Σελίδες

Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013

Ξεφτίλα: το ντεκολτέ της Ελληνίδας Υπουργού


Θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε στην κ. Κεφαλογιάννη πως όταν πηγαίνει κάπου εκπροσωπεί την Ελλάδα. 
Haberler.com   (ΤΟΥΡΚΙΚΑ NEA)

Όταν λοιπόν πας σε μια ισλαμική χώρα θα πρέπει να ντύνεσαι και ανάλογα. Όταν πας σε μια χώρα που ο πρωθυπουργός της ενοχλείται από την μικτή συμβίωση φοιτητών, ε μάλλον πρέπει να κουμπώνεις και κανένα κουμπί παραπάνω… 
Διαφορετικά θα θεωρηθείς από μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου εκεί ως "χαλαρών ηθών". 
 (από τα ΤΟΥΡΚΙΚΑ ΝΕΑ)
Καμαρώστε την:




Όπως φαίνεται, οι πολιτικοί στην Ελλάδα είναι είτε γιοι-κόρες πολιτικών (όπως η συγκεκριμένη), ή του lifestyle.. Εκεί καταντήσαμε.
Το ντύσιμο αυτό θα ταίριαζε σε κάποιο πάνελ εγχώριου βοθροκάναλου αλλά όχι σε διακρατικές συνομιλίες.

Κι όπως είχε πει και ο μεγάλος Νεοκλής Σαρρής "Στα ελληνοτουρκικά αυτοί που ονειρεύονται ένα γάμο μεταξύ των δύο χωρών θα πρέπει να γνωρίζουν ότι για την Τουρκία η Ελλάδα μπορεί να έχει μόνο το ρόλο της νύφης..."

και μία σχετική ανάρτηση που είδαμε εδώ:

ΜΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ - ΧΙΛΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΔΟΙΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΜΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
ΔΕΝ πρόκειται, δυστυχώς, για μοντάζ: Είναι η ωμή απεικόνιση της σύγχρονης Ελλάδας, των σημερινών εκκλησιαστικών και πολιτικών ταγών.
 
Η μεν «υπουργός», με τη γνωστή της εμφάνιση...υπουργού που (ως γνήσιο τέκνο της μεταπολιτευτικής Ελλάδας) δείχνει να μην σέβεται τίποτα και ο δε Πατριάρχης τείνει χείρα φιλίας προς την εκπρόσωπο του...τουρισμού, διότι όπως μας λένε κάποιοι μεγάλοι θεολόγοι και...θεολογίζοντες «η Εκκλησία όλους τους δέχεται» (ακόμα και ημίγυμνους).
ΦΑΤΕ ΜΑΤΙΑ ΨΑΡΙΑ: Αυτά μόνο έχουμε (πλέον) ως χώρα, αυτά δείχνουμε. Κι αν κάποιος αντιδρά στο θλιβερό θέαμα, τον βγάζουμε «σκοταδιστή» ή «οπισθοδρομικό» και ξεμπερδεύουμε...
Τέτοια «πρόοδο», σας την χαρίζουμε!

Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013

Τι έκανε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος και ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Νικόλαος Σωτηρόπουλος
Το έτος 2007 ονομάστηκε έτος Άγ.Ιωάννου του Χρυσοστόμου, διότι με αυτό συμπληρώθηκαν 1600 έτη από τη μαρτυρική κοίμηση του μεγα­λυτέρου Πατρός και οικουμενικού δι­δασκάλου της Εκκλησίας μας. Επί τη έπετείω αυτή διοργανώθηκαν πολλές εκδηλώσεις, εκφωνήθηκαν πολλές ομιλίες και πλέχτηκαν για τον άγιο πολλά εγκώμια. Το κυριότερο όμως πράγμα δεν έγινε. Ποίο είναι αυτό; Ή μίμησις του αγίου και μάλιστα από τούς σημερινούς διαδό­χους του, τους επι­σκόπους. «Τιμή αγίου,  μιμήσις αγίου» μάς λέγουν στα κηρύγμα­τα τους, δίχως όμως να είναι διατεθειμένοι νά εφαρμόσουν αυτοί πρώτοι αυτό πού κηρύττουν. 
"Ας αναφέρομε μερικά παραδείγμα­τα:
 


  •      Ό I. Χρυσόστομος ήλεγξε σφό­δρα τούς σκληρούς και άσπλαχνους πλουσίους. Πόσοι επίσκοποι ελέγ­χουν σήμερα τούς πλουσίους; Οι πε­ρισσότεροι επιδιώκουν τη γνωριμία μαζί τους, διότι, ως πλούσιοι, είναι ισχυροί, και οι επίσκοποι μας θέλουν νά «τα έχουν καλά» με τούς ισχυρούς τής γης.
  •     Ό Ί. Χρυσόστομος έκανε πολλά θαύματα, ένα μάλιστα απ’ αυτά την ήμερα τής ένθρονίσεώς του, όταν θε­ράπευσε ένα δαιμονισμένο, πού κυ­λιόταν και άφριζε τη  στιγμή τής ενθρονίσεως! Το θαύμα αυτό έκανε μεγάλη εντύπωση στο λαό. Πόσοι επί­σκοποι σήμερα μπορούν νά συνδέ­σουν και νά σφραγίσουν τη χειροτο­νία ή ένθρόνισή τους μ' ένα θαύμα; Δημοσίως, ενώπιον του λαού, εξόρκισε το δαιμόνιο ο άγιος. Δυστυχώς στις ήμερες μας «δε­σπότης» Αθηναϊκού προαστίου απαγόρευ­σε τούς δημοσίους εξορκισμούς και ανάγ­κασε σέ παραιτήσει πα­σίγνωστο χαρισματούχο ιερομόναχο εξορ­κιστή, τής Ί. Συνόδου έπικροτούσης τον θρίαμβο αυτό του Σα­τανά!
  •     Ό Ι. Χρυσόστο­μος ήλεγξε την ομοφυλοφιλία. Το βδελυρό αυτό αμάρτημα θεωρούσε «πάσης κολάσεως χείρον». Τούς ομο­φυλοφίλους θεωρούσε χειρότερους από τούς φονείς, «αλόγων ανοητότερους και κυνών αναιδέστερους»! Σή­μερα ή ομοφυλοφιλία κάνει θραύση στις τάξεις του άγαμου κλήρου, και οι επίσκοποι σιωπούν, ορισμένοι δε την καλύπτουν, προστατεύουν, προάγουν και προσπαθούν με επαίσχυντα Συνο­δικά έγγραφα νά την νομιμοποιή­σουν!
  •     Το πρώτο πράγμα, πού έκανε ο Ι. Χρυσόστομος, όταν έγινε αρχιεπί­σκοπος, ήταν ή κάθαρση του κλήρου του από τους αναξίους κληρικούς. Σήμερα, αντί καθάρσεως από τούς αναξίους βλέπουμε εκκλησιαστικές εκκαθαρίσεις κατά των άξιων, δικαίων και ευλαβών κληρικών!
 
