
Στις 16 Ιαν. 2008 αναδημοσίευσα στο blog ένα άρθρο του Λάζαρου Μαύρου με τίτλο «Πότε η επιτέλους η Αθήνα θα γίνει ελληνική;»
Μεταξύ άλλων το άρθρο αναφέρει ...Στις 22 Ιουλίου 1878 που τερματιζόταν η πρώτη Τουρκοκρατία 307 ετών και η Κύπρος παραδιδόταν στη βρετανική αποικιοκρατία, οι Κύπριοι υποδεχθήκαμε τους Εγγλέζους με την ψευδαίσθηση ότι «η Μ. Βρετανία θα βοηθήση την Κύπρον, όπως έκαμε και με τας Ιονίους Νήσους, να ενωθή με την Μητέρα Ελλάδα». Με τέτοια λόγια υποδέχθηκε ο Αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος τον πρώτο Άγγλο κυβερνήτη σερ Γκάρνετ Τζόζεφ Γούσλεϊ.
Από το σημείο αυτό πιάστηκε ο Sceptic Anonymous για να αμφισβητήσει το γεγονός ότι έγινε, την εποχή εκείνη, αίτημα για ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.
Ο Sceptic Anonymous ο οποίος αφιέρωσε και ειδικό άρθρο στο blog του για το θέμα, ισχυρίζεται ότι η συγκεκριμένη άποψη είναι εφεύρεση μεταγενέστερων ιστορικών προκειμένου να στηρίξουν την (εσφαλμένη) άποψη ότι υπήρχε ο πόθος για την ένωση από την εποχή στην οποία αναφέρεται το άρθρο.
Δεν θα μπω στον κόπο να παραθέσω στοιχεία και πηγές από το 1821 με κύπριους που έγιναν μέλη της Φιλικής Εταιρείας και εθελοντές που πολέμησαν στην Ελληνική Επανάσταση. Ούτε θα αναφέρω τα διαβήματα που έκαναν προς τον Καποδίστρια για συμπερίληψη της Κύπρου στο πρώτο Ελληνικό κράτος, παρόλο που όλα αυτά είναι αποδείξεις ότι ο πόθος των κυπρίων για ένωση με τον υπόλοιπο ελληνισμό, υπήρχε πριν ακόμα υπάρξει ελληνικό κράτος! Αν όντως θέλει κάποιος να δει την πρώτη αναφορά για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, θα πρέπει να ψάξει στα πρώτα χρόνια μετά την δημιουργία του Ελληνικού κράτους.
Πίσω στο θέμα μας και στα γεγονότα του 1878: Αγαπητέ Sceptic Anonymous, όντως έχεις δίκαιο. Tο επίμαχο σημείο της ομιλίας, ΔΕΝ αναφέρεται στο συγκεκριμένο άρθρο των Times. Το ότι δεν το αναφέρουν βέβαια οι Άγγλοι δεν είναι και απόδειξη του ότι δεν λέχθηκε (στην εφημερίδα αναφέρονται μικρά μόνο αποσπάσματα από την ομιλία του Κιτίου – ενώ είναι γνωστό ότι οι Βρετανοί και στην συνέχεια απέκρυπταν γεγονότα που συνέβαιναν στην Κύπρο όταν αυτά δεν ήταν προς το συμφέρον τους).
Ο Sceptic Anonymous ζητά πηγή "πριν από το 1903 και όσο γίνεται πιο κοντά στο 1878". Η επόμενη πηγή που καταθέτω είναι του 1878 και είναι ανταπόκριση από την Κύπρο της Κωνσταντινουπολίτικης εφημερίδας Νεολόγος, αρ. φύλ. 2849, 31/7-7/8 1987.
Η υποδοχή επιτροπής του Βρετανού Αρμοστή (προφανώς εννοεί την εκκλησιαστική επιτροπή, βλέπε Μητροπολίτης Κιτίου), τόνισε μεταξύ άλλων:

Το απόσπασμα αυτό του 1878 καταρρίπτει τους ισχυρισμούς ότι η συγκεκριμένη είδηση «φτιάχτηκε» από μεταγενέστερους ιστορικούς.
Το αίσθημα που περιγράφεται στο απόσπασμα ήταν διάχυτο σε όλους τους κυπρίους και μπορούν να παρατεθούν πολλές πηγές για αυτό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πως ένοιωθαν οι κύπριοι της εποχής εκείνης είναι και ο εθνικός ποιητής της Κύπρου Βασίλης Μιχαηλίδης (1849?-1917) ο οποίος έζησε τα γεγονότα, έγραψε στην 9η Ιουλίου για την Ρωμιοσύνη (αναπόσπαστο μέρος της οποίας θεωρούσε και την Κύπρο), συγκινήθηκε με τους αγώνες της Κρήτης για ένωση με την Ελλάδα (και έγραψε για αυτούς) και το 1877πήγε στην Ελλάδα και πολέμησε σαν αντάρτης στον αγώνα για την απελευθέρωση της Θεσσαλίας!