20 χρόνια μετά τον αγώνα των Σέρβων, η φωνή μας γινεται ΟΡΓΗ: Κάτω τα χέρια από τη Συρία

Αρκάν, ο "Τίγρης της Σερβίας"

Πριν από 20 περίπου χρόνια, οι Σέρβοι έδωσαν ΜΟΝΟΙ τους έναν τιτάνιο αγώνα: ΜΟΝΟΙ εναντίων ΟΛΩΝ. Δεν δίστασαν μπροστά στα Νατοϊκά τελεσίγραφα και βροντοφώναξαν περήφανα και το ΟΧΙ. Οι Θερμοπύλες και το έπος του 1940 ξαναγραφόταν από τους Ορθόδοξους αδερφούς μας της Σερβίας.

Ελληνική Εθελοντική Φρουρά Σερβίας

Εδώ πρέπει να επισημάνουμε την στήριξη που παρείχαν στους Σέρβους Ορθόδοξοι Έλληνες κληρικοί, που διοργάνωναν αποστολές τροφίμων και φαρμάκων στηρίζοντας ηθικά και υλικά τους αποκλεισμένους Σέρβους.

Κάποιοι Έλληνες μάλιστα, πολέμησαν στο πλευρό των ομοδόξων αδελφών μας, συγκροτώντας την Ελληνική Εθελοντική Φρουρά Σερβίας:

Οι αμερικανοί "Ράμπο" τελικά δεν τόλμησαν να πατήσουν στη Σερβία.
Μια σειρά αεροπορικοί βομβαρδισμοί όμως, διέλυσαν όλες τις δομές του κράτους (τηλεόραση, γέφυρες, αυτοκινητοβιομηχανία) και τελικά η Σερβία συμβιβάστηκε και παραδόθηκε στους Δυτικούς.

Κάρατζιτς, Αρκάν

Σήμερα, ένας άλλος λαός δίνει την μάχη, κόντρα στους αντάρτες (κάθε είδους φανατικοί ισλαμιστές όπως συνέβαινε και στο Κοσυφοπέδιο) και στους Δυτικούς που βρίσκονται κ πάλι από πίσω. Αναζητώντας μάταια συμμάχους (τους απέμεινε μόνον το Ιράν και σε κάποιο βαθμό η Ρωσία), οι Σύριοι αγωνίζονται να μην παραδώσουν την χώρα τους στην Νέα Τάξη.Και πάλι το άθλιο "Ελληνικό" κράτος,  παραδίδει στρατιωτικές βάσεις, λιμάνια και αεροδρόμια στους εντολοδόχους τους.

Ακολουθεί ανακοίνωση από φιλικό ιστολόγιο:

Σε μια συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα στο Ανώτατο Στρατιωτικό Συμβούλιο της χώρας, ο Σύρος πρόεδρος Μπασάρ αλ Ασαντ είπε το "Νυν υπέρ πάντων ο αγών" και έδωσε τις τελευταίες πολιτικές οδηγίες στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας για να
αντισταθούν στην "καταιγίδα" που έρχεται.
Διαψεύδοντας ταυτοχρόνως τις πληροφορίες ιρανικών ΜΜΕ (είχαμε σημειώσει ότι τα ιρανικά ΜΜΕ διακρίνονται για την ελάχιστη αξιοπιστία τους) ότι έχει διαφύγει στο Ιράν. αν αι δεν αποκλείεται για λόγους ασφαλείας να έχει στείλει την οικογένειά του στην Τεχεράνη. 
«Από την έναρξη της κρίσης, εσείς το ξέρετε, περιμένουμε τη στιγμή που ο πραγματικός μας εχθρός θα αποκαλυφθεί και αυτό συμβαίνει τώρα. Ετοιμάζονται να κτυπήσουν την γη των προγόνων μας, να κτυπήσουν τον λαό μας, αφού οι αντιπρόσωποί τους που αιματοκύλισαν της Συρία, ηττήθηκαν στον πόλεμο εντός της χώρας. Δεν είμαστε μόνοι. Έχουμε συμμάχους, αλλά πάνω απ'όλα έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας. Γνωρίζω ότι το ηθικό σας είναι υψηλό και ότι είστε έτοιμοι να αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε επίθεση και να προασπίσετε την πατρίδα. Είμαι βέβαιος ότιν θα κάνετε το καθήκον σας. Είναι μια ιστορική αναμέτρηση από την οποία πρέπει να βγούμε και θα βγούμε νικητές» 
δήλωσε ο Μπασάρ αλ Άσαντ.

Το θέμα είναι σοβαρό! ΟΧΙ ΣΤΑ GREEKLISH!

Φίλοι καθηγητές, με ενημέρωσαν ότι στις εισαγωγικές εξετάσεις για τα ΑΕΙ υπήρχαν, εκτός από ορθογραφικά λάθη που βγάζουν μάτι, και γραπτά σε ...greeklish!
Δείτε που έφτασαν τα ελληνικά από την επίδραση των greeklish.
Πάρτε θέση, το πρόβλημα είναι μέγα!
Μην απαντάτε στα μηνύματά τους! Είναι ο μόνος τρόπος για να καταλάβουν ότι δεν πάει άλλο...
Γίνετε μέλη μας, καλέστε όλους τους φίλους σας να πλαισιώσουν την προσπάθειά μας, να γίνουν μέλη μας συνειδητά. Όσο περισσότεροι γινόμαστε, τόσο περισσότερο μειώνονται οι αντιστάσεις εκείνων που επιμένουν να εκφράζονται με greeklish!

Πηγή: Θόδωρος Καλαμπούκας - https://www.causes.com/causes/300932-greeklish/updates/798267 

Μνημόσυνο για τη νίκη των Ενόπλων Δυνάμεων στο Γράμμο και το Βίτσι (Αύγ. 1949)

Η Εκδήλωση στο Βίτσι:

Eν όψη της επετείου της Νίκης των Ενόπλων Δυνάμεων στο Γράμμο και το Βίτσι τον Αύγουστο του 1949 διοργανώνεται εθνικοθρησκευτικό μνημόσυνο από τη Βασιλική Ένωση, στις 01-09-2013.

Ακολουθεί πρόσκληση:

(Η ανακοίνωση δημοσιεύεται στην μηνιαία εφημερίδα "ΕΘΝΙΚΗ ΙΔΕΑ").

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΕΝΩΣΙΣ

                                                              ΠΡΟΣΚΛΗΣΙΣ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
                                                         ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ ΕΙΣ ΓΡΑΜΜΟΝ-ΒΙΤΣΙ

Την Κυριακήν 01 ΣΕΠΤΕΜΒΡΊΟΥ 2013, παρακαλείσθε και προσκαλείσθε ΟΛΟΙ οι φιλότιμοι Έλληνες, πατριώται να παραστείτε εις το εθνικοθρησκευτικόν μνημόσυνον, που θα τελεσθλή εις μνήμην και τιμήν των παλικαριών μας, που έπεσαν εις Γράμμον-Βίτσι, δια την πατρίδα, την δημοκρατίαν και την ελευθερίαν.
Πείτε ΟΧΙ με την παρουσία σας εις τους αρνητάς των εθνικών αξιών, αλλά και στους μειοδότας κάθε εθνικού ιδανικού.
  Δεν είναι εκδρομή , αλλά προσκύνημα.Είναι εθνικόν καθήκον , χρέος και υποχρέωσις να παραστούν ΟΛΟΙ, όσοι έχουν εις την ψυχην των την Ελλάδα, την Ορθοδοξία και το εθνικόν φιλότιμον.
Πείτε ΟΧΙ με την παρουσία σας , εις τα παρηκμασμένα αντεθνικά πολιτικά κόμματα , που πάντοτε απουσιάζουν.
  Δηλώσεις συμμετοχής (δια ΒΙΤΣΙ) εις την Βασιλικήν Ένωσιν (Πλάτωνος 9-Θεσσαλονίκη) και τηλ.6973945505, κ.Διον.Βουλγαρόπουλος(Εκδότης Εθνικής Ιδέας), 2310-411053(καθημερινά), 2310-278222 (εκάστη Κυριακή)
  Ώρα αναχωρήσεως από τα γραφεία μας 06:30 την 01-09-2013.

Η Εκδήλωση στον Γράμμο:

ΈΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ
ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ (Ε.Α.Α.Σ.) ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

 Σας γνωρίζουμε ότι την 01 Σεπτεμβρίου2013 ημέρα Κυριακή και ώρα 09:30 π.μ. εις τον Ιερό Ναό
Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Βούρμπιανη Κονίτσης θα τελεστεί αρχιερατικό μνημόσυνο για την ανάπαυση των ψυχών των Αξιωματικών και οπλιτών των Ενόπλων Δυνάμεων και της Χωροφυλακής και των πολιτών ,που θυσιάστηκαν για την ασφάλεια και ελευθερία της πατρίδος μας στο Γράμμο και το Βίτσι κατά την περίοδο των επιχειρήσεων 1946-49 κατά των κομμουνιστικών δυνάμεων.