  •      Ό I. Χρυσόστομος συγκρούσθη­κε πολλάκις με τα ανάκτορα, εμπόδι­σε μάλιστα κάποτε και τη βασίλισσα Ευδοξία να εισέλθει στον Ί. ναό της Άγ. Σοφίας, επειδή εκείνη αδίκησε μία χήρα και της άρπαξε το αμπέλι της! Σήμερα, πού οι πολιτικοί άρχον­τες αποχριστιανίζουν με αντιχριστια­νικούς νόμους το έθνος μας και περι­θωριοποιούν την Εκκλησία, ποίος επίσκοπος τολμά νά τους εμπόδιση νά εισέλθουν στο ναό; Με το νόμο υπέρ των αμβλώσεων συντελείται εθνοκτονία, οι αρχιερείς μας όμως προτιμούν τη φιλία των ένοχων πολι­τικών, και με τη σιωπή και ανοχή τους γίνονται συνένοχοι στον αργό αυτό θάνατο της Ελλάδος.
  •       Προσκύνησαν οι επίσκοποι μας κατά το παρελθόν έτος με φαινομε­νική ευλάβεια την τίμια κάρα του αγί­ου, καρατόμησαν όμως με παράνομη και άδικη καθαίρεση ένα άξιο και ασυμβίβαστο κληρικό, μιμητή του Ι. Χρυσοστόμου, τον π. Ευθύμιο Τρικαμηνά, επειδή πολεμεί τον Οικου­μενισμό και έπαυσε ορθώς και κανο­νικώς το μνημόσυνο των αναξίων προϊσταμένων του!
  •              Ό Ί. Χρυσόστομος πολέμησε τις αιρέσεις της εποχής του. Πολλοί ση­μερινοί διάδοχοι του εναγκαλίζονται τις σύγχρονες αιρέσεις, τις ονομά­ζουν «αδελφές εκκλησίες» και πολε­μούν ...όσους κάνουν άντιαιρετικό αγώνα!
  •     Ομιλούν για το «χρυσό στόμα» του Χρυσοστόμου με ευκολία, απο­φεύγουν όμως νά διαμαρτυρηθούν και νά ελέγξουν όσους με αντικανο­νικό και άδικο αφορισμό προσπάθη­σαν νά φιμώσουν ένα άλλο σύγχρονο ορθόδοξο στόμα, αυτό του αγωνιστού θεολόγου και Ίεροκήρυκος Νικολάου Σωτηροπούλου! Ό Χρυσόστομος υπεράσπιζε τούς αδικημένους και διωκόμενους. Αυτοί προτιμούν την εύνοια και φιλία των αδικούντων και διωκόντων!
  •     Μνημειώδης έμεινε ο λόγος του Ι. Πατρός «ουδέν δέδοικα ώς επισκό­πους πλήν ένίων». Δυστυχώς πολλοί επίσκοποι σήμερα δεν μιμούνται τον Χρυσόστομο, άλλά τούς επισκόπους εκείνους, πού φοβήθηκε όσο τίποτε άλλο ο άγιος στις ήμερες του! Επειδή πολλοί επίσκοποι, πού ύμνησαν και εγκωμίασαν τον άγιο Ιω­άννη κατά το 2007, τυγχάνει νά είναι Οίκουμενισταί, θα προσθέσομε και τούτο: Τι είπε ο Χριστός ελέγχοντας τούς γραμματείς και Φαρισαίους; «Έπί της Μωσέως καθέδρας έκάθισαν οί γραμματείς και Φαρισαίοι. Πάν­τα ούν όσα έάν εϊπωσιν ύμϊν τηρείν, τηρείτε και ποιείτε, κατά δέ τά έργα αυτών μή ποιείτε’ λέγουσι γάρ, καί ού ποιούσι» (Ματθ. 23, 2-3). Ή διδασκα­λία τους ήταν σωστή, τα έργα τους όμως πονηρά και υποκριτικά. Οι Οίκουμενισταί είναι χειρότεροι των γραμματέων και των Φαρισαίων, διότι κάθονται στους θρόνους του Χρυσο­στόμου και των άλλων Πατέρων τής Εκκλησίας και νοθεύουν και διαστρέ­φουν το Ευαγγέλιο, εξισώνοντας το φως με το σκότος, την αλήθεια μετην πλάνη, την Ορθοδοξία με την αίρεση! Και ή διδασκαλία τους είναι αιρετική, και τα έργα τους (συμπροσευχές, συλλείτουργα, συμμετοχή στο Π.Σ.Ε.) παράνομα. Αυτοί δεν είναι μιμηταί, άλλ' άρνηταί του Ι. Χρυσοστόμου.


       
Και κάτι ακόμη, πού άφορα στην αρχιεπισκοπική διαδοχολογία των ήμερων μας. Ό Ι. Χρυσόστομος με με­γάλο δισταγμό δέχθηκε να χειροτονηθεί πρεσβύτερος στην Αντιόχεια. Θεωρούσε εαυτόν ανάξιο για το αξίω­μα της ιεροσύνης. Το ίδιο συνέβη και με την εις επίσκοπο χειροτονία του. Με δόλιο τρόπο και βιαίως τον απήγα­γε ο έπαρχος της Αντιοχείας, κατ' έντολήν του αύτοκράτορος, και τον παρέδωσε στους στρατιώτες, οι όποιοι τον μετέφεραν χωρίς τη θέλησή του στην Κωνσταντινούπολη για νά τον χειροτονήσουν αρχιεπίσκοπο! Άλλοι δε μεγάλοι άγιοι τής Εκκλη­σίας μας εγκατέλειψαν την πόλη τους και κατέφυγαν στην έρημο για ν' απο­φύγουν το αξίωμα. Ενώ σήμερα... Σή­μερα δεν προσπαθούν νά αποφύγουν το αξίωμα, άλλά το επιδιώκουν, το διεκδικούν, το λαχταρούν και μιμούν­ται όχι τους Πατέρας, άλλά τούς υπο­ψηφίους βουλευτές στην προσπάθεια τους, με θεμιτά ή αθέμιτα μέσα, νά το αποκτήσουν!

'Αλλ' ας μη άπογοητευώμεθα. Ό Θεός δεν πρόκειται νά εγκατάλειψη την Εκκλησία του.


Και αν στις χαλε­πές αυτές ήμερες απουσιάζουν οι εν ενεργεία μιμηται του άγιου, ζει ακόμη και διανύει το 101 έτος της ηλικίας του (το 2008)  ο «εν αποστρατεία» ευρισκόμε­νος αναντιρρήτως άξιος μιμητής του Χρυσοστόμου, ο φλογερός Μητρο­πολίτης πρ. Φλωρίνης Αυγουστίνος Καντιώτης. Ή πολυτάραχη ζωή του δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία συνε­χής μίμηση του Χρυσοστόμου. Είναι βεβαίως σήμερα παροπλισμένος λόγω του βαθύτατου γήρατος του. Υπάρχουν όμως τα σοφά συγγράμμα­τα του και οι μαγνητοφωνημένες πύ­ρινες ομιλίες του, πού μας εμπνέουν, καθοδηγούν και μας προτρέπουν όλους, κληρικούς και λαϊκούς, νά γίνωμε μικροί μιμηταί του μεγάλου Χρυσοστόμου. Και ναι μεν δεν είναι εις θέσιν πλέον νά δίνη μάχες υπέρ της Ορθοδοξίας, συνεχίζει όμως νά ρίπτει την αιωνόβια σκιά του επάνω στα εκκλησιαστικά μας πράγματα και νά μας δίνη ελπίδα. Οι Ιουδαίοι ήλπιζαν, ότι ή σκιά του Πέτρου θα έπεφτε επά­νω στους ασθενείς τους και θα τούς θεράπευε. Εμείς ελπίζουμε, ότι και ή σκιά ακόμη του π. Αυγουστίνου, εάν θέλει ο Θεός, μπορεί νά βοηθήσει, ώσ­τε ή Εκκλησία μας νά ανορθωθεί, νά αναλάμψει και νά γίνει, όπως την ώραματίζετο ο νέος αυτός Χρυσόστομος τής συγχρόνου Ελλάδος, ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΖΩΣΑ. 

Πηγή, το είδαμε εδώ


ΣΧΟΛΙΟ:  
Ευτυχώς όμως, υπάρχουν και ιεράρχες αληθινά παλικάρια που η Νέα τάξη τους τρέμει.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ που  προειδοποίησε ότι θα ΑΦΟΡΙΣΕΙ όσους βουλευτές της επαρχίας του, που θα ψηφίσουν την πρόταση ΣΥΡΙΖΑ για το σύμφωνο συμβίωσης σε ομοφυλόφιλους. Αποτέλεσμα: η διάταξη ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ!

Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2013

Σκέφτηκες άραγε ποτέ ....;

Λέω ...
για την εκταφή του πατέρα μου, που ήταν προγραμματισμένη για σήμερα. Έξη χρόνια μετά...
Είχαμε συνηθίσει ως σημείον αναφοράς την φωτογραφία του στο μνήμα, τα λουλούδια, τα λευκά μάρμαρα τα υποκρινόμενα ένα άλλο σπίτι. Ωστόσο ξέραμε πως αυτά δεν ήταν παρά το προοίμιον του τέλους της εδώ παρουσίας του και ο πατέρας θα γινόταν αμετάκλητο παρελθόν επί γης, όταν θα άνοιγε ετούτος ο τάφος.
 

Δεν είχα ξαναβρεθεί σε εκταφή και ήμουν λίγο μαγκωμένη καθώς ανηφορίζαμε στον λόφο του προφήτη Ηλία, όπου ήταν θαμμένος.
Πήγα πριν τους άλλους, τον κοίταξα χαμογελαστό στην φωτογραφία, του χαμογέλασα βουρκωμένα, δεν είχα τίποτε καινούργιο να του πω και άρχισα, με το

μικρό μου κομποσχοινάκι, να λέω "Κύριε ανάπαυε την ψυχή του δούλου Σου και ελέησον ημάς".
 
