Τριάντα πέντε χρόνια μετά την αποφράδα ημέρα της 20ης Ιουλίου, η Ελλάδα ξαναζεί σε ατμόσφαιρα «1974». Το πολιτικό καθεστώς καταρρέει λόγω ανικανότητας και διαφθοράς ενώ η Άγκυρα επιχειρεί να επεκτείνει τη σφαίρα επιρροής της στην περιοχή και η Ουάσιγκτον πιέζει για επανεξέταση του στάτους κβο στο Αιγαίο. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι ηγετικές ελίτ σε Αθήνα και Λευκωσία, για να καλύψουν τον ενδοτισμό τους, ζητάνε από τους Κυπρίους να παραδώσουν την πατρώα γη στον εισβολέα, από τους Μακεδόνες να αρνηθούν την ιστορική τους υπόσταση και απ' όλους τους 'Ελληνες να υποταχθούν στα ιδεολογήματα περί «πολυπολιτισμικής μετάλλαξης» της παγκοσμιοποίησης.
Δρα -αποδεδειγμένα πια- μία μηχανή που κάνει ό,τι μπορεί για να μας ταπεινώσει ως λαό, να μας αναγκάσει να δεχθούμε απαράδεκτες "λύσεις" στα εθνικά μας θέματα και να χαράξει στα τρίσβαθα της ψυχής των νέων Ελλήνων τη μειονεξία και την υποταγή με τον εξοβελισμό κάθε τι ελληνικού από τη δημόσια εκπαίδευση.
Κι όλα αυτά όχι γιατί νικηθήκαμε σε κάποιον πόλεμο, όχι γιατί το κράτος δεν μπορεί πραγματικά να ελέγξει τα σύνορα του, όχι γιατί οι Έλληνες αποφασίσαμε μαζικά να αυτοκτονήσουμε. Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί είμαστε θύματα μιας μεγάλης και σκοτεινής συνωμοσίας και το 'χουμε ξαναπεί πολλές φορές από αυτές τις στήλες. Ο κύκλος όσων βιώνουμε σήμερα ξεκίνησε από μία μεγάλη προδοσία και μία άνανδρη εισβολή. Εδώ και 35 χρόνια, μία δύναμη κατοχής 50.000 ανδρών, με τα όπλα προτεταμένα, απαγορεύει στους Ελληνοκύπριους αδελφούς μας να γυρίσουν στη γη που γεννήθηκαν. Και θρασύτατα μας απειλεί να γίνει το ίδιο στο Αιγαίο και στη Θράκη με τις πλάτες της δικής μας υποχωρητικής πολιτικής ηγεσίας όλων των κομμάτων εξουσίας. Είναι αυτοί οι ιθύνοντες που ανέχονται τη λαθρομετανάστευση, η οποία χρησιμοποιείται ευθέως ως γεωπολιτικό όπλο για τη διάλυση του εθνικού μας κράτους.
Η λαθρομετανάστευση: γεωπολιτικό όπλο για τη διάσπαση της εθνικής συνοχής της χώρας
Όλες οι πολιτικές ηγεσίες έδειξαν, στη μεγάλη τους πλειοψηφία, μία απίστευτη ανοχή και απάθεια απέναντι στη λαθρομετανάστευση, επικαλούμενοι διάφορα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης και συγχέοντας σκοπίμως τον διεθνισμό του χρηματιστικού κεφαλαίου με τον καλώς νοούμενο διεθνισμό των λαών και τον οικουμενισμό.
Η λαθρομετανάστευση είναι ένα μεγάλο και φλέγον «εθνικό ζήτημα» και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. Η Ελλάδα είναι -από τη γεωγραφική της θέση αλλά και για λόγους γεωπολιτικής- σε πιο δύσκολη θέση απ' όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, σε ό,τι αφορά το θέμα της λαθρομετανάστευσης.
H λαθρομετανάστευση μπορεί να είναι ένα ευρύτερο φαινόμενο στην Ευρώπη αλλά, σε ότι αφορά την Ελλάδα, είναι ολοφάνερο ότι χρησιμοποιείται ταυτόχρονα και ανομολόγητα και ως γεωπολιτικό όπλο. Προφανής στόχος είναι η διαμόρφωση νέων δεδομένων στον ελληνικό χώρο, με τη μαζική εγκατάσταση ξένων πληθυσμών, που δεν έχουν καμία σχέση ή συνάφεια με τον Ελληνικό λαό. Ο στόχος αυτός συνδέεται, συγκεκριμένα, με την επιδιωκόμενη από τις HΠA νέα γεωπολιτική τάξη στα Βαλκάνια κατ την επαναφορά της Τουρκίας στην Ευρώπη, μέσω της, υποστηριζόμενης από τις ΗΠΑ, ένταξης της τελευταίας στην Ευρωπαϊκή'Ενωση.
Συνδέεται επίσης, ειδικότερα, με τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Άγκυρας, που έχει κάθε λόγο να επιδιώκει τη διάσπαση της εθνικής συνοχής και την αποδυνάμωση της Ελλάδας. Δεν αποτελεί γι' αυτό έκπληξη το γεγονός ότι η Άγκυρα αρνείται συστηματικά κάθε συνεργασία για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης από το έδαφός της. Αντιθέτως, έχει καταστεί εφαλτήριο, με τη συνεργεία των μυστικών της υπηρεσιών, ενός ασταμάτητου κύματος Μουσουλμάνων λαθρομεταναστών προς την Ελλάδα και την Ευρώπη.