Η ΈΝΩΣΗ ΑΠΟΣΤΡΑΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΟΥ (Ε.Α.Α.Σ.) ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ θα διαθέσει δωρεάν λεωφορεία για τη μεταφορά στη Βούρμπιανη και επιστροφή όσων επιθυμούν να τιμήσουν το μνημόσυνο.
Τα λεωφορεία θα κξεκινήσουν από την Κεντρική Πλατεία ( έμπροσθεν Περιφέρειας) την 07:30 π.μ. ώρα της 01-Σεπτ.2013.
Πληροφορίες για συμμετοχή Ε.Α.Α.Σ.Ιωαννίνων, Ν.Παπαδοπούλου 8, τηλ 26510-27144& 26510-36665
  Υπο/γος ε.α.  Γεώργιος Γκορέζης

Νεότερη Ενημέρωση:
Δείτε αναλυτικό σχολιασμός για τις εκδηλώσεις και φωτορεπορτάζ: εδώ

"E.O.K.A. - Το Έπος του 1955-'59" του Κ .Γκιουλέκα - ( Βίντεο Α' και Β' μέρος)

Ένα βίντεο – ντοκουμέντο του Κώστα Γκιουλέκα για τον ένοπλο αγώνα της Ε.Ο.Κ.Α. (1955-1959) που πραγματοποιήθηκε για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.  Το ντοκιμαντέρ παρουσιάζει σπάνιες μαρτυρίες αγωνιστών που έλαβαν μέρος σε μάχες.

Το Έπος του 1955-'59". Δείτε το Α' και Β' μέρος του ιστορικού ντοκιμαντέρ με τον παλλαϊκό ξεσηκωμό του Κυπριακού λαού και τον ένοπλο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ εναντίον των 'Αγγλων κατακτητών:

Επικριτικό έναντι του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου παρουσίαζαν το ΑΚΕΛ απόρρητα βρετανικά έγγραφα το 1955

γράφει η Φανούλα Αργυρού, Ερευνήτρια/δημοσιογράφος, Λονδίνο

Στα προηγούμενα μέρη της παρουσίασης αναφερθήκαμε στην παράξενη απόφαση του Φόρεϊν Όφις, όχι απλώς να μην αποδεσμεύσει φάκελο που αναφερόταν στο ΑΚΕΛ από τα αρχεία του, αλλά να τον επαναχαρακτηρίσει μέχρι το 2080, για λόγους που αποδίδονται στην «υγεία και ασφάλεια». Ωστόσο, από τα «ξεχασμένα έγγραφα» που αποδεσμεύτηκαν πριν από μερικές ημέρες, προκύπτουν κάποιες αναφορές στο κόμμα και στις δραστηριότητές του.

Για παράδειγμα, σε έκθεση των μυστικών υπηρεσιών των αποικιοκρατών ημερ. 15 Ιουνίου 1955, αναφέρεται ότι ο Εζεκίας Παπαϊωάννου (τότε Γ.Γ. του ΑΚΕΛ) σε συνεδρία του κόμματος στο οίκημά του στη Λευκωσία στις 23 Μαΐου 1955, είπε ότι το κόμμα καταδίκασε τη δράση της ΕΟΚΑ, γιατί θα είχε ως αποτέλεσμα έναν αριθμό ανθρώπων να πάνε φυλακή, δίχως να κερδίσουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Τόνισε ότι η σωστή γραμμή για τον αγώνα της Ένωσης ήταν μέσω της ενότητας του λαού… Ο Αρχιεπίσκοπος είχε απορρίψει την προσέγγιση αυτή και ζητήσει όπως μην του γίνουν ξανά τέτοιες προσεγγίσεις. (Και εδώ μια παράγραφος είναι μαυρισμένη και διατηρείται απόρρητη για 80 χρόνια).
Επικρίσεις εναντίον Μακαρίου
Στις 19 Ιουνίου 1955, πραγματοποιήθηκε συνέδριο στη Λεμεσό, που κάλεσαν ο Δήμαρχος Λεμεσού και μέλος της Κεντρικής επιτροπής του ΑΚΕΛ Κώστας Παρτασίδης, ο Γιώργος Χριστοδουλίδης Δήμαρχος Λάρνακας και μέλος του ΑΚΕΛ και Ανδρέας Πούγιουρος, ΓΓ της Παγκύπριας Επιτροπής Ειρήνης, και που παρευρέθηκαν περίπου 60 άτομα, όλα γνωστά για τις φιλο-κομμουνιστικές τους συμπάθειες. Ο κ. Παρτασίδης, γράφει η εν λόγω έκθεση, επέκρινε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου και την πολιτική του σε σχέση με το κυπριακό πρόβλημα. Τον ακολούθησε ο Χρύσης Δημητριάδης, φιλο-κομμουνιστής, και εισηγήθηκε τη δημιουργία ενός ενωμένου μετώπου εθνικιστών και κομμουνιστών. Στις 21 Ιουνίου 1955, γράφει σχετική αναφορά, ο «Νέος Δημοκράτης», εφημερίδα της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ, ανέφερε ότι το συνέδριο καταδίκασε την εισαγωγή οποιασδήποτε μορφής συντάγματος έστω και για μεταβατική περίοδο, και τόνισε επιμονή στην αυτοδιάθεση δίχως περιορισμούς. Καταδίκασε τη μετατροπή της Κύπρου σε βάση πολέμου. Ζήτησε προσφυγή στα ΗΕ, 

Ο Μακάριος με στελέχη της ΕΟΚΑ, αριστερά του ο Γεωρκάτζης, δεξιά του ο Σαμψών

να σταλεί κοινή αντιπροσωπία εθνικιστών και κομμουνιστών για προώθηση της Ενώσεως πριν από την προσφυγή στα ΗΕ, και δημιουργία φιλικών σχέσεων μεταξύ της ελληνικής και τουρκικής κοινότητας στην Κύπρο κτλ. Σε άλλη αναφορά των βρετανικών υπηρεσιών Σεπτεμβρίου 1954 αναφέρεται ότι ο «Νέος Δημοκράτης» αναδημοσίευσε σχόλιο από το ραδιόφωνο «Ελεύθερη Ελλάδα», που μετέδιδε από τη Βουδαπέστη, με το οποίο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου έτυχε δριμείας επιθέσεως και ότι συμμάχησε με την πολιτική της «προδοτικής» ελληνικής κυβέρνησης. 

Συνεργασία ΑΚΕΛ-ΕΟΚΑ

Οι Βρετανοί είχαν πληροφορίες ότι κάποια στελέχη τουλάχιστον του ΑΚΕΛ υποστήριζαν κάποια συνεργασία με την ΕΟΚΑ εναντίον του Αρχιεπισκόπου. Όμως έβρισκαν το ενδεχόμενο αυτό μάλλον απίθανο, εφόσον είχαν και την άλλη πληροφορία, ότι η ΕΟΚΑ δεν είχε τέτοια σκέψη για συνεργασία με τους κομμουνιστές. «Εφόσον η ΕΟΚΑ έχει επιτυχώς διεισδύσει στο ΑΚΕΛ και τους δορυφόρους του, κάνει σίγουρο να μη διεισδύσουν σ΄ αυτήν κομμουνιστές», σημείωναν. (Έκθεση 16.11.1955).

Ο Μακάριος και οι ιμπεριαλιστές
Η έκθεση γράφει περαιτέρω ότι το ΑΚΕΛ κατηγόρησε τον Αρχιεπίσκοπο και τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας πως διαπραγματεύονται παρασκηνιακά να πωλήσουν τη Κύπρο στα αγγλο-αμερικανικά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, και ότι το ΑΚΕΛ τόνιζε την αποφασιστικότητά του να παραμείνει σταθερό στην απαίτησή του για άμεση εφαρμογή του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης, δίχως διαπραγματεύσεις, στρατιωτικές βάσεις ή σύνταγμα. Και στάλθηκαν και τηλεγραφήματα στην ελληνική κυβέρνηση, ότι ο λαός της Κύπρου δεν θα αναγνωρίσει «μυστικές συμφωνίες» μεταξύ της Μεγάλης Βρετανίας και της Ελλάδας που δεν θα προσφέρουν άμεση αυτοδιάθεση. (Έκθεση ημερ. 16.11.1955). Σε μια έκθεση γίνεται αναφορά και στον κ. Γ. Βασιλείου, ότι θα επέστρεφε το καλοκαίρι (1955) και θα εργοδοτείτο στο οικονομικό τμήμα του ΑΚΕΛ. (Έκθεση 9 Μαρτίου 1955).

Αγγλία και σοβιετική επιρροή
Στα νέα «ξεχασμένα έγγραφα» γίνονται αναφορές και στις στενές σχέσεις ΑΚΕΛ με το Κομμουνιστικό Κόμμα Αγγλίας. Σε μια περίπτωση π.χ. ο Γ.Γ. Εζεκίας Παπαϊωάννου τόνισε σε κομμουνιστή στο Λονδίνο να συμβουλευθεί πρώτα τον ΓΓ του ΚΚΑ Harry Pollitt, τον οποίο χαρακτηριστικά αποκαλούσε «γέρο» («old man»). (Έκθεση 16 Σεπτεμβρίου 1954).
Η σοβιετική επιρροή στο ΑΚΕΛ έγινε και θέμα τότε με ερώτηση τον Μάρτιο του 1956 στη Βουλή των Λόρδων, «κατά πόσο οι αντιβρετανικές υποκινήσεις καθοδηγούνται από σοβιετικές οργανώσεις στη Βηρυτό και την Πράγα». Στα νέα έγγραφα είναι φορτικές οι αναφορές στις δηλώσεις του ΑΚΕΛ εναντίον του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών, πολιτική που υποστήριζε η Σοβιετική Ένωση και οι δορυφόροι της, καθώς και η σύσταση του Παπαϊωάννου προς τους αριστερούς/κομμουνιστές στη Βρετανία να συνάψουν σχέσεις όσο το δυνατόν περισσότερες με το Εργατικό Κόμμα.