Το χώμα που έβγαζε ο εργάτης του δήμου ήταν σαν έτοιμο να δεχθεί σπόρους, ήταν γη νοτισμένη από την πολύχρονη επαφή με το σώμα του γονιού μου, χώμα με απομεινάρια από το κουστούμι και το καλό του πουκάμισο. 
Το πρώτο κοκαλάκι που μπήκε στη μεγάλη σακούλα δεν με έκανε να νιώσω αυτό που έτρεμα....
Μετά άρχισε να γεμίζει η σακούλα με τα οστά που είχαν στηρίξει τον πατέρα μου για να τρέξει σε έρωτες, σε σκληρή βιοπάλη, σε φροντιστήρια δικά μας πάνω- κάτω, να σταθεί καμαρωτός στον γάμο μου καθώς και του αδελφού μου, στις βαπτίσεις των παιδιών μας, στον γάμο της εγγονής του (είκοσι μέρες πριν κοιμηθεί).
Ξεκουράστηκαν μετά τα κοκαλάκια του στη μάνα γη και τώρα ήταν ήρεμα ως θέα, σχεδόν οικεία, θα έλεγα. 

Άδειασε το μνήμα, ο μπαμπάς μου όλος σε ένα καλαθάκι με τα κόκκινα (χθεσινά) τριαντάφυλλα της κόρης μου ευχαριστημένος, θα τολμούσα να πω, που έζησε πολύ, κοιμήθηκε καλά και που τον περιποιήθηκαμε έως τελευταίου οστού (χωρίς υστερίες, με μόνα τα λίγα δάκρυα της μάνας μου σαν ψιχάλα στην παράταιρη λιακάδα του Νοέμβρη).Όταν μπήκα στο αυτοκίνητο, δεν ήθελα να φύγω.
Ήταν γαλήνια εκεί. Ήταν αληθινά εκεί. 
Η βεβαιότητα της αιωνιότητας στους σιωπηλούς σταυρούς και όλη η αλήθεια της εδώ ζωής, συγκεντρωμένη σε ένα καλαθάκι κόκαλα -την μόνη πραγματικότητα από ένα σώμα που είχε αγαπήσει και αγαπηθεί, είχε φορέσει ακριβά κοστούμια και ωραίες γραβάτες, είχε πονέσει, είχε αναπαυτεί σε λευκά σεντόνια, είχε τρέξει σε εξοχές, σε γλέντια, είχε χορέψει, είχε σκύψει σε γονυκλισίες, είχε...
-Κατεβαίνοντας στην πόλη, ένιωσα ξένη. Οι άνθρωποι έτρεχαν και θορυβούσαν, ίσως ανύποπτοι ή επιλήσμονες....Ήθελα να γυρίσω πίσω. Όχι για τον πατέρα αλλά για κείνη την εξοχή που την έβλεπα ως πέρασμα στην Αλήθεια του ουρανού.
 Σκέφτηκες άραγε ποτές
σ' ένα σταθμό, σ' ένα εξπρές
πόσοι καημοί, πόσες χαρές
πόσες λαχτάρες.
Ένας πηγαίνει σε γιορτή
άλλος την πίκρα πάει να βρει
και οι τουρίστες στη γραμμή
με τις κιθάρες.

Είδες οι έρημοι σταθμοί
πώς σου ματώνουν την ψυχή
όταν απάνω στη γραμμή
πέφτει το βράδυ.
Ζούνε μονάχα μια στιγμή
ένα φανάρι, μια στολή
κι ύστερα πάλι η σιωπή
και το σκοτάδι.

 http://www.youtube.com/watch?v=SsCZnimrEng

Σκέφτηκες άραγε ποτές
όλες αυτές τις διαδρομές
σε ποιο σταθμό ήσουνα χθες
σε ποιο βαγόνι.
Σ' ένα εξπρές είσαι κι εσύ
που τρέχει πάνω στη ζωή
κι όλο μαζεύει η γραμμή
όλο τελειώνει.


Αν σας άρεσε, διαβάστε και

Μην μου πεις δεν Τον είδες .. 

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Αντί για συντάξεις και Ελληνικά σχολεία στη Β.Ήπειρο, δίνουν 2.500.000 ευρώ στο Εθνικό Θέατρο της Αλβανίας!

Μέ ἰδιαίτερη ἔκπληξη καί ἀπορία  ἀκούσαμε τή δήλωση τοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος κ. Βενιζέλου κατά τήν πρόσφατη ἐπίσκεψή του στήν Ἀλβανία. Σύμφωνα μέ αὐτήν ἡ πατρίδα μας προτίθεται νά ἐνισχύσει μέ τό ποσόν τῶν 2,5 ἐκατομυρίων εὐρώ, τό Ἐθνικό θέατρο τῆς Ἀλβανίας στά πλαίσια τῶν πολιτιστικῶν  ἐπαφῶν τῶν δύο χωρῶν.


            Κατ' ἀρχήν προκαλεῖ ἀπορία τό γεγονός ὅτι ἡ χώρα μας εἶναι σέ θέση νά διαθέσει αὐτό τό ποσό τήν ὥρα πού
αἰματηρές περικοπές γίνονται παντοῦ σέ κάθε στάδιο τῆς δημόσιας διοίκησης. Δέν γνωρίζουμε ποιές  πολιτικές σκοπιμότητες  ἤ προτεραιότητες ἐπιβάλλουν τήν κίνηση αὐτή. Ὡστόσο καί σέ ὅτι ἀφορᾶ στίς ἑλληνοαλβανικές σχέσεις καί εἰδικά στό θέμα τῶν ἀδελφῶν μας στή Βόρειο Ἤπειρο, δέν μπορεί παρά νά ἀναρωτηθεῖ κανείς:

            Ἡ ἐνίσχυση τοῦ Ἐθνικοῦ Θεάτρου τῆς Ἀλβανίας  εἶναι πιό σημαντική γιά τήν ἑλληνική κυβέρνηση ἀπό τή στήριξη τῶν ὁμογενῶν ὑπερηλίκων Ποντίων καί Βορειοηπειρωτῶν ἀπό τούς ὁποίους κόπηκε πρόσφατα ἡ πενιχρή σύνταξη πού ἔπαιρναν;
            Εἶναι πιό σημαντική  ἀπό τή στήριξη τῶν ἑλληνικῶν σχολείων στή Κορυτσά καί τή Χειμάρρα πού κινδύνευσαν  2 φορές  τήν τελευταία χρονιά νά κλείσουν  ἀπό ἔλλειψη κονδυλίων;
Καί ἐπιτέλους ἄν περισσεύουν χρήματα στό ἑλληνικό ὑπουργεῖο τῶν ἐξωτερικῶν, θεωροῦμε πώς τό παλαιό προξενεῖο τῆς Κορυτσᾶς στό ὁποῖο διέμενε καί ὁ Νομπελίστας ποιητής μας Γεώργιος Σεφέρης, ἔχει μεγαλύτερη ἀνάγκη  ἐνίσχυσης καί μπορεῖ  ἐφ' ὅσον συντηρηθεῖ καί ἀναπαλαιωθεῖ  μέ ἐλάχιστο συγκριτικά  κόστος,  νά ἀποτελέσει φάρο παιδείας καί πολιτισμοῦ στήν περιοχή  καί  μακροπρόθεσμα νά συμβάλλει πολύ περισσότερο στή σύσφιξη τῶν πολιτιστικῶν σχέσεων τῶν 2 λαῶν.

            Εὐχόμαστε καί ἐλπίζουμε  νά ἐπικρατήσουν ὡριμότερες σκέψεις  στούς ἀρμοδίους τοῦ Ὑπουργείου καί νά μήν ληφθοῦν ἀποφάσεις πού συνιστοῦν πρόκληση τόσο στόν δεινά χειμαζόμενο ἑλληνικό λαό  ὅσο καί στούς ἀδελφούς μας Βορειοηπειρῶτες.

Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013

Κύπρος: η ξένη νησιωτική χώρα; (2 απαντήσεις στη δημοσιογράφο του Βήματος Κέζα Λώρη)


Σε άρθρο της η δημοσιογράφος του Βήματος Κέζα Λώρη με τίτλο «Κύπρος, μια άλλη χώρα» (13/11/2013) επιτίθεται στον Έλληνα ευρωβουλευτή Γιώργο Κουμουτσάκο επειδή υπερασπίστηκε την Κύπρο όταν ο  Τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έκανε εκείνη την απαράδεκτη δήλωση ότι  «δεν υπάρχει χώρα που ονομάζεται Κύπρος». Για την εν λόγω δημοσιογράφο, ο Έλληνας ευρωβουλευτής δεν θα έπρεπε να επέμβει αφού η Κύπρος αποτελεί άλλο κράτος…

Στην Κέζα Λώρη απάντησαν με δημοσιεύματά τους ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Κύπρου Παντελής Βουτουρής και η Ευρωβουλευτής Ελένη Θεοχάρους:

1.     Παντελής Βουτουρής (Καθηγητή Πανεπιστημίου Κύπρου)

 

...εις γην εναλίαν Κύπρον, ου μ' εθέσπισεν...

Έτυχε να διαβάσω το άρθρο «Κύπρος, μια άλλη χώρα», της δημοσιογράφου Λώρης Κέζα (ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας Το βήμα, 13 Νοεμβρίου 2013). (Δοκίμασα πολλά επίθετα προκειμένου να προσδιορίσω το ουσιαστικό «άρθρο» της προηγούμενης πρότασης· εντέλει δεν βρήκα κανένα που να το χαρακτηρίζει. Έτσι το άφησα αχαρακτήριστο. Τελειώνοντας την ανάγνωσή του έχασα, επίσης, εκτός από το κέφι μου και την αρχική ώθηση να στρωθώ και να αναπτύξω τα αυτονόητα: ότι ο ελληνισμός δεν ταυτίζεται με το ελλαδικό κράτος, ότι το κυπριακό δεν είναι «αλλότριο ζήτημα». Να πω για την κοινή ιστορική μοίρα, του κύπριους εθελοντές στους εθνικούς αγώνες το 1821, το 1897, το 1912, το 1940, τις υποχρεώσεις της Ελλάδας έναντι της Κύπρου που απορρέουν από τον ρόλο της ως εγγυήτριας δύναμης, κτλ. Για την κοινή ταυτότητα δεν θα έλεγα τίποτα, αφού προφανώς η δημοσιογράφος δεν θα καταλάβαινε: εξάλλου ορθα - κοφτά ξεκαθαρίζει το ζήτημα, δίνοντας συγχρόνως το ιδεολογικό στίγμα της,  με τη φράση «η ιδέα του έθνους είναι ρευστή»). Έτσι δεν μου απέμεινε τίποτε άλλο παρά να διατυπώσω τις εξής απορίες μου:

– Πόσο ανιστόρητη και α-πολιτική είναι η άποψη ότι το κυπριακό αποτελεί για την ελληνική πολιτική «αλλότριο ζήτημα»;

– Πόσο ρηχή και κυνική είναι η άποψη ότι η Κύπρος, για τον ελληνισμό, δεν είναι τίποτε άλλο παρά «μια ξένη νησιωτική χώρα»;

– Πόσο αντιπνευματικός και αλλοτριωμένος είναι ο οποιοσδήποτε άνθρωπος (δεν αναφέρομαι ειδικά στη δημοσιογράφο) που ενώ διάβασε το Ημερολόγιο καταστρώματος, Γ΄, του Γιώργου Σεφέρη, δεν κόλλησε απολύτως τίποτα στο μυαλό του και στην ψυχή του;

Το ζήτημα, ασφαλώς, δεν έχει να κάνει μόνο με τη δημοσιογράφο Λώρη Κέζα, η οποία –όπως διαβάζω στο βιογραφικό της– διατηρεί μόνιμη στήλη στο Βήμα με τίτλο «Κοινή λογική». Θέλω να πιστεύω ότι ο μέσος άνθρωπος (ο φορέας, ας πούμε, της κοινής λογικής) είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένος, πολιτικοποιημένος, ευαισθητοποιημένος και σκεπτόμενος από την υπεύθυνη της στήλης. Άλλο πράγμα η κοινή λογική και άλλο ο συρμός του εκσυγχρονισμένου μηδενισμού (δεν αναφέρομαι μόνο στον εθνο-μηδενισμό)· μιας σύγχρονης μορφής αντίδρασης με αριστερό προσωπείο.


2.      Ελένη Θεοχάρους (Κύπρια Ευρωβουλευτής):


Αισθάνθηκα οδυνηρότατη έκπληξη διαβάζοντας το άρθρο της κυρίας  Κέζα,  με το οποίο επιτίθεται άδικα στον καλό συνάδελφο Ευρωβουλευτή Γιώργο Κουμουτσάκο,  για την στήριξη που παρέχει -όπως οφείλει άλλωστε- στην Κυπριακή Δημοκρατία.

 Διότι, όλοι οι Ευρωβουλευτές οφείλουν να συμπαρίστανται στην Κύπρο- κράτος μέλος της ΕΕ- γιατί αυτό επιβάλλει η προσήλωση του κάθε συνειδητοποιημένου πολίτη στα ανθρώπινα δικαιώματα. Και  "αυτός ο Γιώργος Κουμουτσάκος" κάνει αυτό που πρέπει.   Όπως συμπαριστάμεθα όλοι στους Τούρκους διαδηλωτές της Πλατείας Ταξίμ  , στους εξεγερμένους της Συρίας, στους ομοφυλόφιλους της Ουγγαρίας, στους άστεγους της Ρουμανίας, στον λαό της Νικαράγουα και της Κίνας, στους άνεργους της Ισπανίας και της Πορτογαλίας, στους απελπισμένους Φιλιππινέζους.

 Βεβαίως για την κυρία Λώρη η έννοια του Έθνους είναι ρευστή, και όποιος την επικαλείται αντιμετωπίζει την χλεύη των σούπερ εκσυγχρονιστών,  συνεπώς δεν θα αναφερθώ στους εθνικούς λόγους που επιβάλλουν την διαρκή στήριξη της Ελλάδας από την Κύπρο και της Κύπρου από  την Ελλάδα. Ωστόσο, οφείλω να αναφερθώ στις νομικές υποχρεώσεις της Ελλάδας προς την Κύπρο.

Η  Ελλάδα έχει  νομική υποχρέωση να υπερασπίζεται την Κύπρο και τούτο απορρέει  από την συνθήκη εγγυήσεως που υπεγράφη μαζί με τις συμφωνίες Ζυρίχης- Λονδίνου. Οι εν λόγω συμφωνίες, αν δεν το γνωρίζει η συντάκτις του  άρθρου, ισχύουν ακόμη και είναι στην βάση αυτών που εξακολουθεί να υφίσταται η Κυπριακή Δημοκρατία. Όπου νομίμως εδρεύει Ελληνικός Στρατός για να υπερασπιστεί την διεθνή έννομη τάξη, τις δημοκρατικές αρχές και αξίες  και τα συμφέροντα της Ελλάδας.

Η Τουρκία δεν κατέχει απλώς εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας αλλά της ΕΕ, και είναι υποχρέωση κάθε Ευρωβουλευτή στο πλαίσιο της Αλληλεγγύης και των Ευρωπαϊκών Αξιών να υπερασπίζεται και να μάχεται για την επικράτηση του δικαίου. Διαφορετικά το οικοδόμημα της ΕΕ θα καταρρεύσει. 

 Βεβαίως  οι λίαν εκσυγχρονιστικές αντιλήψεις της συντάκτιδος σας, την οδηγούν στην θέση ότι οι δηλώσεις Ερτογάν (που είναι συνεχώς επαναλαμβανόμενες και ακολουθούν ανάλογες και ή προκλητικότερες τοποθετήσεις  των Νταβούτογλου, Μπαγίς και Έρογλου), δεν είναι απλώς  "κακοδιατυπωμένες θέσεις" αλλά η απροκάλυπτη,  λόγοις και έργοις έκφραση της τουρκικής επιθετικότητας εναντίον της Κύπρου.

Είναι ακόμη η εκ βάθρων καταστροφής της αγωνιώδους προσπάθειες του Κυπριακού Ελληνισμού να βρει λύση στο πρόβλημα του και να απαλλαγεί από την κατοχή. Τον πόλεμο του 74, δεν τον χάσαμε μόνοι μας εμείς οι Κύπριοι, αλλά μαζί με την Ελλάδα.

 Η  κυρία  Λώρη  προφανώς δεν γνωρίζει ή θέλει να αγνοεί   ότι στην Κύπρο ζουν ένα εκατομμύριο Έλληνες,  που αγωνιούν για την επιβίωση τους και για την διάσωση της Ελλάδας, η οποία εξ ίσου απειλείται, από την Τουρκία.

