. Όπως πρόσθεσε, με εντολή του Προέδρου της Δημοκρατίας έγινε άμεση διερεύνηση των καταγγελιών και η έρευνα κατέδειξε ότι το εν λόγω μήνυμα είχε αποσταλεί πριν από μερικούς μήνες από λειτουργό του γραφείου του εν αγνοία του κ. Γεωργίου. ''Ανεξαρτήτως του γεγονός ότι η λειτουργός ενήργησε αυτόβουλα και χωρίς να ενημερώσει τον πολιτικό της προϊστάμενο και παρά το γεγονός ότι δεν έγινε καμία ενέργεια για ικανοποίηση των όσων αναφέρονται στο μήνυμα, ο κ. Βάσος Γεωργίου για λόγους πολιτικής ευθιξίας και αναλαμβάνοντας την ευθύνη υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος με λύπη και πόνο ψυχής την έκανε αποδεκτή'', είπε.
------------------------------------------------------
Οι νέες αποκαλύψεις περί ρουσφετιού που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας, έφεραν και την παραίτηση του διευθυντή του Γραφείου του Προέδρου Χριστόφια, Βάσου Γεωργίου, τον οποίο και βάραιναν οι κατηγορίες. Σύμφωνα με πληροφορίες ο κ. Γεωργίου υπέβαλε την παραίτηση του στον Πρόεδρο της Δημοκρατρίας, ο οποίος και τη έκανε αποδεκτή.
Οι κατηγορίες
Το χθεσινό ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού ΑΝΤΕΝΝΑ, παρέθετε μάλιστα στοιχεία, με βάση τα οποία ο κύριος Γεωργίου εμπλέκεται σε ρουσφέτι, που έχει να κάνει με μεταθέσεις στρατιωτών «συγγενών» και «οικογενειακών φίλων». Σύμφωνα με τα όσα είδαν χθες το φως της δημοσιότητας, μια σειρά μηνυμάτων «ρουσφετικού» περιεχομένου στάληκε στον κ. Γεωργίου από το συνταγματάρχη Ανδρέα Σταύρου που υπηρετεί στο υπουργείο Άμυνας, υπενθυμίζοντας τον κ. Γεωργίου να μιλήσει για μεταθέσεις εθνοφρουρών. Η πρώτη περίπτωση αφορά στρατιώτη που ζητούσε μετάθεση από τη Βυζακιά στο ΓΕΕΦ φροντίδι του κ. Κ.Γ. «κουμπάρου της κυρίας Μ.Π». Η δεύτερη περίπτωση αφορούσε «οικογενειακό φίλο» του «αιτητή», ενώ ακολουθούν και άλλες περιπτώσεις αιτήσεων πάντα με υποσημείωση με συγκεκριμένο άτομο το οποίο θα φρόντιζε για την εκτέλεση των μεταθέσεων. Σύμφωνα μάλιστα με τα όσα αποκαλύφθηκαν χθες, η παρέμβαση του κ. Β. Γεωργίου έχει γίνει και μίλησε εκεί όπου έπρεπε.
Οι αντιδράσεις
Στον απόηχο των νέων χθεσινών αποκαλύψεων περί ρουσφετιού, είχαμε σήμερα και τις αναμενόμενες αντιδράσεις. Σκληρά λόγια από τον Αντιπρόεδρο του ΔΗΣΥ, Ιωνά Νικολάου, ο οποίος δήλωσε πως «ο Δημήτρης Χριστόφιας δεν ασχολείται με τη Κυβέρνηση, ασχολείται με το ρουσφέτι κι αντί της δίκαιης κοινωνίας, μας έφερε την ‘αιχμάλωτη κοινωνία’ - την κοινωνία που οι πολίτες της αν δεν είναι ‘αιχμάλωτοι’ του κόμματος, δεν βλέπουν άσπρη μέρα». Σε δηλώσεις στα κεντρικά γραφεία του ΔΗΣΥ, ο κ. Νικολάου ανέφερε πως «χθες αποκαλύφθηκε τεκμηριωμένα ότι η πραγματική δουλειά του Διευθυντή του Γραφείου του Προέδρου της Δημοκρατίας Βάσου Γεωργίου είναι η επαγγελματική ενασχόληση με το ρουσφέτι».
«Διατηρεί λίστες, με πλήρη στοιχεία αυτού που εξυπηρετείται, του κομματικού συνδέσμου που ζητά το βόλεμα – κι όλα αυτά σε άρτια μηχανογραφημένη μορφή για να είναι εύκολη η αρχειοθέτηση και η αξιοποίηση τους για κομματικό όφελος», συμπλήρωσε. Ζήτησε μάλιστα την άμεση διεξαγωγή εις βάθους έρευνας, η οποία «θα είναι ανεξάρτητη και που δεν θα υπόκειται στο φόβο της προεδρικής οργής και της κομματικής εκδίκησης».
«Οταν διέρρευσε το email με τα ρουσφέτια του Αντρου Κυπριανού, από το ΑΚΕΛ μας είπαν ότι δεν είναι τίποτα. Και τελικά είχαν δίκαιο. Διότι μπροστά στον άκρως επαγγελματικό, μαζικό και ασύδοτο τρόπο που κάνει ρουσφέτι ο Πρόεδρος Χριστόφιας, ο διάδοχος του στο ΑΚΕΛ είναι ακόμα μαθητούδι», πρόσθεσε. Ο κ. Νικολάου είπε πως «ο Δημήτρης Χριστόφιας νομίζει ότι μπορεί να άρει την πολιτική του απομόνωση με το να αλώσει την κρατική μηχανή». Κι ας μην μας πουν πάλι, συνέχισε, ότι κι εμείς κάναμε ρουσφέτι όταν ήμασταν εξουσία. Εμείς κάναμε την αυτοκριτική μας, γυρίσαμε σελίδα και μετά την ένταξη μας στην ΕΕ, ανέφερε, βλέπουμε μπροστά. «Αυτό, όμως, που γίνεται επί Χριστόφια και ΑΚΕΛ δεν ξανάγινε στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Οι διαστάσεις, η μεθοδικότητα του ρουσφετιού και ο αδίστακτος τρόπος που ενεργούν σε όλα τα επίπεδα – από δημόσιες προσφορές δεκάδων εκατομμυρίων μέχρι το διορισμό ενός κλητήρα - αρχίζει να λειτουργεί εκβιαστικά για την κοινωνία. Δεν αφήνουν τίποτα στην τύχη. Ασκούν έλεγχο στους πάντες και τα πάντα», είπε ο κ. Νικολάου.
http://www.sigmalive.com/news/politics/290474

Σχόλιο ΑντιΠαρακμής:
Μα για όλα να φταίνε οι Γραμματείς και οι προϊστάμενοι τους να μην έχουν ιδέα για το ρουσφέτι που πέφτει σύννεφο σε αυτό τον τόπο;
Για το ρουσφετοεμαιλ του Άντρου Κυπριανού έφταιγε… η γραμματέας του. Για το μηχανογραφημένο ρουσφέτι του προεδρικού… φταίει μια λειτουργός – γραμματέας του Βάσου Γεωργίου που δρούσε χωρίς να τον ενημερώσει!
Για όλα φταίνε οι Γραμματείς! Ποτέ οι Φαρισαίοι…

του Αη-Γιωργιού Αλκ. Ιωαννίδης

Επιλέξαμε 2-3 όμορφα ακούσματα,
από το δροσερό καθάριο νερό που λέγεται μουσική μας παράδοση
την παράδοση που βάλθηκαν να ξεριζώσουν και να αντικαταστήσουν με .... τόση φτήνια (σε στίχο, σε γλώσσα, σε μουσική, σε εμφάνιση).

Χαρίζουμε στα αδέρφια μας, ειδικά της Κύπρου και της Κρήτης τα επόμενα τραγούδια
συγκινητικοί οι στίχοι, έντονα τα αισθήματα, δυνατή η μουσική
και η γλώσσα τόσο πλούσια

Του Αη-Γιωργιού - Αλκίνοος Ιωαννίδης


Διαβάστε και ένα σχόλιο ακροατή (από το youtube):
elalousen mou to i giagia mou pou imun mitsia!!! thumoumai tooooooo!!!!

το τελος του Ερωτοκριτου - Νίκος Ξυλούρης


σχόλιο (στο youtube):
i giagia mou to tragoudouse mexri na pe8anei

Οι στίχοι

Σάββατο 24 Ιουλίου 2010

Οι Τούρκοι παίζουν Γκολφ στα χωράφια μας!

Το νέο όπλο του Αττίλα είναι η ιδιότυπη τουριστική προπαγάνδα και το ξεπούλημα -σε χαμηλές τιμές- των Ελληνικών περιουσιών.

Οι καλύτεροι πελάτες είναι Άγγλοι και Γερμανοί που αποκτούν παραθαλάσσιες βίλες με γήπεδα γκόλφ στην κατεχόμενη Κύπρο.

Εκεί που το 1974 εισέβαλαν Τούρκοι στρατιώτες, σήμερα απολαμβάνουν τις διακοπές τους Άγγλοι και Γερμανοί τουρίστες.

Παρακολουθήστε το βίντεο:


Πηγή: http://epirus-ellas.blogspot.com


Σχόλιο ΑντιΠαρακμής:
Σε ένα τέτοιο πολυτελέστατο ξενοδοχείο κτισμένο στην κατεχόμενη γη μας προσπάθησαν να φέρουν την Jenifer Lopez.
Δυστυχώς υπάρχουν και μερικοί «έλληνες» - σύγχρονοι εφιάλτες που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να παίξουν γκολφ σε κλεμμένη γη συμπατριωτών τους.
ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!

Ο Συνασπισμός συστήνει το Indymedia : ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ

Μετά τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια έσπευσαν αρκετοί να ζητήσουν επί τέλους το κλείσιμο της λειτουργίας του Indymedia, της ιστοσελίδας που
  • συστηματικά προωθεί αναρχικούς σε πράξεις βίας,
  • συντονίζει online τις κακουργηματικές πράξεις,
  • στοχοποιεί πρόσωπα (βουλευτές, δημοσιογράφους, πολίτες κλπ) ανάμεσα στα οποία ήταν και ο εκτελεσθείς Σωκράτης Γκιόλιας.
Μετά το θάνατό του ακολούθησαν εκατοντάδες εμετικά σχόλια στο Indymedia που πανηγύριζαν την δολοφονία του.

Ως γνωστό το Indymedia λειτουργεί από κόμβο του Ε.Μ.Π. το οποίο υποτίθεται παρέχει δωρεάν χώρο σε ιστοσελίδες για την προώθηση της "Έρευνας και της τεχνολογίας". (Διαβάστε εδώ τι προβλέπει η σύμβαση μεταξύ ΟΤΕ και ΕΔΕΤ και για σχετική ερώτηση στη Βουλή του κ.Πολατίδη).

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την επίσκεψή μας σε μερικές ιστοσελίδες του Συνασπισμού να δούμε τι μας "συνιστούν"!!

Μπαίνουμε κατ αρχάς στην ιστοσελίδα του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ της Α' Θεσσαλονίκης κ. Τάσου Κουράκη (ναι αυτού που ήταν περήφανος που συνελήφθηκαν τα παιδιά του σε επεισόδια και απελευθερώθηκαν με εντολή Βούγια),
http://www.kourakis.gr

επιλέγουμε σύνδεσμοι:
http://www.kourakis.gr/links
Μας συστήνει λοιπόν ο κ Κουράκης την "αντιεξουσιαστική εφημερίδα Βαβυλωνία" αλλά δεν παραλείπει φυσικά και το "Indymedia" !