«Μυστική Συμφωνία Μακαρίου-Σπυρίδωνος»
Τα έγγραφα αναφέρονται και σε δημοσιεύματα ημερ. 31 Ιουλίου 1952, στην «Ελευθερία» και στο «Έθνος» για μια «Αγία Μυστική Συμφωνία», που υποτίθεται υπέγραψαν ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Σπυρίδων, με την «Ελευθερία» να τη χαρακτηρίζει «ξεκάθαρη ηλιθιότητα» και ότι ο αγώνας της Κύπρου θα ήταν πάντα ειρηνικός. Το δημοσίευμα ήταν αναπαραγωγή από αθηναϊκή εφημερίδα και η «συμφωνία», σύμφωνα με τους ισχυρισμούς, απετελείτο από 6 παραγράφους και προνοούσε:
α) άμεση συσπείρωση όλων των θρησκευτικών και πολιτικών φιλο-ενωτικών στοιχείων
β) παγκόσμια διαφώτιση για το Κυπριακό
γ) τη δημιουργία «ενός ενωμένου απελευθερωτικού πολιτικού στρατού, που θα πολεμήσει για τη αλήθεια και τον Θεό»… κτλ.

Σε κύριο άρθρο της η «Ελευθερία» επέκρινε έντονα τους αθηναϊκούς ισχυρισμούς, όπως έγραψε, και τόνισε ότι αυτοί κάνουν κακό στον σκοπό της Ένωσης και ότι ο λαός της Κύπρου ποτέ δεν θα καταλήξει στον βίαιο αγώνα για τα δίκαιά του. Η εφημερίδα στην Αθήνα που το πρωτοδημοσίευσε ήταν το «Εμπρός», σύμφωνα με τη βρετανική πρεσβεία στην Αθήνα (21 Αυγούστου 1952), ότι δεν είχαν λόγο να αμφιβάλλουν τη διάψευση που έκανε ο Αρχιεπίσκοπος Σπυρίδων, αν και δεν απευθύνθηκαν, έγραψαν, απευθείας στην εφημερίδα για να αναζητήσουν την πηγή της είδησης.

Πηγή
http://infognomonpolitics.blogspot.gr/

Κοσμά Αιτωλού για τους Εβραίους

Λόγοι του Κοσμά του Αιτωλού:

«Τον παλαιόν καιρόν οι Εβραίοι εθανάτωσαν όλους τους προφήτας, όλους τους δικαίους διδασκάλους· χιλιάδες φορές άφησαν τον Χριστόν και επροσκύνησαν τον διάβολον, και τόσον, οπού έκαμαν ένα μοσχάρι και το επροσκυνούσαν δια θεόν, καθώς το έχουν έως την σήμερον. Και τώρα το αυτό είνε να συναναστρέφεσαι και να πραγματεύεσαι, να τρώγης και να πίνης με τον διάβολον. Ετόλμησαν και εσταύρωσαν και τον Χριστόν μας. Ο Πανάγαθος εις όλα αυτά τους εφύλαγε, του εσκέπαζεν. Εκαρτέρησεν ο Κύριος ύστερα από την σταύρωσίν του τριάντα χρόνια να μετανοήσουν, αλλά δεν μετενόησαν. Τότε τους κατηράσθη, του αφώρισε, τους ωργίσθη και αφήκε τον διάβολον μέσα εις την καρδία των, καθώς τον έχουν έως σήμερον. Εσκοτίσθησαν, έφυγον από όλον τον κόσμον κα επήγαν εις την Ιερουσαλήμ. Σηκώνει ο Θεός τον βασιλέα από την παλαιάν Ρώμην και πολιορκεί τους Εβραίους μέσα εις την Ιερουσαλήμ, και οι πατέρες και αι μητέρες έσφαζον τα τέκνα των και τα έτρωγον· ο διάβολος θέλει να τρώγουν οι γονείς τα τέκνα των, και όχι ο Θεός.

Ακούετε, αδελφοί μου, ο άνθρωπος τι κακόν παθαίνει όταν αμαρτάνη και τον εγκαταλείψη ο Θεός; Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος. Μεγάλην ευσπλαχνίαν έχει ο Θεός, αλλά έχει και μεγάλην οργήν· και καθώς επαίδευσε τους Εβραίους, παιδεύει και ημάς, ανίσως και δεν κάμνωμεν καλά.

Βάνει ο Θεός τον βασιλέα μέσα εις την Ιερουσαλήμ και θανατώνει χίλιες εκατόν είκοσι χιλιάδες Εβραίους, και τόσον, οπού έγινε το αίμα ωσάν θάλασσα. Τριάντα φλωρία επώλησαν οι Εβραίοι τον Χριστόν μας, τριάντα εις το φλωρί επώλησεν ο Χριστός μας χίλιες χιλιάδες Εβραίους. Εσύ έμαθες και πωλείς τον Χριστόν, και εκείνος δεν ημπορεί να σε πωλήση;

Και τώρα μη δυνάμενοι οι Εβραίοι να τον μετασταυρώσουν τον Χριστόν, κάθε Μεγάλην Παρασκευήν τον κάνουν από κερί και τον σταυρώνουν, και ύστερα τον καίουν· ή παίρνουν ένα αρνί και το κτυπούν με τα μαχαίρια και το σταυρώνουν αντί του Χριστού. Ακούετε κακίαν των Εβραίων και του διαβόλου; Καθώς γεννηθή το Εβραιόπαιδον, αντί να το μαθαίνουν να προσκυνή τον Θεόν, οι Εβραίοι, παρακινούμενοι από τον πατέρα των τον διάβολον, ευθύς οπού γεννηθή, το μαθαίνουν να βλασφημά και να αναθεματίζη τον Χριστόν μας και την Παναγίαν μας· και εξοδεύουν πενήντα, εκατόν πουγγία να εύρουν κανένα χριστιανόπουλο να το σφάξουν, να πάρουν το αίμα του, και με εκείνο να κοινωνούν. Ο διάβολος θέλει να πίνωμεν το αίμα των παιδίων, και όχι ο Θεός. Ο Χριστός μας παραγγέλλει να ευχώμεθα για όλον τον κόσμον. Ο Εβραίος, όσον και αν είνε φίλος σου, πήγαινε, καλημέρισέ τον, και βάλε το αυτί σου να ακούσης τι σου λέγει. Εσύ τον εύχεσαι και τον χαιρετάς, και εκείνος σε καταράται και σου λέγει, κακή ημέρα σου, διότι η καλή ημέρα είνε του Χριστού, και δεν θέλει ούτε να την ακούση ούτε να την είπη ο Εβραίος. Κοίταξε εις το πρόσωπον ένα Εβραίον όταν γελά· τα δόντια του ασπρίζουν, το πρόσωπόν του είνε ωσάν πανί αφωρισμένο, διότι έχει την κατάραν από τον Θεόν, και δεν γελά η καρδία του. Έχει τον διάβολον μέσα του οπού δεν τον αφήνει. Κοίταξε και ένα χριστιανόν εις το πρόσωπο, ας είνε και αμαρτωλός· λάμπει το πρόσωπόν του, χύνει η χάρις του Αγίου Πνεύματος. 

Σφάζει ο Εβραίος ένα πρόβατον, και το μισό το εμπροσθινόν το κρατεί δια λόγου του, και το πισινόν το μουτζώνει και το πωλεί εις τους χριστιανούς δια να τους μαγαρίση. Και αν σου δώση ο Εβραίος κρασί ή ρακί, είνε αδύνατον να μη το μαγαρίση πρώτον· και αν δεν προφθάση να κατουρήση μέσα, θα πτύση. Όταν αποθάνη κανένας Εβραίος, τον βάζουν μέσα εις ένα σκαφίδι μεγάλο και τον πλένουν με ρακί, και του βγάνουν όλην του την βρώμα, και εκείνο το ρακί το φτιάνουν με μυριστικά, και τότε το πωλούν εις τους χριστιανούς ευθηνότερον, δια να τους μαγαρίσουν. Πωλούν ψάρια εις την πόλιν οι Εβραίοι; Ανοίγουν το στόμα του οψαρίου και κατουρούν μέσα, και τότε το πωλούν εις τους χριστιανούς.

Ο Εβραίος μου λέγει πως ο Χριστός μου είνε μπάσταρδος, και η Παναγία μου πόρνη. Το Άγιον Ευαγγέλιον λέγει πως το έγραψεν ο διάβολος. Τώρα έχω μάτια να βλέπω τον Εβραίον; Ένας άνθρωπος να με υβρίση, να φονεύση τον πατέρα μου, την μητέρα μου, τον αδελφόν μου, και ύστερα το μάτι να μου βγάλη, έχω χρέος ωσάν χριστιανός να τον συγχωρήσω. Το δε να υβρίση τον Χριστόν μου και την Παναγίαν μου, δεν θέλω να τον βλέπω. Και η ευγενία σας πώς σας βαστά η καρδία να κάνετε πραγματείας με τους Εβραίους; Εκείνος οπού συναναστρέφεται με τους Εβραίους, αγοράζει και πωλεί, τι φανερώνει; Φανερώνει και λέγει, πως καλά έκαμαν οι Εβραίοι και εθανάτωσαν τους προφήτας και όλους τους διδασκάλους και όλους τους καλούς. Καλά έκαμαν και κάμνουν να υβρίζουν τον Χριστόν μας και την Παναγίαν μας. Καλά κάμνουν και μας μαγαρίζουν και πίνουν το αίμα μας.