 Και κάτι ακόμη:  Τα οστά των προγόνων αυτών των Ελλήνων που ζουν σήμερα στην Κύπρο, είναι διεσπαρμένα σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια, επειδή αγωνίστηκαν με πάθος για την απελευθέρωση της Ελλάδας. Δεν ζητάμε αντίδωρο προς τούτο, διότι αυτό ήταν το χρέος μας, πριν οι "εκσυγχρονιστικές αντιλήψεις" οδηγήσουν την Ελλάδα στην παρακμή και πολύ πριν αρχίσει η επιχείρηση  επιβολής της ανιστόρητης  θέσης ότι οι Κύπριοι δεν είναι Έλληνες και η Κύπρος ένα ξένο νησιωτικό κράτος.

Άλλωστε εκατοντάδες   Ελλαδίτες στρατιώτες,  έδωσαν την ζωή τους για την απελευθέρωση της Κύπρου. Και βεβαίως , όλα αυτά δεν είναι "εθνικισμοί και ακρότητες",  όπως μας λέει η Λώρη, είναι ο σκληρός αγώνας επιβίωσης που διεξάγουμε.

 Τα "λάβαρα" που κρατάμε στο ΕK είναι τα "λάβαρα"  της Ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Που είναι ξένα για την Λώρη αλλά όχι για μας. 

Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013

Τουρκικότεροι Τουρκοκύπριοι

  Λάζαρος Μαύρος
ΠΙΘΑΝΟΝ  οι παλαιότεροι -ενήλικες εν Λευκωσία το 1977- θυμούνται εκείνο το (α)
ιδεολογικά κι ευσεβοποθικά αφελές, (β) ιστορικά ανιστόρητο, (γ) μορφωτικά αμόρφωτο και (δ) πολιτικά ανόητο, σύνθημα, «οι Τούρκοι της Κύπρου δεν είν’ εχθροί μας / οι Τούρκοι της Κύπρου είν’ αδελφοί μας».
Το εκφωνούσαν ομαδικά και ρυθμικά και φανατικά επαναλαμβανόμενο, οι νεολαίοι του ΑΚΕΛ, στο αντικατοχικό συλλαλητήριο της 20ής Ιουλίου 1977. Κάτω από τον Προμαχώνα της πλατείας Ελευθερίας, όπου εκφωνούσε την τελευταία ομιλία του ο τότε ΠτΔ Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄. Προκαλώντας και τη θυμωμένη αντίδρασή του, η οποία διασώζεται ηχογραφημένη και στον δίσκο βινυλίου με την ομιλία του…

ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ, επίσης, οι πλείονες και την περίφημη επί 10ετίες «Πολιτική της Επαναπροσέγγισης», των εκάστοτε κυβερνήσεων και της πλειονότητας των κομματικών ηγεσιών, που μέχρι και σήμερα ματαίως «επαναπροσεγγίζονται» κομματικώς στο ελεγχόμενο απ’ τους Οηέδες Λήδρα Πάλας. Έκφανση της οποίας ήταν κι ο εκφωνούμενος δημοσίως υπό του τέως ΠτΔ κ. Χριστόφια προσδιορισμός, «φίλος και σύντροφος Μεχμέτ Αλί Ταλάτ», που αύθις αποκήρυξε ο Ταλάτ…


 

ΜΕΤΑ ΑΠΟ τόσες 10ετίες ματαίωσης εκείνων των ευσεβών πόθων κι έμπρακτης διάψευσης των ελπίδων που είχαν εναποτεθεί στους «αδελφούς», «συντρόφους & φίλους», «συμπατριώτες», «συνοίκους» κ.ο.κ., είναι πράγματι καιρός να
μελετηθούν, έστω και εν υπερημερία, οι Ψευδαισθήσεις κι Αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν επί 10ετίες, γύρω από τον παράγοντα «Τουρκοκύπριοι».
Δηλαδή: Ο εν τοις πράγμασι πραγματικός Πολιτικός Ρόλος που διαδραμάτισε διαχρονικά, από την Αγγλοκρατία, η τουρκική μειονότητα, μέχρι που κατέστη απ’ το 1964 το «στρατηγικό προγεφύρωμα» για την εισβολή του Αττίλα το 1974 στο νησί κι έκτοτε, μέχρι σήμερα, υλοποιεί απαρεγκλίτως την επεκτατική πολιτική της Άγκυρας κατά της Κύπρου. Καθιστάμενη, εν τω μεταξύ, και η ίδια «μειονότητα» στον εξ εποίκων πληθυσμό των σκλαβωμένων απ’ τον Αττίλα εδαφών της νήσου.


ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ, κατά τη γνώμη μας, περί σπουδαιότατης σημασίας θέματος. Ιδίως για όσους ενθέρμως επιζητούν σύντομα λύση «Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Στέιτς». Διακατεχόμενοι από την πεπλανημένη πεποίθηση ότι, ο ισοτίμως Συνέταιρος, Συνιδρυτής, Συνιδιοκτήτης, Συγκυρίαρχος του νέου συνεταιρικού κρατικού μορφώματος εφ’ όλης της Κύπρου, δηλαδή το «τ/κ συνιστών στέιτ», θα… «απογαλακτισθεί» και θ’ αυτονομηθεί από την Άγκυρα. Πεπλανημένη, διότι η ιστορική πραγματικότητα απέδειξε πολλές φορές ότι οι «αδελφοί», «συμπατριώτες» κ.ο.κ., επί του Κυπριακού, υπήρξαν μέχρι και… τουρκικότεροι της Άγκυρας.




προδοτικό κάλεσμα της φοιτητικής παράταξης του ΑΚΕΛ Προοδευτικής: "Ελληνοκύπριοι και ΤουρκοΚύπριοι στην "κοινή μας πατρίδα" σαν να λέμε
"Κατακτημένοι και Κατακτητές" στην "κοινή μας πατρίδα".

Το προδοτικό σύνθημα του ΑΚΕΛ (Προοδευτικής), υιοθετημένο από την ΕΦΕΚΘ !!

ΕΡΩΤΗΣΗ
Να υποπτευθούμε, άραγε, ότι οι καλοπληρωμένοι «Επικοινωνιολόγοι» του Προεδρικού, οίτινες φροντίζουν για το «image» του ΠτΔ στο… Κυπριακό, χαίρουν χαράν μεγάλην που ο «με τα είκοσί του νύχια» Αναν-ιστής κ. Χρ. Πουργουρίδης, τέως βουλευτής του ΔηΣυ, έγραψε χθες άρθρο στον «Πολίτη» για την… «χριστοφιαποίηση» και «υποκρισία» Αναστασιάδη, ή μήπως ανησυχούν που ισχυρίζεται ότι «δημόσια ο ΠτΔ διακηρύσσει συνεχώς “μαξιμαλιστικές θέσεις” αλλά οι φίλοι μου στην Ευρώπη μού λένε πως μυστικά προωθεί μια θέση σαφώς πιο μετριοπαθή»;

Διαβάστε σχετικά:
Κίνηση Κυπρίων Φοιτητών "Προοδευτική" & κομματικές νεολαίες: Ντοκουμέντα ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013

1) Το απάνθρωπο εμπόριο με ανθρώπινα όργανα Σύριων προσφύγων. 2) Πως οι Σαουδάραβες ισλαμιστές παιδεραστές βρίσκουν ανήλικα κοριτσάκια πρόσφυγες από τη Συρία

1) Το απάνθρωπο εμπόριο με ανθρώπινα όργανα Σύριων προσφύγων




Tον περασμένο χρόνο έγιναν περίπου 5.000 με 10.000 παράνομες αφαιρέσεις νεφρών σε όλο τον κόσμο. Ανάμεσα στα θύματα συγκαταλέγονται και οι Σύριοι πρόσφυγες στον Λίβανο. Ποιοί είναι πίσω απ' όλα αυτά;

Σε ένα από τα πρόσφατα άρθρα μου ασχολήθηκα με το εμπόριο κοριτσιών στην Ιορδανία, εκεί όπου καταφεύγουν οικογένειές από την Συρία για να γλυτώσουν από τους βομβαρδισμούς, τις σφαγές και τους βιασμούς των μισθοφόρων που προωθεί η Τουρκία, η Σαουδική Αραβία ή το Κατάρ, αυτούς που η λεγόμενη κοινωνία των εθνών ονομάζει "Αντιπολίτευση" ή στρατιώτες του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού".