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάντης για ν' αντιληφθεί ότι η ανεξέλεγκτη λαθρομετανάστευση αλλά και η περίεργη ανοχή που έχει επιδειχθεί μέχρι τώρα από το κράτος και τις πολιτικές δυνάμεις, οδηγεί σταδιακά στην πλήρη αλλοτρίωση της Ελλάδος και στην καταστροφή της ως έθνος. Προβάλλονται ως επιχειρήματα από τους επαγγελματίες «αντιρατσιστές» και τις ΜΚΟ του περιβόητου Σόρος η "ανθρωπιά" και τα "καλά αισθήματα" του ελληνικού λαού. Επιστρατεύεται ακόμη και ο Ισοκράτης και ο Ξένιος Ζευς. Πρόκειται για απίστευτη υποκρισία και ύπουλη εκμετάλλευση των αισθημάτων του ελληνικού λάου, ως όπλων εναντίον του! Προφανώς δεν είναι μέτοχοι της ελληνικής γλώσσας και παιδείας οι φτωχοί και ταλαίπωροι λαθρομετανάστες που πλημμυρίζουν την Ελλάδα ούτε, βεβαίως, η έννοια της «φιλοξενίας» ταυτίζεται με τήν ανοχή του μαζικού εποικισμού της χώρας για λόγους «φιλοξενίας».
Προβάλλονται ακόμη επιχειρήματα του τύπου: οι μετανάστες δεν είναι οι «άλλοι»... Είναι «εμείς», ένα κομμάτι μας μιας προηγούμενης εποχής. Πρόκειται για άλλη σκόπιμη σύγχυση και σοφιστεία. Οι Έλληνες, κατά πρώτο λόγο της Μικρός Ασίας, αλλά και από άλλα μέρη, όπου ήκμαζε παλαιότερα ο Ελληνισμός, ήρθαν στην Ελλάδα ως πρόσφυγες, στο πλαίσιο της εθνικής αλληλεγγύης αλλά και συγκεκριμένων συμφωνιών για ανταλλαγή πληθυσμών. Δεν ήρθαν ως ξένοι λαθρομετανάστες. Οι Έλληνες πήγαν επίσης μετανάστες στην Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Ευρώπη, κατά νόμιμο τρόπο και όχι ως πρόσφυγες.
Προβάλλεται επίσης κατ' εξοχήν το επιχείρημα ότι οι λαθρομετανάστες είναι φτωχοί και δυστυχισμένοι και ότι πρέπει γι' αυτό να δείξουμε ανοχή και αλληλεγγύη, στη βάση ενός διεθνούς ανθρωπισμού και οικουμενισμού.
Είναι δυνατόν να πειστεί κανείς σοβαρά ότι η Ελλάδα, μικρή χώρα με πολλά εσωτερικά και εξωτερικά προβλήματα, χωρίς αποικιακό παρελθόν και ευθύνες απέναντι σε πρώην αποικιακούς λαούς, μπορεί και πρέπει να σηκώσει το βάρος εκατομμυρίων λαθρομεταναστών;
Δεν έχει κανένας το δικαίωμα να υποθηκεύσει, με ολέθρια ιδεολογήματα, την ελευθερία και την ίδια την εθνική ύπαρξη της Ελλάδος στο βωμό του «διεθνισμού» του χρηματιστικού κεφαλαίου και των γεωπολιτικών επιδιώξεων των HΠA και της Τουρκίας.
Ο απόλυτος παραλογισμός της «ένταξης» όλων των λαθρομεταναστών
Μέσα σ' αυτή τη ζοφερή για τη χώρα μας κατάσταση, οι διάφορες «αντιρατσιστικές οργανώσεις» δεν ξέρουν τι ζητούν και τι γυρεύουν: «Άμεση νομιμοποίηση όλων των μεταναστών χωρίς όρους και προϋποθέσεις... Άσυλο και στέγη στους πρόσφυγες... Ίση αμοιβή για ίση δουλειά. Άνοιγμα των συνδικάτων στους μετανάστες, νόμιμους και «παράνομους»... Θα δοθούν ταξιδιωτικά έγγραφα και δικαίωμα μετακίνησης στην ΕΕ σε όσους μετανάστες το επιθυμούν... Δικαίωμα επιλογής της ελληνικής ιθαγένειας, χωρίς απώλεια της ιθαγένειας της χώρας προέλευσης. Δικαίωμα ιθαγένειας σε όλα τα παιδιά των μεταναστών τα οποία έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα. Πολιτικά δικαιώματα και δικαίωμα ψήφου. Κατοχύρωση όλων των κοινωνικών, πολιτιστικών και θρησκευτικών δικαιωμάτων για όλους τους μετανάστες»
(Προκήρυξη ΑΝΤΑΡ.ΣΥ.Α, 05/07/2009).
H διακηρυσσόμενη «ένταξη» των λαθρομεταναστών στην ελληνική κοινωνία, όταν αφορά εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια λαθρομεταναστών, είναι το ψευδώνυμο του εποικισμού. Αυτού που επικυρώνει και νομιμοποιεί τετελεσμένα γεγονότα.
Μ επιδεικνυόμενη άλλωστε σπουδή προς την κατεύθυνση αυτή, από διάφορους και με διάφορο μέσα, περιλαμβανομένης της ιδεολογικής τρομοκρατίας περί «ρατσισμού», αποσκοπεί ακριβώς στη δημιουργία τετελεσμένων γεγονότων, πριν αντιληφθεί ο Ελληνικός λαός τα τεκταινόμενα και τις πραγματικές τους συνέπειες και αντιδράσει αποφασιστικά.
Στο πνεύμα αυτό, έχει αναληφθεί, μεταξύ άλλων, εκστρατεία για την κατάργηση του ισχύοντος δικαίου περί ιθαγένειας, που είναι κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα, και την εσπευσμένη αντικατάσταση του από το λεγόμενο δίκαιο του εδάφους.
Προφανώς, μία τέτοια εξέλιξη θα διευκόλυνε την αδιάκριτη πολιτογράφηση και ελληνοποίηση των πάντων. Για λόγους συναισθηματικού επηρεασμού και προετοιμασίας του εδάφους, προτάσσεται η νομιμοποίηση των παιδιών των λαθρομεταναστών, για ν' ακολουθήσει, στη συνέχεια, ως ανθρωπιστικό μέτρο, η νομιμοποίηση και των γονέων, μετά η επανένωση των οικογενειών με τα μέλη που ζουν ακόμα εκτός Ελλάδος και. τέλος, η παροχή ελληνικής ιθαγένειας στους πάντες.