Ταύτα διατί σας τα είπα, χριστιανοί μου; Όχι δια να φονεύσετε τους Εβραίους και να τους κατατρέχετε, αλλά δια να τους κλαίετε, πώς άφησαν τον Θεόν και επήγαν με τον διάβολον. Σας τα είπα να μετανοήσωμεν ημείς τώρα οπού έχομεν καιρόν, δια να μη τύχη και μας οργισθή ο Θεός και μας αφήση από το χέρι του και το πάθωμεν και ημείς σαν τους Εβραίους και χειρότερα.

Πηγή: Κοσμάς ο Αιτωλός, επισκόπου Αυγουστίνου Ν. Καντιώτου, Έκδοσις Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος «Ο Σταυρός», Αθήναι 1990, σ.σ. 195-200.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2013/07/agios-kosmas-o-aitwlos-gia-tous-ebraious.html#ixzz2crUzBv8r

 

διαβάστε και:

Ήταν ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ρατσιστής;

24 Αυγούστου: Μνήμη-Εορτασμός Αγίου Κοσμά του Αιτωλού

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΔΡΥΪΝΟΥΠΟΛΕΩΣ, 

ΠΩΓΩΝΙΑΝΗΣ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΗΣ 

Ἐν Δελβινακίῳ τῇ 16ῃ Αὐγούστου 2013

Ἀριθ.  Πρωτ.  75

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  166η

ΘΕΜΑ: «Ἡ ἐργασία ἡ ἰδική μου..., εἶναι τῆς Πίστεώς μας , τοῦ Γένους μας» (Ἅγ. Κοσμᾶς Αἰτωλός)

            Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-

            Λίγοι ἄνθρωποι ἐργάστηκαν τόσο πολὺ γιὰ τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων, ὅσο ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὁ Ἱερομάρτυρας καὶ Ἐθναπόστολος. Κι’ ὄχι μόνο ἐργάστηκε, ἀλλὰ τὸ καταπληκτικό του ἔργο τὸ ὑπέγραψε μὲ τὸ αἷμα τῆς θυσίας του, στὶς 24 Αὐγούστου 1779.

            Οἱ καιροί, τὸν 18ο αἰώνα ἦταν ἰδιαίτερα δύσκολοι γιὰ τοὺς Ἕλληνες. Ἡ ἀμάθεια βασίλευε παντοῦ, ὄχι μόνο στὸ θέμα τῶν γραμμάτων, ἀλλὰ κυρίως στὰ ζητήματα τῆς Πίστεως. Ἀλήθεια, τὶ πίστευαν καὶ πόσο πίστευαν οἱ ραγιάδες στοὺς Τούρκους ὀρθόδοξοι χριστιανοί ; Ὅ,τι εἶχαν παραλάβει ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά, γεμᾶτα ὅμως  ἀπὸ προλήψεις καὶ δεισιδαιμονίες, ἐνῷ συχνὰ κυριαρχοῦσαν τὰ πάθη τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ἐκδικητικότητας. Τὸ ὅτι δὲ τότε εἴχαμε καὶ ἀλλαξοπιστίες, φανερώνει, πέρα τῶν ἄλλων, καὶ τὴν ἔλλειψη σταθερότητας στὸ θέμα τῆς Πίστεως. Ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος ἡ φτώχεια καὶ ἡ βαρειὰ φορολογία ποὺ ἐπέβαλλαν οἱ κατακτητές, κι’ ἀπὸ τὸ ἄλλο οἱ ἀπειλὲς καὶ οἱ φοβέρες τῶν Τούρκων ἐναντίον τῶν «γκιαούρηδων» (ἀπίστων), ἔκαναν ὡρισμένους νὰ ἀρνοῦνται τὴν Ὀρθοδοξία καὶ νὰ προσχωροῦν στὸν μωαμεθανισμό, ποὺ ἐξαγόραζε τὶς συνειδήσεις μὲ τὴν προσφορὰ ὑλικῶν ἀγαθῶν.

-Β-

            Ἦταν, πράγματι, σκληρὸς ὁ δέκατος ὄγδοος αἰώνας  γιὰ τοὺς σκλαβωμένους Ἕλληνες, ἰδιαίτερα γιὰ ὅσους ζοῦσαν στὴν περιοχὴ τῆς σημερινῆς Βορείου Ἠπείρου. Γιατὶ κινδύνευαν νὰ χάσουν τὴν «ταυτότητά» τους, τὴν Ὀρθόδοξη καὶ τὴν Ἑλληνική. Τετρακόσια σχεδὸν χρόνια ὑπόδουλοι σ’ ἕνα βάρβαρο καὶ ἀδυσώπητο δυνάστη, ἦσαν πάρα πολλά. Ἴσως ἄλλοι λαοί, ζῶντας στὶς ἴδιες συνθῆκες, νὰ εἶχαν ἐξαφανισθῆ ἀπὸ τὸ πρόσωπο τῆς γῆς. Ὅμως ὁ Θεός, ποὺ γιὰ λόγους τοὺς ὁποίους Ἐκεῖνος γνωρίζει, εἶχε ἐπιτρέψει ἐκείνη τὴν μεγάλη δοκιμασία, δὲν ἄφησε τὸ Γένος μας νὰ χαθῇ. Ἐδιάλεξε ἕνα ἁπλὸ  Ἱερομόναχο, ἕνα καλόγηρο, ποὺ ἐμόναζε στὴν Μονὴ Φιλοθέου τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἦταν ὁ ἐκλεκτὸς τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτὸ τὸ τιτάνιο ἔργο γιὰ τὸ ὁποῖο τὸν προώριζε.

-Γ-

            Ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Θεοῦ βρέθηκε σὲ δίλημμα :
Νὰ φύγῃ ἀπὸ τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας, νὰ ἀρνηθῇ τοὺς ἀσκητικοὺς ἱδρῶτες του καὶ νὰ ἀναλάβῃ μιὰ ἐργασία ἐπίπονη καὶ ἐπικίνδυνη, ποὺ δὲν ἤξερε οὔτε ποῦ ἄρχιζε, οὔτε ποῦ θὰ τελείωνε ;

           

            Ἀλλὰ τὸ δίλημμα δὲν κράτησε πολύ. Γιὰ τὴν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν του, ποὺ ὑπέφεραν τόσα δεινά, θὰ ἄφηνε τὴν ἄσκηση καὶ τὴν ἡσυχία του καὶ θὰ ἔβγαινε στὸν κόσμο. Καὶ πραγματικά : Μὲ τὴν εὐλογία τῆς Μονῆς τῆς μετανοίας του καὶ μὲ τὴν ὁλοπρόθυμη ἄδεια καὶ παρότρυνση τοῦ τότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Σεραφεὶμ Β΄, ἐπραγματοποίησε τέσσαρες μεγάλες ἱεραποστολικὲς περιοδεῖες.

-Δ-

            Ὁ λόγος του ἁπλός, μὲ τὸση ὅμως δύναμη, ἔμπαινε βαθειὰ στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι ἔβλεπαν στὴν ἀσκητική του μορφὴ καὶ στὸ τριμμένο του ράσο, ὅτι ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς ἦταν ἕνας φλογερὸς καὶ γνήσιος ἐργάτης τῆς Ἐκκλησίας. Ἔτσι, κατάργησαν τὰ παζάρια τῆς Κυριακῆς, καὶ τὰ μετέφεραν τὸ Σάββατο, ὥστε νὰ μὴ χάνεται ὁ ἐκκλησιασμός · συμφιλιώνονταν μεταξύ τους, ὅσοι εἶχαν συγκρουσθῆ · ἐμπόλιαζαν ἄγρια δένδρα καὶ τὰ ἔκαναν ἥμερα · ἔδιναν χρυσαφικὰ καὶ κοσμήματα γιὰ νὰ κτισθοῦν σχολεῖα καὶ νὰ πληρώνωνται οἱ δάσκαλοι. «Ἀγρίανε τὸ Γένος μας», εἶχε πῆ ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς, ὅταν ἄρχιζε τὸ ἔργο του. Ὁ ἴδιος, ὅμως, θὰ ὁμολογήσῃ ἀργότερα, σὲ γράμμα του πρὸς τὸν ἀδελφό του Ἱερομόναχο Χρύσανθο, Σχολάρχη στὴν Νάξο, ὅτι «δέκα χιλιάδες χριστιανοὶ μὲ ἀγαπῶσι καὶ ἕνας μὲ μισεῖ». Ἐκράτησε, λοιπόν, τὸ Γένος ὄρθιο καὶ ψυχωμένο. Καὶ εἶναι, σήμερα, κοινὴ ἡ ἀναγνώριση ὅτι ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἔχει τὶς ρίζες της, βαθειὲς καὶ γερές, στὸ ἔργο τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ.