Είναι αυτοί οι εγκληματίες, τα μίσθαρνα αυτά οργανα του ιμπεριαλιστικού Σιωνισμού οι απελευθερωτές της Συρίας και η συριακή αντιπολίτευση, όπως γράφουν σχεδόν όλα τα πουλημένα ΜΜΕ;
Όχι, δεν είναι ανάγκη  και εμείς να δούμε κάποτε, ότι η ειδησεογραφία και για το θέμα αυτό είναι στρεβλή, γιατί το παρουσιάζει με τα ίδια κλισέ που επαναλαμβάνονται συνέχεια, μιλώντας για σφάχτες στη Γιουγκοσλαβία, το Ιράκ, την Λιβύη κλπ., για  δικτάτορες που
καταπιέζουν τους υπηκόους του και τους στερούν την Δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και για άλλα τέτοια παραπτώματα.

Για να δεί κανείς την πραγματικότητα, πρέπει όμως όλα αυτά να τα δεί ανάποδα. Να καταλάβει, ότι στην Συρία δεν υπάρχουν μαχόμενοι μιας κάποιας αντιπολίτευσης που θέλουν να την απελευθερώσουν απο τον δικτάτορα Ασσάντ, αλλά μόνο αδίστακτοι εγκληματίες, που βομβαρδίζουν, σφάζουν και βιάζουν για τα τριάκοντα αργύρια των πλούσιων Σεϊχηδων συμμάχων του Ηγεμόνα - και πολλοί ηλίθιοι σιίτες μουσουλμάνοι, που μάχονται για τα ουρί του παραδείσου που θα απολαύσουν αν σκοτωθούν.
Και ότι η επιχείρηση για την διάλυση της Συρίας συντονίζεται όχι απο την Τουρκία και τους Εμίρηδες, αλλά από τους πιο  ψηλά ισταμένους εγκληματίες από τις ΗΠΑ, την Γερμανία, την Αγγλία και την Γαλλία. Και το πιό σπουδαίο. Ότι πάνω απο όλους αυτούς, στην κορυφή της ιεραρχικής πυραμίδας, βρίσκεται ο Διεθνής Σιωνισμός και το Ισραήλ.

Το άρθρο εκείνο εξιστορούσε την τύχη νέων κοριτσιών από την Συρία - κορίτσια ακόμη και εφτά χρονών - που ζουν σε άθλια στρατόπεδα προσφύγων στην Ιορδανία, όπου πέφτουν στα χέρια αδίσταχτων μαφιόζων από το Ισραήλ, την Τουρκία και ορισμένες αραβικές χώρες, οι οποίοι με το πρόσχημα του γάμου τα "παντρεύουν" με ηλικιωμένους Σαουδάραβες που στην πραγματικότητα επισκέπτονται την Ιορδανία για πορνογραφικό τουρισμό. Και ύστερα από έναν "μήνα του μέλιτος" τα
παρατούν σαν στυμμένες λεμονόκουπες, για να συνάψουν έναν νέο γάμο (βλέπε "Κορίτσια και παιδιά στο εμπόριο").


Σήμερα θα γράψω για ένα άλλο έγκλημα που γίνεται εις βάρος των εκατοντάδων χιλιάδων Συρίων προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Ιορδανία και τον Λίβανο, το εμπόριο με ανθρώπινα όργανα.

Όπως γράφει η Ulrike Putz σε μια ανταπόκρισή της για το περιοδικό "Der Spiegel" από την Βηρυτό, όλο και περισσότεροι Σύριοι πρόσφυγες στον Λίβανο αναγκάζονται να πουλήσουν ένα νεφρό ή άλλα όργανα του σώματός τους σε εμπόρους ανθρωπίνων οργάνων. Όπως ομολόγησε ένας Λιβανέζος που συνεργάζεται με ένα τέτοιο κύκλωμα διακίνησης οργάνων, ένας δότης νεφρού παίρνει 7.000 δολάρια (περίπου € 5.237 ). Και η φτώχεια των προσφύγων είναι τόσο μεγάλη, που υπάρχει ένας πραγματικός συνωστισμός Συρίων, που είναι πρόθυμοι να πουλήσουν τα νεφρά τους. Οι πελάτες πληρώνουν στην μαύρη αγορά νεφρών 12.000-15.000 δολάρια για ένα νεφρό και προέρχονται από τις χώρες του Κόλπου, τις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Ο Λίβανος προσφέρει ιδανικές συνθήκες για το διεθνές εμπόριο οργάνων, γιατί εκεί έχουν καταφύγει σήμερα περισσότεροι από 800.000 πρόσφυγες από τη Συρία που δεν έχουν που την κεφαλήν κλείναι. Η φτώχεια τους είναι απερίγραπτη και τους αναγκάζει να πουλάνε τα κορίτσια ή τα νεφρά τους. Και οι έμποροι οργάνων δεν έχουν να φοβηθούν τυχόν ελέγχους από την κυβέρνηση λόγω διαφθοράς των αρμοδίων. "Ακριβώς γι’ αυτό τον συνδυασμό το εμπόριο οργάνων ανθεί", αναφέρει, κατά το "Der Spiegel", ο Luc Noël , εμπειρογνώμονας του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (WHO) στη Γενεύη.


Κατά τον πληροφοριοδότη της Ulrike Putz η αφαίρεση των οργάνων γίνεται σε μυστικές κλινικές. Η οργάνωσή του, λέει, πούλησε το περασμένο έτος περίπου 150 νεφρά σε πλούσιους πελάτες ενώ κατά τις εκτιμήσεις των εμπόρων οργάνων το περασμένο έτος πρέπει να έγιναν περίπου 5.000 με 10.000 παράνομες αφαιρέσεις νεφρών σε όλο τον κόσμο (βλέπε „Organhandel: Syrische Flüchtlinge im Libanon verkaufen ihre Nieren“ και http://www.abendzeitung-muenchen.de/inhalt.libanon-spiegel-handel-mit-organen-syrischer-fluechtlinge-floriert.8ffe6b74-244d-4888-b2e9-5e90206f43b6.html).

Ποιοι όμως βρίσκονται πίσω από αυτές τις εγκληματικές σπείρες, που είναι μεν μαφιόζικα οργανωμένες, δεν δρουν όμως στα κουτουρού, γιατί χρειάζονται την κάλυψη ντόπιων και ξένων πολιτικών, της Αστυνομίας, των αρμοδίων διοικητικών υπαλλήλων και βέβαια των μυστικών υπηρεσιών, χωρίς τις οποίες τίποτε δεν μπορεί να λειτουργήσει;

Θα ξεκινήσω με την περίπτωση Medicus Case στο Κόσοβο. Τον περασμένο Απρίλιο ένα δικαστήριο στην Πριστίνα καταδίκασε πέντε άτομα σε συνολικά 20 χρόνια φυλάκιση. Τα άτομα αυτά κατηγορούνταν για παράνομες αφαιρέσεις ανθρωπίνων οργάνων σε τουλάχιστον 23 περιπτώσεις.
Την σπείρα διήθυναν ο ισραηλινός Moshe Harel και ο ουρολόγος Lutfi Dervishi, διευθυντής της κλινικής Medicus όπου γινόντουσαν οι αφαιρέσεις των οργάνων, με την βοήθεια του τούρκου χειρουργού Yusuf Sonmez, του λεγόμενου “Doctor Vampire” (φωτογραφία αριστερά).
Ο Lutfi Dervishi καταδικάσθηκε σε οκτώ χρόνια φυλάκιση, ο γιός του Arban σε εφτά χρόνια, ο αναισθησιολόγος Sokol Hajdini σε τρία χρόνια. Οι «δωρητές» ήταν άτομα που χρειάζονταν χρήματα και τους είχαν υποσχεθεί ότι θα έπαιρναν 10.000 με 12.000 Ευρώ για ένα νεφρό (που πολλοί τελικά δεν πήραν!), ενώ οι αποδέκτες των οργάνων πλήρωσαν μεταξύ 80.000 και 100.000 Ευρώ (βλέπε "Kosovo Lawmaker Testifies in Medicus Organ Trafficking Case" και "Geschäfte mit menschlichen Ersatzteilen").