Σύμφωνα με τις επίσημες προβλέψεις, 5.000.000 αλλόφυλοι τριτοκοσμικοί μουσουλμάνοι (πέραν των άλλων μεταναστών από τα Βαλκάνια) θα έχουν κατακλύσει τη χώρα μας μέσα σε δέκα χρόνια.
Οι ροές των λαθρομεταναστών, που διογκώνονται με εντυπωσιακό ρυθμό από τις ισλαμικές χώρες -Ιράκ, Αφγανιστάν, Μπαγκλαντές, Σομαλία κ.ά. δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το τι πρόκειται να συμβεί. Και αν πολλοί Βολκάνιοι και Ανατολικοευρωπαίοι μετανάστες -στην πλειοψηφία τους Χριστιανοί- μπόρεσαν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία λόγω πολιτισμικής συγγένειας (ιδιαιτέρως οι Αλβανοί του Νότου, οι Ρώσοι και οι Ρουμάνοι), δεν μπορεί να γίνει κάτι ανάλογο με τους Ασιάτες μουσουλμάνους.
Η απονομή της ελληνικής ιθαγένειας είναι προνόμιο που απονέμεται με απόλυτη φειδώ και σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε κάθε περίπτωση στο πλαίσιο πάντα του σεβασμού της νομιμότητας και των υψηλών συμφερόντων της χώρας.
Πανελλήνια κινητοποίηση για τον έλεγχο της λαθρομετανάστευσης
Προβάλλεται επίσης συστηματικά η ιδέα ότι η λαθρομετανάστευση «πάει πακέτο» με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό που είναι αλήθεια είναι ότι η Ευρωελίτ των Βρυξελλών, στο μέτρο που ταυτίζεται με τις ΗΠΑ στην πολιτική της παγκοσμιοποίησης και του διεθνούς χρηματιστικού νεοφιλελευθερισμού, ευνοεί την ανάπτυξη των μεταναστευτικών πιέσεων και της λαθρομετανάστευσης.
Οι περισσότερες, όμως, ευρωπαϊκές χώρες εξέφρασαν την έντονη αντίδραση τους κατά της Ισπανίας, όταν ο πρωθυπουργός της, Θαπατέρο, απεφάσισε τη μαζική νομιμοποίηση 600.000 παρανόμων μεταναστών. H ίδια η Ισπανία πρωτοστατεί σήμερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση για λήψη αυστηρότατων μέτρων για τον αποτελεσματικό έλεγχο της λαθρομετανάστευσης.
H Ιταλική Κυβέρνηση υιοθέτησε επίσης αυστηρότατα μέτρα και υπέγραψε με τη Λιβύη συμφωνία επανεισδοχής των λαθρομεταναστών που έρχονται προς την Ιταλία από τις Λιβυκές ακτές.
H Ολλανδία και η Δανία, χώρες στο παρελθόν της λεγόμενης «πολυπολιτισμικής κοινωνίας», έχουν κάνει στροφή 180 μοιρών, ιδίως σε ό,τι αφορά τη μουσουλμανική μετανάστευση.
Η Γαλλία πήρε, επί της Προεδρίας της, την πρωτοβουλία για την υπογραφή Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση, με στόχο το συντονισμό των Ευρωπαϊκών πολιτικών. Πρώτο άρθρο του Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση είναι η ανάληψη απ' όλες τις χώρες-μέλη της υποχρέωσης να μη προχωρήσουν σε μαζικές νομιμοποιήσεις λαθρομεταναστών.
Στην Ελλάδα, το περιβόητο Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ), που λειτουργεί άτυπα ως όργανο κυβερνητικής πολιτικής, έχει μέχρι τώρα ως γραμμή και στόχο όχι την ανακοπή της λαθρομετανάστευσης και την επαναπροώθηση των λαθρομεταναστών, αλλά την «ένταξή» τους στην ελληνική κοινωνία. Προσπαθεί, μάλιστα, στο πνεύμα αυτό, χρησιμοποιώντας το κύρος του κράτους, να εμπλέξει στην πολιτική του και να καταστήσει συνένοχες κοινωνικές οργανώσεις και θεσμούς, περιλαμβανομένης της Εκκλησίας, και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. (Σ.Σ: Ποιοί είναι οι υπεύθυνοι αυτού του Ινστιτούτου;)
H Ελλάδα και τα ανθρωπιστικά και οικουμενικά ιδεώδη, που εκπροσωπεί διαχρονικά, είναι παρακαταθήκη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Δεν είναι όμως άλλοθι και πρόσχημα για όσους θέλουν να πλήξουν, για τους δικούς τους λόγους και συμφέροντα, το ελληνικό εθνικό κράτος.
H αφύπνιση και κινητοποίηση της Κοινής Γνώμης, με αρχή τις υποβαθμισμένες γειτονιές της Αθήνας, και ο φόβος των εκλογικών συνεπειών μετά τις Ευρωεκλογές επέβαλαν στους πολιτικούς και τα ΜΜΕ το σπάσιμο της σιωπής γύρω από το μεγάλο αυτό εθνικό ζήτημα. Δεν μπορούμε, όμως, να εμπιστευθούμε πλέον την ανούσια ρητορική αυτών που δημιούργησαν τόσα χρόνια με τη στάση τους το πρόβλημα.
Είναι η ώρα, ο ίδιος ο λαός, οι απλοί πολίτες να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Το πρώτο βήμα έχει γίνει ήδη και ήταν αποτελεσματικό. Είμαστε σε θέση, απ' αυτή τη στήλη, να αναγγείλουμε πρώτοι από τον Τύπο ότι ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη πρωτοβουλία πολιτών σε Ελλάδα και Ομογένεια για τη δημιουργία «Πανελλήνιας Επιτροπής Αγώνα για τον Έλεγχο της Λαθρομετανάστευσης».