-Ε-

            Δίκαια, λοιπόν, ἡ Μητρόπολή μας τιμᾷ τὸν Ἱερομάρτυρα καὶ Ἐθνομάρτυρα Κοσμᾶ. Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καὶ φέτος, Θεοῦ θέλοντος, θὰ λάβουν χώρα ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις, μὲ ἐπίκεντρο τὸν Ἱερὸ Ναό του, στὴν Κόνιτσα, κατὰ τὸ ἀκόλουθο

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

α) Τὴν Παρασκευή, 23 Αὐγούστου, παραμονὴ τῆς ἑορτῆς, στὶς 7 τὸ ἀπόγευμα θὰ τελεσθῇ Μέγας Ἑσπερινός, στὸ τέλος τοῦ ὁποίου θὰ γίνῃ ἡ λιτάνευση τοῦ ἱεροῦ λειψάνου καὶ τῆς Εἰκόνος τοῦ Ἁγίου, μέχρι τὴν κεντρικὴ πλατεῖα.

β) Τὸ Σάββατο, 24 Αὐγούστου, κυριώνυμη ἡμέρα τῆς ἑορτῆς,θὰ γίνῃ πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία. Ἐν συνεχείᾳ, οἱ μὲν Σεβ/τοι Ἀρχιερεῖς θὰ μεταβοῦν στὴν Ἱ. Μ.Μολυβδοσκεπάστου γιὰ νὰ τελέσουν τρισάγιο ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀοιδίμου Σεβαστιανοῦ, οἱ δὲ προσκυνηταὶ θὰ πάρουν ἕνα καφὲ στὸ Δημαρχιακὸ Μέγαρο. Χρόνια πολλὰ καὶ καλά, ἅγια καὶ εὐλογημένα.

Διάπυρος πρὸς Χριστὸν εὐχέτης

Ο   ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

†  Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης  Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

www.imdpk.eu

Είναι απίστευτος ο τύπος!

Ενώπιων της Ερευνητικής Επιτροπής για την Οικονομία βρέθηκε ο τέως πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήρης Χριστόφιας προκειμένου να απαντήσει σε ερωτήσεις  σχετικά με την τραγική κατάσταση που βρέθηκε η οικονομία του τόπου επί προεδρίας του.

Αντί όμως να απαντήσει στις ερωτήσεις της Επιτροπής, ο κ. Χριστόφιας:

Επέμενε να αναγνώσει 44σέλιδη ανακοίνωση που μετέφερε μαζί του υποστηρίζοντας ότι σε αυτήν απαντούνταν οι ερωτήσεις (οι οποίες δεν είχαν ακόμα υποβληθεί και δεν γνώριζε ποιες θα ήταν).

Όταν η Επιτροπή του υπέδειξε ότι θα πρέπει να απαντήσει προφορικά σε όποιες ερωτήσεις του τεθούν (όπως προέβλεπε η διαδικασία και όπως έκαναν και οι άλλοι μάρτυρες που κλήθηκαν προηγουμένως) ο τέως πρόεδρος απείλησε ότι θα φύγει!

Όταν του υπέδειξαν ότι είναι ποινικό παράπτωμα να σηκωθεί να φύγει χωρίς να απαντήσει στις ερωτήσεις που θα του τεθούν, ζήτησε να του δώσουν τις ερωτήσεις γραπτώς για να τις απαντήσει με τη βοήθεια των συμβούλων του (Κ.Ε. ΑΚΕΛ;) και να τις καταθέσει τις επόμενες μέρες!

Όταν του είπαν ότι αυτό δεν γίνεται σηκώθηκε και έφυγε πυροβολώντας τους πάντες ισχυριζόμενος : Ότι προσπαθούν να τον φιμώσουν, ότι ουσιαστικά η Επιτροπή τον θεωρεί κατηγορούμενο και ότι δεν έχει την κατάλληλη αντιμετώπιση σαν πρώην πρόεδρος.

Η υπόθεση παραπέμπετε στον Γενικό Εισαγγελέα.

Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που το ίδιο άτομο τα βάζει με επιτροπές και θεσμούς. Θυμίζουμε και την περίπτωση της Επιτροπής που εξέταζε την τραγωδία στο Μαρί, την οποία ο ίδιος διόρισε και μετά το πόρισμα (επειδή δεν τον βόλευε) την αφόρισε!

Διαβάστε επίσης:

Ρεσιτάλ ανευθυνότητας από τον Χριστόφια! Φταίει ο Χατζηπετρής - Να συλληφθεί πάραυτα!

Βαρύτατες οι ευθύνες του Χριστόφια!

Ο Ηρακλής Θεσσαλονίκης τίμησε και τιμά τον ήρωα Γιώργο Κατσάνη !

21 Ιουλίου 1974. Μόλις ένα 24ωρο μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο ο Ελληνισμός ζει δύσκολες στιγμές. Από την εθνική τραγωδία δεν έμεινε αλώβητος και ο αθλητισμός.

 

Η οικογένεια του Ηρακλή Θεσσαλονίκης θρηνεί ένα δικό της παιδί, τον παλιό σπρίντερ, Γιώργο Κατσάνη, ο οποίος έπεσε ηρωικά μαχόμενος στον Άγιο Ιλαρίωνα, ως διοικητής της 33ης Μοίρας Καταδρομών.

Υπηρετούσε στην 33η Μ.Κ. με το βαθμό του Λοχαγού.

Η καταγωγή του ήταν από το Σιδηρόκαστρο Σερρών.

Ο λόχος του είχε για έδρα του το χωριό Μπέλλαπάις.

Άφησε την τελευταία του πνοή στην περιοχή του Αγίου Ιλαρίωνα τη Κυριακή 21 Ιουλίου 1974.

Τη δική του μαρτυρία, για το Γιώργο Κατσάνη καταθέτει ο τότε υποδιοικητής του Ευάγγελος Μαντζουράτος.

0 Γιώργος Κατσάνης υπήρξε ένας άψογος οικογενειάρχης.

Ήταν ένας ευτυχισμένος άνθρωπος σε μια χαρούμενη και πάντα γελαστή οικογένεια.

Υπήρξε αγνός και από το μυαλό του δεν περνούσε πονηρή ή άσκημη σκέψη για κανέναν.

Πάντα με τον καλό λόγο, με την καλή διάθεση, έδινε τα πάντα σε όλους και κρατούσε για τον εαυτό του τα τελείως απαραίτητα.

Ήταν ένας καλός χριστιανός των πράξεων και λιγότερο των λόγων.

Ό,τι έκανε το έκανε με σεμνότητα, ταπεινoφρoσύyη χωρίς τυμπανοκρουσίες και επιδείξεις.

 Δεν του έλειπε το γέλιο και η αισιοδοξία ακόμη και στην πιο δύσκολη στιγμή.

Όλοι μας θα θυμόμαστε το γλυκό χαμόγελο που πρόδιδε πάντα λεβεντιά, εμπιστοσύνη, σιγουριά και καλοσύνη.

Έτσι έμεινε στη σκέψη μας. Άνθρωπος παράτολμος και άξίος αξιωματικός που την δεδομένη στιγμή έμπρακτα βεβαίωσε την αγάπη του προς την Πατρίδα.

Ήταν αυτός που πρώτος οδήγησε τους άνδρες του προς τον Άγιο Ιλαρίωνα της Κύπρου.

Εκεί που πολλές φορές έστρεφε το βλέμμα του και μονολογούσε. ‘Ίσως η μοίρα τότε να τον είχε τάξει να γίνει το ιερό σύμβολο και η παρακαταθήκη προς τους αδελφούς μας εκεί επάνω στις εκπορθισμένες από την 33η Μοίρα Καταδρομών παρυφές του Πενταδάκτυλου».Και συνεχίζει ο κ. Μαντζουράτος: 

«…Η εκπαίδευση στη μονάδα του ήτανε τακτική και όλοι οι άνδρες του ήταν σε άριστη κατάσταση. Σαν σκοπό είχε την δημιουργία αρίστων μαχητών για πολεμικές επιχειρήσεις για ημέρα και νύχτα, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Πάντα μιλούσε σε όλους μας για τα ιδανικά της φυλής μας. Αγνός, ηθικός, ανιδιοτελής σε παρέσερνε και σε οδηγούσε σε υψηλές εθνικές εξάρσεις.

Σκληρά εκπαιδευμένος επιχειρούσε πάντα το παράτολμο δίνοντας πρώτος σαν αρχηγός το καλό παράδειγμα».Τα συμβάντα του τέλους του«Η εισβολή των Τούρκων βρήκε τη μονάδα  μας στη Λευκωσία.

Το πρωί της 20ης Ιουλίου η μονάδα διατάχθηκε με δύο κλιμάκια της να προχωρήσεί και να φθάσει με κάθε τρόπο στον τόπο διασποράς που ήταν ο χώρος Πέλλα-Παΐς, στην περιοχή Κυρήνειας.

Ένας λόχος αμέσως κινηθηκε για να προστατεύσει το διεθνές αεροδρόμιο της Λευκωσίας και η υπόλοιπη μοίρα με τον διοικητή της κατευθύνθηκε στο Πέλλα-Παΐς από όπου το βράδυ της ίδιας αναλάμβανε να υλοποιήσει τα σχέδιά της.Στις 7.30 το πρωί ξεκινήσαμε και μεις από το αεροδρόμιο της Λευκωσίας για το Πέλλα-Παΐς.