Ας δούμε τώρα την επίσημη ιστοσελίδα ενός άλλου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, του κ. Δημητρίου Στρατούλη
http://www.stratoulis.gr/
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ
Υποψήφιος Β' Αθηνών με το Συνασπισμό Ριζοσπαστικής Αριστεράς
Επιλέγουμε links
http://www.stratoulis.gr/link.php

και εδώ φιγουράρει το Indymedia! δείτε το σε μεγέθυνση:




Αλλά ίσως κάποιοι από εσάς δεν πείστηκαν ακόμη. Ίσως πούνε ότι είναι μεμονωμένο περιστατικό, ας μπούμε λοιπόν σε μερικές ακόμη σελίδες για σιγουριά:
Ας δούμε λοιπόν τους συνδέσμους της Νεολαίας του Συνασπισμού
http://www.neolaiasyn.gr/link.php

Εστιάζουμε:

όπως βλέπετε και εδώ το Athens Indymedia μαζί με το Αντιρατσιστικό φεστιβάλ, την Ομοφυλοφιλική Λεσβιακή Κοινότητα και τον Ιό της Ελευθεροτυπίας (παραδόξως ο γνωστός για τα ανθελληνικά του δημοσιεύματα "Ιός" δείχνει ιδιαίτερα αγαπητός και εμπεριέχεται επίσης σε όλους σχεδόν τους συνδέσμους του Συνασπισμού, σύμπτωση;;;).


Ας δούμε τώρα το ενέδρα, ιστολόγιο του περιοδικού της Νεολαίας Συνασπισμού
http://enedra.blogspot.com/
Πρώτη "μούρη" κι εδώ (αμέσως κάτω από το σύνδεσμο ΣΥΡΙΖΑ) το Indymedia και το Athens Indymedia:

Δείτε το (έχει επισημανθεί):

Για να μην σας κουράζουμε δείτε μόνοι σας και τα παρακάτω:


Συνασπισμός της Θεσσαλονίκης- Χρήσιμες διευθύνσεις!
http://www.syn-thessaloniki.gr/?page_id=99


Νεολαία του Συνασπισμού στα Ιωάννινα:
http://nsyn-ioannina.blogspot.com/


Νεολαία Συνασπισμού στην Πρέβεζα:
http://neolaia-syn-prevezas.blogspot.com/2008/06/links.html


Τέλος, διαβάστε την περσινή αντίδραση του ΣΥΝΑΠΣΙΣΜΟΥ στην ενέργεια του ΟΤΕ να αποστείλει εξώδικο στο Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας, με το οποίο τού ζητάει να διακόψει εντός πέντε ημερών την πρόσβαση που έχει αποκτήσει το Athens Indymedia στο δίκτυο οπτικών ινών του Οργανισμού:
«Μια τέτοια πρωτοφανής πρωτοβουλία αποτελεί πλήγμα για την ελευθερία της έκφρασης και της πληροφόρησης» αναφέρεται στην ανακοίνωση του ΣΥΝ

Άντε
γιατί αρκετά κάποιοι έχουν καπηλευθεί τον όρο "δημοκρατία".

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Τριάντα-έξι χρόνια από την βάρβαρη Τουρκική εισβολή… ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ!

Τριάντα-έξι χρόνια από την βάρβαρη Τουρκική εισβολή, η πικρή πραγματικότητα είναι ότι οι συνεχείς υποχωρήσεις των ηγετών, έχουν φέρει τους Έλληνες της Κύπρου στα όρια του εξανδραποδισμού. Κανείς, (ίσως ούτε καν οι εντός του εσωτερικού πυρήνα του Α.Κ.Ε.Λ), δεν μπορεί να αμφισβητήσει την δυσμενή θέση στην οποία βρισκόμαστε. Αποδεικνύεται στην πράξη ότι μόνο προσωρινά είχε ξεπεραστεί ο κίνδυνος, με το 76% του "ΟΧΙ" στο σχέδιο Ανάν, το 2004. Έξι χρόνια μετά, μια παρόμοια παγίδα στήνεται, με συγκαλυμμένα χρονοδιαγράμματα, επιδιαιτησίες, ασφυκτικές πιέσεις κ.α., για να συναινέσει ο Κυπριακός Ελληνισμός στην ίδια απαράδεκτη λύση.

Μια νέα διεθνής συνομωσία, στοχεύει στο να εκμεταλλευτεί την σημερινή αδυναμία του Ελληνισμού για να αλώσει την Κύπρο, προς όφελος των Τούρκων και των Αγγλοαμερικανών. Με την "πολιτική των προσφορών" (έχοντας την πλήρη στήριξη, τότε, του ΔΗ.ΣΥ.) και στην προσπάθεια του να συντηρήσει το "καλό κλίμα" των συνομιλιών), είναι φανερό ότι ο πρόεδρος Χριστόφιας έχει αυτοπαγιδευθεί. Σε πρόσφατη δήλωσή του, ουσιαστικά παραδέχθηκε ότι το σκηνικό θα είναι ίδιο με αυτό του 2004. Πέραν όμως της παραδοχής του αυτής, το θέμα είναι… τι κάνει (εκτός από τις "διακοινοτικές συνομιλίες" που συντηρούν την εικόνα της "καλής Τουρκίας" «που στηρίζει τις προσπάθειες των δύο κοινοτήτων για εξεύρεση λύσης») για να ξεφύγουμε από την δαμόκλειο σπάθη (διασώζοντας το κράτος μας και τον Κυπριακό Ελληνισμό);

Δυστυχώς, παρά την χρεοκοπία της πολιτικής της αναζήτησης λύσης Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας (που οδήγησε στην τραυματική εμπειρία του σχεδίου Ανάν), φαίνεται ότι ο Ελληνισμός της Κύπρου δεν έχει βάλει μυαλό (η ηγεσία που επιμένει σε "λύση" Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, αλλά κι ο λαός που την αναδεικνύει με την ψήφο του). Τρανή απόδειξη γι’ αυτό, είναι η παρουσία στην προεδρία του κράτους, του Δημήτρη Χριστόφια, του «πρόεδρου λύσης», γνωστού υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν, που είπε το "ΟΧΙ" «για να "τσιμεντώσει" το "ΝΑΙ"». Υπό τις περιστάσεις, το μέγα ερώτημα που προκύπτει, είναι το εξής: Οδεύουμε πράγματι, προς ακόμα ένα ναυάγιο στις συνομιλίες (κρίνοντας από τα αποτελέσματα των συνομιλιών) ή μας περιμένουν κάποιες δυσάρεστες εκπλήξεις και ανατροπές (επιτάχυνση των διεργασιών για λύση);

Είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι με τις τελευταίες προτάσεις του (που ουσιαστικά το μόνο που κάνουν είναι να θολώνουν τα νερά – ίσως έγιναν για να εξυπηρετήσουν προεκλογικές σκοπιμότητες), θα μπορέσει ο Πρόεδρος να διορθώσει τα κακώς έχοντα στο Κυπριακό. Πέρα από τις κινήσεις εντυπωσιασμού και τους οποιουσδήποτε τακτικισμούς η ουσία παραμένει ή ίδια: Η επιδίωξη συνεχίζει να είναι συνεταιρικό κράτος Δ.Δ.Ο. με… "πολιτική ισότητα". Μια "λύση" που αν γίνει αποδεχτή θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην τουρκοποίηση της Κύπρου γιατί θα καταργήσει την Κυπριακή Δημοκρατία και στη θέση της θα "εγκαθιδρύσει" ένα προβληματικό κράτος που θα τελεί υπό την κηδεμονία των πρώην δυναστών του.

Η πατρίδα διατρέχει θανάσιμο κίνδυνο! Όχι μόνο λόγω της γεωστρατηγικής της σημασίας και των όσων ισχυρών την επιβουλεύονται αλλά και λόγω της ανεπάρκειας των ηγετών. Με πρόεδρο τον μοναδικό ίσως ηγέτη στην παγκόσμια ιστορία που δηλώνει ότι αρκείται με "μειωμένη ελευθερία" (Πάσχα 2009, σε στρατόπεδο της Εθνικής Φρουράς: «…αν επιμένουμε σε ατόφια λύση και ατόφια ελευθερία, θα οδηγηθούμε στην διχοτόμηση…»), δεν μπορούμε να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία.

Η μόνη μας ελπίδα για να σταματήσει (άμεσα) αυτή η ολέθρια πορεία, θα ήταν να κάνει ο Πρόεδρος ακόμα μια σημαντική παραδοχή: «Επειδή η πολιτική της ευελιξίας και των προσφορών έχει αποτύχει παταγωδώς και δεν μπορούν οι ώμοι μου, από μόνοι τους, να σηκώσουν το αβάσταχτο βάρος μιας "Νέας Ζυρίχης", παραιτούμαι και προκηρύσσω πρόωρες εκλογές». Δυστυχώς, μάλλον δεν πρόκειται να δούμε τέτοια ηρωική έξοδο (εφόσον δηλώνει ότι τον στηρίζει ο λαός κι ότι επειδή… νιώθει ότι κάνει το σωστό, θα προχωρήσει). Γι αυτό… ο αγώνας συνεχίζεται. Για την εξασφάλιση της επιβίωσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, την υπεράσπιση των δικαίων του λαού μας και μέχρι την εμφάνιση ικανών ηγετών που θα μας επαναφέρουν στον δρόμο της απελευθέρωσης (κι όχι "επανένωσης") της πατρίδας μας. Τριάντα-έξι χρόνια μετά… ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ…


Με εκτίμηση,
Πανίκος Ελευθερίου
Άσσια – Κατεχόμενη Αμμόχωστος (20.07.2010)

Ας μας πει το "επίσημο ΔΗΚΟ" σε πια ακριβώς σημεία διαφωνεί με τον Ανδρέα Αγγελίδη!

Ολόκληρη η ομιλία του βουλευτή Ανδρέα Αγγελίδη εναντίων της επιδιωκόμενης λύσης που ταρακούνησε συθέμελα το «επίσημο ΔΗΚΟ»:

Ο τόπος μας μικρός, δυο βουνά, πεδιάδες και θάλασσα στο κέντρο ενός κυκεώνα ιδεών και λαών, πάλεψε μ’ επίβουλους γείτονες και ωκεανούς επιδρομέων χιλιάδες χρόνια. Ταύτισε το όνομά του με την ιστορία και τον πολιτισμό, με τη μάχη για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ελευθερία, ενώ πάντοτε έδωσε με τις πράξεις του, προβάδισμα στο πνεύμα και όχι στη δύναμη της ύλης.

Κι άνθρωποί του, συνεχιστές μιας λαμπρής ιστορίας, τριών χιλιάδων χρόνων με την ομηρική γλώσσα ζωντανή στην τοπολαλιά τους μέχρι και σήμερα, αγωνιστές ακούραστοι για ελευθερία, με πίστη στο δίκαιο, χωρίς ενδοιασμούς και αμφιταλαντεύσεις. Αυτός ο ανώνυμος λαός δέχεται μ’εγκαρτέρηση την καταπίεση και τη βαρβαρότητα. Σφίγγει τη γροθιά. Υπομένει. Αναπολεί και ονειρεύεται, παρακολουθεί και κρίνει, περιμένοντας να κτυπήσουν οι καμπάνες. Σκυταλοδρόμοι την ώρα τούτη των οραμάτων και θυσιών, που δεν έχουμε δικαίωμα «...μα κι ούτε που βουλόμαστε να ξεστρατίσουμε».

Λαοί που δεν έχουν ιστορική μνήμη χάνονται. Εμείς έχουμε μια λαμπρή ιστορία. Ό,τι είμαστε το χρωστάμε σ’ αυτή την ιστορία μας. Ό,τι μέλλουμε να γίνουμε, θα στηριχτεί σ’ αυτή την ιστορία. Κι όχι μονάχα σα δίδαγμα, σα γλώσσα, σα θρησκεία, αλλά σα νάματα που αρδεύουν το είναι μας με μύριους τρόπους που προσδιορίζουν, το μέλλον μας, αυτό που μπορούμε και πρέπει να γίνουμε.