H Επιτροπή είναι υπερκομματική και έχει συγκεντρώσει ήδη αξιόλογο αριθμό πολιτών όλων των πολιτικο-ιδεολογικών αποχρώσεων. H διακήρυξη της που θα δοθεί σύντομα στη δημοσιότητα, είναι στο πνεύμα των προβληματισμών που αναπτύξαμε παραπάνω.
«Μακεδόνικο»: Το «Σχέδιο Νίμιτς», ένα σχέδιο εθνικής αυτοκτονίας!
Στο μέτωπο του «Μακεδονικού», μετά τη νέα επίσκεψη Νίμιτς, επιχειρείται να υφαρπαχθεί η συγκατάθεση του ελληνισμού σε μία «λύση»... Εθνικής Αυτοκτονίας, ανάλογης εκείνης που προέβλεπε για την Κύπρο το ανθελληνικό «Σχέδιο Ανάν»! Κι αυτό, την ώρα που στο κρατίδιο των Σκοπίων οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν την πρόβλεψη ότι «το τέλος των Σκοπίων θα είναι η διάλυση και γι' αυτό δεν πρέπει να βιαστούμε να παραδώσουμε το όνομα»!
Πράγματι, αφού προηγήθηκε η αλβανο-σκοπιανή σύρραξη του 2001, τώρα, οκτώ χρόνια μετά τη Συμφωνία της Αχρίδας και ενώ ανακηρύχθηκε η «Ανεξαρτησία» του Κοσόβου, κύκλοι των Αλβανών των Σκοπίων και το ίδιο το Δημοκρατικό Αλβανικό Κόμμα DPA, απειλούν, στην ουσία, με εδαφικό διαχωρισμό των αλβανικών περιοχών, είτε εμμέσως με μορφή Ομοσπονδίας ή Καντονιών, είτε... αναγκαστικά με δημιουργία της επαπειλούμενης «Δημοκρατίας της Ιλλυρίδας», όπως αποκαλούν το αλβανικό κομμάτι των Σκοπίων! (βλ. Ανακοίνωση Τύπου Επιτροπής Μακεδόνικου Αγώνα, http://www.noiazomai.net/ilirida.html).
Ειδικότερα, σύμφωνα και με δημοσίευμα της εφημερίδας Vecernje Nouosti του Βελιγραδίου (09/07/2009), ο ηγέτης του αντιπολιτευόμενου Αλβανικού Δημοκρατικού Κόμματος, Μεντούχ Τάτσι προειδοποίησε την Κυβέρνηση των Σκοπίων ότι είναι απαραίτητη νέα συμφωνία συνύπαρξης των δυο λαών στα Σκόπια, εφ' όσον η Κυβέρνηση θέλει να αποφευχθεί ο διαμελισμός της χώρας!
Οι απόψεις Τάτσι, έχουν πλατιά απήχηση στον αλβανικό πληθυσμό των Σκοπίων, που αποτελεί σχεδόν το 30% του συνολικού πληθυσμού και μάλιστα σχηματίστηκε ήδη κίνημα διαμελισμού, αυτονόμησης ή ανεξαρτητοποίησης των Αλβανών του κρατιδίου, με την επωνυμία «Κίνημα Ιλλυρίδας»!
Όπως παρατηρεί η Παγκόσμια Επιτροπή Μακεδόνικου Αγώνα,«η νέα Πρόταση Νίμιτς είναι εκτός πλαισίου της Ενδιαμέσου Συμφωνίας» και η αποδοχή της θα είναι καταστροφική για τους εξής βασικούς λόγους:
1) Μας απαγορεύει την κρατική χρήση των ονομάτων μας "Μακεδονία" και "Μακεδονικός" σκέτα! Μας απαγορεύουν να χρησιμοποιούμε το όνομά μας μέσα στην ίδια μας την πατρίδα!
2) Μας ζητά να αναγνωρίσουμε στα Σκόπια ότι θα ονομάζονται ρητά "Δημοκρατία Μακεδονίας" στο Σύνταγμά τους και να νομιμοποιήσουμε όλες τις διμερείς αναγνωρίσεις Αμερικανών και άλλων, που έχουν γίνει μέχρι τώρα ή θα γίνουν στο μέλλον!
3) Μας ζητά να αναγνωρίσουμε χρήση του ονόματος "Μακεδονία-Μακεδόνικος" σε επιχειρήσεις, προϊόντα, υπηρεσίες, Τράπεζες, Μ Μ Ε, τουριστικές εγκαταστάσεις και αθλητικές ομάδες των Σκοπίων!
4) Μας ζητά να αναγνωρίσουμε εμείς οι Έλληνες τα Σκόπια με σύνθετη μακεδονική ονομασία, που θα εμπεριέχει εκβιαστικά τον ελληνικό όρο "Μακεδονία"!
5) Μας ζητά να χρησιμοποιείται μόνο για τον ΟΗΕ και διεθνείς οργανισμούς (NATO, ΕΕ) ως επίσημο όνομα, ένα από πέντε προταθέντα σύνθετα μακεδονικά ονόματα/μοντέλα με ρητή σημείωση ότι θα αναφέρονται και θα αναγράφονται και εν συντομία! Δηλαδή δεν θα γράφεται στις πινακίδες ή έγγραφα π.χ. Democratic Republic of Macedonia αλλά D.R. Macedonia! Ώστε να μένει και να κυριαρχεί το "Μακεδονία"!
6) Μας ζητά να αποδεχθούμε αμοιβαία, σκοπιανές παρεμβάσεις στην ύλη και το περιεχόμενο των ελληνικών σχολικών βιβλίων!
Μας ζητά να θάψουμε απαγορευτικά κάθε λόγο για "Ελληνική Μειονότητα των Σκοπίων" που πλησιάζει τα 300.000 άτομα (ελληνόφωνους, σλαβόφωνους, βλαχόφωνους) και ζει σε καθεστώς καταπίεσης και τρόμου, χωρίς να έχει δικαίωμα σε γλώσσα, εθνότητα και ατομικό έστω αυτοπροσδιορισμό!"
