
Το γεγονός:
Τον Απρίλιο του 2008, 2 μόλις μήνες μετά την εκλογή του Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο νέος πρόεδρος, θέλοντας να δείξει καλή θέληση και αποφασιστικότητα προς επίλυση του Κυπριακού, συναντήθηκε με τον ηγέτη των τουρκοκυπρίων Μεχμέτ Αλή Ταλάτ και αποφάσισαν: Την ταυτόχρονη διάνοιξη των οδοφραγμάτων της οδού Λήδρας στην Λευκωσία και του Λιμνίτη.
Από την διάνοιξη του οδοφράγματος της Λήδρας τα οφέλη για τους τούρκους ήταν πολλά! Έπεφτε το οδόφραγμα – σύμβολο που εξέθετε την Τουρκία σε όλο τον κόσμο αφού σταματούσε την διακίνηση και κρατούσε την τελευταία πρωτεύουσα της Ευρώπης μοιρασμένη. Ταυτόχρονα, το άνοιγμα της Λήδρας έδινε μεγάλη οικονομική ένεση στα κατεχόμενα αφού από αυτό περνούν πλέον χιλιάδες τουρίστες.
Το οδόφραγμα του Λιμνίτη είναι πολύ μικρότερης σημασίας αφού από την διάνοιξη του θα εξυπηρετούνταν μόνο κάποιες μικρές κοινότητες Ελληνοκυπρίων οι οποίες έμειναν απομονωμένες μετά την τουρκική εισβολή του 1974. Πρόκειται δηλαδή για ένα ανθρωπιστικό καθαρά θέμα!
Το οδόφραγμα της Λήδρας άνοιξε στις αρχές Απριλίου 2008. Περισσότερο από ένα χρόνο μετά το οδόφραγμα του Λιμνίτη παραμένει ακόμα κλειστό αφού θυμίζοντας την προσφιλή τακτική των τούρκων να καταπατούν ακόμα και τις συμφωνίες που οι ίδιοι υπέγραψαν (αφού από το άνοιγμα του συγκεκριμένου οδοφράγματος οι ίδιοι δεν έχουν τίποτα σημαντικό να κερδίσουν)! Και αφού δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα για να το ανοίξουν, άρχισαν να ζητούν άλλου είδους στρατιωτικά και πολιτικά ανταλλάγματα…
Το συμπέρασμα:
Οι Τούρκοι για ακόμα μια φορά παρουσιάζονται προκλητικότατοι, και δεν δείχνουν διάθεση να τηρήσουν ακόμα και αυτά που συμφώνησαν!
Ο Μεχμέτ Αλή Ταλάτ (ο οποίος εντωμεταξύ απαγόρευσε στον Χριστόφια να τον αποκαλεί «σύντροφο» όπως συνήθιζε) έδειξε ότι είναι εντελώς ανίσχυρος να πάρει έστω και μια μικρή απόφαση (την διάνοιξη ενός οδοφράγματος) χωρίς να έχει την συγκατάθεση του τουρκικού στρατού! Κατά τα άλλα εμείς συζητούμε μαζί του και έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα λύσουμε το κυπριακό «εμείς οι κύπριοι…».
Ας μας εξηγήσει λοιπόν κάποιος, γιατί εμείς θα πρέπει να πιστέψουμε ότι οι τούρκοι θα εφάρμοζαν τα συμφωνηθέντα στο Σχέδιο Ανάν (και μάλιστα σε «βάθος χρόνου» όταν δεν τηρούν τις πιο απλές τους συμφωνίες που αφορούν την αμοιβαία διάνοιξη ενός οδοφράγματος! Ποιος θα υποχρέωνε τους ισχυρότερους στρατιωτικά από εμάς τούρκους να τηρήσουν τις πρόνειες του Σχεδίου Ανάν που προέβλεπαν όχι απλή διάνοιξη ενός οδοφράγματος αλλά αποχώρηση στρατευμάτων, μετακίνηση πληθυσμών επιστροφή (κάποιων) περιουσιών κλπ;