Κι όμως εδώ και τριάντα έξι χρόνια από τον τεφρό εκείνο Ιούλη, που το σώμα της Κύπρου σημαδεύτηκε κατάστηθα με τις χαρακιές της προδοσίας του πραξικοπήματος και της συμφοράς από την εισβολή και κατοχή, ζούμε όλοι τις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας μας, γιατί διακυβεύεται, με αυξημένη τον τελευταίο καιρό την εχθρότητα από τον περιβάλλοντα χώρο, η εθνική μας επιβίωση στον μικρό τούτο τόπο μας.

Αν στους καιρούς της κάμψης και έκπτωσης δεν επικρατήσει η αποκαρδίωση, η έσχατη απογοήτευση και κατάρρευση, τότε είναι δυνατό η αγάπη για την ελευθερία, η πίστη για τη δημοκρατία και η διεκδίκηση σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ν’ αποβεί δημιουργική δύναμη, που να οδηγήσει το λαό, μα κύρια την πολιτική ηγεσία του τόπου, σε ανώτερη μορφή αυτοσυνειδησίας, σε βαθύ προβληματισμό για τη μοίρα και τους προσανατολισμούς του και σε στρατηγική αγώνα που θα επιτρέψει τη θεώρηση του μέλλοντος με ελπίδα.

Αρκεί τέτοιες ώρες όλοι οι πολιτικοί ηγέτες, στην ίδια την Ελλάδα και εδώ στην Κυπριακή Δημοκρατία να συναγάγουν τα ορθά συμπεράσματα περί τα αιτήματα των καιρών, να δουν με βλέμμα οξυδερκές το μέλλον, να λειτουργήσουν συλλογικά και με σύμπνοια, ώστε να δονήσουν τους μουδιασμένους αρμούς της ιστορίας και να εμφυσήσουν στην καρδιά του λαού νέα πνοή αυτοπεποίθησης.
Όσοι αντιστάθηκαν, όσοι αγωνίστηκαν και όσοι χάθηκαν, δικαιωματικά μας κρίνουν και σήμερα που ζούμε σε συνθήκες που συνιστούν μια φοβερή βαθύκολπη τραγικότητα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η ιστορία λειτουργεί ως πυξίδα και φάρος για τους αγώνες των λαών. Γι’ αυτό κάθε τέτοια τραγική επέτειος πρέπει να ακονίζει τη μνήμη, να σμιλεύει τη συνείδηση μέσα στη φωτιά της ιστορικής γνώσης και της πολιτικής ανάλυσης, να εντοπίζει τα αίτια και αιτιατά για την πορεία που ακολούθησε η ιστορία, το βαθμό ευθύνης της δικής μας συμμετοχής, αναλύοντας ορθά τους λόγους για την πορεία των γεγονότων τότε το 1974 και έκτοτε.

Καιρός μνήμης και πρόσθετης ευθύνης για όλους, να υψώσουμε την ταπείνωση σε αγωνιστικότητα, να κατασιγάσουμε τα προσωπικά και μικροκομματικά πάθη και να συναιρέσουμε το εγώ σε εμείς.

Οι κοινότυπες αναφορές για την προδοσία, την τραγωδία και τον όλεθρο που επισώρευσε η τουρκική εισβολή, κατοχή και εποικισμός, όταν δεν συνοδεύονται από βαθύ προβληματισμό, ορθή άντληση συμπερασμάτων και καθιέρωση μιας κοινής στρατηγικής, αντί να αποτελούν πυξίδα για νέα, ορθότερη πορεία, συντελούν στην ύπνωση συνειδήσεων, στην αδρανοποίηση και σε πορεία επανάληψης λαθών και κατολισθήσεων.

Παράλληλα η καταδίκη του δίδυμου εγκλήματος σε βάρος του τόπου και του λαού μας, πέραν από καθήκον, πρέπει να συντελεί στη διαπίστωση και να αποκαλύπτει πλήρως σ’ όλους εμάς, τα από μακρού σε εφαρμογή υποχθόνια σχέδια της Τουρκίας και όσων τότε και σήμερα τη στηρίζουν που αποβλέπουν στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ταυτόχρονα να συντελεί στην υπογράμμιση της ανάγκης, ώστε η ιστορική μνήμη του λαού μας συνεχίσει να διατηρείται ζωντανή, για την αποφυγή παρόμοιων λαθών. Είναι κύρια μια υπόμνηση δέσμευσης για τη συνέχιση αμετακίνητα, αποφασιστικά και καθημερινά του αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση του λαού μας.

Άλλωστε είναι ο καταυλισμός που στέκει δίπλα μας, είναι τα τουρκοπατημένα χωριά και ακρογιάλια μας, τα σπίτια, τα αγάλματα και οι εκκλησίες μας εκείθεν της γραμμής της ντροπής, που περιμένουν. Κι είναι η αιμάσσουσα πληγή αυτών που προσδοκούν τους δικούς τους να γυρίσουν κι αυτών που είναι ελεύθεροι εγκλωβισμένοι.

Πρόσθετα είναι ξεκάθαρη η επιθυμία του θύματος, να επιτύχει λύση που να διασφαλίζει όλα και όσα δικαιώματα μας παρέχει η ιδιότητα του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για ένα ισότιμο ευρωπαϊκό μέλλον για όλους τους νόμιμους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως το έχουν, ως αναφαίρετο δικαίωμα, όλοι οι άλλοι πολίτες της Ε.Ε. Επιδίωξη που αποτελεί συνταγματικό, ηθικό και πραγματικό καθήκον που βαραίνει τον καθένα μας.

Είναι πολλοί που διερωτώνται γιατί οι προσπάθειες για λύση του κυπριακού προβλήματος δεν απέδωσαν, στα τόσα χρόνια της τουρκικής εισβολής-κατοχής-διαίρεσης και παράνομου εποικισμού. Εμείς δεν πρέπει να διερωτώμεθα, γιατί αυτό που έγινε το 1974 έγινε, γιατί κάποιοι ήθελαν και θέλουν να εδραιωθεί. Και αφού εδραιωθεί, υπάρχουν πρόσθετα σε βάρος της Κύπρου, σχέδια καταστροφής.

Ο κίνδυνος ήταν και είναι συγκεκριμένος, όπως και η επιθετικότητα και η αδιαλλαξία των τουρκικών μεθοδεύσεων και της επεκτατικής βουλιμίας της Τουρκίας, κατά του τόπου και του λαού. Και όμως την αφήσαμε στο απυρόβλητο ελπίζοντας να επιδείξει πολιτική διάθεση για λύση. Οπότε και το βασανιστικό ερώτημα, γιατί αναμένουμε ότι η Τουρκία θα συμβάλει σε λύση που η ίδια δεν επιθυμεί;
Μια πορεία λοιπόν αδιέξοδη, που ουσιαστικά αποτελεί ένα ακροζύγισμα, για 36 χρόνια, που θα έπρεπε να μας είχε διδάξει, ακόμη και από τα δικά μας-και όχι λίγα-λάθη, ότι πρέπει να υπερβούμε την χαοτικότητα των κινήτρων των ξένων φίλων και μη, με το να στραφούμε σε μια πορεία λύσης κατά τις αρχές και αξίες του διεθνούς και πιο ειδικά του ευρωπαϊκού δικαίου. Ας παύσουμε να θεωρούμε μοιρολατρικά και να διακηρύσσουμε εν πολλοίς εθελότυφλα ότι η Τουρκία θα συμβάλει, δήθεν, σε λύση δίκαιη, αντίθετα στην προφανή δική της διπλωματική στρατηγική.

Εμείς ως πολιτική ηγεσία μείναμε προσκολλημένοι στη δέσμευση περί τον ιστορικό συμβιβασμό, της συμφωνίας του 1977. Μια συμφωνία, όπως και όσες ακολούθησαν, που δεν τήρησε ποτέ, ούτε η Τουρκία, ούτε το παράνομο καθεστώς που διαμόρφωσε και επέβαλε με την παράνομη συμμετοχή των εποίκων η ίδια, στην τουρκοπατημένη γη μας. Οι συνθήκες τότε ήσαν εντελώς διαφορετικές από ότι το 2004 που η Κυπριακή Δημοκρατία κατέστη ισότιμο και πλήρες μέλος της Ε.Ε. Ούτε είχε τότε το Κράτος μας υπέρ του προς αξιοποίηση τη συντριπτική για το κράτος της Τουρκίας απόφαση του ΕΔΑΔ στην 4η Διακρατική προσφυγή, με την οποία βρέθηκε η Τουρκία ένοχη για σωρεία παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εγκλήματα συνεχή, για τα οποία ουδέποτε μέχρι πρόσφατα, η Τουρκία παραδέχθηκε την ευθύνη της. Αλλά και τώρα που υπήρξε ανάληψη ευθύνης στο ΕΔΑΔ από την Τουρκία και πάλιν, δεν την αξιοποιήσαμε αρκούντως προς γνώση της διεθνούς κοινής γνώμης, που κατακλύζεται από την ψευδολογία της τουρκικής προπαγάνδας.

Είναι αυτή, η άνευ όρων και ενστάσεων συνέχιση της αυτοδέσμευσης μας σ’αυτόν τον τότε ιστορικό συμβιβασμό, που συνετέλεσε και συντελεί ώστε η Τουρκία να εκμεταλλεύεται τη διαχρονική μας καλή θέληση και συνέπεια, προσεγγίζοντάς τη μάλιστα, με τη βεβαιότητα ότι θα προκύψει το σοβαρό ενδεχόμενο, ότι θα υπάρξει τελικά ένα κρατικό μόρφωμα κατά τις επιθυμίες της. Ένα τέτοιο μόρφωμα, εάν δημιουργηθεί υπό την ασάφεια του όρου της επιδίωξης «επανένωσης» του νησιού, κάθε άλλο παρά θα σημαίνει την καθαρή απαίτηση για απελευθέρωση και πλήρη εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου. Θα είναι ένα νέο κρατικό μόρφωμα με αβέβαιο μέλλον και με μόνη βεβαιότητα την εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Είναι καταθλιπτικό να διαπραγματεύεται μια χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Κυπριακή Δημοκρατία, λύση με προδιαγραφές όμως ανελεύθερες και αντιδημοκρατικές, γιατί αυτό επιδιώκει να επιβάλει η Τουρκία. Συμμετέχουμε δηλαδή στην αυτοκατάργηση του πιο πολύτιμου κεκτημένου μας, που είναι η αναγνώριση διεθνώς της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ουσιαστικά τούτο σήμερα τείνει να προσμετρήσει ως παραδοχή αδυναμίας ή ηττοπάθειας και στοιχείο εκμηδενισμού της σημασίας της στρατιωτικής «κατοχής», με την όση εξ αυτής προκύπτουσα και συνεχιζόμενη απειλή.

Τώρα, εμείς οι ίδιοι κινδυνεύουμε να διολισθήσουμε στο μέγιστο των λαθών που είναι η διχόνοια. Οι μονόλογοι επί των απόψεων που παραδοσιακά υπάρχουν, αναπτύσσονται και υποβάλλονται στο Εθνικό Συμβούλιο από πλευράς των πολιτικών κομμάτων, απλώς επιβεβαιώνουν έναν, ατέρμονα «εσωτερικό διάλογο» διαφωνιών, της Ελληνοκυπριακής πολιτικής σκέψης, χωρίς να προβάλλονται με τον τρόπο αυτό νέες ιδέες και νέες αναζητήσεις για να ξεπεραστεί η αδιέξοδος πορεία. Οι κομματικές στο Εθνικό Συμβούλιο «συσκέψεις», καταδείχνουν το μέγεθος της αμηχανίας για κοινές πρωτοβουλίες και δράση αυτού τούτου του Κυπριακού Κράτους, έναντι του Κράτους που έχει την ευθύνη, για τις όσες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου επισυμβαίνουν στην κατεχόμενη ευρωπαϊκή γη.