Η κλιμακούμενη επιθετικότητα της Άγκυρας
H Άγκυρα δείχνει αυτό τον καιρό έτοιμη για όλα. Κατηγορεί την Ελλάδα για παραβάσεις και παραβιάσεις του τουρκικού εναέριου χώρου, την ίδια ώρα που στοχοποιεί η ίδια το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι. Στόχος της Τουρκίας είναι να ταπεινώσει την ελληνική διπλωματία και να την οδηγήσει σε διάλογο για «επιδιαιτησία και συνδιαχείριση στο Αιγαίο», παράλληλα με το Κυπριακό. Αν η Ελλάδα υποχωρήσει, τότε θα καταργηθεί το σημερινό στάτους κβο και θα αναλάβει η Αγκυρα την επιτήρηση περιοχών του Ανατολικού Αιγαίου με την υποστήριξη του NATO...
Η ένταση με την οποία γίνονται καθημερινά οι υπερπτήσεις της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας πάνω από κατοικημένα νησιά, χωρίς την ανάλογη απάντηση από την αλλοπρόσαλλη αμυντική και εξωτερική πολιτική μας, προοιωνίζει πολύ χειρότερες των Ιμίων καταστάσεις για τους επόμενους μήνες. H πιθανότητα μιας σύγκρουσης στο Αιγαίο αυξάνει μέρα με την μέρα, ώρα με την ώρα, όσο και αν οι Τούρκοι συνήθισαν να παίρνουν, εύκολα, «με το σπαθί στη θήκη», ό,τι θέλουν τα τελευταία 35 χρόνια, χάρη στην υποχωρητικότητα της δικής μας ηγεσίας και στο δόγμα τού «δεν διεκδικούμε τίποτα».
Στα πλαίσια των σχεδιασμών, της κυβέρνησης Ομπάμα στη Μέση Ανατολή και του φιλοτουρκικού προσανατολισμού αυτής της πολιτικής, οι Αμερικανοί παρέδωσαν, όπως αποκάλυψε το Βήμα (11/07/2009), άκρως απόρρητο δισέλιδο non-paper στην ελληνική πλευρά. To non-paper της Ουάσιγκτον φαίνεται να ενθαρρύνει τη διαμόρφωση «γκρίζων ζωνών» στο Αιγαίο και την αναθεώρηση της ελληνικής κυριαρχίας επί του Αρχιπελάγους.
Ανάλογο επικίνδυνο σκηνικό στήνεται από αγγλοαμερικανικό «λόμπι» και Αττίλα στην Κύπρο, σύμφωνα με τον καλό γνώστη του Κυπριακού, δημοσιογράφο και φίλο Δημήτρη Κωνσταντακόπουλο. Οι πληροφορίες του από πολύ αξιόπιστες πηγές, μιλούν για τρία εναλλακτικά σενάρια που έχουν προετοιμαστεί για το φθινόπωρο:
1) Υιοθέτηση παραλλαγής του σχεδίου Ανάν, επίλυση ελληνοτουρκικών, ταχεία ένταξη Τουρκίας πριν από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χρηματοδοτικές αποφάσεις (2013).
2) Προσωρινή συμφωνία τον Οκτώβριο που Θα "κλειδώσει" τις ελληνικές υποχωρήσεις, απαλάσσοντας την τουρκική ενταξιακή πορεία.
3) Άνοιγμα τουρκικών αεροδρομίων-λιμανιών, αφού, όπως ορθώς υπογράμμισε, επικαλούμενος την Ταϊβάν, ο Εγκεμέν Μπαγκίς, εμπόριο δεν σημαίνει αναγνώριση. Τι θα κάνουν τότε Λευκωσία και Αθήνα, που, κατά τρόπο εξευτελιστικό για τις ίδιες, δεν ζήτησαν αναγνώριση της Κύπρου πριν αρχίσουν διαπραγματεύσεις, όπως ζητούσε όχι ο Πρωθυπουργός της Κύπρου ή της Ελλάδας, αλλά της Γαλλίας, από το 2005; !
Αν ηττηθούμε διπλωματικά και στο ζήτημα αυτό και αποδεχθούμε όποια απαράδεκτη "λύση", που δεν θα είναι βιώσιμη (αυτό που αποφύγαμε στο Κυπριακό με την άρνηση του πρώην προέδρου της Κύπρου Τάσο Παπαδόπουλο στο Σχέδιο Ανάν, το 2004), τότε η Κύπρος θα καταστεί άλλος ένας παράγοντας ομηρίας της Ελλάδας στη γεωστρατηγική της Αγκυρας. [Πηγή: http://konstantakopoulos.blogspot.com].
Η Κύπρος βρίσκεται αυτή τη στιγμή «μεταξύ της Σκύλλας, κάποιας παραλλαγής τον σχεδίου Ανάν, ...και της Χάρυβδης, της νομιμοποίησης των πραγμάτων όπως έχουν τώρα », όπως έχει επισημάνει ο πρέσβης Θέμος Στοφορόπουλος, με ορατή πλέον την απειλή να εγκαταλειφθεί ο Κυπριακός Ελληνισμός στο έλεος της Τουρκίας. («Το Κυπριακό Όμηρος του ρεαλισμού», http://www.vimadiplomaton.gr/dimosiefseis/diplomatia/to-kupriako-omiros-tou-realismou.html).
Και δεν φτάνουν αυτά τα μέτωπα: Στον Έβρο, η Τουρκία αρχίζει να αποκτά πλεονέκτημα με την προώθηση νέων αρμάτων μάχης, αυτοκινούμενων πυροβόλων και, το χειρότερο, γεφυροφόρων αρμάτων τύπου Leguan, με τα οποία μπορεί να επιχειρήσει ταχεία διάβαση του ποταμού (Εβρου) σε τέσσερα σημεία (Το Βήμα, 03/07/2009).