Δεκαπέντε όμως χιλιόμετρα έξω από την Κυρήνεια δύο τουρκικά αεροπλάνα χτύπησαν την αυτοκινητοπομπή. Παρά την καταστροφή των αυτοκινήτων και τους τραυματίες που είχαμε συνεχίσαμε πεζοί για τον χώρο διασποράς της μονάδας.Εκείνο το βράδυ η 33η Μοίρα Καταδρομών μείον ένα λόχο είχε σαν στόχο, να καταλάβει τα Πετρομούθια και να κινηθεί προς Κοτζάκαγια…»

Επικεφαλής του κλιμακίου της βαθιάς διεισδύσεως που θα χτύπαγε τον εχθρό από τα νότα τέθηκε ο διοικητής της Μοίρας, Κατσάνης  αφού οι μόνιμοι αξιωματικοί ή είχαν τραυματισθεί ή κάλυπταν άλλες θέσεις – χωρίς να έχει κοντά του την ομάδα διοικήσεως…Με το που έπεσε το τελευταίο φως οι μονάδες ξεκίνησαν για την αποστολή τους και σε λίγη ώρα είχαν ζώσει από τρεις πλευρές τον εχθρό.

Στις 11 τη νύχτα οι λόχοι καταδρομών προέβησαν με διαταγή του διοικητή σε βιαία σύγκρουση σε όλο το μέτωπο με τους Τούρκους και τους Τουρκοκύπριους που βρίσκονταν στην περιοχή. Η σύγκρουση ήταν σφοδρή και διήρκησε μέχρι που εκδιώχθηκε και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης…Καταλάβαμε τον αντικειμενικό στόχο που ήταν στις παρυφές του Αγίου Ιλαρίωνα στα Πετρομούθια.

Η κατάσταση που επικρατούσε το πρωί της 21 ης Ιουλίου είχε ως εξής:

Οι τουρκικές δυνάμεις ενισχύθηκαν από αλεξιπτωτιστές και καταδρομείς. Τα πυρομαχικά μας έφταναν στο τέλος, υπόψη ότι είχαμε πυρομαχικά για να εκτελέσουμε την βραδινή διείσδυση να προσβάλουμε τον εχθρό, να το καταστρέψουμε, να καταλάβουμε το έδαφος και εν συνεχεία έπρεπε να απαγκιστρωθούμε μέχρι το άλλο φως από άλλες δυνάμεις που θα έρχονταν στην περιοχή. Κάτι το οποίο δεν έγινε.

 Αναγκαζόμασταν έτσι κατόπιν διαταγών να εκτελούμε βολές μόνο από κοντινές αποστάσεις και μόνο εφ’ όσον κινδυνεύαμε άμεσα. Οι επιθέσεις των Τούρκων αποκρουονταν από μικρές τοπικές δυνάμεις των λόχων. Σε μια τέτοια αντεπίθεση, όπου ο Κατσάνης σήκωσε μια διμοιρία για να διώξει από τον χώρο του τον εχθρό που είχε διεισδύσει, τραυματίσθηκε θανάσιμα.

Οι στρατιώτες του προσπάθησαν να πάρουν το πτώμα του, δόθηκε μάχη μα δεν τα κατάφεραν.

Οι άνδρες των μονάδων είχαν ξεπεράσει τα όρια της αντοχής τους πολεμώντας κάτω από 42 βαθμούς θερμοκρασίας δίχως πυρομαχικά και νερό κατάφεραν πάραυτα να απαγκιστρωθούν και να φθάσουν στο Πέλλα-Παΐς.

Ήταν η μοναδική νίκη και η μοναδική επιτυχία που επετέλεσε σε όλο το μέτωπο η 33η μοίρα. Η όλη επιχείρηση είχε στεφθεί από πλήρη επιτυχία.

Όμως ο απολογισμός σε νεκρούς και τραυματίες ήταν μεγάλος.

Ο Γιώργος Κατσάνης τάχθηκε επικεφαλής της ομάδας διοίκησης χωρίς να έχει δίπλα του κανένα να τον αντικαταστήσει και να τον στηρίξει.

 Το ότι δέχθηκε παρόλα αυτά να πάει μόνος του, δείχνει την υπευθυνότητά του αλλά και τον ηρωισμό του άνδρα.

Ο Γιώργος Κατσάνης ήταν πραγματικά ένας Ήρωας.

Ως ελάχιστη ένδειξη τιμής στον ηρωισμό που επέδειξε ο παλιός αθλητής του, ο Ηρακλής χάρισε το όνομά του στο κλειστό γυμναστήριο το οποίο χρησιμοποιεί ως έδρα η ομάδα του βόλεϊ, στις εγκαταστάσεις των Χορτάτζηδων.

 Το γνωστό μας, πλέον, “Κατσάνειο” οφείλει την ονομασία της σ’ αυτόν τον ήρωα του ελληνικού έθνους, ο οποίος δεν δίστασε να δώσει τη ζωή του για τα ιδανικά της πατρίδας …

Πηγή: veteranos.gr

το είδαμε εδώ 

 

ΣΧΟΛΙΟ
Συγκρίνετε την ένδοξη ιστορία του Ηρακλή Θεσσαλονίκης και των αθλητών του, με την σημερινή κατάσταση. Διαβάστε :

Πως αναρχικοί μετέτρεψαν κερκίδα οπαδών σε όχλο ανθελληνικής δράσης. Πορεία οπαδών του ΗΡΑΚΛΗ με Σκοπιανές σημαίες. Λέρωμα προτομών μητροπολιτών.

 

Θεσσαλονίκη: Φωτορεπορτάζ από την πορεία ενάντια στο Μουσείο του Κεμάλ

Τρίτη 20 Αυγούστου 2013:

Εκατοντάδες Θεσσαλονικείς ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα δύο πατριωτικών οργανώσεων της πόλης μας ύψωσαν φωνή διαμαρτυρίας και αντίστασης. Απαίτησαν να κλείσει το ανακαινισμένο μουσείο του σφαγέα Κεμάλ Ατατούρκ.

η πορεία πλησιάζει προς το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης

Η πορεία είχε έντονο δυναμισμό και δεκάδες συνθήματα δονούσαν την πόλη. Μετά από πολλά χρόνια οι κάτοικοι της Αγίου Δημητρίου (ειδικά στην μεριά προς το δυτικό μέρος της πόλης όπου δεν συνηθίζεται να διέρχονται πατριωτικές πορείες) καμάρωναν τις γαλανόλευκες και τους νέους-ες που περνούσαν με αγωνιστικότητα.

η πορεία πλησιάζει προς το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης

Πολλά συνθήματα για τον Μπουτάρη, για τον Κεμάλ, για τους Τούρκους, για την Κύπρο και τη Β.Ήπειρο, για τους Ισαάκ και Σολωμού, για την Αγιά Σοφιά, για τον στρατό και την πατρίδα καθώς και
επικά στρατιωτικά τραγούδια.


Καμαρώστε τους:

κλούβες των ΜΑΤ έχουν φράξει το δρόμο προς το Τουρκικό Προξενείο

Επιστροφή στο σημείο αφετηρίας της πορείας

Συγχαρητήρια σε όλους όσους ανταποκρίθηκαν, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη ότι η κινητοποίηση έγινε μόνον μέσω διαδικτύου, χωρίς την στήριξη κομματικών φορέων και εν μέσω θερινών διακοπών. Δεν παραδίνουμε την πόλη μας. Την πόλη της αδερφής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Την πόλη του Αγίου Δημητρίου και της αρχαίας και της βυζαντινής μας κληρονομιάς.
Καλή δύναμη σε όλους.
και Καλή αντάμωση στο επόμενο αγωνιστικό κάλεσμα!

"Ναι, Είμαι ρατσιστής". Μια εντυπωσίακή αντίδραση στην κατηγορία περί ρατσισμού

Του Μάνου Ηλιάδη

Η καταγγελία κάποιου ως ρατσιστή, ιδιαίτερα στην χώρα μας, όπου οι αυτοαποκαλούμενοι «προοδευτικοί» την προσάπτουν εναντίον οποιουδήποτε έχει αντίθετη άποψη με την δική τους για πολλά θέματα, είναι ιδιαίτερα εύκολη υπόθεση. Από πλευράς προπαγανδιστικής τεχνικής, αυτό αποβλέπει στο να φέρει σε θέση σε άμυνας τον οποιονδήποτε αντίπαλο, να επηρεάσει το φρόνημά του για αντίσταση σε ένα θέμα και να τον παρουσιάσει στην κοινωνία ως ένα άτομο μειωμένου ηθικού κύρους.

Η προώθηση της τεχνικής αυτής, στο πλαίσιο κυρίως του προβλήματος των λαθρομεταναστών, έχει φτάσει στο σημείο να μη μπορεί να ανοίξει κανείς το στόμα του σε δημόσιο διάλογο, χωρίς να απολογηθεί εκ των προτέρων, με το γνωστό «δεν είμαι ρατσιστής, αλλά…».