Για την ίδια περίπτωση έγραφε ο Paul Lewis σ’ ένα άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην αγγλική εφημερίδα Guardian τον Δεκέμβριο του 2010: «Είναι σωστό, ότι ο άνθρωπος που περιγράφεται ως ο "fixer" (ο συντονιστής/συγκολλητής ή ο εξαρτημένος από ναρκωτικά, Ε.Σ.) στην υποτιθέμενη συμμορία οργάνων στο Κόσοβο, ήταν ένας Ισραηλινός τουρκικής καταγωγής, ο Moshe Harel (φωτογραφία αριστερά), που καταζητείται από την Ιντερπόλ για την υπόθεση, κατηγορούμενος, ότι συντόνιζε δυνητικούς δωρητές οργάνων από την Τουρκία με αποδέκτες, που πολλοί, αν όχι όλοι, είχαν δεσμούς με το Ισραήλ.
Πλούσιοι Ισραηλινοί ασθενείς καταφεύγουν σε διεθνή κυκλώματα εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων, καθότι η δωρεά οργάνων στο Ισραήλ είναι χαμηλή λόγω ενδοιασμών των ορθοδόξων ραββίνων και μόνο το 10% των Ισραηλινών ενηλίκων έχει κάρτες δωρητών, σε σύγκριση με πάνω από 30 % στις περισσότερες δυτικές χώρες.
Τους τελευταίους μήνες οι περισσότεροι λήπτες οργάνων που γίνονται με παράνομη μεταμόσχευση σε ιδιωτικό νοσοκομείο της Νότιας Αφρικής περιγράφονται ως Ισραηλινοί. Στους χορηγούς των οργάνων αυτών λέγεται ότι περιλαμβάνονται και παιδιά από την Βραζιλία και την Ρουμανία, στα οποία καταβάλλονται 6.000 δολλάρια για ένα νεφρό.
Το Netcare της Νότιας Αφρικής, το οποίο διατηρεί νοσοκομεία και στη Βρετανία, παραδέχθηκε στο δικαστήριο ότι δέχθηκε 3.8 εκατομμύρια Rand m ( £ 342.000 ) από ένα παράνομο συνδικάτο εμπορίου οργάνων (βλέπε "Kosovo organ donor ring: the Israeli connection. Most international trafficking rings have involved wealthy Israeli patients on 'transplant tours').

Τον ίδιο χρόνο στην Αϊτή και υπό το πρόσχημα της βοήθειας για τα θύματα του καταστροφικού σεισμού που ισοπέδωσε την χώρα, ανάμεσα σ’ αυτούς που πήγαν να βοηθήσουν ήταν και το Ισραήλ (και που δεν είναι!). Το οποίο όμως επιδίωκε ιδίους σκοπούς, διότι, όπως δήλωσε ο Elvio Arancio, ακτιβιστής και διευθυντής του Ερευνητικού Ινστιτούτου Avicenna στην Ευρώπη, οι Ισραηλινοί που πήγαν για βοήθεια στην Αϊτή, αφαιρούσαν, δηλαδή έκλεβαν τα όργανα των τραυματισμένων Αϊτινών.
Η παρουσία ισραηλινού στρατού στην Αϊτή εγείρει λοιπόν πολλά ερωτήματα, διότι υπάρχουν αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία κάποιοι Εβραίοι διαπραγματεύονταν ανθρώπινα όργανα στην Τουρκία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή, που προέρχονταν μάλλον από την Αϊτή. Και οι αρχές του Ισραήλ γνώριζαν αυτές τις μηχανορραφίες (βλέπε "Verdeckte Ziele Israels in Haiti").


Ένας άλλος ισραηλινός, ο καταζητούμενος 77ετής Gedalia Tauber (φωτογραφία αριστερά), ένας που λέει παντού ότι είναι ένας από τους λεγόμενους “επιζήσαντες του ολοκαυτώματος”, συνελήφθη πέρυσι στη Ρώμη ως καταζητούμενος από την Ιντερπόλ, διότι πριν 3 χρόνια είχε αποδράσει από μια φυλακή της Βραζιλίας όπου εξέτιε μια ποινή φυλάκισης 11 ετών για εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων.
Σύμφωνα με πληροφορίες των μέσων ενημέρωσης της Βραζιλίας, ο Tauber, εκμεταλλευόμενος την φτώχεια πολλών Βραζιλιάνων, τους αφαιρούσε όργανα του σώματός τους για σχετικά μικρά ποσά και στη συνέχεια τα πουλούσε μαζί με έναν συνεργάτη του στο Ισραήλ ως "όργανα προερχόμενα από οργανισμούς αγνώστου προελεύσεως", όπως έγραφε μια ισραηλινή εφημερίδα (!), στο εικοσαπλάσιο της τιμής που είχε καταβάλλει η σπείρα στους "χορηγούς" (βλέπε "Italien: Der israelische “Holocaust-Überlebende “, ein Organhändler, ist in Rom am Flughafen verhaftet").

Διαφωτιστική για τον ρόλο του Ισραήλ στο θέμα της εμπορίας οργάνων είναι και η διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ Σουηδίας και Ισραήλ για το εμπόριο οργάνων με θύματα Παλαιστινίους. Επρόκειτο για ένα άρθρο του δημοσιογράφου Boström Donald, ο οποίος δημοσίευσε στη σουηδική "Aftonbladet" δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ, στο οποίο ανέφερε, ότι ισραηλινοί στρατιώτες πουλούσαν τα όργανα νεκρών Παλαιστινίων.
«Έχω μιλήσει με περίπου 20 οικογένειες», είπε ο συγγραφέας. «Από 133 νεκρούς Παλαιστίνιους ο ισραηλινός στρατός πήρε 52 για αυτοψία, όμως όταν ύστερα από πέντε ημέρες τους επέστρεψαν, οι οικείοι τους διαπίστωσαν ότι τα σώματά τους παρουσίαζαν εμφανή σημάδια  αφαίρεσης οργάνων, γιατί στο επάνω μέρος τους ήταν ραμμένα ενώ δεν είχαν την δυνατότητα να διαπιστώσουν εάν τα όργανα τους ήταν ακόμη στη θέση τους και φοβόντουσαν, ότι τα μέλη της οικογένειάς τους είχαν «βεβηλωθεί».
Άλλους δε ο στρατός τους είχε δήθεν θάψει χωρίς να καλέσει τους οικείους τους. Ο Νετανιάχου, συνεπικουρούμενος από ολόκληρο τον ισραηλινό τύπο, αποκάλεσε το άρθρο αντισημιτικό, «ξανθό ρατσισμό» και "συκοφαντία του αίματος» και κάλεσε τον σουηδό υπουργό εξωτερικών, Carl Bildt, στο Ισραήλ για «απολογία». Αυτός όμως δεν πήγε (βλέπε "Diplomatische Krise: Organhandel-Vorwurf provoziert Eklat zwischen Israel und Schweden").

Θα μπορούσα να αναφέρω και άλλα γεγονότα, στα οποία το Ισραήλ, ισραηλινοί ακόμη και ραββίνοι παίζουν στο θέμα της εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων παγκόσμια έναν πρωταρχικό ρόλο. Θα κλείσω όμως με την σύλληψη του ραββίνου Levy Izhak Rosenbaum από το FBI στις ΗΠΑ το 2009 με την κατηγορία της εμπορίας οργάνων.


"Μπορείς να με πείς έναν πλέι μέικερ, έναν Matchmaker» είπε ο Levy Izhak Rosenbaum από το Μπρούκλιν/ΗΠΑ σε μια τηλεφωνική συνομιλία του με έναν πράκτορα του FBI που πίστευε ότι ήταν πελάτης.
Δέκα ημέρες αργότερα, στα τέλη Ιουλίου, 2009, ο Rosenbaum συνελήφθη και αποκαλύφθηκε η γιγαντιαία συμμετοχή του στο ξέπλυμα χρήματος και στο παράνομο εμπόριο οργάνων: Για ένα συκώτι έπαιρνε 160.000 δολλάρια. Και ο πράκτορας που τον κάρφωσε ήταν ο Shlomo Dwek, ένας εβραίος, αναμεμειγμένος σε διεθνείς υποθέσεις ξεπλύματος χρήματος και παράνομου πλουτισμού με μίζες δισεκατομμυρίων, που δούλευε για το FBI και το IRS (Εφορία) ως «μυστικός πράκτορας».
Η σύλληψη του Levy Izhak Rosenbaum έγινε το 1999 στα πλαίσια μιας καμπάνιας με την κωδική ονομασία Operation Bid Rig που κάλυπτε και τις πέντε ηπείρους: από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία, μέχρι την Ουγκάντα, την Ελβετία, τη Γαλλία, την Ισπανία, την Κίνα, την Ιαπωνία, την Τουρκία και κυρίως - για το ξέπλυμα και την νομιμοποίηση του παράνομου χρήματος - το Ισραήλ και τη Νότια Αφρική (βλέπε "Rabbiner in Handschellen abgeführt – Die Hintergründe").