Το Ισλάμ και ο μετασχηματισμός της τουρκικής κοινωνίας
Πίσω από την κλιμακούμενη ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τις νεο-οθωμανικές φιλοδοξίες της Αγκυρας, δεν βρίσκεται μόνο η εντυπωσιακή πολιτική μηχανή του ΑΚΡ του Ερντογάν, αλλά επίσης ένα μυστικό ισλαμικό τάγμα που καθοδηγείται από τον μυστηριώδη Χότζα Εφέντη (Μέγα Διδάσκαλο) Φετουλάχ Γκιουλέν.
Το Τρίτο Μάτι έχει εδώ και χρόνια μιλήσει πρώτο γι' αυτή την "κρυφή" παράμετρο της τουρκικής πολιτικής που σήμερα αρχίζει και γίνεται είδηση στον ελληνικό Τύπο...
H σέκτα αυτή συχνά παρουσιάζεται ως ο υπερασπιστής της ανεκτικότητας και του διαλόγου αλλά εργάζεται για εντελώς αντίθετους σκοπούς. Σήμερα, ο Γκιουλέν και οι υποστηρικτές του (οι Φετουλαχιστές ή οι Φετουλατζήδες) όχι μόνο επιδιώκουν να έχουν όλο και μεγαλύτερη επιρροή στην τουρκική κυβέρνηση αλλά και να γίνουν οι ίδιοι κυβέρνηση.
Σύμφωνα με το δόγμα του Γκιουλέν, η Τουρκία πρέπει να ξεφύγει από τον «κοσμικό» της χαρακτήρα για να αποκτήσει ξανά την ηγετική της θέση στα Βαλκάνια και τον Καύκασο. Αυτό σημαίνει ότι κράτος και θρησκεία θα ξαναγίνουν ένας και μοναδικός πόλος και απόλυτος θεσμός όπως και στην οθωμανική εποχή.
Το Ισλάμ το οποίο πρεσβεύει ο Γκιουλέν δεν είναι το επίσημο θρησκευτικό δόγμα που γνωρίζουμε ούτε, ίσως, η κλασική εκδοχή της ισλαμικής «ούμα» αλλά ένα κράμα κορανίου - παντουρκισμού και νεοεποχίτικης μεταφυσικής αλά Γκιουλέν. Αποσπάσματα από την σουφιστική γραμματεία μεγάλων στοχαστών, όπως ο Τζελαλεντίν Ρούμι, κοσμούν το προπαγανδιστικό υλικό του Φετουλάχ Γκιουλέν.
Το έγκυρο διεθνές περιοδικό Jane's ισχυρίζεται ότι το τάγμα του Φετουλάχ Γκιουλέν είναι η Τρίτη εξουσία σήμερα στην Τουρκία μετά την κυβέρνηση και τις ένοπλες δυνάμεις. Ο Φετουλάχ Γκιουλέν θεωρείται, επίσης, ο «σκιώδης» αρχηγός της τουρκικής αστυνομίας και των μυστικών υπηρεσιών αφού οι οπαδοί του έχουν "εισβάλει" στην αστυνομία και έχουν αποκτήσει σημαντική επιρροή. Σύμφωνα με τον Nurettin Veren, που ήταν δεξί χέρι του Γκιουλέν επί 35 χρόνια, «Υπάρχουν ιμάμηδες διευθυντές ασφαλείας, ιμάμηδες που φορούν τις αστυνομικές στολές. Πολλοί αστυνομικοί διευθυντές παίρνουν εντολές από ιμάμηδες». (Kanalturk, 03/07/2006).
Το σκάνδαλο που ξέσπασε με τις τηλεφωνικές υποκλοπές την άνοιξη του 2008 ξεμπρόστιασε επίσης τη διείσδυση του Γκιουλέν στις πιο σημαντικές μονάδες των δυνάμεων ασφαλείας της Τουρκίας. Ο επικεφαλής της μονάδας υποκλοπών είναι ένας οπαδός του Γκιουλέν, που διορίστηκε από τον Ερντογάν τον Αύγουστο του 2005. Πολλοί Τούρκοι δημοσιογράφοι πιστεύουν ότι η ελεγχόμενη από τους φετουλαχιστές αστυνομία υποκλέπτει τα τηλεφωνήματά τους, σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού τύπου. H ισλαμοποίηση στο εσωτερικό της αστυνομίας φάνηκε και στην αστυνομική βιαιότητα κατά των κεμαλικών που διαδήλωναν εναντίον του κυβερνητικού κόμματος ΑΚΡ.
Επίσης, ενώ ο στρατός της Τουρκίας φέρεται ως εγγυητής του Συντάγματός της, ο Veren ισχυρίζεται ότι οι φετουλαχιστές έχουν επίσης εδραιωθεί στον στρατό.
(Middle East Quarterly, Χειμώνας 2009).
Αντίθετα προς την επικρατούσα εντύπωση στη Δύση - ότι η σύγκρουση είναι μεταξύ των θρησκευόμενων μουσουλμάνων και των «αντίθρησκων, κοσμικών Κεμαλιστών» - το γεγονός είναι όχι η πλειοψηφία των Τούρκων, ακόμα και των «κοσμικών», είναι παραδοσιακοί και ευσεβείς μουσουλμάνοι. Αλλωστε, οι ηγέτες του ΑΚΡ, συμπεριλαμβανομένων και των Ερντογάν και Γκιουλ, έχουν επανειλημμένα εκφράσει την αντίθεσή τους στο «κλείσιμο του Ισλάμ μέσα στο τζαμί», ζητώντας να είναι ελεύθερο παντού ως τρόπος ζωής.