Ως πολιτική ηγεσία υποσχεθήκαμε επιστροφή. Υποσχεθήκαμε άρση της παράνομης παρουσίας των τουρκικών στρατευμάτων. Υποσχεθήκαμε αποκατάσταση και διαφύλαξη όλων των ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Καταδικάσαμε τον παράνομο εποικισμό που είναι διεθνές έγκλημα και τη ληστρική εκμετάλλευση του κατεχόμενου εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπου ο κατακτητής επέφερε μεθοδευμένα, δημογραφική αλλοίωση και καταστροφή της πολιτιστικής και θρησκευτικής κληρονομιάς, παρεμποδίζοντας ηθελημένα το δικαίωμα επιστροφής, εγκατάστασης και ελεύθερης διακίνησης.

Τί πετύχαμε όμως στην πράξη;

Σε τί οφείλεται αυτή η πανθομολογούμενη σημερινή δυσχερέστατη φάση του Κυπριακού;

Δεν μπορεί να είναι ο λόγος αυτής της τραγικότητας, μόνο η διπλωματική δεινότητα ή η στρατιωτική υπεροχή της Τουρκίας ή η ενίσχυσή της από τους δικούς της συμμάχους.

Εμείς πρέπει μ’ αφορμή την αλαζονικά αμετακίνητη στάση και μεθοδευμένη από χρόνια τουρκική βουλιμία, να αφήσουμε τις αχρείαστες εσωτερικές έριδες και να σταματήσουμε στον πυρήνα της εθνικής ζωής, για να ιχνηλατήσουμε την αξία και το νόημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της δημοκρατίας και των αρχών της ειρηνικής συμβίωσης κρατών και λαών.

Οι φιλοφρονήσεις, οι επιφανειακές υποσχέσεις και τα χαμόγελα των αρχηγών του Συμβουλίου της Ε.Ε. δεν πρέπει να απονευρώνουν τη διεκδίκησή μας, δεν αρκούν και ούτε αποτελούν δείγματα εκπλήρωσης της υποχρέωσης της Ε.Ε., αλλά και κάθε κράτους μέλους, για προσφορά αλληλεγγύης προς άλλο κράτος μέλος όπως εν προκειμένω την Κυπριακή Δημοκρατία, που αντιμετωπίζει έξωθεν επιδρομή με στρατιωτική κατοχή του εδάφους της, που είναι ταυτόχρονα και έδαφος της Ε.Ε. Και δεν είναι μόνο η έλλειψη ενεργού αλληλεγγύης. Συντρέχει και αδράνεια έως αδιαφορία ή ανοχή έναντι στην Τουρκία που συνεχίζει έτσι τον παράνομο σφετερισμό του εδάφους της κατεχόμενης περιοχής, επιβάλλοντας ξεκαθάρισμα και ρατσιστικό διαχωρισμό, πρόσθετα προς τον μεθοδευμένο παράνομο εποικισμό, παρά το ότι η υπό κατοχή γη, είναι το ανατολικότερο σημείο του εδάφους της ίδιας της Ε.Ε.

Η ιστορία λοιπόν μετρά το δικό μας ανάστημα, τις δικές μας αντοχές και τα δικά μας οράματα για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία, το περί δικαίου αίσθημα και την αξιοπρέπεια.
Στον αγώνα αυτό που οφείλουμε να διεξάγουμε όλοι, η ελευθερία, η δημοκρατία, η απαλλαγή από τη στρατιωτική κατοχή, το «Δεν Ξεχνώ», τα ανθρώπινα δικαιώματα και το δίκαιο είναι έννοιες ξεκάθαρες, τις οποίες σέβεται απόλυτα αλλά και τις απαιτεί ο κυπριακός λαός για το δικό του μέλλον ως προϋποθέσεις για μια λύση που θα μπορεί να επιβιώσει, λειτουργικά, στο χρόνο.

Άλλωστε το μεγαλύτερο ηθικό κατόρθωμα της νεότερης ιστορίας μας, το Δημοψήφισμα της 24.4.2004, δικαιωματικά μας κρίνει γιατί είναι επίτευγμα της δικής μας γενιάς ανθρώπων, που πολλοί απ’ αυτούς ζουν και δρουν ανάμεσά μας και έχουν μέσα τους βαθύ το αίσθημα της δικαιοσύνης. Γι’ αυτούς η λεγόμενη δύναμη του ισχυρού δεν είναι ποτέ ισχυροτέρα από τη δύναμη του δικαίου. Η αδικία δεν τους ήταν ανεκτή. Είχαν και έχουν βέβαια επίγνωση των δυσκολιών και δυνατοτήτων μας, γι’ αυτό και δικαίως μας παρακολουθούν και μας κρίνουν, ως ποιο βαθμό υλοποιούμε την καθαρή αυτή εντολή. Γνωρίζουν καλά πως, ένας κακός συμβιβασμός δεν θα θεραπεύσει τη δυστυχία που έφερε η αδικία.

Χρωστούμε στην ιστορία του τόπου, στους αγώνες των γενιών που πέρασαν, στις μνήμες, στις θυσίες και στο δίκαιο. Την άδικη λύση και την όποια πορεία προς την καταστροφή, που ανιχνεύεται και καθίσταται ορατή διά των υποχωρήσεών μας, δεν την αντέχει η αξιοπρέπειά μας. Το ατιμώρητο έγκλημα της Τουρκίας δεν θα επιτρέψουμε ποτέ να οδηγήσει στην αποενοχοποίηση της.

Τιμή, δόξα και μνήμη ιερή σ’ αυτούς που όρθωσαν το ανάστημα και υπερασπίστηκαν την Κυπριακή Δημοκρατία και την ελευθερία. Ένδοξο παρελθόν που δεν εγκαταλείπουμε, γιατί, αποφασίσαμε να ζήσουμε ελεύθεροι.

Η οφειλή μας για τον τόπο και τους ανθρώπους του, βαριά, και το καθήκον ενότητας έναντι της ιστορίας μας και έναντι των επερχόμενων γενεών, μέγιστο, αυτό επιβάλλει η σωτηρία της πατρίδας, η ελευθερία, η δημοκρατία και τα δικαιώματα του καθενός μας έναντι του Τούρκου εισβολέα.
Ας είναι λοιπόν σε γνώση όλων, Ο.Η.Ε. και Ε.Ε. φίλων και λιγότερο φίλων, ότι θα είμαστε εδώ παρόντες, συνεχιστές της ίδιας, αταλάντευτης πορείας αγώνα και διεκδίκησης του δικαίου για μια Κύπρο, που θα λειτουργεί ως Κράτος της Ε.Ε. με δίκαιη και βιώσιμη λύση, χωρίς ξένους στρατούς, εγγυήσεις, επεμβατικά δικαιώματα και εκπτώσεις στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο ευρωπαϊκό κεκτημένο.
Ερώτηση Αντιπαρακμής: Σε τι ακριβώς διαφωνεί το "επίσημο ΔΗΚΟ";

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010

Αποκαλύπτουμε το Συντονιστή!

Νάτος, νάτος ο Συντονιστής!

Εδώ και αρκετό καιρό, παρατηρείται μια αυξανόμενη τάση αντίθεσης προς την πολιτική του Δημήτρη Χριστόφια. Μια αντίθεση που καλύπτει κυρίως το Κυπριακό, αλλά επεκτείνεται και σε άλλους τομείς, όπως η οικονομία και τα δημοκρατικά ελλείμματα.

Η Σημερινή και το συγκρότημα ΔΙΑΣ, ο Φιλελεύθερος, ο ΑΝΤ1, ο Λόγος, τα σατιρικά έντυπα, το ΠΟΝΤΙΚΙ, η ΕΝΩΣΙΣ, ο ΚΟΡΙΟΣ, τα περισσότερα Blogs και ιδίως τα μεγάλα Blogs, όλα τα κόμματα εκτός από το ΑΚΕΛ, η συμπολίτευση και η αντιπολίτευση, οι σκληροπυρηνικοί και οι μετριοπαθείς, όλοι βάλλουν κατά του Δημήτρη Χριστόφια.

Παρατηρείται για πρώτη φορά μία σοβαρή αναβίωση του αντικατοχικού αισθήματος του κυπριακού λαού, η οποία θυμίζει περίοδο δημοψηφίσματος.

Ποιος συντονίζει αυτή την πλέον σχεδόν καθολική, έντονη και καθημερινή επίθεση ενάντια στο Δημήτρη Χριστόφια;

Ποιος είναι ο συντονιστής; Ο υπεύθυνος του "Συντονιστικού Κέντρου" όπως το αποκάλεσαν το ΑΚΕΛ και η Χαραυγή;

Η απάντηση είναι απλή και ο άνθρωπος που γυρεύουν ως Συντονιστή είναι πολύ πιο κοντά τους από ό,τι νομίζουν.

Ο συντονιστής είναι..................

Ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας!
Η αλαζονεία του, η τάση του να μη διαβουλεύεται με κανέναν και να μην ακούει κανέναν, οι διαπλοκές του με το Μιλτιάδη Νεοφύτου, ο εθισμός του στην πολυτέλεια και τη χλιδή (λιμουζίνες, προσωπικά jet κλπ), η πλήρης περιφρόνηση της λαϊκής βούλησης και η επιμονή σε ρατσιστικές και αντιδημοκρατικές πρόνοιες λύσης του Κυπριακού (εκ περιτροπής προεδρία, σταθμισμένη ψήφος, 50,000 έποικοι κλπ), η αποενοχοποίηση της Τουρκίας και η επίρριψη ευθυνών στον κυπριακό λαό, τα δημοκρατικά ελλείμματα, οι εκβιασμοί, η στοχοποίηση πολιτικών αντιπάλων, οι παρακολουθήσεις, η μετατροπή της ΚΥΠ σε παράρτημα της Επαγρύπνησης, οι πρωινιάτικες επιδρομές σε σπίτια αντιφρονούντων, ο νεποτισμός (με τρανταχτό παράδειγμα το διορισμό του γαμπρού του ως συμβούλου με παχυλές αντιπαροχές), η εξύβριση πολιτικών αντιπάλων (" ο Ζ.Κουλίας είναι του πεζοδρομίου" " ο Γ.Ομήρου είναι με κονιορτοποιημένο τον εγκέφαλο" " ο Β.Λυσσαρίδης, είναι των λόγων και όχι των έργων", "ο Α.Αγγελίδης είναι σαν τους πραξικοπηματίες" και άλλα πολλά), ο εκβιασμός σε κόμματα και ΜΜΕ, η πλήρης καταστροφή του οικονομικού οικοδομήματος, αλλά και τόσα άλλα που έγιναν μόλις στα 2 πρώτα χρόνια της διακυβέρνησής του, τον έχουν φέρει σε ρήξη με ΟΛΟΥΣ.

Έχει καταφέρει να κάνει μέχρι και τον Αναστασιάδη, να υιοθετεί λιγότερο ενδοτικές θέσεις στο Κυπριακό. Έχει καταφέρει να ξυπνά το πατριωτικό ένστικτο και αισθητήριο όλων μας. Μέχρι και η Πρωτοπορία έκανε αντικατοχική εκδήλωση φέτος, μετά από πολλά χρόνια.

"Ο Δημήτρης Χριστόφιας ενώνει" έλεγε το σποτάκι της προεκλογικής του υποψηφιότητας. Πράγματι. Ενώνει όμως τους πάντες εναντίον του.

Όλο και περισσότεροι πολίτες συντάσσονται και συντονίζονται για τον επιβαλλόμενο στόχο: την απομάκρυνση του Δ.Χριστόφια από την εξουσία.

Έτσι ο Δ. Χριστόφιας, κατάφερε αυτό που κανένας άλλος δεν κατάφερε μέχρι σήμερα: ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΕΙ. Να συντονίσει για πρώτη φορά, όλες τις δυνάμεις που θέλουν μια δίκαιη και δημοκρατική λύση του Κυπριακού. Να συντονίσει όλους τους υπόλοιπους κάτω από ένα κοινό πλαίσιο στόχων, από τους οποίους ο πρώτος και επιτακτικότερος είναι: Η ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΣΗ ΤΟΥ Δ.ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ.

ΚΟΙΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ: ΑντιΠαρακμή ΚΑΙ CHRISTOFIAS-WATCH

Διδάγματα από τον Ιούλιο του 1974 για το μέλλον

Κάθε καλοκαίρι τέτοιες μέρες γίνονται εκδηλώσεις καταδίκης του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 και της τουρκικής εισβολής. Ασφαλώς πρέπει να μην λησμονήσουμε το τι έχει γίνει, να αντλούμε διδάγματα και να έχουμε στόχους για το μέλλον. Όλα αυτά αποκτούν ιδιαίτερη σημασία εάν αναλογισθούμε ότι βιώνουμε μία κατάσταση σοβαρών ιδεολογικοπολιτικών συγχύσεων (όχι μόνο για το Κυπριακό) που αναπόφευκτα επηρεάζουν τον δημόσιο βίο και τους στόχους μας.

Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 έδωσε την ευκαιρία και το πρόσχημα στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο. Τα αποτελέσματα ήταν οδυνηρά. Το χειρότερο είναι ότι ακόμα δεν γνωρίζουμε το τέλος του δρόμου. Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει δικαίωμα ύπαρξης στην Κυπριακή Δημοκρατία και συνεχίζει την πολιτική της δημογραφικής αλλοίωσης του χαρακτήρα της Μεγαλονήσου.

Είναι καθοριστικής σημασίας να κατανοήσουμε τα γεγονότα, να παραδειγματισθούμε από τα δεινά, να αξιολογήσουμε τα αίτια της καταστροφής και εάν ήταν αναπόφευκτη, και κατά πόσον έχουμε συνετισθεί και διδαχθεί από τη συμφορά. Ενώ έχει επέλθει ένας βαθμός ωρίμανσης δυστυχώς εξακολουθούν να υφίστανται πάθη, να απουσιάζει η εθνική ομοψυχία και η κοινωνική συνοχή. Δεν μπορούμε επίσης να αγνοήσουμε το γεγονός ότι (όπως και τότε) οι ξένες επιβουλές διευκολύνονται από θύλακες ελληνοκυπριακής απρονοησίας, άγνοιας ή ημιμάθειας, ανομίας, ασυδοσίας, διαφθοράς, μικρότητας και εγωκεντρισμού.

Εξ ορισμού θα έπρεπε να υφίσταται ένα ελάχιστο πλαίσιο κοινά αποδεκτών στόχων ανάμεσα στους Ελληνοκύπριους. Άλλωστε εάν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό μεταξύ μας πως είναι δυνατό να καταλήξουμε σε ένα κοινά αποδεκτό πλαίσιο λύσης με τους Τουρκοκύπριους; Είναι επίσης σημαντικό να υπάρχει σε φιλοσοφικό επίπεδο μια καλύτερη κατανόηση των ζητημάτων. Ταυτόχρονα ενώ (σωστά) καταδικάζουμε το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου δεν δίνουμε την ανάλογη σημασία στα πραξικοπήματα της τουρκοκυπριακής ηγεσίας που έγιναν καθ’ υπόδειξιν της Άγκυρας. Ούτε έχουμε εξετάσει σε ποιό βαθμό είχαν τη στήριξη των Τουρκοκυπρίων! Για παράδειγμα, ποτέ δεν μιλούμε για το πραξικόπημα της 13ης Φεβρουαρίου του 1975, όταν ο Ντενκτάς κήρυξε μονομερώς το βόρειο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου ως την «Τουρκική Ομόσπονδη Πολιτεία της Κύπρου» και το 1983 όταν κήρυξε την «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου». Αυτά τα εκτρώματα προχωρήσαν και προχωρούν σταδιακά αλλά σταθερά προς τη νομιμοποίηση με ελληνοκυπριακή ανοχή. (Δεν είναι νομιμοποίηση η αποδοχή της έννοιας του συνιστώντος κράτους; Άλλο περιφέρεια ή επαρχία και άλλο συνιστών κράτος.) Μάλιστα οι πρωτεργάτες των εκτρωμάτων αυτών επιδιώκουν να αναδειχθούν οι εκ περιτροπής πρόεδροι όλων μας.

Θα πρέπει να υπάρξει μια εις βάθος αξιολόγηση της κατάστασης. Οδηγεί η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία στην «επανένωση» ή κινείται προς τη νομιμοποίηση των τουρκικών πραξικοπημάτων; Πέραν τούτου, η ουσία είναι ότι δεν έχει πεισθεί η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων ότι η υλοποίηση της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με τη φιλοσοφία που προωθείται οδηγεί προς τη βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης. Άλλωστε και ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος είχε δηλώσει παλαιότερα ότι «δεν έχει επιτευχθεί λύση μέχρι σήμερα καθώς ότι είχε προταθεί δεν βελτιώνει την υφιστάμενη κατάσταση».

Θα πρέπει επίσης να διερωτηθούμε κατά πόσον σε μια διευθέτηση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας κάθε χρόνο η 20η Ιουλίου θα είναι στο ένα συνιστών κράτος μέρα πανηγυρισμού και ελευθερίας και στο άλλο ημέρα οδύνης και συμφοράς! Και εάν όντως έτσι θα συμβαίνει, ποιες θα είναι οι προεκτάσεις;

Το ερώτημα αυτό παραπέμπει σε άλλα ζητήματα όπως η σημασία της νομιμοποίησης καθώς και της ταύτισης με το κράτος. Αξιολογώντας τα δεδομένα αυτά είναι δυνατό να προβληματισθούμε για τους πυλώνες ενός βιώσιμου ενωμένου κράτους το οποίο χωρίς να λησμονεί και να αγνοεί το παρελθόν, να στηρίζεται σε ένα σύγχρονο αξιακό σύστημα όπως και στις ανάγκες του μέλλοντος. Εν ολίγοις η λύση θα πρέπει να προκύψει μέσα από τη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και τη μεταρρύθμιση του συντάγματός της. Δυστυχώς η συζήτηση αυτή δεν έχει γίνει παρά το γεγονός ότι για χρόνια τώρα υπάρχουν ατέρμονοι κύκλοι διακοινοτικών συνομιλιών.

(Του Ανδρέα Θεοφάνους, Καθηγητή Πολιτικής Οικονομίας του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και Διευθυντή του Κυπριακού Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Υποθέσεων)

Τρίτη 20 Ιουλίου 2010

Μη γίνεις ποτέ δούλος οικειοθελώς όσο ζεις, ενώ μπορείς να πεθάνεις ελεύθερος

Δημοσιεύουμε την ομιλία που έκανε ο Γιώργος Γιατρού σε μια εκδήλωση του ΔΗΚΟ. Είναι γιος αγνοουμένου ο οποίος βρέθηκε πριν λίγους μήνες.
Πραγματικά αξίζει να αφιερώσετε 5 λεπτά από τη ζωή σας να διαβάσετε όσα λέει.
Δεν τα λένε πολλοί αλλά θα έπρεπε να τα λένε όλοι…
Και τα είπε μπροστά στον Πρόεδρο της Βουλής και άλλους πολιτικούς...

Ώρα οκτώ και είκοσι. Ποια μέρα; Η μέρα δεν έχει πια καμιά σημασία. Όλες ίδιες είναι. Εμείς τις κάναμε να μοιάζουν έτσι. Ανοίγω την τηλεόραση γνωρίζοντας τι θα ακολουθήσει. Μετά τους τίτλους ειδήσεων ξεκινά το ίδιο τροπάριο. Μιζέρια, ενδοτισμός, ηττοπάθεια , αποτυχία, αλληλοκατανομή ευθυνών. Καμουφλαρισμένα πίσω από το αγαπημένο μας χαμόγελο. Αυτό του καλού παιδιού.

Η τηλεόραση κλείνει για ακόμα μια φορά. Θα ανοίξει πιθανόν μετά για τα αθλητικά, αφού ακούοντας καθημερινά τα τεκταίνομενα στο εθνικό μας πρόβλημα κινδυνεύει πλέον η ψυχική μου υγεία.

Πως φτάσαμε αλήθεια ως εδώ είναι να αναρωτιέται κανείς. Κάθε χρόνο και χειρότερα. Κάθε προσπάθεια που ξεκινά και μια αποτυχία από την αρχή χρεωμένη σ αυτήν. Τριάντα έξι χρόνια φθίνουσας πορείας και κατρακύλας. Τι κι αν κοιτάξαμε όλα αυτά τα χρόνια το μέλλον από όλων των χρωματισμών τα μάτια. Γαλάζια , κόκκινα και με συνδυασμούς.

Από την σύσταση του κράτους μας το 1960 και ενώ περιμέναμε τα καλύτερα, σύννεφα άρχισαν να μαζεύονται. Με τους μισούς να χαίρονται για το νέο μας κράτος και κάποιους άλλους να το θεωρούν επιβαλλόμενο κακό. Ακόμα δεν το ξεπεράσαμε. Την κατάληξη θα την θυμόμαστε πάντα. Κάποιοι αποφάσισαν ότι ο πρώτος μας πρόεδρος ήταν ακατάλληλος. Ακολουθεί....πραξικόπημα, εισβολή….το έγκλημα στο νησί.

-Σωτήρη μεν πάεις λέει η μάνα μου στον πατέρα μου εκείνο το πρωί της 20ης Ιουλίου. Εν να σε σκοτώσουν.

-Τζιε να μείνω .....εν να με σκοτώσουν οι δικοί μας, ήταν η απάντηση του. Οι δικοί μας; Πόσο δίκαιο μπορεί να έχει κάποιος ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ άμα σκοτώνει τον ίδιο του τον αδελφό; Όσοι έκαναν τον λαό να κλάψει με τα εγκλήματα τους , αν μην αναρωτιούνται αν είχαν δίκιο ή άδικο. Γιατί είχαν λάθος έτσι κι αλλιώς. Τελικά ο Σωτήρης Γιατρού δεν γύρισε. Τα όνειρα του σταμάτησαν όταν τον έστησαν στο εκτελεστικό απóσπaσμα λίγα μέτρα από το γήπεδο ΓΣΠράξανδρος της Κερύνειας στις 23 Ιουλίου σε ηλικία 23 ετών, αφήνοντας την γυναίκα του στον ένατο μήνα της εγκυμοσύνης της. Σε μια βδομάδα γεννήθηκε και το παιδί τους. Ένα παιδί που έχετε την τύχη ή την ατυχία να βρίσκεται αυτή τη στιγμή μπροστά σας. Πόσα τέτοια ζήσαμε.....Πόσο πονέσαμε..........Οι μάνες….. με τις φωτογραφίες στο χέρι…. να τις σηκώνουν προς τον ουρανό προσδοκώντας ίσως μόνο από τον Ύψιστο να δώσει τέλος στον πόνο τους.
Αυτό όμως μας πείσμωσε. Τότε γνωρίζαμε καλά την λέξη αγώνας. Μας συντρόφευε. ........ Ήταν ο καιρός του ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ. Αλήθεια το θυμάστε; Ήταν ο καιρός του Λογαριάσατε λάθος με τον νου σας εμπόροι, δεν μετριέται πατρίδα λευτεριά με τον πήχη. Ήταν ο καιρός που ο Γιώργος Νταλάρας γέμιζε γήπεδα τραγουδώντας για την Κύπρο. Ήταν ο καιρός που υπήρχε κατοχή, πρόσφυγες, αγνοούμενοι.

Που χάθηκαν όλα αυτά; Μόδα και πέρασε; Μιλάς σήμερα για κατοχή, αγνοούμενους και πρόσφυγες και αυτόματα θέτεις εαυτόν εκτός κλίματος. Είσαι παράλογος και μαξιμαλιστής.

-Ρε φίλε, με ρωτά προ δύο μηνών ο φίλος μου ο Ανδρέας, γιατί φοράς μαύρα;

-Φίλε μου έθαψα τον πατέρα μου. Βρέθηκε σε ομαδικό τάφο στην Κερύνεια .

- Συλλυπητήρια φίλε μου αλλά να σου πω και κάτι και να μην με παρεξηγήσεις; Τζιε εμείς εκάμαμεν πολλά τότε.