Στο τέλος
Το 1897 το σιωνιστικό κογκρέσο (Zionist Congress) υπο τον Theodor Herz, που συνήλθε το 1897 στην Βασιλεία της Ελβετίας, αποφάσισε την ίδρυσε ενός κράτος, που θα ήταν η πατρίδα των απανταχού της γης Εβραίων. Γινόταν σκέψεις, το κράτος αυτό να ιδρυθεί στην Μακεδονία με έδρα την Θεσσαλονίκη και αργότερα στην Ουγκάντα της Αφρικής.
Τελικά αποφασίστηκε να ιδρυθεί στην Παλαιστίνη, παρά το ότι η Σοβιετική Ένωση είχε ανακηρύξει το 1934 την περιοχή του Μπιρομπισάν στην Ασία σαν μια αυτόνομη εβραϊκή περιοχή, που υφίσταται μέχρι σήμερα! Όμως τα πολιτικά δεδομένα είχαν μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλάξει.
 
Το Ισραήλ δημιουργήθηκε στην Παλαιστίνη πρώτα με την βοήθεια της Γερμανίας του Χίτλερ, με την οποία οι εβραίοι Σιωνιστές διατηρούσαν στενότατες σχέσεις - κι’ ας τις αρνούνται σήμερα μετά βδελυγμίας. Μετά την κατάρρευση του 3ου Reich η ίδρυση του Ισραήλ στην Παλαιστίνη έγινε με την βοήθεια της Αγγλίας, στην οποία οι εβραίοι μεγαλοτραπεζίτες υποσχέθηκαν την συμπαράσταση των ΗΠΑ, όταν η Αγγλία ζορίζονταν στον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Το Ισραήλ αυτό φαίνεται σήμερα προς τα έξω σαν μια παγκόσμια δύναμη: Διαθέτει, λέει, περι τις 200 ατομικές βόμβες, η Mossad, η μυστική του υπηρεσία, συνεργάζεται και στην ουσία ελέγχει τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, της Γερμανίας κ.λπ., ο στρατός του κάνει "βόλτες" όπου γουστάρει στην περιοχή, δεν δίνει καμμία σημασία στις αποφάσεις του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη, ο πρωθυπουργός του Νετανιάχου κάνει ακόμη και στους Μεγάλους τον ζόρικο και μπελαλή κ.λπ. κ.λπ.
Στην πραγματικότητα όμως, το Ισραήλ αυτό, χωρίς την στήριξη του Διεθνούς Σιωνισμού και των δύο χρηματοπιστωτικών κέντρων του, της City of London και της Wall Street καθώς και των Κεντρικών Ισραηλιτικών Συμβουλίως που καθορίζουν την πολιτική ΗΠΑ,. Γερμανίας, Γαλλίας κ.λπ., θα ήταν κάτι σαν την Ελλάδα, ένα μικρό, περιθωριακό κράτος χωρίς σημασία.

Στο κράτος αυτό λοιπόν έχει συρρεύσει τις τελευταίες δεκαετίες το κάθε καρυδιάς καρύδι της εβραϊκής διασποράς. Από ανθρώπους με λεφτά μέχρι και λογής-λογής απατεώνες, που εκμεταλλευόμενοι την δύναμη που έχει αποκτήσει ο διεθνής Σιωνισμός αλωνίζουν τον κόσμο, άλλοτε σαν καλλιτέχνες, διανοούμενοι και άλλοτε σαν κλέφτες και λωποδύτες.
Όποια πέτρα να σηκώσεις, Εβραίο θα βρείς από κάτω. Που με πρόσχημα το Ολοκαύτωμα κατορθώνει να κάνει δουλειές που αποφέρουν χρήμα, πολύ χρήμα: Εμπορία όπλων, διακίνηση ναρκωτικών, πορνογραφία, Trafficking, κλοπές από μουσεία (π.χ. Ιράκ) και, όπως είδαμε, εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων. Όπου, για το τελευταίο, έχουν και την κάλυψη από κάποια σχολή ραββίνων, που εξηγούν το Ταλμούδ κατά το δοκούν.

Να τι γράφει επι του θέματος ο ραββίνος Yitzhak Ginsburgh (της σχολής των ορθοδόξων Chabad Lubawitsch) στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε πρόσφατα και έκανε πάταγο εντός και εκτός Ισραήλ απαντώντας στην ερώτηση που έκανε ο ίδιος για τις θανατώσεις μη Εβραίων:
"Εάν ένας Εβραίος χρειάζεται ένα συκώτι, μπορούμε να πάρουμε το συκώτι ενός αθώου μη Εβραίου για να τον σώσουμε; Η Τορά πιθανότατα να το επέτρεπε, μια εβραϊκή ζωή έχει μια άπειρη αξία. Είναι κάτι το απείρως ιερό και μοναδικό για την ζωή των Εβραίων παρά για την ζωή των μη-Εβραίων" (βλέπε Yitzhak Ginsburgh, 26. Απριλίου 1996, στο Jewish Week).

Το Ταλμούδ είναι μια συλλογή εβραϊκών κειμένων, που αποτελεί τη συνέχεια της ιουδαϊκής Βίβλου και περιλαμβάνει όχι μόνο κείμενα που αφορούν την ερμηνεία του μωσαϊκού Νόμου αλλά και ποικίλο άλλο υλικό, νομικό, θεολογικό, ηθικό, επιστημονικό, ιστορικό, λαογραφικό κ.λπ. έχοντας έτσι και εγκυκλοπαιδικό χαρακτήρα.
Μεταξύ άλλων αναφέρεται στο Ταλμούδ: "Εβραίοι μπορούν να χρησιμοποιούν προσχήματα για να ξεγελούν μη Εβραίους" (Baba Kamma 113a) και "Όλα τα παιδιά του goyim  (του μη Εβραίου) είναι ζώα" (Yebamoth 98Α).

Rubrik: Geopolitik/Γεωπολιτικη, 20.11.13 Εμμανουήλ Σαρίδης, berlin-athen.eu
το είδαμε εδώ


2) Πως οι Σαουδάραβες ισλαμιστές παιδεραστές βρίσκουν ανήλικα κοριτσάκια για σεξ! Τους το επιτρέπει η Σαρία! Βίντεο

Ένα συγκλονιστικό βίντεο που πρέπει να δουν όλοι όσοι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των Μουσουλμάνων μεταναστών στην Ευρώπη. 

Τι υπερασπίζεστε κύριοι "προοδευτικοί"; 

Το δικαίωμα των ισλαμιστών να πηδάνε νεαρά κοριτσάκια επειδή το λέει ο "πολιτισμός" τους η Σαρία;

Παρασκευή 22 Νοεμβρίου 2013

Περηφάνεια κι όχι κλάματα στην κηδεία του ελληνορθόδοξου φαντάρου

Να δούμε πόσες κηδείες θα γίνουν και πόσα παιδιά και παλικάρια θα ενταφιασθούν για να το πάρουν απόφαση οι σύμμαχοι φίλοι της Συρίας ότι ο λαός της είναι ορκισμένος να πεθάνει και να μαρτυρήσει μέχρι και τον τελευταίο επιζώντα πολίτη. 




Όσα όπλα και αν τους στέλνουν , όσα εμβάσματα με πετροδολάρια , όσους λοβοτομημένους ψυχωσικούς αποκεφαλιστές δολοφόνους και βιαστές , η Συρία θα χύνει το αίμα της αλλά με αυτό θα εξαγοράζει την αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία της.

Τα στιγμιότυπα που ακολουθούν είναι από την νεκρώσιμη πομπή του

φαντάρου ελληνορθόδοξου μάρτυρα Hanna Baheej Basha που σκοτώθηκε από τους καλοπληρωμένους τρομοκράτες της Daraa την Τετάρτη.
Τον μάρτυρα το συνόδευσαν όχι με κλάματα και οδυρμούς αλλά με περηφάνεια για την προσφορά του στην υπεράσπιση της πατρίδας και της ανεξιθρησκείας , θυσίασε τα νιάτα του στον πολιτισμό που θα αναχαιτίσει τη βαρβαρότητα.
Αναπαύθηκε στο χώμα του τόπου καταγωγής του, Mharda της Χάμα και γράφτηκε στο αιώνιο βιβλίο της Ζωής και στο μαρτυρολόγιο της χώρας του που οι σελίδες του κάποτε θα κοσμούν το μουσείο της Συριακής Αντίστασης.