Σήμερα, στην Τουρκία λειτουργούν πάνω από 85.000 τζαμιά, ένα για κάθε 350 κατοίκους, τον υψηλότερο αριθμό κατά κεφαλήν στον κόσμο (ενώ διαθέτει ένα νοσοκομείο ανά 60.000 κατοίκους) και υπάρχουν 90.000 ιμάμηδες, περισσότεροι από τους γιατρούς ή τους δασκάλους. Έχει χιλιάδες σχολεία Ιμάμ-Χατίπ, που είναι κάτι ανάλογο των μεντρεσέδων, και επιπλέον τέσσερις χιλιάδες περίπου κρατικές σχολές μελέτης του Κορανίου, χωρίς να υπολογίζουμε τις μη κρατικές, που μπορεί να είναι δεκαπλάσιες.
Το ποσοστό συμμετοχής στην προσευχή της Παρασκευής στα τζαμιά της Τουρκίας υπερβαίνει αυτό του Ιράν και το μάθημα των θρησκευτικών όπου διδάσκεται το Σουννιτικό Ισλάμ είναι υποχρεωτικό στα δημόσια σχολεία, παρά τις επίσημες αποφάσεις περί του αντιθέτου του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) και του τουρκικού ανωτάτου δικαστηρίου (Danistay).
Τόσο ο πρωθυπουργός Ερντογάν όσο και ο επικεφαλής του Διευθυντηρίου Αλί Μπαρντάκογλου έχουν ασκήσει κριτική κατά των αποφάσεων γιατί σ' αυτές δεν ζητήθηκε η συμβουλή των λογίων του Ισλάμ. (Τα παραπάνω στοιχεία είναι από τη μεσογειακή πολιτική επιθεώρηση Middle East Quarterly, Χειμώνας 2009).
Οι τελευταίες εξελίξεις στην Τουρκία και οι ανταλλαγές κατηγοριών περί «συνωμοσιών» από τα αντιμαχόμενα μέρη έχουν αποδυναμώσει τους άλλοτε κραταιούς θεσμούς της γείτονος χώρας και κάνουν ακόμα πιο επικίνδυνο το ισλαμικό τάγμα του Γκιουλέν. Η ίδια η διδασκαλία και τα κηρύγματά του είναι ενδεικτικά αυτής της διαπίστωσης.
Το 1999, η τουρκική τηλεόραση μετέδωσε βίντεο με τον Γκιουλέν να κηρύττει σε ένα πλήθος οπαδών του το όραμα του για μία ισλαμική Τουρκία στην οποία θα ισχύει ηΣαρία (ο ισλαμικός νόμος) καθώς και τι μέθοδοι πρέπει να χρησιμοποιηθούν για την επίτευξη του στόχου αυτού. Στα κηρύγματα του έλεγε: «Πρέπει να κινηθείτε μέσα στις αρτηρίες του συστήματος χωρίς να αντιληφθεί κανείς την ύπαρξή σας μέχρι να πάρετε τον έλεγχο όλων των κέντρων εξουσίας... μέχρι οι συνθήκες να γίνουν ώριμες, οι οπαδοί μας πρέπει να συνεχίσουν έτσι... Ή φιλοσοφία μας είναι, με την υπομονή μιας αράχνης, να εξυφαίνουμε τον ιστό μας και να περιμένουμε τους ανθρώπους να πιαστούν σ' αυτόν και μετά τους διδάσκουμε»...
Η Ελλάδα μπροστά στις νέες προκλήσεις
H Ελλάδα παραδοσιακά είχε καλές σχέσεις με τις μουσουλμανικές χώρες και ο ελληνικός λαός ουδέποτε ταύτισε το Ισλάμ με τον εξ ανατολών τουρκικό κίνδυνο.
Το ζήτημα, όμως, της αντιμετώπισης της κλιμακούμενης τουρκικής απειλής είναι άμεσης προτεραιότητας για την εθνική μας επιβίωση και το ίδιο συμβαίνει με τη, δια της τουρκικής, εμπλοκής διακίνηση χιλιάδων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών στη χώρα μας.
Ο ελληνισμός σύσσωμος σε Ελλάδα και Κύπρο, κυβερνώντες και λαός, τάχθηκαν σε όλες τις φάσεις του μεσανατολικού αλληλέγγυοι με τον δίκαιο αγώνα των Παλαιστινίων και όλου του αραβικού έθνους. H Ελλάδα υπήρξε για χρόνια γέφυρα μεταξύ Ευρώπης και Ο.Α.Π. (Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης), την οποία είχε αναγνωρίσει ως νόμιμο εκφραστή του παλαιστινιακού έθνους πολύ πριν αναγνωρίσει το κράτος του Ισραήλ.
Σήμερα, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα των Αράβων έχουν σαρωθεί από τον φονταμενταλιστικό ισλαμισμό. Οι δε Χαμάς (Σ.Α: Το τελευταίο καιρό βγήκε στην δημοσιότητα οτι η οργάνωση αυτή υποστηρίχθηκε απο το Ισραήλ με σκοπό την μείωση της επιρροής του κινήματος "Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης), Χεζμπολλάχ και Αλ-Κάιντα (Σ.Α: ο υπαρχηγός της είναι εβραϊκής καταγωγής), που εκφράζουν ένα μεγάλο μουσουλμανικό πληθυσμό χωρών φιλικών άλλοτε προς την Ελλάδα, στρέφουν τώρα τα φιλικά τους αισθήματα προς την Τουρκία του Ερντογάν.
(Σ.Α Σε αυτό το σημείο να θυμίσουμε την ρήση του Λένιν:
"Ο καλύτερος τρόπος να ελέγχεις την αντιπολίτευση είναι να την οδηγείς")
Ο νεο-οθωμανισμός, όπως πλασσάρεται από τους Γκιουλέν, Νταβούτογλου και Ερντογάν, είναι ένα ιδεολόγημα μεταλλαγμένου ισλαμισμού που βασικό στόχο έχει να ξεπεράσει τα στενά όρια του κεμαλικού εθνικισμού και να τοποθετήσει ξανά την Τουρκία στον ρόλο μιας περιφερειακής αυτοκρατορίας με την παρηκμασμένη δημογραφικά, πολιτικά και πνευματικά Ελλάδα στην τουρκική σφαίρα επιρροής.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα μέχρι σήμερα ούτε στα αρμόδια υπουργεία, πολιτικά κόμματα και γεωπολιτικά ινστιτούτα, ούτε και στους διανοούμενους και τα Μέσα Ενημέρωσης είχε γίνει αντιληπτή αυτή η τουρκική απειλή.