Τον κοίταξα στα μάτια προσπαθώντας να ξεχωρίσω αν αυτό που μου είπε, πηγάζει από την μεγαλοψυχία του λαού μας ή από την θολούρα της καλοπέρασης μας, ή ίσως επειδή θέλουμε την δικαιολογία μας για τον βιασμό που συντελείτε στην περηφάνια μας και που δεν τολμούμε να τον παραδεχτούμε.

Κάναμε και εμείς. Κάνανε και αυτοί. Οι εποχές ήταν δύσκολες. Ψυχρός πόλεμος, διαίρει και βασίλευε ....αλληλοσπαραγμός των λαών.

Εμείς όμως, και διορθώστε με αν κάνω λάθος, δεν κατακτήσαμε το 35% της Τουρκίας και να το κατέχουμε για 36 χρόνια. Δεν προσφυγοποιήσαμε τόσες χιλιάδες κόσμο, δεν εποικήσαμε, δεν αλλοιώσαμε και δεν καταστρέψαμε την πολιτιστική τους κληρονομιά. Ας βάλουμε επιτέλους σε μια τάξη την κρίση μας. Πρέπει να ξυπνήσουμε. Έχουμε απέναντι μας ένα δολοφόνο λαών και εμείς καλλωπιζόμαστε. Αρμένιοι, Πόντιοι, Έλληνες, Κούρδοι σφαγιάστηκαν και αυτή η χώρα αρνείται πεισματικά ότι ευθύνεται. Ενώ εμείς οι μεγαλόψυχοι, μοιράσαμε πενήντα πενήντα τις ευθύνες θύτη θύματος. Αυτό το λέτε λογική? Αυτό τελικά είναι ελεύθερη σκέψη? Αυτό είναι δικαιοσύνη? Αν διεκδικήσουμε από τους ισχυρούς της γης το δίκιο μας πιστεύοντας σ όλα αυτά, το μούντζωμα θα μας είναι λίγο.

Εγώ σ αυτό τον τόπο δεν θέλω απλά να επιβιώσω. Θέλω να ζήσω. Δεν θέλω να αναπνέω. Θέλω να αναπνέω ελεύθερα. Αν μπορούν ας βρούν τη διαφορά όσοι το πρόσταγμα έχουν.. .... Ας σηκώσουν το ανάστημα τους. Ας αναζητήσουν την χαμένη τους περηφάνια. Ας διεκδικήσουν επιτέλους τα δίκια μας. Τα δικά μας, αν δεν τα θεωρούν και δικά τους. Αυτός είναι ο λόγος που έχουν το πρόσταγμα και όχι μόνο για να το στερούν από τους άλλους (γαλάζιους ή κόκκινους)...... Ας αντιπαραθέσουν την πολιτική του καλού παιδιού με τα λόγια των γονιών και των παππούδων μας...................... Απόν εσύντισιεν εθάψαν τον ζωντανόν. Μην θάψετε το μέλλον των παιδιών μας για το χαμόγελο της νέας τάξης πραγμάτων. Το χαμόγελο που μοιράζουμε απλόχερα στα κέντρα λήψης αποφάσεων και στα μέσα ενημέρωσης κερδίζει μόνο το δικό τους γλοιώδες και υποκριτικό αντιχαμόγελο. Γιατί μετά χαίρονται που για ακόμα μια φορά σκύψαμε το κεφάλι και υποκύψαμε στις ορέξεις τους. Μην προβάλλετε μόνο τις επιθυμίες σας και την καλή σας πρόθεση. Καλή πρόθεση έχουμε όλοι αλλά ποτέ δεν θα έχουμε το πρόσταγμα. Να θυμάστε πως τα μικρά μυαλά έχουν επιθυμίες μα τα μεγάλα στόχους. Εμείς έχουμε ανάγκη μόνο τα δεύτερα.

Υπάρχει όμως και ο άλλος τρόπος σκέψης. Η σκέψη του: Τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους. Κάτι που καμουφλάρει την ανικανότητα μας. Διεκδικούμε επίσης τα ελάχιστα για να μην μας πιστώσει κανένας την αποτυχία. Αφού δεν ζητήσαμε κάτι παραπάνω άρα πετύχαμε. Μπορούμε να βγούμε στους δρόμους να το πανηγυρίσουμε κιόλας.

Σε μια συζήτηση που είχα με κάποιο φίλο μου προ ολίγων ημερών μου είπε το εξής συνταρακτικό. Στην Γαλλία όπου σπούδαζε, μιλώντας με κάποιο φίλο του Τούρκο, του εκμυστηρεύτηκε πως ακόμα και εκεί , οι Τούρκοι μαθαίνουν να φανατίζονται μέσω των βιβλίων της ιστορίας τους. Και όχι αυτών των βιβλίων που μας δείχνουν πως διδάσκονται και που εμείς οι αφελείς πιστεύουμε. Τόσα χρόνια πέρασαν και η ιστορία τους παραμένει η ίδια. Φανατισμός, διαστρέβλωση, εθνικισμός. Με αυτό τον τρόπο δεν αποκοιμούνται ποτέ. Και μετά από 100 χρόνια οι ασπίδες άμυνας τους θα στέκουν το ίδιο γερές.

Ενώ εμείς ? Οι καλοπερασάκηδες Νεοκύπριοι. Οι σύγχρονοι πλέον Ευρωπαίοι? Ας αλλάξουμε τα δικά μας βιβλία ιστορίας. Οι αγώνες δεν χρειάζονται. Απαγχονίστηκε ο Παλληκαρίδης; Ας πρόσεχε. Έγινε εισβολή; Όχι ακριβώς ........αλλά και έτσι νάταν είχαν και αυτοί τους λόγους τους που την έκαναν. Ας μην χαλάμε το κλίμα. Αύριο θα ζούμε πλάι πλάι. Αγώνες και ιστορικές μνήμες; Θα αντέξουμε και χωρίς αυτές.
Αν οι γνώστες λοιπόν της ιστορικής συγγραφής θέλουν να βοηθήσουν πραγματικά το λαό, υπάρχει τρόπος. Εξαγνίστε την ιστορία αλλά μην την ωραιοποιείτε και να την τεντώνετε όπως σας βολεύει. Σεβαστείτε τουλάχιστον αυτούς που πίστεψαν σε ιδανικά και θυσιάστηκαν. Aυτοί δε γεννήθηκαν καναπεδόπληκτοι , με δουλικό και κοσμικές συγκεντρώσεις , πολυτελή αυτοκίνητα και οδηγούς.

Πριν αλλάξετε έστω και ένα γράμμα από την ιστορία δώστε την απάντηση στο ερώτημα που σας κάνω, ευθύς αμέσως. Ποια σημαία αγαπάτε και τιμάτε περισσότερο; Ελληνική ή Κυπριακή; Και γιατί; Γιατί ακόμα και τα αντικατοχικά συλλαλητήρια τα χωρίζετε σε γαλάζιες και λευκές (ανάλογα με τις σημαίες) περιοχές; Απαντάτε επίσης αν η Κύπρος είναι ελληνική ή αν ανήκει στο λαό της;

Για σαράντα χρόνια τώρα πολλοί δεν θέλουν να απαντήσουν στα πιο βασικά ερωτήματα που υποβόσκουν σε κάθε μας προσπάθεια. Θέλουν άραγε να δώσουν απαντήσεις ή όχι; Ίσως να προτιμούν το «Μη μου τους κύκλους τάραττε», ούτως ώστε με το πιο απλό κάλεσμα να δηλώνουν παρών κάθε εκλογών την μέρα.

Κάθε λέξη που θέλεις να αλλάξει κάποιος στην ιστορία πρέπει να νοιώθει πως κάθεται στην άλλη άκρη του τραπεζιού και τον κοιτάζει μια μαυροφορεμένη γυναίκα που μπορεί να είναι, μάνα αγνοουμένου, αδελφή απαγχονισμένου, πρόσφυγας με ξεκληρισμένη τη μισή της φαμίλια και όλα της τα όνειρα.........

Οι αδελφοί μας οι Τουρκοκύπριοι. Αγαπημένη έκφραση και πολύ της μόδας. Όσο πιο πολύ την χρησιμοποιάς τόσο πιο ΙΝ είσαι. Κανένα μα το Θεό πρόβλημα δεν έχω με αυτούς τους ανθρώπους. Μέχρι που πήγα και στο κατεχόμενο σπίτι των γονιών μου στο Έξω-μετόχι και με κέρασαν καφέ. Καλοί άνθρωποι. Τουλάχιστον οι συγκεκριμένοι. Ερχόμενοι στις ελεύθερες περιοχές πριν λίγες μέρες όμως μου το είπαν καθαρά. Εμείς ότι δικαιούμαστε που ποδά θέλουμεν το. Ζήτησαν και βοήθεια. Να τους κανονίσω για να μην τους καθυστερήσουν. Για να πάρουν όσο πιο γρήγορα γίνεται ότι δικαιούνται. Σκέφτηκα : Τι άσχημο πράγμα η ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ......... Να μένουν σπίτι μου, να επωφελούνται των παροχών του κράτους μου και να είναι και απομονωμένοι.

Δεν φταίνε αυτοί. Φταίμε εμείς. Να μας έχουν το βόρειο μέρος της πατρίδας μας ΚΑΤΕΧΟΜΕΝΟ και εμείς το νότιο ΑΝΕΧΟΜΕΝΟ, αφού ανεχόμαστε όλα αυτά τα παράδοξα. Όσων λοιπόν η προσπάθεια είναι η συμφιλίωση Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκυπρίων πρέπει να προσέξουν γιατί ο λαός είναι πολύ κοντά στα όρια των αντοχών του. Αν δεν προσέξουν, σε λίγο χρόνο το όραμα τους για συμφιλίωση θα καταστραφεί μπροστά στα μάτια τους. Και αυτή η συμφιλίωση ίσως είναι και το μόνο θετικό. Στον αντίποδα σκεφτείτε τους χιλιάδες έποικους που θα μας μείνουν σαν σε προσφορά 1 συν 1, τον στρατό, τις Τουρκικές εγγυήσεις αλλά και όλα όσα απλόχερα προτείνουμε εμείς, από μόνοι μας.

Ενότητα.....μια υπέροχη λέξη Κύπρος ....μια μικρή γειτονία της παγκόσμιας μεγαλούπολης. Μισό εκατομμύριο ψυχές όλες κι όλες. Η φωνή της πρέπει να είναι μια για να μπορεί να ακουστεί πιο δυνατά στην οχληρία της μεγαλούπολης αυτής. Εμείς όμως και ως συνήθως λειτουργούμε πιο δημοκρατικά. Κάθε πολιτικός λοιπόν και μια γνώμη. Κοινή γραμμή δράσης; Εδώ γελάμε. Ή κλαίμε. Ανάλογα. Μας βλέπουν και οι έξωθεν και διερωτώνται με ποιο θέλω μας να συνταχτούν; Όχι πως το θέλουν. Απλά για να κρατούν τα προσχήματα. Ενότητα στο εθνικό συμβούλιο δεν υπάρχει και δεν προβλέπεται να υπάρξει, όμως έχουν όλοι ελεύθερα την γνώμη τους εκφράσει. Ως συνήθως και παραδόξως είχαν και όλοι δίκαιο. Άρα ούτε εδώ σύμπνοια. Αν με ότι έχω πει έως τώρα είμαι στα όρια κάρτας (πιθανόν κίτρινης), αν εκφραστώ πως νοιώθω για την ανάγκη ενότητας στο εθνικό μας θέμα η κάρτα ίσως αλλάξει χρώμα και γίνει κόκκινη ……

Τα κακά μας είναι συνότζιερα του κόσμου όπως και η φυλή μας. Αυτό δεν θα σταματήσω να το πιστεύω ποτέ. Είμαστε όμως τώρα σε ένα σημείο που δεν υπάρχουν περιθώρια. Η αγωνιστικότητα μας αποκοιμήθηκε, η ενότητα μας διασπάστηκε, οι ήττες μας είναι διαδοχικές και σε όλα τα επίπεδα. Οι δηλώσεις τις πιο πολλές φορές ακούονται σαν δικαιολογίες για τις συμφορές που μας βρίσκουν και άλλοτε σαν απολογίες στα αυτιά του λαού. Ελπίζω να γνωρίζετε ποιοι έχουν την ανάγκη ή την υποχρέωση απολογίας.