Μία πλασματική κατάσταση αλλάζει, όμως, όταν έρχεται σε προφανή αντίθεση με την πραγματικότητα. Και αυτό, εκτός από αρκετές άλλες χώρες, ισχύει σήμερα περισσότερο για την Αγγλία, την χώρα με την πλέον φιλική μεταναστευτική πολιτική, όπου η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο. Έτσι, εκτός από τις αρχές ασφαλείας που ασχολούνται όλο και πιο εντατικά με τα προβλήματα που τίθενται από την παρουσία πολυάριθμων μεταναστών, άρχισαν να ακούγονται και οι πρώτες έντονες διαμαρτυρίες από πολίτες και πολιτικούς. Μία χαρακτηριστική αντίδραση ήταν αυτή του αρχηγού τους αγγλικού Κόμματος Liberty, Πολ Γουέστον (Paul Weston), την οποία παραθέτουμε ως έχει (σε μετάφραση δική μας ενός ενδιαφέροντος βίντεο του lybio.net.).

«Γεια σας. Με λένε Πολ Γουέστον και είμαι ρατσιστής. Ξέρω ότι είμαι ρατσιστής γιατί πολλοί άνθρωποι μου λένε ότι είμαι ρατσιστής. Η σκληρή Αριστερά έχει την γνώμη ότι είμαι ρατσιστής, το Εργατικό Κόμμα λέει ότι είμαι ρατσιστής, οι Συντηρητικοί επίσης, οι Φιλελεύθεροι Δημοκράτες νομίζουν ότι είμαι ρατσιστής και το BBC έχει την ίδια γνώμη. Κατά συνέπεια, πρέπει να είμαι ρατσιστής.

Γιατί είμαι ρατσιστής; Είναι πολύ απλό: Θέλω να διατηρήσω την κουλτούρα της χώρας μου, θέλω να διατηρήσω τον λαό της χώρας μου και επιδιώκοντας αυτά, χαρακτηρίζομαι στην σημερινή κοινωνία ως ρατσιστής.

Τώρα, υπάρχει κάτι που
μετακινήθηκε από την Αριστερά – τα γκολπόστ μετακινήθηκαν σημαντικά από την Αριστερά στο θέμα αυτό. Προκειμένου να χαρακτηρισθεί κάποιος ως ρατσιστής πριν 30 ή 40 χρόνια, θα έπρεπε να μην του αρέσουν οι ξένοι και να εκφράζει αυτή του την άποψη ενεργά. Εγώ δεν έχω τέτοια αισθήματα για τους ξένους. Αυτό που μου αρέσει, όμως, αυτό που αγαπώ, είναι η χώρα μου, η κουλτούρα μου και ο λαός μου και όλα αυτά τα βλέπω τώρα να τελούν υπό σοβαρή απειλή.

Η Βρετανία είναι μία πολύ μικρή χώρα, η οποία άνοιξε τις πύλες της στην μαζική μετανάστευση ανθρώπων από τον Τρίτο Κόσμο και πολύ απλά είμαστε υπό τεράστια πίεση. Τα σχολεία μας δεν μπορούν ανταποκριθούν, τα νοσοκομεία μας δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, πολύ λίγα άλλα είναι αυτά που έχουμε τα οποία μπορούν να ανταποκριθούν πλέον. Το σύστημα προνοίας της χώρας είναι επίσης στα πρόθυρα της καταρρεύσεως. Έτσι, αυτό που θέλω, είναι να υπερασπιστώ αυτό μέσα στο οποίο μεγάλωσα, αυτό στο οποίο γεννήθηκα, την πατρίδα μου, την βρετανική μου κουλτούρα, την κληρονομιά μου και την Ιστορία μου. Και αυτό προφανώς, σύμφωνα με όλους σήμερα, με κάνει ρατσιστή.

Δεν νομίζω όμως ότι είναι έτσι. Όχι το γεγονός ότι δεν είμαι πράγματι ρατσιστής, γιατί το παραδέχομαι πλήρως δεδομένου ότι μου το έχει πει πολύς κόσμος. Και πιθανώς είμαι και ισλαμόφοβος. Η φοβία, βέβαια, είναι ένας παράλογος φόβος για κάτι. Εγώ, δεν έχω παράλογο λόγο να φοβάμαι το Ισλάμ. Κοιτάζω σήμερα τον κόσμο, στην Συρία για παράδειγμα, στην οποία 100.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί τα τελευταία δύο χρόνια, όπου Σιίτες μουσουλμάνοι σφαγιάζονται από σουνίτες και αντίστροφα. Κοιτάζω σε μέρη όπως η Ινδονησία, η Αίγυπτος, η Κίνα και οι Φιλιππίνες, όπου και να κοιτάξεις θα δεις προβλήματα με το Ισλάμ. Και υπάρχει βία. Και τολμώ να πω -για να ενισχύσω τα ρατσιστικά μου διαπιστευτήρια- ότι το Ισλάμ είναι μία τελείως άγρια (savage) πολιτική και θρησκευτική ιδεολογία.

Tώρα, πολλοί θα διαφωνήσουν με αυτό. Η άκρα Αριστερά φυσικά θα πει ότι δεν μπορείς να επικρίνεις το Ισλάμ γιατί είναι μία θρησκεία, και υπάρχουν κανόνες που θεσμοθετήθηκαν σε αυτή την χώρα που λένε ότι αν την επικρίνεις είσαι ένοχος προκλήσεως θρησκευτικού μίσους. Αλλά το Ισλάμ δεν είναι μόνο μία θρησκεία, το Ισλάμ είναι επίσης μία πολιτική ιδεολογία και αυτό πρέπει να το πούμε ανοιχτά, γιατί αυτή η ιδεολογία είναι όντως πολιτική. Είναι μία κουλτούρα που είναι ταυτόχρονα πολιτική και θρησκευτική. 

Θα ήθελα να ξέρω εάν είμαι σε θέση να πω μερικά πράγματα σχετικά με αυτό. Νομίζω, για παράδειγμα, ότι σκοτώνοντας διά λιθοβολισμού τις μοιχαλίδες είναι κάτι που θα πρέπει να δεχτούμε ασμένως στην χώρα μας; Δεν νομίζω. Κατά συνέπεια, λέγοντάς το αυτό, είμαι ένοχος προκλήσεως θρησκευτικού μίσους. Νομίζω ότι οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να απαγχονίζονται, κρεμασμένοι σε γερανούς; Όχι, γιατί έχω την γνώμη ότι αυτό είναι οπισθοδρομικό, είναι βάρβαρο και ειλικρινά νομίζω ότι οι άνθρωποι που το κάνουν αυτό πρέπει να περιχαρακωθούν.

Δεν επιτρέπεται να τα λέω αυτά γιατί, φυσικά, ενθαρρύνω το θρησκευτικό μίσος. Κατά συνέπεια δεν είμαι μόνο ρατσιστής, είμαι και εναντίον της άλλης θρησκείας.

Αλλά δεν είμαι. Σε αυτή την χώρα έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα το οποίο δεν πρόκειται να εξαλειφθεί και θα γίνεται όλο και χειρότερο. Εμείς, σαν λαός, δημογραφικά φθίνουμε και ο ισλαμικός πληθυσμός αυξάνεται εννέα φορές ταχύτερα από κάθε άλλον. Και κοιτάζοντας το μέλλον, βλέπω έναν τεράστιο θρησκευτικό εμφύλιο πόλεμο σε αυτή την χώρα. Τα αδιανόητα πράγματα που συμβαίνουν κάπου, όπως στην Συρία σήμερα, θα συμβούν σε αυτή την χώρα πριν από το 2040, σίγουρα πριν από το 2050. Δεν θέλω την Βρετανία να γίνει μία τέτοια χώρα. Κατά συνέπεια, θα καταγγέλλω το Ισλάμ ως μία οπισθοδρομική και άγρια πολιτική και θρησκευτική ιδεολογία και στο διάολο τι σκέπτονται άλλοι για αυτό, γιατί εάν δεν κάνουμε κάτι για αυτό, θα εμπλακούμε σε κάτι που οι περισσότερο άνθρωποι στην Βρετανία μετά βίας μπορούν να φαντασθούν.

Σε πόλεις της Συρίας αποκεφαλίζονται παιδιά. Η ιδέα ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί κάπου όπως το Surbiton, ή ακόμη και στην Eaton Square, είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτή από πολλούς ανθρώπους. Αλλά θα συμβεί και χρειάζεται να συγκροτήσουμε κάποιο είδος άμυνας για αυτό.

Το πρόβλημα, όμως, συγκροτήσεως μίας άμυνας ενάντια σε αυτό είναι ότι θα αντιμετωπίσεις την κατηγορία του «ρατσιστή». Ιδού λοιπόν κάτι: Εγώ είμαι ρατσιστής. Αν πρόκειται να αποτρέψω ένα εμφύλιο πόλεμο στην χώρα μου, είμαι προετοιμασμένος να δεχθώ να με αποκαλούν ρατσιστή και το ίδιο θα πρέπει να κάνετε και εσείς. Ας πούμε, όλοι μαζί, «Ναι, είμαστε φοβεροί, μα φοβεροί ρατσιστές» και ας αρχίσουμε να καταγγέλλουμε μία ιδεολογία που είναι η πλέον πρωτόγονη, οπισθοδρομική και άγρια ιδεολογία την οποία εισάγαμε αυτοβούλως στην χώρα- με ευθύνη της Αριστεράς, από άτομα όπως ο Τόνι Μπλερ (σ.τ.μ.: η αδελφή της γυναίκας του έγινε σχετικώς πρόσφατα μουσουλμάνα), ο οποίος το έκανε προμελετημένα, με σκοπό να υπονομεύσει την κουλτούρα μας, τον λαό μας, την χώρα μας, την χώρα μου. Το έκαναν προμελετημένα και μετά είπαν “Ξέρετε; Δεν σας επιτρέπεται να διαφωνήσετε μαζί μας σε αυτό”».