Και το χειρότερο, υπάρχουν πολλοί θιασώτες του νεο-οθωμανισμου και του «ένδοξου ραγιαδισμού» στη χώρα μας, όπως φάνηκε και με το ζήτημα της αναθεώρησης των βιβλίων σχολικής ιστορίας αλλά και με τη συνεχιζόμενη φιλοτουρκική προσέγγιση, άνευ εθνικών κριτηρίων, της κομματικής και διπλωματικής νομενκλατούρας.
H πρώτη εμφάνιση του δόγματος αυτού μπορεί να ανιχνευθεί στη λαϊκίστικη πολιτική του Τουργκούτ Οζάλ περί «στρατηγικού βάθους» στα πλαίσια του παντουρκισμού. H σημερινή, όμως, τακτική του Νταβούτογλου είναι πολύ πιο πονηρή και επικίνδυνη (δασκαλεμένος καλά από τον «γκουρού» Φετουλάχ Γκιουλέν) γιατί κατανοεί ότι το «στρατηγικό βάθος» προϋποθέτει «γεωγραφικό» και «ιστορικό βάθος», (βλ. 1. Μάζης, H Γεωπολιτική της Τουρκίας στον 21ο αιώνα, «Γεωπολιτικές Αναλύσεις», τόμος 1, εκδ. Περισκόπιο 2009).
Μέσα σ' αυτά τα πλαίσια, οποιαδήποτε διακήρυξη του νέου Τούρκου υπουργού Εξωτερικών ή του Ερντογάν για «μηδενικά προβλήματα» με τους γείτονες, για βυζαντινή κληρονομιά της Τουρκίας («Αυτή η γη είναι των Τούρκων και σ' αυτήν έζησαν Βυζαντινοί», Μιλίέτ, 26/06/2009), ή περί αναβίωσης των εξισλαμισμένων μειονοτήτων πρέπει να αντιμετωπίζεται με απόλυτη καχυποψία και σθεναρή αντίσταση γιατί εντάσσεται μέσα στα πλαίσια αυτής της σαφώς ανθελληνικής στρατηγικής.
Δεν είναι μπουνταλάδες οι Τούρκοι και ας μην τους υποτιμούμε. Έχουν μεγαλύτερη αίσθηση του αυτοκρατορικού παρελθόντος από εμάς, αφ' ενός γιατί η οθωμανική αυτοκρατορία δεν έχει ούτε 100 χρόνια που καταλύθηκε, αφ' ετέρου γιατί εμείς έχουμε υποστεί επί πολλές δεκαετίες αντιβυζαντινή και «ευρωλιγουρικη» πλύση εγκεφάλου.
Προϋπόθεση οποιασδήποτε νεο-οθωμανικής «ανεκτικότητας» της Τουρκίας (που ξαφνικά ανακάλυψε τις γενοκτονίες των Νεότουρκων) είναι η κατάλυση της ανεξαρτησίας του νεοελληνικού έθνους-κράτους (η ακύρωση δηλ. του αποτελέσματος του '21), ο απόλυτος έλεγχος του γεωγραφικού δίπολου Κύπρου - Αιγαίου και η υποταγή μας στην τουρκική σφαίρα επιρροής, όπως προέβλεψε το πόνημα του Stratfor, του αμερικανικού think-tank που συνδέεται με τη CIA (το παρουσιάσαμε αναλυτικά στο τεύχος 171).
Ένας πόλεμος λίγων ημερών στο Αιγαίο, που θα οδηγήσει σε αρνητικά για τον ελληνισμό τετελεσμένα και σε έναρξη «επιδιαιτησίας», η οποία θα επανεξετάσει εξαρχής τις διεθνείς συμφωνίες που καθορίζουν το στάτους κβο του Αιγαίου, θα είναι ίσως το πρωταρχικότερο τρόπαιο για τον νεο-οθωμανισμό του Νταβούτογλου.
Και η ιδανικότερη ευκαιρία για να μεταφέρει την πρωτεύουσα του στην Κωνσταντινούπολη (όπως προτίθεται) και να υποδεχθεί εκεί τον «Μέγα Χότζα» Φετουλάχ Γκιουλέν, μέσα σε έναν «νεοβυζαντινό» θρίαμβο.
Ίσως άλλωστε ο «νεοβυζαντινισμός» να αποδειχθεί το «τελευταίο στάδιο» του νεο-οθωμανισμού, παραφράζοντας τον Λένιν. Και το πρώτο, για εμάς, του... «νεο-ραγιαδισμού»...
Το άρθρο είναι του Λεωνίδα Αποσκίτη και έχει δημοσιευθεί σε παλαιότερο περιοδικό "Τρίτο Μάτι"...
Το πήραμε απο το "Ποτάμι δεν γυρίζει πίσω"
Περιοδικό Ενοριακή Ευλογία, τεύχος 119 (Μάϊος 2012), επίσης σε περίοδο βουλευτικών εκλογών.
Τα πρώτα "αρνητικά δείγματα" φάνηκαν με την αδιαφορία του κόμματος όταν οι πιστοί είχαν βγει στο δρόμο για να σταματήσουν τα σχέδια για την Κάρτα του Πολίτη. Τότε η "ΚΟΙΝΩΝΙΑ" ειρωνευόταν τους συμμετέχοντες αποκαλώντας τους "όχλο θρησκευομένων" και χαρακτήριζε την Κάρτα του Πολίτη "οργανωτικό θαύμα" (διαβάστε σχετικά εδώ).