"Μη γίνεις ποτέ δούλος οικειοθελώς όσο ζεις, ενώ μπορείς να πεθάνεις ελεύθερος." Τάδε Έφη Ευριπίδης. Τουλάχιστον αυτόν θα δυσκολευτούμε πολύ να τον διαγράψουμε απο την ιστορία.
Σας ευχαριστώ.

Πηγή: http://www.offsite.com.cy

Αποκάλυψη: Ετοιμάζουν καλοκαιρινή προβοκάτσια για να ανακληθούν “βασικές ελευθερίες”

Με αυτό τον τίτλο το blog Olympia.gr προειδοποιούσε για προβοκάτσια μέσα στο καλοκαίρι που θα οδηγήσει σε περιορισμό βασικών ελευθεριών. Δεν πέρασε ούτε ΜΙΑ μέρα και τα ανδρείκελα του ΔΝΤ αποφάσισαν ότι η απάντηση στη φασιστική δολοφονία ενός δημοσιογράφου είναι το φακέλωμα των bloggers. ΟΧΙ η σύλληψη των δολοφόνων στην Μαρφίν, ΟΧΙ η σύλληψη των "τρομοκρατών" που οι ίδιοι εκπαιδεύουν (!) αλλά οι bloggers που πολεμούν το σύστημα με το πληκτρολόγιο!




Ο δρόμος της εκποίησης είναι μακρύς και απαιτεί την χαλιναγώγηση / χειραγώγηση κάθε μορφής λαϊκής αντίστασης. Το είδαμε περίτρανα στην σφαγή της Μαρφίν όπου τα (ανύπαρκτα) ΜΜ”Ε” ξύπνησαν και στηλίτευσαν τη δολοφονία συνδέοντας την με τις “λαϊκές εκδηλώσεις αντίδρασης”. Βρήκαν λοιπόν την ευκαιρία να κάνουν γαργάρα τη μεγαλύτερη συγκέντρωση των τελευταίων ετών που εάν είχε προβληθεί θα είχε συμπαρασύρει ακόμα εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου. (τα ίδια ΜΜ”Ε” που έβλεπαν με “συμπάθεια” τους ισλαμοφασίστες δολοφόνους του κορανίου με τους δουλέμπορους ελληναράδες ινστρούχτορες τους. Δολοφόνοι δια πάσαν χρήσιν)

Η προβοκάτσια της Μαρφίν λοιπόν πέτυχε τον στόχο της να ακυρώσει την αυθόρμητη λαϊκή συμμετοχή στις κινητοποιήσεις. Τώρα προέχει η χειραγώγηση της υποβόσκουσας οργής που εκδηλώνεται κυρίως από τα ανεξάρτητα μέσα του διαδικτύου.

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ στο blog olympia.gr

Δικαίωμα στην ανωνυμία

Η πλέον αποτυχημένη κυβέρνηση της Ελλάδας, τα ανδρείκελα της κατοχής του ΔΝΤ αποφάσισαν μετά τη δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια να φακελώσουν τα blogs!!!

Αντί το καταρρέον σύστημα να τα βάλει με τους "τρομοκράτες" που αποτελούν το μακρύ χέρι της εξουσίας, πάει να τα βάλει με τις ανώνυμες φωνές του Διαδικτύου που καταγγέλουν τα κακώς κείμενα στην πολιτική ζωή Ελλάδας και Κύπρου.

Ο, σαν κύμβαλο αλλαλάζον, "Έλληνας" πρωθυπουργός ηγείται μιας προσπάθειας περιορισμού των πολιτικών μας ελευθεριών.

"Ο Καστανίδης φέρνει νόμο (μέσα στον Αύγουστο) για τα Blogs
Μετά την δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια δρομολογήθηκαν άμεσα οι διαδικασίας για την ύπαρξη θεσμικού πλαισίου όσον αφορά τα blogs. Η απόφαση έχει ληφθεί από τον ίδιο τον Παπανδρέου. Το απόγευμα ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοίδης, είχε μακρά συνεργασία με τον υπουργό Δικαιοσύνης Χάρη Καστανίδη. Ο τελευταίος αναμένεται μέσα στο επόμενο εικοσαήμερο να προωθήσει στην Βουλή τροπολογία όπου θα αλλάζει τα δεδομένα στα Blogs. Η υπηρεσία Ηλεκτρονικού Εγκλήματος έχει εισηγηθεί εδώ και αρκετό καιρό να υπάρξει νόμος που θα επιβάλλει την ταυτότητα στα blogs. Το σχετικό αίτημα λέγεται ότι έχει γίνει δεκτό από τον Καστανίδη."
πηγή parapolitika.gr

Απότι φαίνεται όμως η "επιχείρηση-δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια" είχε προβλεφθεί.. Από ποιον; Συνδέστε την πρόθεση Καστανίδη, κατ'εντολήν Γιωργάκη, με κείμενο που αναρτήθηκε σε blog πριν από μερικές μέρες.. Περισσότερα σε επόμενη ανάρτηση..

20 Ιουλίου 1974: Κανένας δεν ξεχνά! Τίποτα δεν ξεχνιέται…



Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ! ΝΕΚΡΟΥΣ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΓΚΙΟΛΙΑ!! μέρος 2ο

O Σωκράτης Γκιόλιας δολοφονήθηκε σήμερα το πρωί, σύμφωνα με την ελληνική αστυνομία από μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης “πυρήνες της φωτιάς”.
Ο Γκιόλιας ήξερε πολλά, αποκάλυπτε πολλά.
Για χρόνια ήταν το δεξί χέρι του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου για την γνωστή εκπομπή (και ιστοσελίδα) “Ζούγκλα”. Ήταν ένας από τους διαχειριστές του καταγγελτικού ελληνικού ιστολογίου (που συχνά πυκνά ασχολείται και με τα κακώς έχοντα στην Κύπρο) “Τρωκτικό”.

Ο Σωκράτης Γκιόλιας ήταν επώνυμος. Δεν είχε την πολυτέλεια της ανωνυμίας.

Κάνετε τώρα, χωρίς καν πολλή φαντασία, μερικές αντιστοιχίες.

Σκεφτείτε την προσπάθεια που γίνεται από το καθεστώς Χριστόφια για απαγόρευση της δυνατότητας ανώνυμων αναρτήσεων σε ιστολόγια (δες δημοσίευμα εφημερίδας “Αλήθεια”). Διά στόματος υπουργού Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, κ. Λουκά Λουκά, παίρνουν πια μορφή προφορικών και γραπτών διατυπώσεων οι σκέψεις που περνούν από τα κεφάλια των κυβερνώντων μας: να επιχειρηθεί αυτό που μόνο στο φασιστικό καθεστώς της Κίνας εφαρμόζεται:
ο έλεγχος των ηλεκτρονικών επικοινωνιών!

Σκεφτείτε ποιοί και πώς μπορούν να μπουν στο στόχαστρο, μέχρι ακόμα και στο σημείο της ανθρωποκτονίας.

Δυστυχώς δεν πρόκειται πια για σενάριο επιστημονικής φαντασίας, ούτε καν ενός υπερ του δέοντος ανησυχούντος ανθρώπου: είναι μια πραγματικότητα:
Ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΓΚΙΟΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ.
ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ.

Και μετά έχεις τον.... Μαγάριο Δρουσιώτη να προσπαθεί να κινήσει ποινική διαδικασία για μια... ανύπαρκτη απειλή θανάτου. Αν είναι κάποιος που κινδυνεύει, αυτός είναι ο Ξενής κι όχι ο Μαγάριος!!!

Αυτό που ζούμε πια δεν είναι η απειλή θανάτου.
Αυτό που ζούμε είναι ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ BLOGGER.

Και η παραβίαση του δικαιώματος της ανωνυμίας των μπλογκερς είναι ΑΠΕΙΛΗ ΘΑΝΑΤΟΥ.

ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΣ; ΑΚΟΥΤΕ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ;;

Καλούμε τους μπλόγκερς όλων των απόψεων, όλων των ιδεολογικών αποχρώσεων, όλων των εκφάνσεων γραφής, να ενώσουμε τις φωνές μας για μια κοινή διαδικτυακή εκδήλωση καταδίκης της ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ Σ. ΓΚΙΟΛΙΑ.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΜΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΘΥΜΑ.

Ε ΟΧΙ ΡΕ ΚΟΥΜΠΑΡΕ!! ΔΕ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!!

Keep blogging!!!

Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια, η πολιτική δίωξη του Ξενή Ξενοφώντος είναι δύο επεισόδια στη μεγάλη μάχη του συστήματος των οσφυοκαμπτών πολιτικών και των παρατρεχάμενων, χαμέρπηδων δημοσιοκάφρων ΑΠΕΝΑΝΤΙ στους αδέσμευτους, ελεύθερα σκεπτόμενους και πράττοντες Bloggers. Ποτέ προηγουμένως η δημοκρατία δεν είχε τόσα όπλα. Η κατ' επίφαση δημοκρατία που θεμελίωσαν τα σαθρά υποκείμενα του πολιτικού και δημοσιογραφικού συστήματος καταρρέει και στη θέση της προβάλλει η δημοκρατία του Λαού του Διαδικτύου.

Οι νίκες της "δημοσιογραφίας των πολιτών" είναι πολλές και θα γίνονται περισσότερες. Ενάντια στο σύστημα. Ενάντια στην υποχωρητικότητα, την δουλικότητα που αναδύει ο κάθε αποτυχημένος πολιτικάντης.

Η δολοφονία του Σωκράτη Γκιόλια (από τους "τρομοκράτες του συστήματος") αποδεικνύει ότι τα έχασαν. Δεν μπορούν να μας αντιμετωπίσουν. Οι φωνές μας ήταν πάντοτε πολλές απλά δεν ακούγονταν γιατί αυτοί που κρατούσαν τα μικρόφωνα τα έκαναν πλακάκια με την πολιτική Αλήτ(εία).

Τα blogs μας δίνουν βήμα να μιλήσουμε και να ακουστούμε. Οι νίκες μας θα πληθαίνουν όσο περνάει ο καιρός.

Keep blogging!!!

ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑ! ΝΕΚΡΟΥΣ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ΓΚΙΟΛΙΑ!!

Απίστευτο! Απίστευτο!!! Δεν το χωρά ο νούς!! Ο δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας, διαχειριστής του ελληνικού ιστολογίου Τρωκτικό, το οποίο αποκαλύπτει και ξεσκεπάζει τη βρωμιά του ελλαδικού πολιτικού χώρου, έπεσε σήμερα το πρωί νεκρός από δολοφονικές σφαίρες, έξω από το σπίτι του!!!

Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν τα συναισθήματά μας προς τον συναγωνιστή Γκιόλα, και προς την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε: έχουμε περάσει σε μαύρες μέρες
Θύμα δολοφονίας έπεσε ο δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας


Αθήνα: Θύμα δολοφονικής επίθεσης έπεσε έξω από το σπίτι του στην Ηλιούπολη, στις 5:25 το πρωί της Δευτέρας, ο δημοσιογράφος Σωκράτης Γκιόλιας, υπεύθυνος του blog Τροκτικό και διευθυντής του ραδιοφωνικού σταθμού ΘΕΜΑ. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες για τις συνθήκες της δολοφονίας, που ακόμα είναι υπό διερεύνηση, άγνωστος τον κάλεσε τηλεφωνικώς ή του χτύπησε το κουδούνι του διαμερίσματός του στην οδό Δαιδάλου 21 και του ζήτησε να βγει στην είσοδο.
Εκεί τον περίμεναν δύο ή τρεις άγνωστοι και τον πυροβόλησαν με πιστόλι αρκετές φορές, με αποτέλεσμα να τον τραυματίσουν θανάσιμα.
Η σύζυγός του βρίσκεται σε κατάσταση σοκ και δεν μπορεί να δώσει ακριβείς πληροφορίες.
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι δράστες διέφυγαν με ΙΧ αυτοκίνητο. Υπό διερεύνηση είναι, επίσης, η πληροφορία ότι στην περιοχή βρέθηκε ένα καμένο αυτοκίνητο. Οι αρχές εξετάζουν εάν το συγκεκριμένο όχημα χρησιμοποιήθηκε στη δολοφονία.
Στον τόπο του εγκλήματος βρίσκονται αξιωματικοί του τμήματος Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής, αλλά και της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, καθώς διερευνώνται όλα τα ενδεχόμενα.

Πηγη: ΚΥΠΕ, news.in.gr

Η θέση της κυβέρνησης την επόμενη μέρα του "christofias-watch"
ΑΛΗΘΕΙΑ 17/7/2010, Τάκης Αγαθοκλέους

Μπορεί να έκλεισε η γνωστή υπόθεση με το διαδικτυακό χώρο «Christofias-Watch», μετά τις οδηγίες του γενικού εισαγγελέα της Δημοκρατίας Πέτρου Κληρίδη να μην ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον οποιουδήποτε προσώπου, όμως ένα άλλο κεφάλαιο άνοιξε: Τι γίνεται με όλους αυτούς που ανώνυμα δημοσιεύουν σε τέτοια ιστολόγια κείμενα υβριστικά ή απειλητικά; Δεν πρέπει να υπάρχει κάποιος έλεγχος και τιμωρία τους, αν κριθούν ένοχοι; Ή πρέπει η ελευθερία έκφρασης να λειτουργεί χωρίς φίμωση;

Το υφιστάμενο νομικό μας σύστημα δεν προβλέπει οτιδήποτε γι' αυτό το θέμα. Άλλωστε, η επικοινωνία μέσω του διαδικτυακού χώρου (blogs, διαδίκτυο, ηλεκτρονικά μέσα) έχει πάρει τέτοιες εκρηκτικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, που μας έπιασε απροετοίμαστους.

Φακέλωμα

Απ' αφορμή την υπόθεση «Christofias-Watch», το θέμα άρχισε να απασχολεί και την κυβέρνηση, επιφανειακά μέχρι στιγμής.

Κάτι που το παραδέχεται και ο υπουργός Δικαιοσύνης, Λουκάς Λουκά, σε σημείωμά του στη Βουλή με το οποίο δίνει τις θέσεις του επί του θέματος: Υποστηρίζει ότι πρέπει να καταργηθεί η ανωνυμία των προσώπων που καταγράφουν τις απόψεις τους στα διάφορα ιστολόγια, ώστε να φέρουν ευθύνη της πράξης τους σε περίπτωση που αυτά είναι υβριστικά ή απειλητικά. Κάτι που σημαίνει πως θα υπάρχει η ευχέρεια να φακελώνονται οι επισκέπτες των ιστολογίων για τις θέσεις που διατυπώνουν.

Η θέση της κυβέρνησης

Με το θέμα των ιστολογίων ασχολήθηκε η κοινοβουλευτική Επιτροπή Νομικών σε συνεδρία της στις 3.6.2010, απ' αφορμή την υπόθεση «Christofias-Watch», που τότε ήταν στην επικαιρότητα. Στη συνεδρία αυτή η Επιτροπή κάλεσε τον υπουργό Δικαιοσύνης να καταθέσει ενώπιόν της γραπτώς τις θέσεις της κυβέρνησης επί του θέματος. Ο κ. Λουκά ανταποκρίθηκε και πριν από μερικές μέρες κατέθεσε το σχετικό σημείωμα, το οποίο αποκαλύπτει σήμερα η «Αλήθεια». Με το σημείωμά του αυτό ο κ. Λουκά:

1. Χαρακτηρίζει την ελεύθερη έκφραση όχι μόνο σαν θεμελιώδες δικαίωμα αλλά και υποχρέωση κάθε ενεργού πολίτη στα πλαίσια της δημοκρατίας, «παράλληλα όμως οι ελευθερίες κάθε ατόμου εκτείνονται μέχρι του σημείου που παραβιάζουν βασικές ελευθερίες και δικαιώματα άλλων πολιτών».

2. Αναφέρει ότι σε πολλές περιπτώσεις ανώνυμα άρθρα που δημοσιεύονται σε ιστολόγια «υπερβαίνουν τα εσκαμμένα, προχωρώντας από την έκφραση απόψεων στην προσωπική επίθεση μέσω ύβρεων, εξευτελισμών, μέχρι και απειλών εναντίον θεσμών, αξιωματούχων αλλά και απλών πολιτών. Δυστυχώς τα ιστολόγια αυτά έχουν μετατραπεί σε χώρους όπου δίνεται η δυνατότητα στον οποιοδήποτε, πίσω από το πέπλο της ανωνυμίας, να καθυβρίζει την αντίθετη άποψη. Πέρα από αυτό όμως, το πιο ανησυχητικό γεγονός είναι ότι παρατηρείται μία προσπάθεια φίμωσης της αντίθετης άποψης από τους γράφοντες, μέσω διαφόρων απειλών, κάτι που πόρρω απέχει από το σκοπό που εξ' ορισμού υπηρετεί η ύπαρξη των συγκεκριμένων ιστολογίων».

3. Εισηγείται το φακέλωμα αλλά και την τιμωρία όσων γράφουν απειλητικά ή υβριστικά άρθρα στα ιστολόγια, λέγοντας: «Έχω τη γνώμη ότι η έκφραση απόψεων πρέπει να συνεπικουρείται και από την ευθύνη των όσων κανείς αναφέρει, κάτι που δεν μπορεί να εφαρμοστεί με το υπάρχον σύστημα.
Αυτό δημιουργεί αχρείαστα προβλήματα, πέραν από όλα τα άλλα επίπεδα, και στους διαχειριστές των διαφόρων ιστολογίων, οι οποίοι χωρίς να ευθύνονται άμεσα για το τι αναρτάται από τους επισκέπτες του ιστολογίου τους, καθίστανται υπόλογοι για τα υβριστικά και άλλα άρθρα που τυχόν αναρτηθούν.
Ως εκ τούτου, παρόλο που ακόμα δεν έχει γίνει εις βάθος εξέταση σχετικά με τον τρόπο που θα μπορούσε να υπάρχει έλεγχος στο τι αναρτάται στα ιστολόγια αυτά, εντούτοις το παρόν πλαίσιο με την πλήρη ανωνυμία των όσων αναρτούν άρθρα σε ιστολόγια, δεν μας ικανοποιεί και θεωρούμε ότι δεν πρέπει να συνεχίσει να υφίσταται».

Αντιδράσεις κομμάτων για την υπόθεση «Christofias-Watch»

Αντιδράσεις είχαμε χθες, μετά την προχθεσινή απόφαση του γενικού εισαγγελέα της Δημοκρατίας να μην ασκηθεί ποινική δίωξη εναντίον οποιουδήποτε προσώπου σε σχέση με την υπόθεση του διαδικτυακού χώρου «Christofias-Watch».

- Ο αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος, σε ανακοίνωση του, αναφέρει πως η απόφαση του γενικού εισαγγελέα έχει δικαιώσει όλους εκείνους που ισχυρίζονταν ότι υπήρχαν σκοπιμότητες πίσω από τη συγκεκριμένη δίωξη, αφού δεν προέκυπτε οποιοδήποτε ποινικό αδίκημα. «Είναι λοιπόν πλέον ξεκάθαρο», σημειώνει, «πως η δίωξη εναντίον του κ. Ξενοφώντος είχε πολιτικά κίνητρα και αποσκοπούσε στον εκφοβισμό και στη φίμωση της αντίθετης άποψης». Καταλήγοντας ο κ. Παπαδόπουλος καλεί τον αρχηγό της Αστυνομίας «να διατάξει πειθαρχική έρευνα εναντίον όλων των εμπλεκομένων, για να διαφανεί εάν υπάρχουν οποιεσδήποτε πειθαρχικές ευθύνες, πέραν από τις πολιτικές. Μόνο έτσι θα διασωθεί το πληγέν κύρος του σώματος μετά και από αυτό το τελευταίο ατόπημα της Αστυνομίας».

- Ο επίτροπος Δικαιοσύνης και Νομικών Υποθέσεων του ΔΗΚΟ, Κυριάκος Κενεβέζος, δήλωσε ότι η μη άσκηση ποινικής δίωξης εναντίον του δικηγόρου Ξενή Ξενοφώντος είναι μία θετική εξέλιξη. «Ωστόσο αυτή η θετική εξέλιξη δεν διαγράφει τις πρωτοφανείς ενέργειες και την απαράδεκτη συμπεριφορά της Αστυνομίας στη συγκεκριμένη υπόθεση, ούτε διαγράφει την ταλαιπωρία που υπέστη ο Ξενής Ξενοφώντος και η οικογένειά του», προσθέτει.

- Από πλευράς τους οι Οικολόγοι αναφέρουν ότι μετά τη γνωμάτευση του γενικού εισαγγελέα για την υπόθεση «Christofias-Watch» «και τις προκλητικά αντιδημοκρατικές ενέργειες της αστυνομίας κατά του δικηγόρου Ξενή Ξενοφώντος, προκύπτει θέμα πολιτικών ευθυνών για όσους υποστήριξαν αυτή την παρανομία και έδωσαν πολιτική στήριξη στη δίωξη».

Μόνο η Κίνα το έκανε... ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΩΝ ΧΩΡΩΝ:

Μπορεί να προχωρήσει η κυβέρνηση στην κατάργηση της ανωνυμίας των προσώπων που καταγράφουν τις απόψεις τους στα διάφορα ιστολόγια;
Για απάντηση στο ερώτημα αυτό μιλήσαμε χθες με διάφορους αρμοδίους που κατέχουν την τεχνική του ίντερνετ, ως και διαχειριστές διαδικτυακών χώρων, οι οποίοι για ευνόητους λόγους ζήτησαν να μείνουν ανώνυμοι.
Όλοι διαφώνησαν με μια τέτοια ενέργεια, τονίζοντας ότι θα θεωρηθεί φίμωση της ελευθερίας έκφρασης και των δημοκρατικών αρχών που λειτουργούν μέσα από τη χρήση του διαδικτύου. Τόνισαν επίσης ότι τεχνικά είναι πολύ δύσκολο να γίνεται έλεγχος, αφού οι επισκέπτες στα ιστολόγια 24 ώρες το 24ωρο είναι χιλιάδες.
Και αφού υπενθύμισαν ότι καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν προχώρησε στην κατάργηση της ανωνυμίας αυτής, ανέφεραν ότι η λύση θα υπάρξει με τον αυτοέλεγχο. «Αν μια ιστοσελίδα δεν είναι σοβαρή, θα χάσει την αξιοπιστία της και τους επισκέπτες της», διευκρίνισαν.

Καθηγητής πληροφορικής μας ανέφερε ότι σήμερα λειτουργούν πέρα των 8 δισεκατομμυρίων blogs ανά τον κόσμο και αν υπάρχουν κάποιοι που αξιοποιούν την ανωνυμία που τους προσφέρεται να έχουν άμεση ευκαιρία να εκφράσουν απόψεις, δεν σημαίνει ότι η κατάχρηση αυτή θα πρέπει να μας οδηγήσει στον περιορισμό της χρήσης τους. «Δεν είναι εύκολο ούτε να το ελέγξεις ούτε να το περιορίσεις πλην της περίπτωσης που εφάρμοσε η Κίνα, η οποία δημιούργησε ένα τείχος στη λειτουργία του διαδικτύου», τόνισε.