To υπόλοιπο τμήμα της δηλώσεως του Γουέστον, αναφέρεται στον Τόνυ Μπλερ, τον οποίο κατηγορεί για προδοσία σε σχέση με τις αποφάσεις του με την πολιτική αυτή και απευθυνόμενος στον ίδιο καταλήγει ως εξής:

«Δεν με απασχολεί εάν ενδεχομένως ασκήσεις δίωξη εναντίον μου για ρατσισμό ή για υποκίνηση θρησκευτικού μίσους. Δεν πιστεύω σε αυτά. Αυτό στο οποίο πιστεύω είναι ένα πράγμα: Στην άμυνα της χώρας μου, στην άμυνα του λαού μου, στην άμυνα της κουλτούρας μου. Και όλα τα άλλα να πάνε στο διάολο. Είμαι ρατσιστής».

http://infognomonpolitics.blogspot.gr/2013/07/blog-post_2090.html

το είδαμε εδώ

Ο δικός μου "φόρος τιμής"... στον Κεμάλ

Οταν σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη έμενα στις Σαράντα Εκκλησιές. Σκοπού 5, απέναντι από τον πάλαι ποτέ θρυλικό κινηματογράφο τέχνης «ΑΙΑΣ». Δεν υπάρχει πια.

Είχα μια καλή φίλη από την Αθήνα, σπούδαζε στην Οδοντιατρική, που έμενε κοντά στην Αγίου Δημητρίου, τη Μαίρη. Οταν πήγαινα να τη δω κατέβαινα τη Βιζυηνού, μετά έστριβα δεξιά και ύστερα αριστερά στο πλαϊνό στενό του Τουρκικού Προξενείου, που στεγαζόταν στο μαϊμού «σπίτι του Κεμάλ». Στον τοίχο υπάρχει μια πλάκα που γράφει ότι «σε αυτό το σπίτι γεννήθηκε ο αναμορφωτής της Τουρκίας» -ή κάπως έτσι- Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και στη γωνία είχε μια σκοπιά, όπου σε 24ωρη βάση φυλούσε δικός μας αστυφύλακας.

Κάθε φορά που περνούσα απέτια τον δικό μου «φόρο τιμής» στον άνθρωπο, για τον οποίο ο Αδόλφος Χίτλερ το 1939 είχε μιλήσει σε τουρκική αντιπροσωπία. Οπως αναφέρει και ο κεμαλικός δημοσιογράφος και συγγραφέας Falih Rıfkı Atay (μέλος της): «Στα πεντηκοστά του γενέθλια επισκεφθήκαμε τον Χίτλερ με μια τουρκική αντιπροσωπία. Ο Χίτλερ, κατεχόμενος από τη μανιακή υπερηφάνεια του, είπε: “Ο Μουσταφά Κεμάλ (…), ο Mussolini ήταν ο πρώτος του μαθητής κι εγώ [ο Χίτλερ] είμαι ο δεύτερος μαθητής του”».

Το αναφέρει στη σελίδα 319 των απομνημονευμάτων του, που δημοσιεύτηκαν το 1961, ο Atay.

Κάθε φορά λοιπόν που περνούσα έφτυνα πάνω στην πλάκα. Ελάχιστη σπονδή στο αίμα του Ελληνισμού του Πόντου, της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, της όλης Μικράς Ασίας, της ανατολικής Θράκης και των Αρμενίων αδερφών μας, στο αίμα των Ελλαδιτών και Κυπρίων αγωνιστών και αμάχων που έχυσαν οι επίγονοί του.

Ενα βράδυ ήμουν βιαστικός και ξεχάστηκα, προσπέρασα την τιμητική πλάκα, οπότε σταμάτησα, γύρισα πίσω, οι σιελογόνοι αδένες μου απέτισαν τον νενομισμένο φόρο τιμής και συνέχισα προς τα κάτω. Εκείνη την ώρα άνοιξε απότομα η πόρτα της σκοπιάς και ετοιμάστηκα για καβγά. Οπότε μου λέει ο
αστυνομικός γελώντας, που προφανώς με είχε πετύχει κι άλλες φορές, «κι είπα κι εγώ, ρε μεγάλε, το ξέχασες αυτήν τη φορά;»…

Στην Ελλάδα η ανακυκλωμένη καθεστωτική αριστεράντζα και οι νεοφιλελεύθεροι κολαούζοι της έχουν διαστρέψει πολλές έννοιες. Η υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων, της ιστορικής μνήμης, της τιμής και αξιοπρέπειας του έθνους μας θεωρούνται από τους ψευτοπροοδευτικούς ουρακοτάγκους ως «χρυσαυγίτικα» πράγματα.

Η ανοχή ή και ο θαυμασμός για τον φασισμό άλλων, για ηγέτες γενοκτόνους, αρχηγούς συμμοριών φονιάδων, βιαστών και πλιατσικολόγων είναι must. Ντουζίνες, σαν τα μανταλάκια, προοδευτικάριοι πάσης απόχρωσης του κόκκινου φασισμού ή εκπρόσωποι της ελαφρολαϊκής «δεξιάς» δεν ξεχνούν, π.χ., να ρίξουν ένα τάλαρο αναγνώρισης στο «μεγαλείο» του Μουσταφά Κεμάλ, μιας σπάνιας διαστροφής εγκληματικής προσωπικότητας.

Αν δεν το ξέρετε, από προχθές στο σπίτι που δήθεν γεννήθηκε ο Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, δυο νύχτες κοιμήθηκε εκεί όλες κι όλες, έχουμε πλέον και ανακαινισμένο Μουσείο Κεμάλ Ατατούρκ.

Οι χιλιάδες απόγονοι των επιζήσαντων της Γενοκτονίας των χριστιανών της Μικράς Ασίας που ζουν στη Θεσσαλονίκη έχουν την «τύχη» να έχουν μουσείο του δικού τους Αδόλφου στην πόλη τους.

Η ιστορική μνήμη δεν είναι συντήρηση «μίσους». Η επίγνωση του ποιος είναι ο ένοχος είναι αναγκαιότητα. Το να τιμάς τον δήμιό σου δεν είναι «πρόοδος», είναι διεστραμμένος ραγιαδισμός.

Και ο ένοχος του απίστευτου μαζικού εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας που τελέστηκε σε βάρος του Ελληνισμού στον Πόντο και την υπόλοιπη Μικρά Ασία και την ανατολική Θράκη έχει όνομα: Μουσταφά Κεμάλ, ο «καθηγητής» του Χίτλερ, όπως ο ίδιος είχε ισχυριστεί.

Για να καταλάβετε ακόμη καλύτερα, τα γλυπτά για τον πόλεμο του 1919-22 στην Αγκυρα και αλλού τα έχουν δημιουργήσει εθνικοσοσιαλιστές καλλιτέχνες, όπως ο Josef Thorak. Σε ένα από αυτά, ο και αλκοολικός Μουσταφά Κεμάλ απεικονίζεται με τέσσερις γυμνούς νέους άνδρες να τον πλαισιώνουν, αλλά αυτή είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία…

τουρκική εφημερίδα Habertürk, διαβάστε σχετικά εδώ

Αδέρφια, φαντάζεστε του Εβραίους να επέτρεπαν την ίδρυση μουσείου στο Ισραήλ για τον Αδόλφο; Τους φαντάζεστε να συμμετείχαν εκπρόσωποί τους στην ίδρυση μουσείου Χίτλερ οπουδήποτε;

Φαντάζεστε Εβραίους, Πολωνούς, Ρώσους προοδευτικούς διανοούμενους ή πολιτικούς, οποιουσδήποτε πολιτικούς ή διανοούμενους, από τα άλλα έθνη θύματα του ναζισμού, να κάνουν δηλώσεις του τύπου «πέρα από την πολιτική και τα γεγονότα της Ιστορίας, χωρίς να ξεχνάμε τη γενοκτονία και τα θύματά μας, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Αδόλφος Χίτλερ ήταν μεγάλος ηγέτης για τον λαό του και να μην αφήσουμε το μίσος να μπαίνει ανάμεσα μας»;

Αδιανόητο φυσικά. Και όμως τέτοια λένε διάφοροι δικοί μας για τον χασάπη Κεμάλ. Και αναλόγως πράττουν. Φτύνουν πάνω στο αίμα και τη μνήμη των νεκρών μας.

Απλά λέω την επόμενη φορά που θα συναντήσω κανέναν από αυτούς να του αποτίσω τον ίδιο φόρο τιμής που απέτια στον Κεμάλ. Ε, τι λέτε;

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

Πηγή 

Διαβάστε σχετικά:

Αντιφασιστική διαμαρτυρία σήμερα στη Θεσσαλονίκη